van mijn Engelse vriend Richard Pelham die toendertijd in Wimbledon woonde kreeg ik een telefoontje dat er een Triumph T100 1939 in koerstrim te koop stond.

ik besloot de motor te kopen en haalde hem op in Chippenham bij Steve Armstrong die met de motor vroeger nog geraced had. 

zoon John zou ook met de motor racen maar had intussen een Norton Manx gekocht en zo kwam de T100 te koop en stond hij in geen tijd bij mij thuis in de garage.

de motor was in goede staat maar toch een beetje op zijn Engels als je begrijpt wat ik bedoel,
 
de eerste race van 1988 met de Armstrong Triumph was een klimkoers in Vincimont waar ik meteen de eerste plaats wegkaapte met een gemiddelde van 101.7 km/h.

de 2de race was op het beruchte stratencircuit van Jehonville, de zaterdag werden de trainingen gereden maar ik kwam pas de zondagmorgen toe en moest de wedstrijd starten zonder training en bovendien regende het.

alles liep vlot in de eerste reeks en ik pakte de 3de plaats na Claude Nyssen (Triump) en duitser Ernest Stahl op BMW.

de 2de reeks, in een doorweekt lederen pak, werd een copie van de eerste en ik nam de beker voor de 3 de plaats mee naar huis.

OMS Oostende had besloten geen veteraanraces meer in te leggen  oa wegens klachten over olie op de baan zogezegd afkomstig van de oude koersmotoren.

het was dus uitkijken naar de confrontatie met de concurrentie in Zolder.
maar dat is voor een volgende keer.

(op de foto de Armstrong Triumph in zijn min of meer oorspronkelijke staat)


copyright etienne willems