Heerlijk geslapen, geen ochtendwandeling, ontbijt op het dakterras van het hotel en na het ontbijt lekker luieren is heerlijke ligzetels met een cappuccino en sigaren. Als dat geen vakantie is. 250 km door Slovenië en Oostenrijk wie maalt er om we zullen wel zien wanneer we aankomen. We nemen koffie en fruitsap zoveel we willen en blijven tot 9u30 op het terras genieten. Stilletjes aan is het dan toch tijd om op te gaan vertrekken. Eer we ingepakt hebben en betaald is het over tien uur. We rijden met stralend weer door het mooie Slovenië, fantastische stuurwegen waar elke motorrijder va kan genieten. We zitten zo goed in ons ritme van bochten pakken dat er van foto’s maken niet veel in huis komt. Jammer voor de blog, maar het zwaarte punt ligt vandaag bij het pure motorrijden.
Zonder problemen rijden we de grens over en komen in het altijd mooie Oostenrijk. In het eerste dorpje dat we tegen komen nemen we onze eerste koffie stop. Heel toevallig vlak bij een sigarenwinkel waar Theo zijn voorraad terug aanvult met lange lekkere dikke sigaren. Na de koffiestop is het weer bochten nemen, we hoeven niet op onze snelheid te letten want op de doorgaande wegen is een snelheid toegelaten van 100 km per uur. Dit halen we nooit op deze wegen waar de ene bocht na de andere komt. In de mooie dorpjes respecteren we de snelheid van vijftig km per uur, zeker nadat ik een bericht van het thuisfront heb gekregen dat ik op mijn laatste reis weer een proces heb gekregen in Frankrijk van € 50 wegens 5 km per te hard te hebben gereden.
Rond de middag is het tijd voor onze soeppauze, in een klein restaurantje hebben ze heerlijke zwiebelsuppe en fantastische koffie. Het belangrijkste was echter dat we tijdens de koffie Theo zijn nieuwe voorraad sigaren konden aanspreken zonder dat we als misdaders werden behandeld. Geen kwade gezichten, geen lullige opmerkingen wanneer er wolken sigarenrook boven onze tafel verschijnen. We vragen zelf of ze liever hebben dat we naar buiten gaan, het antwoordt was heel simpel; als we er last van krijgen zetten we een raam open. Zo simpel kan het zijn, we hebben dan ook een extra kom koffie genomen want de sigaren zijn wel heel lang en dik. De mooie vergezichten volgen elkaar op in Oostenrijk, ook hier komt het er niet van om de nodige foto’s te nemen. Trouwens ik neem aan dat iedereen Oostenrijk wel een beetje zal kennen. We profiteren maximaal van deze gelegenheid om eens flink wat plezier te maken op onze motors.
De laatste zestig km worden saai, druk verkeer, stoplichten, stapvoets rijden bij een temperatuur van 35 graden hier is het plezier ver te zoeken. Als we rond 16u30 aankomen in het hotel zijn we ook deze keer weer tot op onze onderbroek nat van het zweet. Na een goede maaltijd moeten we om 21u30 van het terras vluchten wegens hevig onweer en heel veel regen. De afkoeling is welkom, maar ook voor morgen worden er felle onweersbuien voorspeld.
Morgen de laatste 190 km naar Wenen waar we de auto-nachttrein nemen naar Düsseldorf. Voor Theo is het dan nog 150 km naar huis voor de Kees 250 km. Geen verslag morgen wegens geen wifi op de trein. Zaterdag of zondag het verslag van de allerlaatste kilometers.
|