Gisteren verjaarde de roommate van Jaap. Ze bracht me vriendelijk een serieuse portie Kazakse slibovitch (ze is namelijk van Kazachstan afkomstig). Goed spul. Heb er van geslapen als een os. Waardoor ik vanmorgen pas om 10u wakker was. Maar dat geeft niet. Vandaag is het toch op het gemakske. Alleen de Stravhov bibliotheek moest ik nog zien. Een bib met 2o ooo boeken. Ik had er hier, in Praag, al zo eentje gezien, namelijk de bib van de vroegere Jesuietenuniv, maar deze is nog mooier. Je mocht ze, net als de Jesuietenbib, die ik gisteren bezocht, wel maar efkes bekijken, en dan nog van acher een balustrade. De inhoud van kostbare boeken is namelijk te delikaat. 7 euro voor een glimp! Tja, alles hier in Praag kost geld. Het breekt een beetje de sfeer. Op de duur denk je dat zelfs de lucht die je inademt geld gaat kosten. Anderszijds is het best begrijpelijk dat als je stad dag in dag uit, overspoeld wordt door toeristen, je voor alles entreegeld kan/ mag vragen. Echt waar, het is al half oktober, het is al koud, en toch kan je hier nog overal op de toeristenkoppen lopen. Die toeristenstroom stopt nooit. Binnen 2 weken, heb je al `kerstmarkten`, dan heb je nieuwjaar en dan heb je Praag in de sneeuw, en daarna Praag in de lente enz. Kortom, Praag is ALTIJD fotogeniek en wordt ALTIJD gepromoot. Maar bon, niet zonder reden. Het is echt een wondermooie stad. Verder heb ik mijn favoriete Praagspot nog eens herbezocht, Het Gemeentelijk Huis, ofte Obecni Dum, zoals het hier heet. Dit gebouw met 2 concertzalen, een café, een restaurant op het gelijkvloers, een restaurant in de 'kelder' en is ongetwijfeld het mooiste Art Nouveau gebouw Dat Ik Tot Hier Toe Zag. En daarmee bedoel, 'op AL mijn Art Nouveau' -reizen. Mijn bananenmilkshake was al lekker, maar in zo een omgeving gewoon hemels! En nu naar huis. Lekker in mijn eigen bed slapen ;-)
vrijdag 11 okt. 2013: dag 4, Praag, de toren van Copernicus
Vandaag was het weer WAW. Met de ogen ...en de oren ;-)
En wat heb je dan wel gezien dat een WAW gevoel gaf? Awel, volgens de toeristische gidsen 'het mooiste barokinterieur' van de ganse stad. Het is een bibliotheekje. Een onderdeeltje van de vroegere Jesuitenuniversiteit. Die ganse Jesuietenuniv heet nu 'Klememtinum'. Dat bibliotheekje bevat 20000 originele oude boeken, waarvan de oudste de 'Gutenbergbijbel'. Uit 1456, asteblieft! Het is er, ter bescherming van deze oude boeken, altijd donker. Behalve 10 minuten per uur, als 20 toeristen elk 10 euro betalen, dan mag het licht aan. En kan je je vanachter een houten balustrade vergapen aan dat mooiste barokinetrieur van de stad. ;-)
Toffe jongens, die Jesuieten; omdat leren plezant moest zijn, stond er vroeger in het midden van dat bibje, een piano. En voila, zie, onze vriend Mozart speelde hier in 1787 al eens een partijtje, ter entertainment van de aanwezige studenten.
Verder is er ook nog een observatietoren, waar Kepler en Coopernicus de hemellichamen plachten te bestuderen, vroeger...en waar Van de Velde, vandaag, de stad bestudeert. 360 graden zicht. Je weet niet wat je ziet!
En natuurlijk hadden de Jesuieten ook een concertzaaltje (voor 500 man), met orgel. Zo barok als maar kan. Schitterend. Ik ben helemaal vertederd. En daar dan om 18u muziek van Pachelbel, Mozart, Smetana, Brahms en Vivaldi bij. Allemaal kleine stukjes, die iedereen kent. Super! Praag, I love!
Vandaag moderne kunst bekeken in een museum met een onuitspreekbare naam in een straat met een al even onuitspreekbare naam. Tsjechisch moet zowat mondiaal kampioen van de medeklinkers zijn. 4 medeklinkers achter elkaar, daar draaien ze hier hun hand niet voor om: Veletrzni Palac in Dukelskyck Hrdinu, asteblieft. Daar was ik dus vandaag om moderne kunst te bekijken. Nadat ik eerst -tig keren op mijn stadsplannetje had gekeken, natuurlijk. Iemand met NUL orientatie, ingewikkelde namen opsolferen, het is sadisme. Het gebouw is hypermodern, van de Franse architect Jean Nouvel. Van binnen is het te pruimen, maar van buiten, niet, vind ik. Te veel glas.
Ook, in een allercharmant gebouw van rond 1900, decoratieve kunst bekeken: vazen, glazen, bestekken, klokken, juwelen... Ik heb al mooiere collecties gezien, maar het gebouw was super!
Bij een Japanner iets gaan eten. Een BENTO doos met een voorgerecht, een soep, een hoofdgerecht en een nagerecht. Lekker! Voor een vierde van de prijs van gisteren. ;-(
En daarna mij bij een geblokte Thaise laten masseren. Drukpuntmassage. Love it.
En daarna thuisgekomen als een verzopen kieken. Het regent, vandaar.
'Alle onderdelen afgewerkt'? Jaja, Praag heeft verschillende stadsdelen en die heb ik vandaag allemaal afgewandeld. Kilometers! En het was allemaal om te mooier. Het zicht vanop de Karelsbrug naar de hoger gelegen Mala Strana, ik wist niet wat ik zag. Een sprookje. Iets uit een film. Kan een zicht ontroerend zijn? Ja, driewerf.
En het werd nog beter. Het zicht vanop het Strahovklooster naar die Karelsbrug van beneden, met al die kerktorens en al die barokke kastelen, en dan dat fotogenieke groen van de koninklijke tuinen. En wil het dan juist 12u zijn, zodat alle klokken gaan luiden. Ik zweer het, het had iets onwerkelijks.
Foto's getrokken? Tuurlijk. Ge kent dat. In het begin van de ontdekkingsronde, doet ge dat ijverig. Elk fotogeniek gebouw moet op de foto. Tot ik simpelweg vast stelde dat ik in dat geval gewoon ALLES moest fotograferen wat ik zag.
1, EEN, laatste Art Nouveau straat in zijn geheel heb ik nog getrokken, voor in het fotoalbum, met als ondertiteling: Zo zijn ze allemaal.
Voor de rest heb ik even naar het villaatje gaan kijken waar onze vriend Amadeus in 1787 de laatste noten van Don Giovanni heeft geschreven. Villa Bertramka heet het.
Blijft daar weg. Het moet zowat het enige Praags gebouw zijn dat echt stiefmoederlijk is behandeld. Niks te zien en in abominabele staat.
Tegen 19u op het Wenceslasplein iets gaan eten in een hotel met een mooi design. 6 oesters met een glas prosecco en daarna een mozarella-met-roquette-salade en een donker biertje.
En dan op de valreep nog rap pumps gekocht bij Bata, 5 verdiepen schoenen. Als ge daar uw gedacht niet vindt ;-)
Ik weer eens chance! Mijn gastheer Jaap (een Nederlander die in Praag woont en werkt) bewoont een ruim apartement, pal in het centrum van Praag. Aan de voet van het Wenceslasplein, zeg maar. Ik heb er een ruime kamer, met een dubbel bed. Jaap is in mijn ogen `een echte Hollander'. Heel groot, vriendelijk, dynamisch en een beetje schalks... en als hij spreekt moet ik dodelijke moiete doen om hem te verstaan. Waarom vinden vlamingen dat Hollanders 'wauwelen'? En zou het soms ook andersom zijn? ;-)
Gaan we een pintje drinken Jaap? Ja hoor, dan laat ik je de stad even zien.
Praag bij avond. Het is adembenemend mooi. Het plein met de Tynkerk en het plein met het Presentatiehuis, ik kwam gewoon niet meer bij! Een WAW-ervaring.
Ons biertje hebben we gedronken in een cafe in een overdekte passage (Je hebt er zo veel hier in Praag)
De reinste Art Deco, heerlijk! 'Dit is een van de goedkoopste kroegen van Praag, Danielle'. En wat een interieur!
'Ga, je je weg terug vinden, Danielle, ik moet nog kaas gaan halen bij een vriend'.
Dat 'kaas halen' heeft blijkbaar een andere invulling gekregen. Het werd namelijk zwaar gearozeerd met ettelijke genevertjes, zodat onze vriend des nachts (ahum) deftig beneveld thuiskwam. En zich pas realiseerde dat hij de verkeerde kamerdeur had opengedaan toen hij er een serieus geschrokken dame in een snoopy pijama in aantrof. Oeps! Sorry!
