eindelijk reed de Triumph 3hw zoals ik het ongeveer wenste en kon ik er een paar ereplaatsen mee versieren.
een eerste goed gevoel kreeg ik in Zolder 1985 toen ik op 36 deelnemers als 12de eindigde in de totaalstand en als eerste met een 350 cc motor.
de 1ste beker, die ik won in Gedinne 1985, was de mooiste die ik ooit kreeg , tot diep in de nacht had ik op het circuit nog een gebroken klep vervangen dewelke ik tijdens de zaterdagtrainingen had stukgereden,
ik had van een bewoner, die aan het circuit woonde, zijn tuinhuis in bruikleen gekregen om beter te kunnen sleutelen aan de motor (geen kwaad woord nog over die Walen dus)
de zondagmorgen moest alles nog in elkaar worden gezet en 2 uur voor de start draaide de Triumph als een zonnetje.
op het oude lange circuit, dat dwars door de dorpskom liep, reed ik die zondagmiddag een 2de plaats algemeen na Vanderperre op Sarolea S6 600cc en voor Ron Danis met Sarolea 33 Racing 500 (de 1 ste beker was binnen).
na afloop van de koers en na ontvangst van mijn beker stopte ik 100 frank en een dankbriefje in een enveloppe en deponeerde het in de brievenbus van de "tuinhuisterbeschikkingsteller". (ik gebruik graag een keer een moeilijk woord)
voor wat hoort wat.
na een beste trainingstijd in de natte "course de cote" (bergklimkoers) van Presgaux 1986 werd de klimkoers afgelast wegens sneeuwoverlast.
in Oostende 1986 reed ik een 2de plaats na Vandevelde met Triumph T100 500 cc, het verschil in de gemiddelde snelheid met de 500 van Vandevelde was 1.9 km/uur (de tweede beker was binnen)
volhouden was de boodschap maar de concurrentie zat ook niet stil en het ging ieder jaar sneller en sneller.
(op de foto het podium in Gedinne met op 1 Vanderperre op 2 Willems en op 3 Danis)
na de koers in Gistel besloot ik zelf andere nokkenassen te maken voor de Triumph 3HW.
met behulp van het VTI Brugge en Dhont Tuning Zandvoorde werden de nokkenassen werkelijkheid, het harden van het loopoppervlak werd kundig uitgevoerd door Verplancke Motorrevisie Torhout.
op de grafiek kun je zien welke invloed zogenaamde "hetere nokkenassen" hebben op het vermogen van een motor.
in het geval van de 3HW ging de gemiddelde rondetijd op het circuit van Zolder van 81 naar 95 km/h.
dat was een schot in de spreekwoordelijke roos en ik kon terug wat meer vooraan rijden tot genoegen van mezelf en tot ongenoegen van anderen.
in1985 werden de remmen aangepast en de noktiming bijgesteld wat terug een winst opleverde van 2 a 3 km/h.
even tussendoor een berichtje van een unieke combinatie, namelijk een Hotel enkel voor motorrijders en in dat Hotel is er een motor museum ondergebracht, wat denk je daarvan ?
het is gelegen in Oudenburg waar ik geboren ben maar dat doet hier niets ter zake.
het zit zo, het Hotel stelde een mooie ruimte ter beschikking voor de unieke verzameling van Johan Schaeverbeke die ongeveer 85 motoren bevat, hulpmotoren enz... en zeer veel attributen die ons doen terugdenken aan de goede oude tijd.
Johan wil in de toekomst ook aandacht besteden aan de wedstrijd motoren, ja dat horen we graag.
kortom zeker het bezoeken overwaard en daarna nog wat overleggen in de gezellige bar van het Hotel.
voor alle inlichtingen omtrent het motormuseum zie op de webstek van Johan Schaeverbeke www.oldtimermotorenmuseum.be
voor alle inlichtingen omtrent het Motorhotel Groenedijk in Oudenburg zie de site www.grd.be
door Ostend Motor Sport werd er tussen de moderne racen ook een race ingelegd voor de veteranen.
plaats van gebeuren was het industrieterrein "konijnebos" in Gistel, onder de motorfreaks beter gekend als de "ring".
we hadden al overal in België, Frankrijk en Luxemburg gereden, dus we waren al internationaal bezig, en nu kregen we de gelegenheid om een thuiswedstrijd te rijden.
ik had nog snel een hoge druk "piston" op de kop kunnen tikken en hem subito presto gemonteerd in de 3HW, kwestie van een beetje goede indruk na te laten aan het thuisfront.
de resultaten waren niet slecht maar ook niet om over naar huis te schrijven ik werd 5de in totaal en 2de in de categorie 350 cc. (op een totaal van 13 piloten)
het kon en het moest beter worden en ik besloot andere nokkenassen te maken voor de 3HW (kopen kon je ze niet)
(op de foto Gistel 1984 geduldig wachtend aan de start)
hier een fraaie BMW renmachine met de befaamde boxermotor hoog in het frame gemonteerd om sneller door de bochten te kunnen schuiven zonder met de cilinderkoppen de grond te raken.
(ik denk dat het de motor is van Noorderbuur Ed Passier, maar ik ben het niet zeker)
de eerste jaren was ik al tevreden dat ik de eindstreep haalde zonder kleerscheuren.
ik vond dat het allemaal wat te traag ging en wou ook wel een keer graag vooraan rijden.
intussen waren er een paar West-Vlamingen bijgekomen en begon de competitie er wat te ontluiken.
via een paar boeken die ik liggen had ivm met tuning van automotoren ging ik aan de slag.
alle bewegende onderdelen maakte ik lichter, de kleppen werden groter, de inlaatopening werd uitgeboord, de compressie werd verhoogd en er werden andere nokken gemaakt.
dat wordt hier in een paar regeltjes geschreven maar daar ging wel een paar jaar over voor alles netjes in de plooi viel en de motor zijn maximum vermogen gaf zonder het risico iedere 5 minuten de boel op te blazen.
vaak werden er tot diep in de nacht rare theorieën ontwikkeld en duistere handelingen verricht.
op de foto zie je een bewerkte en een onbewerkte tuimelaar.
volgende keer een grafiekje dat ik toendertijd bijhield om de verbeteringen te valideren, ik deed dat telkens op het circuit van Zolder.
op de foto zie je de Guzzi 500 Dondocino racer van Erwin Bongards (Duitsland), de Guzzi was een snelle Machine en zeker als Bongards er mee aan de slag ging.
de foto hier is genomen in 1986 op het testcircuit van Goodyear in Colmarberg Luxemburg waar BRAVO, ieder jaar naast Zolder ook een race organiseerde.
hier een foto uit de vroege jaren 80 (1981 om juist te zijn) aan de start in Zolder, naargelang de tijden van de trainings ronden krijgt men een plaats op het startgrid.
vlak voor de start moeten alle motoren afgezet worden, na het vallen van de vlag moeten de piloten op eigen kracht hun motor op gang duwen en er zijdelings opspringen .
in het begin lukt het soms niet om de motor aan de praat te krijgen, maar eenmaal je het trukje kent wordt het een aangename bezigheid.
op de foto zie je me met mijn Willempie op de motor met nr 80 zitten.
naast me met nr 85 staat Egon Duchateau de gekende verzamelaar en schrijver over motorfietsen uit Kuringen.
het ging beter dan het jaar ervoor en ik eindigde de zaterdag 14de op 29 en de zondag 19de op 24 met een ronde gemiddelde van 78.1 km/h
met deze motor stond ik in 1980 in Zolder aan de start, ik had hem in "te restaureren" toestand gekocht van Leon Liekens in Wiekevorst.
Leon Liekens had een garage en handelde ook in oldtimermotoren, hij was tevens een van de beste crosszijspanpiloten geweest van de voorbije decenia.
hij werd 12 keer kampioen van België bij de zijnspannen, maar vaak reed hij voor de zijspancross ook nog een solocross bij de senioren.
het eerste optreden met de Triumph was geen succes, alles wat ook maar los kon komen aan de motor trilde los en reeds tijdens de trainingen moest ik aan de kant met een loskomend motorblok.
hier een mooi voorbeeld van een racemotor van rond de jaren 40, deze motor werd gerestaureerd door Herman Hoet uit Wijnendaele (België) die er ook mee geraced heeft van begin de jaren 80 tot begin de jaren 90.
let op het grote voorwiel van 21 inch en de megafoon op de uitlaat.
Herman was ook een "member" van het Melrose Racing Team.
ik heb deze week het papierwerk in orde gebracht om te kunnen deelnemen aan de "Classic Trophy" in Zolder.
voor mij heeft de "Classic Trophy" een extra kleurtje als je weet dat het precies 20 jaar geleden is, 1987 dus, dat ik op de Omloop van Zolder de "European Historic Grand Prix" won in de klasse M1 (motoren van voor 1940)
op de foto zie je de Pelham Triumph 500 cc 2 cilinder uit 1939, die was uitgerust met een 4 versnellings close ratio versnellingsbak , twee "3134" racenokkenassen en één Amal 10TT9 racecarburator.
wat de naam Pelham betreft, daar lees je later nog wel meer over op de blog.
racen met oud materiaal is meestal 20% rijden en 80% sleutelen.
ten tijde dat deze foto genomen werd, had ik dat nog niet door, maar ik begon wel al "nattigheid" te voelen.
als je goed kijkt staat er juist achter de Matchless een eenzitter raceauto, het is een Panhard DB Monomil uit 1953 van de Fransman Claude Berton, de cilinderinhoud was zoals bij alle Panhard motoren 850 cc.
auto's met een zwaardere cilinderinhoud hadden moeite om de DB Monomil, die een uitzonderlijke wegligging had, te volgen.
er zijn veel mooie veteraanracers in België, Nederland, Duitsland en Frankrijk, als je regelmatig het blogje bezoekt zul je ze allemaal de revue zien passeren.
hier zie je een Velocette MSS 500cc uit 1953 van de Fransman Daniel Langanay.
met de Matchless G3L uit 1953 deed ik mijn intrede in de wondere wereld van de veteraanraces.
in 1978 was ik een kijkje gaan nemen naar de European Historic Grand Prix in Zolder, ingericht door de BRAVO, ik ging eigenlijk voor de auto's maar ik zag er ook motoren en dat ene vonkje was genoeg om het oude vuur weer in gang te zetten.
nog dezelfde avond zo tussen slapen en dromen besliste ik al het volgend jaar ook deel te nemen.
ik kocht de Matchless op 30/12/78 voor 4500 bef in Assebroek bij Brugge en restaureerde hem in ± 17650 minuten ofte 294 uur .
de totale kostprijs van restauratie en aankoop was 25245 bef (hedentendage kom je met dat bedrag niet verder dan een nieuw zadel en de restauratie van 2 wielen)
halverwege juli was de motor klaar en na een paar testritten op de weg stonden we op 04/08/79 voor de ingangpoort van het circuit van Zolder.
een groot succes was het niet want ze hadden me ingedeeld in een minder geschikte kategorie en bovendien was het de eerste keer dat ik op een circuit ging rijden.
de uitslag weet ik niet meer maar er waren zeker geen bloemen en bekers te bespeuren.
deelnemen was in deze periode echter belangrijker en ik besliste daar ter plaatse dat ik het volgende jaar aan de start zou staan met een meer geschikte motor.
(op de foto zie je de Matchless op de aanhanger op weg naar Zolder)