De keine Josep moet gaan voetballen vanmorgen, in Tarragona. Ik ga mee, dan kunnen we nadien de stad eens bekijken. Tarragona heeft een mooie kathedraal, die net is gerestaureerd. Ze heeft een brede rambla, uiteraard. En een paar romeinse overblijfsels gelijk als een amfitheater, vestingsmuren, een aquaduct. Rond de kathedraal is het rommelmarkt. Er is veel volk. Mensen met jassen aan op terassen. Wij daarbij, met een vermuth (Reus en Tarragona, zijn daarvoor bekend) en churro·s met chocolademelk. Churro. je moet het eens gegeten hebben, maar dan ook niet meer dan "eens". Ik geloof dat er calorieën inzitten voor 3 maaltijden ;-). Picnic op het strand. Lang hebben we daar niet gezeten, daarvoor was het te koud. Langs de plaatsen uit mijn jeugd gereden: La Pineda en el Cabo. Ik herken geen van de 2. Ze zijn ondertussen zo volbouwd, dat ik niet begrijp hoe een toerist hier wil verblijven. Ook de 2 prachtige campings zijn er niet meer. Josep is van plan pizza te maken vanavond, maar hij moet eerst nog 10 kilo strijk doen. Ondertussen kap ik me een beetje af. Mijn verstuikte teen van 3 weken geleden heeft al dat wandelen toch niet zo goed verdragen, stel ik vast. En ik heb hoofdpijn. De Vermuth en de churro·s?
zaterdag 26 januari in de sneeuw vertrokken. Met 30 minuten vertraging...en netjes op tijd in de zon toegekomen. Een vlucht met veel turbulentie, dat wel, vooral boven de pyreneeën. Content aan de grond te staan. Gastheer Josep komt me halen. Achterin de wagen zit Josep nummer 2. Een jongetje van 9 met blauwe ogen en een bleke huid, Het zou zo een Belgje of een Nederlander kunnen zijn. Josep nummer 1 daarentegen is een echte Spanjaard. Donkere ogen en donkere huid en nogal tenger, duidelijk van het sportieve type. Ze moeten nog gaan squashen, alletwee. Ga je graag mee, Danielle. Ba nee, ik ga liever eens de stad in. Te voet? Mo ba ja, dat is toch maar 2 km. OK, maar beloof me dat je met de bus terugkomt: Lijn nummer 10. Zet je hier recht voor de deur af. Ik heb niet graag dat je in het donker voorbij "De Blokken" moet passeren. Voila, hier heb je een sleutel. Josep en ik zijn terug zo rond 21u15. Slukes! Eneugh? Hoe is Reus? Charmante stad, met 2 marktpleinen en veel Art Nouveau gebouwen. Veel terrasjes. Veel volk op straat! Volk! De winkelstraten zien er zwart van. Ik was vergeten dat dat typisch is voor een zuiderse stad in het weekend, bij goed weer: iedereen is buiten. Het geeft direct een gezelligheid die wij niet hebben. Ouwe gearmde koppels, jonge koppels met kinderkoetsen en kleine kinderen, bendekes pubers... en de ikzelf, smullend van een ijskreem. Klein stadje, met sfeer. Zonder problemen met de bus terug naaar de 2 Joseffen. Hahaha, ik neem in Belgie NOOIT een bus, vandaar. ,-) Josep, schenkt me een wijn uit en maakt een lekkere tortilla. De kleine Josep klaagt omdat de grote het zout alweer is vergeten ;-) Nog lang zitten babbelen terwijl de kleine Josep voor de TV in slaap valt. Om 23u30 naar mijn bed. Zo een avond met 2 vriendelijke mensen, een beetje wijn, eenvoudig lekker eten en daarbij het "huiselijke" van het Couchsurfen, echt mijn ding.
