Vandaag bracht de bus ons naar Puerto Banús, de beroemde jachthaven iets buiten Marbella. Er wordt nogal snel verteld dat dit allemaal vergane glorie is maar als jongetje is het hier toch fijn ronddolen tussen de peperdure jachten en supersnelle onbetaalbare bolides. De kledingwinkels van Versace, Vuitton, Dior, Armani, Prada enz interesseren me minder en ik kan me niet voorstellen dat ik ooit – zelfs als ik de lotto win – 4000 euro aan een jasje zou geven en al helemaal geen 395 euro aan een paar kousen. Ik heb eens in mijn portemonnee gekeken en kwam tot de vaststelling dat er nog genoeg in zat om een koffie te drinken. Dertien en een halve euro voor drie cappuccino’s, dat zijn prijzen die wij niet gewend zijn. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het zeer grote én lekkere kopjes koffie waren.

Na de middag reden we naar het centrum van Marbella. We aten iets aan de kant van de vissershaven, een zaakje vooral bezocht door Spanjaarden – altijd een goed teken. Vlak bij vonden we ook een cache, ook altijd plezant.

Na het eten gingen we naar het oude centrum, zeer gezellig met veel winkeltjes.