vrijdag tot maandag 7 tot 10 januari 2011: bij de zigeuners in Parijs
Bij de zigeuners geweest? Ja, naar het circus. Hoe, moet ge daarvoor naar Parijs? Ba nee, er zijn hier in de omstreken allicht ook nog 'artisanale' circusjes. Maar ja... ik had van Henri een gratis invitatie gekregen. En hij liep heeeeel hoog op met dat fameus circus. Zodanig dat ik dacht dat ik de kans van mijn leven zou ontlopen als ik het NIET zag. Maar ge kent me, ik ben zo nuchter als wat ...en vertrek bovendien liever goed geïnformeerd op reis. Zodat ik op voorhand over dat persoonlijk circusmirakel van vriend Henri toch al het een en het ander wist: kleine tent (150 man?), life orkestje van 6 man, 1 familie (nl. de familie Romanès), en de franse TV die zich lovend uitlaat.... Vrijdag vertrokken rond 17u30. Ben om 21u30 in Ay, in de Champagne, aan het apartement van Henri. Voor de verandering eens de weg genomen -zonder payages- over Charleroi, Phillipeville, Rethel. Je doet 60 km profijt. En je ziet eens iets anders. Maar dan moet het wel klaar zijn en mag er geen mist hangen ;-). Henri speelt gastheer met van alle borrelhapjes, een fles Champagne een fles rode wijn en veel verhalen. Morgen moeten we om 7u op, want het is zowat 2u30 rijden tot Parijs. We gaan eten in de Marais in een klein restaurantje aan de Marche Rouge (zo een overdekt marktplaatsje van de vorige eeuw), vertelt hij me. Heel goed geregeld van hem, want ik wil de Place des Vosges nog eens zien, en die is vlakbij. Vervolgens zullen we ons met de auto verplaatsen naar dat circus. En daarna zien we wel. Het eten was lekker. Niet duur: voor 14 euro had je een plat. En dan: Place des Vosges. Helemaal mijn ding. Gezet door Henri IV, mijn favoriet. Renaissance-stijl. 39 identieke huizen van rode steen rond dat perfect vierkant Vosges-plein. Gaanderijen. De benedenverdiepingen zijn bijna allemaal sfeervolle bistrots of kunstgalerijen. Schoooooon! Dan door de parijse verkeersgruwel naar het circus. Bijna overgegeven van stress. Ja wadde. Getoeter. Gescheld. En het gaat nauwelijks een meter vooruit. 1u10 minuten voor 8 kilometer! Het circusje begint om 16u. Heel veel gezinnetjes met super kleine kindjes. Die vrije loop hebben (als ze willen) op de scene. Toffe zigeunermuziek. Alle acts zijn life begeleid. Viool, cello, trompet, arcordeon, sax...in de handen van buikige zigeuners die de ambience in de keet houden. Zingen. En kreten: hup hei, aija, hupla...Iedereen van de familie Romanes doet mee. Is het niet in het orkest, dan als artiest. Ook het kleinste meisje van een jaar of 4: buikdans voor beginners. Schattig. Er zijn mooie acts. Ik moet het toegeven. Koorddansen. Trapeze. Jongleren met ballen en kegels. Originele clownerieen. Je zit zo dicht op de scene dat je het zweet en de concentratie kan zien op de gezichten van de artiesten. En neen, de trapeze hangt geen 15 hoog, gelijk als in Cirque du Soleil. En ja, de koord van de koorddanseres hangt maar 1,80 meter boven de grond. En geeft dat dan? ba neen. Als ze op het touw 'ligt' en haar lang haar hangt in een gordijn naar beneden.... Er gaat poezie van uit. Mijn favoriet: de trapeze act. Mooi meisje. Is getrouwd met mijn andere favoriete act: een jongleur. Op het einde van zijn act, doet hij wel 5 minuten zijn gatspieren shaken, gelijk een buikdanseres haar hips. Op orientaalse muziek. Het moet niet altijd voor de kindjes zijn hé ;-). Nu nog effe naar Montmartre. Daar was ik laatst toen ik 18 was. Bier gedronken boven op de Mont in een bistro. Belgisch bier. 33 euro voor 4 biertjes. Hoe prijzen kunnen verschillen in Parijs! Het regent inmiddels oude wijven. Maar het is wel 14 graden. Singing in the rain! Nu naar huis. Weeral verkeer dat geen meter opschiet. Thuis om 23u. We drinken de meegebrachte Duvel. Henri is grote fan. Hij heeft er zelfs een werkwoord van gemaakt: Duveliser. Seg, Henri, wilt ge uw planten eens niet groeperen? Watte? Awel, als ge dingen groepeert krijgt ge 'aantrekkingspunten' in uw interieur. Rustpunten. Sterktepunten. En voor ik het weet ben ik bezig over vertikalen en horizontalen, gulden snede, herhalingen van kleuren, structuren en vormen, en vergroten van ruimtes. Ik krijg hem mee in mijn betoog. Resultaat: morgen moet hij de zieke mama bezoeken en ondertussen mag ik mijn goesting doen met meubels, sierstukken en tapijten. Olé. Pistolé. Ik kan bijkans niet slapen van de 'creativ burst'. Wat zeg ik? Ik kan helemaal NIET slapen. Dat heb ik nu dikwijls, zie, dat creatieve ideeën mij 's nachts bezig houden. Had het mijn eigen kot geweest, ik had er direct aan begonnen... Awel. We hebben er aan gewerkt van 11u tot 18u. Mannen van 60! Ik verschiet er van dat die al 'oude peetjes' manieren hebben, soms. Gelijk: dingen laten vallen, beginnen zweten, vloeken, afstanden meten en niet meer weten, zagen, hun hart vasthouden, beven. Ochere! Enfin, het resultaat is volgens Henri, spectaculair veel beter. De initiele saaiheid is weg. Ge kunt nu zien, dat het een optrekje is van een fotograaf. Hoe? Simpel.. nu hangen er tenminste op strategische plaatsen schoon fotokes ...en de lichtverdeling is beter. Spijtig dat ik geen voor en na foto's heb genomen ;-(( En nu gaan we 'Duveliser'. En dan koken. Trots haalt hij niertjes in ajuinsaus boven. Oejejoei, als dat maar goed gaat! Het enige niertje dat ik tot hier toe at, zat stevig gecamoefleerd in een vlaamse stoverij. Niertjes. Ze rieken een beetje naar pis, meneer. Maar bon, dat kan feitelijk geen argument zijn om niet te eten. De kaas, Chaumes, riekt bijvoorbeeld naar reet. Wat niet belet dat het een goede kaas is... De niertjes zijn lekker. Gemaakt met assistentie van zijn zus. Het is zowat de eerste plat in 10 jaar dat hij zelf bijeen kookt. Hoe ouderwets! Mannen van 60! Liever niet in huis halen! Tenzij ge zelf 70 zijt. Of tenzij ze Gerard Van den Eede heten. Toch lief van hem om zo te koken. Ah ja, dat doet er me aan denken dat ik dat kookinitiatief van hem, mailsgewijs nog eens stevig moet aanmoedigen. Leven van kaas en charcuterie alleen, zoals hij al maanden doet, kan NIET gezond zijn. Ik ben daar serieus bezorgd over. Mijn vriend Henri uit Ay. Ik wil hem nog een beetje houden ;-) Het nieuwe interieur blijkt ineens lichtgewijs over een 'coin magique' te beschikken. Ik fotografeer hem in dat hoekje. Met zijn toestel. Hij ziet er op de fotos heel rustig uit. Content. En de dees ook. Eens kijken op de fotosite?
Bij de zigeuners geweest? Ja, naar het circus. Hoe, moet ge daarvoor naar Parijs? Ba nee, er zijn hier in de omstreken allicht ook nog 'artisanale' circusjes. Maar ja... ik had van Henri een gratis invitatie gekregen. En hij liep heeeeel hoog op met dat fameus circus. Zodanig dat ik dacht dat ik de kans van mijn leven zou ontlopen als ik het NIET zag. Maar ge kent me, ik ben zo nuchter als wat ...en vertrek bovendien liever goed geïnformeerd op reis. Zodat ik op voorhand over dat persoonlijk circusmirakel van vriend Henri toch al het een en het ander wist: kleine tent (150 man?), life orkestje van 6 man, 1 familie (nl. de familie Romanès), en de franse TV die zich lovend uitlaat....
