12 september 2010, de tuinen van Monet, weredrecord pipi
Mijn eerste dag zit er op. Vanmorgen vertrokken om 11u (veel te laat). Om 16u ben ik in Giverny, 300 km verder, waar Monet woonde en werkte. Monet is de man van de waterlelies. Ver moest hij daarvoor met zijn schildersezeltje niet zeulen. Maar tot aan zijn eigen vijver, aan de overkant van de straat. Zijn die zelf aangelegde tuinen mooi? De 'watertuin' wel. De tuin die aan zijn voordeur ligt, eigenlijk niet. Ken je 'boerentuintjes', zo van die tuintjes die boeren samenstellen met allerhande planten, groot en klein en allerhande kleuren. Zo van die tuintjes, samengesteld ... wel ja... meestal met planten 'van de krijg'? Wel, exact zo is dus de Monet-tuin: een veelheid van kleuren en vormen, die doorgaans niet zo goed bij elkaar passen....bijvoorbeeld roze stokrozen op een rechtoekig bed van oranje geraniums en omgeven met zilveren lavendel...niet echt mijn tand. Maar als je er in wandelt met je ogen toe, zijn de geuren verrukkelijk! Gelukkig heeft hij voor de watertuin de mosterd niet gehaald bij de boeren, maar bij de Japanners.... Heel wat beter dus ;-) Je kan er ook zijn woonhuis bezoeken, dat een eetkamer heeft volledig in eclatant geel (ja, ook het meubilair!) en een keuken volledig in delfts blauw. Vanuit zijn slaapkamer op de eerste verdieping, kon hij elke ochtend zijn tuin bekijken. Allicht maakte die overdaad aan kleuren hem heel gelukkig. Er was heel veel volk om huis en tuin en atelier (nu een shop) te bezoeken, 'rijtje schuif', zeg maar. Er is ook een modern museum voor impressionistische kunst. Ik dacht er wat andere impressionisten te vinden, gelijk bijvoorbeeld Seurat of Degas, maar helaas was de ganse zaal gevuld met werk van een zekere Maximilien Lucé. Iemand die impressionistisch is beginnen schilderen als de strekking al over zijn hoogtepunt was en iedereen van betekenis al met expressionisme bezig was. Ik vond het zeer lelijk. En spijtig voor mij leefde die man zeer lang (81), zodat er maar geen einde kwam aan zijn talrijke doeken... Aan dat museum voor impressionisme is ook een tuin verbonden, aangelegd in 1991. Zo eentje met tuinkamers, met in elke kamer bloemen en planten van dezelfde kleur: zwart (jaja!), wit, blauw, geel rood en eentje met dan alle kleuren samen. Mooi! Ik ben eens eventjes de weg afgegaan die Monet moest afleggen om naar de kerk te gaan. Charmant klein kerkje, tegen de coline van Giverny, met achter de kerk, tegen de heuvel een kerkhof. Het familiegraf van de Monets staat er ook. Giverny is best een heel charmant dorp. Er was veel fietstoerisme. Ik heb zelfs 40 Jappaners gezien, allemaal per velo. En nu naar Evreux. Ik dacht in Evreux een concert bij te wonen in hun kathedraal, maar ik was te laat en mocht niet meer binnen. en omdat ik maar om 20u in Louviers verwacht ben bij Adeline en Emanuel, dacht ik:. Ik ga de tijd te doden met een Kofietje op een terrasje. Wat denk je? Geen enkel café nog open, en dat om18u!!! En ik moest plassen!!!! De 2 patisseries die nog open waren hadden geen verbruikzaal, dus ook geen WC. Groot probleem.....Tja, uiteindelijk heb ik me om 19u, met hoogwater, diskreet achter een dikke boom gezet op een parkeerplaats, midden in 't stad.. Moest er een wereldrecord pipi doen bestaan, ik zou het gebroken hebben ...Met sandalen aan. Moet ik er een tekeninkske bij maken? Ik moet in Louviers behoorljk lang zoeken naar het huis van Adeline, want het is een 'achterafhuis'. Zo eentje dat aan de straat enkel een poortje heeft en zich dan bevindt vanachter in de tuin achter het poortje. Charmant huisje, lief koppel. Adeline heeft gekookt: eend met verse vijgen en rijst. Ze zijn blij met de meegebachte pralines en met de wijn. En ik ben blij met het eten. Morgen ga ik gelijk met hen de deur uit. Ik moet nog 300 km naar Tours, war ik ga golfen in in het Domaine de Sept Tours. Op de foto is het een sprookjesachtig terrein, benieuwd wat het in het echt geeft. Zo, en nu naar bed. Maar eerst mijn voeten wassen ;-) Jelle
