1699. Wat doet een hertog van Savoie, die Victorio Amedeo II heet, graag op wild jaagt, een beetje jaloers is op het kasteel van Versailles, en op geen cent moet kijken? Wel... hij vergroot en verfraait het geërfde jachtslot in Venaria en stopt daar maar mee als het 'Versailles-iaanse' allures heeft. Alles erop en eraan: grand canal, pleziervijver, fonteinen, franse tuin, rozentuin, groententuin, fruittuin, beeldengalerie binnen en buiten, orangerie, ecurie, manege, kapel en 30 km ommuring. Dat laatste opdat het wild niet zou weglopen ;-). Het is tenslotte een jachtslot, niet? De setting is veeeeel mooier dan Versailles.... De Alpen als achtergrond. Ik verzeker je, dat kan tellen! Je kan je daar een ganse dag amuseren, in Venaria. Het kasteel bezoeken en de prachtige kapel duurt al zeker 3 uur. Vervolgens kan je op het fotogeniek terras van het kasteel, met zicht op de tuinen, iets eten of drinken. Gelijk als een 'chocolate calda' ofte een warme chocolade, lees, pure cacao. Ken je de Italiaanse espresso's waar je lepeltje stijf staat...wel, dit is de cacaoversie ervan ;-). Lekker! Je kan met een treintje rond de tuinen, zodat je het kasteel kan fotograferen vanuit de verte, in zijn mooiste hoek. Je kan je zelfs laten 'gondelen' op de pleziervijver. En daarna ...zou je nog uitgebreid in de bossen kunnen gaan wandelen. Het hele bezoek is geweldig modern opgevat. Je krijgt een plan en een electronische leespen. Als je uitleg wilt over een speciale spot, zet je je leespen op een rood, een groen of een blauw bolletje op de betreffende spot, op je plan. Groen is 'rappe uitleg', rood is uitleg voor mensen met meer tijd en blauw zijn de 'petites histoires'. De schandaalverhaaltjes, zeg maar. Van dat laatste ben ik geweldig fan. De geschiedenis in zijn onderbroek. Wie is daar nu NIET zot van? Nog modern: af en toe wordt je verrast met een filmpje van Peter Greenaway over het leven ten tijde Victorio Amedeo II. Dat zet je verbeelding in gang. Je wandelt hier wel door geen 'dood' maar een 'levend' gebouw. Hier hebben Echte Mensen, gewoond hé ;-). Heel verdienstelijk: de zachte portretgewijze inleiding in 1000 jaar geschiedenis van de Savoies (in het italiaans, de Sabaudia). Voor een geschiedenisfan als ik, geweldig plezant. Verder heb ik met open mond staan kijken naar een Venitiaanse gondel uit de jaren 1700, in goud en rood, met plaats voor een klein kamerorkestje en en een passagier of 4. Dat moet nogal een plezieruitstapje geweest zijn! Je, anno 1750, schaars gekleed (uitzonderlijk voor die tijd) iets laten voorspelen en ondertussen flirterige conversaties voeren... flirterige conversaties? Ah ba ja! De barokke versierselen op de boot...dat zijn toch pure sensualiteits-triggers. Verder is er nog een zaal voor expo's. Dit keer: fotografie in 'spanningsgebieden'. Ik heb er 'Afghan girl' gezien van Steve McCurry. Je weet wel, dat wereldberoemde Afgaans meisje met de groene ogen uit 1985. Volgens de media zo ikonografisch als de Mona Lisa. I agree. Men heeft hier, in Venaria, met het geld van de Europese gemeenschap 20 jaar gerestaureerd. Het was klaar in 2007. Dik nodig, dat geld, want na de doortocht van Napoleon geraakte hier alles in verval. Om je maar te zeggen...deze mens hielt troepenoefeningen in de historische tuinen. 'La Venaria Reale', zoals het voluit heet, is meer dan de moeite. I love!
1699. Wat doet een hertog van Savoie, die Victorio Amedeo II heet, graag op wild jaagt, een beetje jaloers is op het kasteel van Versailles, en op geen cent moet kijken? Wel... hij vergroot en verfraait het geërfde jachtslot in Venaria en stopt daar maar mee als het 'Versailles-iaanse' allures heeft. Alles erop en eraan: grand canal, pleziervijver, fonteinen, franse tuin, rozentuin, groententuin, fruittuin, beeldengalerie binnen en buiten, orangerie, ecurie, manege, kapel en 30 km ommuring. Dat laatste opdat het wild niet zou weglopen ;-). Het is tenslotte een jachtslot, niet? De setting is veeeeel mooier dan Versailles.... De Alpen als achtergrond. Ik verzeker je, dat kan tellen! Je kan je daar een ganse dag amuseren, in Venaria. Het kasteel bezoeken en de prachtige kapel duurt al zeker 3 uur. Vervolgens kan je op het fotogeniek terras van het kasteel, met zicht op de tuinen, iets eten of drinken. Gelijk als een 'chocolate calda' ofte een warme chocolade, lees, pure cacao. Ken je de Italiaanse espresso's waar je lepeltje stijf staat...wel, dit is de cacaoversie ervan ;-). Lekker! Je kan met een treintje rond de tuinen, zodat je het kasteel kan fotograferen vanuit de verte, in zijn mooiste hoek. Je kan je zelfs laten 'gondelen' op de pleziervijver. En daarna ...zou je nog uitgebreid in de bossen kunnen gaan wandelen. Het hele bezoek is geweldig modern opgevat. Je krijgt een plan en een electronische leespen. Als je uitleg wilt over een speciale spot, zet je je leespen op een rood, een groen of een blauw bolletje op de betreffende spot, op je plan. Groen is 'rappe uitleg', rood is uitleg voor mensen met meer tijd en blauw zijn de 'petites histoires'. De schandaalverhaaltjes, zeg maar. Van dat laatste ben ik geweldig fan. De geschiedenis in zijn onderbroek. Wie is daar nu NIET zot van? Nog modern: af en toe wordt je verrast met een filmpje van Peter Greenaway over het leven ten tijde Victorio Amedeo II. Dat zet je verbeelding in gang. Je wandelt hier wel door geen 'dood' maar een 'levend' gebouw. Hier hebben Echte Mensen, gewoond hé ;-). Heel verdienstelijk: de zachte portretgewijze inleiding in 1000 jaar geschiedenis van de Savoies (in het italiaans, de Sabaudia). Voor een geschiedenisfan als ik, geweldig plezant. Verder heb ik met open mond staan kijken naar een Venitiaanse gondel uit de jaren 1700, in goud en rood, met plaats voor een klein kamerorkestje en en een passagier of 4. Dat moet nogal een plezieruitstapje geweest zijn! Je, anno 1750, schaars gekleed (uitzonderlijk voor die tijd) iets laten voorspelen en ondertussen flirterige conversaties voeren... flirterige conversaties? Ah ba ja! De barokke versierselen op de boot...dat zijn toch pure sensualiteits-triggers. Verder is er nog een zaal voor expo's. Dit keer: fotografie in 'spanningsgebieden'. Ik heb er 'Afghan girl' gezien van Steve McCurry. Je weet wel, dat wereldberoemde Afgaans meisje met de groene ogen uit 1985. Volgens de media zo ikonografisch als de Mona Lisa. I agree. Men heeft hier, in Venaria, met het geld van de Europese gemeenschap 20 jaar gerestaureerd. Het was klaar in 2007. Dik nodig, dat geld, want na de doortocht van Napoleon geraakte hier alles in verval. Om je maar te zeggen...deze mens hielt troepenoefeningen in de historische tuinen. 'La Venaria Reale', zoals het voluit heet, is meer dan de moeite. I love!
Vergeet Milaan! Turijn is veel mooier en stemmiger! Het loopt er vol studenten. Altijd plezant, zo jong volk. En als je wat wilt vragen, heb je veel kans dat men je verstaat ;-). De mensen zijn er vriendelijker en lopen niet dwangmatig te shoppen...De gebouwen zijn er mooier en meer uniform (voornamelijk allemaal even hoog en 'in het geel'), er zijn veel avenues met bomen, wat een groene indruk geeft en af en toe kom je een parkje tegen of heb je inkijk op een groene binnenhof. Turijn heeft veel barokke gebouwen, heeft een duidelijke dambordstructuur en om de 200 meter een cafe of een cremerie ;-). Stemmig, dus. Veel overdekte gaanderijen, ook. Handig als het wat regent of als het te warm is... Ik heb een Goldcard gekocht voor 3 dagen. Dat wil zeggen dat ik me niet moet inhouden om musea te doen, noch om de tram of bus te nemen: it is all payed for! Ik heb me dus eens goed laten gaan: het Koninklijk Paleis, een fototentoonstelling van 1 van de eerste vrouwelijke fotografen, het filmmuseum, het museum voor moderne kunst. Dat filmmuseum is de max! Google maar eens, 'Mole Antoneliana'. Een gebouw uit 1867. Je kan er met een lift tot op 160 meter hoogte: zicht op Turijn en op de Alpen. Terwijl je in een gemakkelijke ligzetel ligt speelt men fragmenten uit beroemde films van zowel de 'stomme' als de gesproken periode. Marlon Brando nog eens terug gezien in zijn schandaalfilm met Maria Schreider. Nee, geen sexscene! Ze waren aan het dansen...maar veel scheelde het niet ;-) Het Koninklijk Paleis is schitterend. Het museum voor Moderne Kunst ook. Het apartement van mijn gastheer is netjes (een man alleen...toch altijd efkes afwachten...;-) ). Vriendelijke jongen, gedienstig. Met een lege frigo. What did you expect? Ik mag op de Couch slapen. Best comfortabel. Oh ja, ik heb, 'nu het niet moet', tussendoor ook wat geshopt: botten, een rok en een kleed. Mijn sponsor zal vermoedelijk.....;-)
ma 29-09-2014, Milaan: museum van 'de Scala', museum Poldi Pezoli
Op maandag zijn alle musea ter wereld dicht. Zo niet dat van de Scala van Milaan. Via dat museumpje kan je dan een glimp opvangen van de opera van Milaan. De SCALA, dat MOET ik nu toch gezien hebben, he! Bai de wee: van buiten is de Scala Van Milaan een spuuglelijk gebouw. Iedereen zou er zo voorbijlopen...Maar van binnen...best te pruimen. Nogal sober. Het is de Opera Garnier niet he! Ik laat me er fotograferen met mijn vriendjes Verdi en Pucini. Muziekliefhebbers, gaat er heen, naar dat Scalamuseum... echt heel schattig! In dezelfde straat is ook het Poldi Pezoli musem, met voornamelijk religieuze kunst. Lucas Cranach en Sandro Botticelli van ver herkend, toch wel een beetje trots daar op...Zou ik de enige zijn, die de vrouwen van Botticelli wezenloos sexi vindt? Zelfs zijn Madonna, AKA Moeder Maria, is nog ... buitengewoon kissable ;-) Zo, en nu rap met de TGV naar Turijn, bij een nieuwe gastheer. Hij heet Rossano en woont 500 meter van het centrum. Ik ben benieuwd! Naar de gastheer EN de stad ;-)
