De brandwonden op Carina’s gezicht beginnen stilaan te verdwijnen, maar in haar nek en op de rest van haar lichaam zijn ze nog duidelijk zichtbaar. De laatste dagen zie je haar weer stapje voor stapje beter worden. Er wordt minder overgegeven en bij de vele controles per dag zijn haar parameters (bloeddruk, saturatie, temperatuur, suiker) in orde. Veel bewegen zit er nog altijd niet in en ze heeft absoluut geen zin om te eten. Gisteren was het macaroni met kaas en hesp en ik heb er eens van geproefd. Geblinddoekt zou ik niet weten wat het is, alles is zo smaakloos. Gisteren zat er nog eens een afrekening van het UZA in de brievenbus. Ik ga vragen of Carina wat langer mag blijven, het wordt elke maand goedkoper ! De bedragen die door het ziekenfonds worden betaald, zijn astronomisch hoog.
Deze voormiddag ben ik naar de camping in Sint-Job gereden om de boel een beetje te controleren. Alles zag er goed uit maar heeft stilaan wel een poetsbeurt nodig. Of we er deze zomer veel gebruik van zullen maken is nog afwachten. Een verkoop wordt overwogen … Het was mooi weer en ik wou een stoeltje buiten zetten om van de eerste zon te genieten. Toen besefte ik dat ik mijn telefoon thuis vergeten was en als Carina mij niet kan bereiken dan is het meteen paniek. Van de zon profiteren zal dan voor een andere keer zijn, waarschijnlijk tussen 14u40 en 15u04 op woensdag 34 mei.
|