En het werd nog beter. Het zicht vanop het Strahovklooster naar die Karelsbrug van beneden, met al die kerktorens en al die barokke kastelen, en dan dat fotogenieke groen van de koninklijke tuinen. En wil het dan juist 12u zijn, zodat alle klokken gaan luiden. Ik zweer het, het had iets onwerkelijks.

Foto's getrokken? Tuurlijk. Ge kent dat. In het begin van de ontdekkingsronde, doet ge dat ijverig. Elk fotogeniek gebouw moet op de foto. Tot ik simpelweg vast stelde  dat ik in dat geval gewoon ALLES moest fotograferen wat ik zag. 

1, EEN, laatste Art Nouveau straat in zijn geheel heb ik nog getrokken, voor in het fotoalbum, met als ondertiteling: Zo zijn ze allemaal.

Voor de rest heb ik even naar het villaatje gaan kijken waar onze vriend Amadeus in 1787 de laatste noten van Don Giovanni heeft geschreven. Villa Bertramka heet het.

Blijft daar weg. Het moet zowat het enige Praags gebouw zijn dat echt stiefmoederlijk is behandeld. Niks te zien en in abominabele staat. 

Tegen 19u op het Wenceslasplein iets gaan eten in een hotel met een mooi design. 6 oesters met een glas prosecco en daarna een mozarella-met-roquette-salade en een donker biertje.

En dan op de valreep nog rap pumps gekocht bij Bata, 5 verdiepen schoenen. Als ge daar uw gedacht niet vindt ;-)