Vandaag wordt Griet 33. James heeft een verrassing voor haar voorbereid. Ze is al gans de week aan 't gissen wat het mogelijk kan zijn: paragliding? shark watching van uit een iron cage? ....Hij houdt, zeer Engels, al gans de week de lippen stijf op elkaar. Het was dan uiteindelijk een sprong uit een vliegmachien ;-). Er zijn spectaculaire foto's van. Kwestie dat metekind Jilleken er later gedocumenteerd kan over vertellen . En dat ze zelf, en wij, nog wat kunnen nagenieten. James heeft toegegeven dat hij wel wreed benauwd was op het moment dat hij moest springen. Griet was niet benauwd. Tja, wanneer wel? Ik heb een balleken geklopt op Escondido, met Jim en Lark, vrienden van Griet. Fijne mensen, zeer kalm. On-Amerikaans, bijna. De papa van Lark was er ook. 85 jaar, still golfing. Amazing! Morgen komt Jim me halen voor opnieuw een partijtje golf, op Coronado. Ja, inderdaad, dicht tegen dat hotel van Marily Monroe, dat we zaterdag bezocht hebben. Helemaal tegen het water aan gelegen. Volgens de vrouw van Jim al even mooi als Torrey Pines en bijlange zo duur niet. Jippie! De dagen vliegen hier voorbij. Nog 5 dagen, en ik moet alweer naar huis ;-( Maar eerst nog op dinsdag naar David Hockney in het Getti van LA. Verheug, verheug!
Gisteravond om middernacht, na de party bij Kim en Marianne, James gaan afhalen aan de luchthaven. Kwam van San Francisco, alwaar hij een conferentie had. We overnachten dus bij James. Wat staat er vandaag, zaterdag op het agenda? Niks! Zijnde: Uitslapen. Nieuwe hangmat (voor 2 personen) installeren. Zonnen, in de jacuzi zitten en dan een wandeling in Coronado. Het hotel bezocht waar enkele scenes met Marilyn Monroe zijn opgenomen (in 1959). Some like it hot, zo heet die film. Zal ik zeker thuis eens huren. Trouwens, Marilyn, I am fan! James maakt spagetti carbonara. De mens kan goed koken! Met ons drieën, op het bed, naar een film kijken (A Separation). En dan dodo. Het leest saai, maar het was hemels. 2 Mensen in een prille liefde, lijk James en Griet, kunnen zo stralen, dat ze je hele dag in een speciaal licht zetten. Vooral als eentje je dochter is ;-)
Amaai seg! Om 5u50 opstaan om om 6u30 op Torrey Pines te zijn. Je moet wat over hebben voor je sport ;-). Een dame genaamd Luanne, ladiescaptain, staat me heel Amerikagewijs op te wachten: 'Hello, how are you doing? I am Luanne, nice to meet you, where are you from?, are you enjoying your stay? What have you beeing doing uptill now? ' Je bent verondersteld Amerikagewijs zeer snel antwoord geven op al deze vragen, want 'the attentionspan' is klein. En ik moet toegeven dat ik nog niet zo zeer bedreven ben in snel antwoorden. Maar ze blijven vriendelijk! Het was echt spelen in de mist! Je zag je bal vertrekken, en vervolgens nooit aankomen ;-). Spectaculair, op the fairway blijven was de boodschap. Daarna in de shop 2 shirts met lange mouwen gekocht. Veel goedkoper als bij ons en mooi! s'avonds naar een party met ongeveer 25 mensen bij Kim en Marianne. Dit koppel heeft heel lang in europa gewoond, dat was dan ook merkbaar aan de inrichting van het huis en aan de ontvangst. Goed eten!!!! En allemaal zelf gemaakt. En dan was er 'the White elephant' giving presents thing. Leuk! Een 'White Elephant' is een kado dat je zelf ooit hebt gekregen en waar je eigenlijk graag van af wil. Het gaat als volgt: je trekt een nummertje uit een hoed. Wie bijvoorbeeld nummer 7 heeft, mag als 7de onder de kerstboom een geschenk kiezen. Je bent verondersteld je geschenk direct te openen, zodat alle aanwezigen kunnen zien van wat je hebt gekregen: een tijgertangaslipje bijvoorbeeld of een mannenboxershort met een foto van een gigantische penis, of glazen met Elvis' portret, of murano glas kaarsenhouders (echt mooi!) op. Je mag ook, ipv een geschenk onder de kerstboom te kiezen, het kado kiezen dat iemand anders al heeft. één kado mag maar 3 keer 'doorgegeven' worden. Vooraleer iedereen zijn kado onder de kerstboom heeft gekozen en het min of meer geanimeerd heeft geshowd (de penis-onderbroek, hilarisch!), of het van iemand anders heeft 'gestolen' verloopt er heel wat tijd. Echt plezant. Een idee voor thuis?
Heeft er iemand al eens 8 opeenvolgende uren in een zoo gespendeerd? Ja, ikke dus, vandaag. En het heeft me wonder boven wonder, geen second tegen gestoken. De zorg waarmee die zoo is opgebouwd is indrukwekkend. In feite loop je in een heel 'dichtgegroeide' onvoorstelbaar groene botanische tuin vol exotische planten, bomen en cactussen. En daar dan alle dieren van de wereld in. Voor wie er gevoelig aan is, is het dus 2 keer genieten: een keer van de flora en een keer van de fauna. Fantastisch! De San Diego zoo wordt terecht beschreven als een van de mooiste van de wereld. Je kan er in een kabelbaan boven zweven. Je hebt dan een mooi zicht op de zoo en op het naastliggend Balboa Park en op de San diego skyline. Morgen ga ik Griet bezoeken op haar werk. Dat kan te voet. Gelukkig maar. Je gaat me niet meer zo gauw nog in een auto op een highway krijgen ;-). Vrijdag mag ik meegolfen met de ladies van Torrey Pines. Zondag mag ik met Jim, een vriend van Griet mee naar Escondido, een balletje kloppen. Right in the mountains. Joepie!
Wat een warme dag was het vandaag! Op de middag moet het toch ergens 22 graden geweest zijn. Warm genoeg voor een picnic. En dat hebben we nu net vandaag gedaan.. Picnic met Grietin de mooie tuin van de campus waar ze werkt. En dan verder gewandeld langs het strand, voorbij haar volleybalplein, voorbij haar surfclub, voorbij de zeer dure strandvillas (waar geen kat thuis was), tot aan La Jolla Cove. La Jolla Cove is de rots waar de zeeleeuwen komen rusten in de zon. Mooi en fotogeniek plekje! Ik heb wel al eens meer zeeleeuwen gezien. In het Boudewijnpark of in Nausicaa-Boulogne, bijvoorbeeld, maar nog nooit in hun natuurlijke habitat. Aandoenlijk! In elk geval: je hoort ze, voordat je ze ziet ;-). Roepen dat die beesten kunnen! Ik vermoed naar elkaar. Allicht iets in de aard van Marcel, est er be a op a rots nog e plosjchken? Of zou het misschien uit sexuele goesting zijn: Annie, haaafd a geriejd, ik kom af! Ik vraag het bij gelegenheid eens aan een bioloog. Seal watch-en, plezant jong! Maar je moet wel een beetje stank kunnen verdragen. Stinken!!!! Volgens mij was het de dikke laag witte vogelpoep op die zwarte rotsen die zo stonk. Volgens Griet zijn het de zeeleuwen?Als je daar een dure villa met oceanview hebt, net boven die witte birdshit, ben je dik gejost!!!
Vandaar naar het La Jolla Museum of Contemporary Art. Er hing niet veel dat op iets trok, behalve 2 Richard Diebenkornsen en 2 Sol Lewitts maar dat gaf niks. Ik had er met Griet afgesproken in de museumshop, om 16u30.
Museumshops, i love them!!! Je vindt er altijd designdingen die werkelijk nergens anders te koop zijn. Zoals vandaag. Een zwart kubusje, 6 cm op 6 cm. Als je even met de vingers knipt of in de handen klapt in de buurt van het kubusje, verschijnt ...het uur. In rode cijfers. Het ding is namelijk een klokje. Het is ook een wekker. Na 3 seconden verdwijnt de uurindicatie, en heb je je maagdelijk zwart kubusje terug. Kinderlijke magie, waar je geweldig blij van wordt. Kado voor de 33ste verjaardag van Griet. Griet heeft er ook iets gekocht voor de verjaardag van Jilleken. We love it!
Morgen ga ik opnieuw op Torrey Pines spelen. Weet ge dat ik daarvoor om 5u50 moet opstaan?
Verzamelen om 6u30, ginder op de parking van Torrey Pines. Afslag om 7u.Ze lachen er hier niet mee hé.
dinsdag 4 december 2012: Roy Lichtenstein in het echt!
Wat een heerlijke dag was het alweer vandaag. Een museumdagje. Goesting op kunst. Ik kan dat zo hebben ;-). Het San Diego Museum of Modern Art bezocht. En daar dus (een) Roy Lichtenstein gezien. Een Andy Warhol. Een Frank Stella. Donald Judd. Dan Flavin. En zelfs een geschilderd taartje van Wayne Thibaud. Vroeger vond ik 'moderne kunst' maar niks, maar sinds mijn Geliefde daar zo opgetogen kan over vertellen, ga ik met plezier mee in het verhaal. Educating Jelle. Ik heb ook hun klassieke collectie bekeken. En bijna staan schreien van ontroering bij de apostel Petrus van El Greco. Wat een kunst! Hoe 'modern' ! En zeggen dat dat van 1605 of daar omtrent is. Dat museum ligt in Balboa Park, zowat de groene spot van San Diego. 44 km van onze deur. Eneugh? Hoe ben je daar geraakt Jelle? Awel. feitelijk zou ik met Griets auto naar ginder moeten rijden hebben. En dat heb ik ook gedaan, maar niet echt op eigen kracht. Peggy, de roommate van Griet is me voorgereden in haar auto. En ik daar dus een beetje idioot in de wagen van Griet, net achter. Tja, het zit dus zo, dat het me absoluut beangstigt dat de auto's je hier zowel links als rechts mogen voorbij rijden. Plus moet ik als gps de smartphone van Griet gebruiken. Waarbij ik a) de wegwijzende smartphone madam eerst moet aan de praat krijgen en b) ze vervolgens moet verstaan. Volgens mij spreekt ze door haar neus ;-) ... maar het kan ook aan mijn oren liggen... Enfin ik ben Peggy dus eeuwig dankbaar, want zonder haar was ik verzekers nog aant rondtoeren ;-) 's avonds hebben Griet en James me dan opgepikt, na hun werk. Ik was zeer nieuwsgierig naar het huis van James. Mooi huis. Art Deco. Van 1927. In de buurt van dat Balboa Park. Spagetti gegeten. Klapke gedaan. Daar blijven slapen. Het was er buitengewoon netjes. James is een hele lieve man. Een hele bezorgde. Een schat!
Vandaag was ik nu toch een gelukkige vrouw! (Wanneer niet?) Ik heb namelijk het golfterrein Torrey Pines gezien. Torrey Pines ligt heel spectaculair tegen de Pacific Ocean aan. Het staat vol pijnbomen en eucaliptusbomen. Is versneden met canions, klimt en daalt, heeft een aantal waw-vergezichten en een zeer ongewone plantengroei. Enneugh....Ik heb er ook gespeeld. Als gezelschap een Chinese pro, een chinese speelster en een Amerikaan. De amerikaan en het chineesje speelden zo goed, dat mijn eigen spel er in vergelijking 'Golf for Dummies' uit zag. Ik heb er vooral gezien wat ik NIET moet doen ;-). Het is daar nogal een organisatie hoor! Je moet een reservatie hebben. Je moet op tijd zijn. Je naam wordt afgeroepen in een microfoon. 'Jelle Van de Velde tee off, course North at 8. 42'. En vooral, je mag veel betalen ;-) Woensdag nog eens, maar dan een beetje goedkoper : Twilight, dat wil zeggen dat je op de middag start en tegen zonsondergang stopt. De laatste holes in de schemering so to speak. Goesting jong! Morgen ga ik naar de zoo en naar Balboa park en daarna naar het huis van James, de vriend van Griet. Hij heeft het nog niet zo lang geleden gekocht. Een huis van 1927, in een stijl die hij zelf als 'Edwardian' beschrijft. 'Edwardian'? Nooit van gehoord. Victorian, ja, dat ken ik. Alez, Ik ben benieuwd!
Julian and Ramona? Nieuwe mensen ontmoet? Nee hoor. Julian en Ramona zijn 2 kleine dorpjes, ergens een 100 km het binnenland in, richting oosten. In Ramona was er op het wijngoed Eagle's Nest een wijnproeverij te beleven. In Julian was het de bedoeling dat je zicht zou hebben op het 'begin van de woestijn'. NOT! Te veel mist. De weg naar Ramona en Julian was prachtig. Du jamais vu voor Van de Velde: 'boulder'landscape = groen heuvelig landschap waar een massa immense ronde rotsblokken zo maar verspreid tussen het groen liggen, als het ware gereed om verder naar beneden te rollen. De wijnproeverij op Eagle's Nest werd gegeven door een overenthousiaste eigenaresse, die al even gek was van haar hond, haar geitjes, haar echtgenoot, als van haar wijnen. We hebben er 7 geproefd. Wijnen. 2 witte, 3 rode en 2 zoete dessertwijnen. Dure wijnen! Onder de 22 dollar had je er geen enkele. De dessertwijn ging zelf naar 34 dollar, toch nog altijd 28 euro... Maar bon, hij was verrukkelijk. Een flesje gekocht, als kado. We moeten immers vrijdag op aperitief bij vrienden van Griet. Dezelfde vrienden, waarvoor we gisteren, hier ten huize, Belgian food gekookt hebben. Ze heten Kim en Mariane, zijn ergens in de vijftig, spreken Engels, Frans, Duits, Italiaans en Spaans. Kim is een mooie man, sportieve vent, een wetenschapper, die onvoorstelbaar veel weet over ...van alles. Griet kent hem en Marianne van in Italië, toen ze daar werkte voor de NAVO. Om maar te zeggen dat ik me gisteren in het gezelschap soms behoorlijk 'dom blondje' heb gevoeld. Ik heb ook kennis gemaakt met James. James is de prille vriend van Griet. Hij is professor en werkt net als Griet aan het SCRIPS, hier in San Diego. James is een Engelsman. Thanks God! ;-) Ik weet niet goed waarom, maar ik heb het zo meer begrepen op Europeanen. James is blond. Ook Thanks God. Op zijn facebookfoto zag hij er redelijk roost uit, vandaar....Sympathieke jongen. Ok, van Eagle's Nest in Ramona, naar het dorp Julian (van waar we zicht zouden hebben op de woestijn). 'Amaai Griet, Julian, dat is hier precies het decor van een westernmovie'. Tja, moeder, dat is nu eens een gewoon, gemiddeld Amerikaans dorp, zie'. Zijnde één straat met links en rechts gekleurde houten huisjes die precies recht uit de Play Mobil kataloog komen ;-). In 1 zo een houten huisje een aple pie gegeten. Mijn eerste 2 hele dikke dames gezien. Telkens weer ben ik in shock als ik doorheen de legging die ze steevast plegen te dragen, 2 buiken ontwaar, gescheiden door een soortement vertikale streep. Alsof hun geslacht doorloopt tot hun navel. Beikes! En X-benen!!! Om hun basis wat te vergroten, denk ik dan zo...Waggel, waggel, klots, klots. Ik heb het over hun kont en hun borsten. Onbegrijpelijk. We zijn ook kruiden gaan kopen, om te planten, hier in de tuin, in het kruidentuintje in spe, waar ik gisteren uren heb in gewroet. En dan nog eens rap naar Torrey Pines gereden, om alvast de weg te weten tegen morgen. Ik heb immers tee off om 8u45. Ah ja ...eneugh ....vergeten zeggen: we hebben 2 bijna-auto-accidenten gehad en... 1 echt. Gelukkig met blikschade. Griet reed. De linkervoorzijde heeft schrammen en de reflector is er af gereden. De schuldige reed gewoon door. Morgen mag ik hier de baan op, met haar auto. Jelle achter het stuur. Djeezes. Als dat maar goed komt. Een land waar men je links en rechts voorbij mag steken. Geen wonder dat het naar de kloten gaat ;-) ;-) Ik zal een dezer eens foto's posten op facebook. Bij leven en welzijn, uiteraard.
Vandaag wordt Griet 33. James heeft een verrassing voor haar voorbereid. Ze is al gans de week aan 't gissen wat het mogelijk kan zijn: paragliding? shark watching van uit een iron cage? ....Hij houdt, zeer Engels, al gans de week de lippen stijf op elkaar.
. En dat ze zelf, en wij, nog wat kunnen nagenieten. James heeft toegegeven dat hij wel wreed benauwd was op het moment dat hij moest springen. Griet was niet benauwd. Tja, wanneer wel?
