Campenila in Clermont-Ferrand, wat een heerlijk hotel, uitstekende kamer, heerlijk bed ondergrondse afgesloten parking voor de Tri en een perfect ontbijt. Jammer dat er hier geen restaurant meer is. Door het uitstekende bed later opgestaan dan gewoonlijk (met veel plezier).
Na het ontbijt inpakken en weg wezen, die verliep echter niet zo vlot. Motor uit garage gereden en sleutels ingeleverd. Helm op starten en oordoppen vergeten in te steken. Helm af oordoppen zoeken, niet te vinden. Motor stilgelegd en reserve oordoppen zoeken. Eerste zijkoffer overhoopgehaald zonder resultaat. Tweede zijkoffer compleet overhoopgehaald oordoppen gevonden, natuurlijk helemaal vanonder. Oordoppen ingestoken zomerjas aan, oordoppen die ik niet kon vinden zitten in de binnenzak van de jas!!! Starten en wegwezen, niet dus intercom van de helm heeft geen contact met Garmin. Helm af en intercom aangezet probleem opgelost. Nu toch eindelijk vertrokken. Het dagelijks ochtendritueel van een al wat oudere reiziger die alleen op reis is.
Nog geen kilometer gereden en jawel een wegomlegging met een bordje trek je plan. Het is altijd een avontuur om in Frankrijk een wegomlegging tot een goed einde te brengen. Nul komma nul aanwijzingen. Ik mag denk ik wel zeggen dat ik na al jaren met een Garmin te rijden goed weet hoe ik daar mee moet werken, maar zelfs dan is het op deze omleiding een redelijke puzzel om terug op mijn route te komen. Ik denk altijd maar; alles komt goed er is nog nooit niemand niet teruggekomen van een wegomlegging.
Het klinkt misschien eentonig maar ook vandaag was het weer rijden in een prachtig decor. Wel wat minder foto’s dan normaal maar dat komt omdat ik een paar keer een paar Franse motorrijders gevolgd heb. Aan de snelheid waaraan werd gereden was er niet veel tijd om van het landschap te genieten laat staan te fotograferen. Ik kon die gasten volgen maar daar is dan ook alles mee gezegd, veel overschot had ik niet. Leuk om het eens te doen maar niets om dit elke dag te doen.
Als we in Albi aankomen is het 32 graden en hebben we 314 km door de bergen gereden. Ik zou liegen moest ik zeggen dat ik heerlijk fris ben afgestapt. Integendeel, meer als een levend lijk.
Morgen een welgekomen rustdag in Albi.
|