Een echte rustdag vandaag, aangezien er volgens ons hier geen bal te zien is worden er geen plannen gemaakt. We zien het ook niet zitten om een toer met de motor te gaan rijden dus zitten we hier te zitten. Maar een hele dag zitten kan ik echt niet volhouden, na de middag begin ik aan een wandeling van een kilometer of vijf in de hoop iets tegen te komen dat de moeite waard is om te bezichtigen. Helaas verloren moeite, ik heb met de moed der wanhoop een paar foto’s getrokken die eigenlijk niet de moeite waard zijn om op de blog te zetten. Een kerk, een soort bazaar met heel veel rommel in openlucht en een monument waar ik geen bal van snap. Maar het is wat het is en het kan nu eenmaal niet dat elke dag een topdag is.
Het avondeten is prima, een glaasje wijn en een koffie met een sigaar, ja ja hier mag nog gerookt worden in een restaurant en vroeg naar de kamer. Over het hotel zijn er absoluut geen klachten, een goed bed en s' nachts absolute stilte.
Na het avondeten praten we nog wat met de dame aan de receptie die hier woont. Ze is het absoluut niet met ons eens dat er hier niets te beleven is, ze verdedigt vurig haar stad maar kan ons toch niet overtuigen. We bespreken de rit van morgen met haar en ze beweert dat het een heel mooie rit zal zijn. We komen dan in de buurt van de kust en rijden langs de grens van Albanië door de bergen naar het zuiden van Montenegro.
We overnachten in Cetinje. Het wordt een rit van 190 km.
|