nogmaals op Lezennes maar een jaar later in 2005, misschien nog even dit, op het circuit rijden met een motor zonder achtervering (rigid frame) is niet altijd zo gemakkelijk.
op sommige circuit ligt de baan niet altijd even vlak en door het gebrek aan vering durft het achterwiel al eens loskomen van de grond, dat is niet erg, als het maar niet te hoog is en niet te veel na elkaar.
terug op het circuit van Lezennes met de T100 Triumph, Lezennes is een echt motorcircuit met veel mooi bochtenwerk en achteraan een langgerekte bocht waar je het gas goed kunt opendraaien.
op deze foto kun je de voorrem met de luchthapper goed zien, de originele remplaat uit gegoten aluminium is hier vervangen door een uit getrokken staal gedraaid exemplaar.
de reden voor die vervanging is dat de originele plaat nogal broos is en dat de kans bestaat dat hij breekt tijdens het remmen.
als het eten klaar is en je kostuum klaar hangt mag de verzorger toch ook even rusten zeker.
op Lezennes wordt er maar 1 dag gereden, dan laat ik de caravan thuis en neem ik mijn oude getrouwe overdekte "remorque" handig om je te verkleden en je materiaal in op te bergen.
als de zon ondergaat in het rennerskwartier en alles goed verlopen is tijdens de race, ik bedoel geen pech of valpartijen, dan geeft je dat een speciaal goed gevoel.
Barneveld is een van de grootste oldtimerdemoraces in Nederland met een mooi circuit op het Hazelaar industriepark.
ikzelf kon er echter niet goed mijn draai vinden en reed er dan ook niet goed, op ieder circuit heb je zo minstens één bocht die je minder ligt maar in Barneveld waren er dat wel een stuk of drie.
zoals je kunt zien wordt er bij de HMV nog met het pothelmpje gereden.
na de restauratie reed ik een eerste keer in het Nederlandse Boekel, het was een kort circuitje en de rembekledingen van de Triumph moesten nog wat wennen aan de tamboer.
de eerste race zat ik zowat op de 5 plaats en de 2de race was dat ongeveer op eenzelfde stek toen het versnellingspookje opeens verdwenen was.
het pookje heb ik terug gevonden maar het was spijtig dat ik daardoor de strijd moest staken.
op de foto duw ik de Triumph op gang voor de opwarmingsronde
wat je ziet op de foto is het resultaat van 1.5 jaar bezig zijn, niet dagelijks van s'morgens tot s'avonds, maar toch regelmatig.
een van de spannende momenten is het ogenblik dat je voor het eerst de motor start, doet ie het of doet ie het niet is dan de hoofdvraag.
in het geval van de T100 deed ie het maar half en half door 2 maffe oorzaken, het eerste probleem was een verstopt kanaaltje in de linker splinternieuwe Amal 10TT9 racecarburator.
het 2de probleem heb ik 1 jaar naar gezocht en toen bleek de volledig gerevisioneerde BTH competitie magneto af en toe een steek te laten vallen, tot hij in Lezennes er helemaal de brui aan gaf en toen ik de ouwe trouwe Lucas magneet terug monteerde liep de T100 zoals ik verwachte.
de man die de BTH herwikkelde wil de magneto gratis herwikkelen, maar eerlijk gezegd ik heb er geen vertrouwen meer in en de magneto staat nog altijd op het schap.
hier zijn we al een stapje verder, de lak zit er al op en het in elkaar zetten kun je nu vergelijken met een "mecano" waar we vroeger zo graag mee speelden.
op de site van de Moto Classic Trophy Zolder is er op dit moment niets te zien over de de demo's van 25 maart, daarom hier nog een fotootje,
terug een mooie motorfiets van Marc Gardin, een Norton commando produktie racer.
Marc reed de produktieracer op een zodanige manier over de omloop van Zolder dat zijn tenen a la "Mike Hailwood" door zijn boots kwamen piepen, spijtig dat ik daar geen foto van heb.
een van de weinige MV's op de Zolder Classic Trophy was deze van motor en auto enthousiast Marc Gardin uit Brugge.
een mooie site ivm MV is deze van "the bike museum" en als je daar de "links" allemaal wilt bekijken dan ben je wel een paar uurtjes aan de slag. http://thebikemuseum.com/
het Dholda Classic Team was ook aanwezig op de Zolder Trophy 2007 met de motoren die wijlen "tovenaar" Jean D'Hollander uit Moerzeke destijds prepareerde voor de lange afstands races.
D'Hollander bouwde met succes Honda motoren in zelfbouwframes, de motoren zelf maakt hij supersnel met een hoge betouwbaarheids graad.