31 december tot 2 januari: van oud naar nieuw met Henri
De avond van 31 december is voor mij een soort persoonlijke 'thanksgiving'. Ik bedank dan persoonlijk de hemel voor het afgelopen jaar. In mijn eentje. Met Natuurproducten. ;-) Platte oesters (die nootsmaak, hmmmm). Daarna een verrukking uit het diepste der zee. Zelf klaargemaakt. Niks geen sausen. Puur. Vanilleijs. Zelf klaargemaakt. En Het Pure van het Pure: Champagne. Een fles. Vestimentair: ook een ritueel. Enkel intimi zijn daarvan op de hoogte. Ik doe dit al 8 jaar en geloof me, het is een gezond ritueel. Niks geen hoofdpijn de volgende dag. Maar dit jaar anders. Ik wou en zou op 1 januari 2011 naar het Nieuwjaarsconcert gaan in Gent. Maar dat wou en zou ik niet alleen doen. Dus had ik in september in Epernay aan Henri gevraagd of die meeging. Graag. Eh voila. 31 december 18h30. Henri arriveert in mijn straatje alsof hij mijn Geliefde is. God beware! Verkleed in een Italiaans artiest, met een bloem in de hand. Kaarsjes aan mijn voordeur. En vanuit zijn auto vollen bak 'Funiculi, Funicula'. Een baise-main. Alle buren staan buiten (Er zijn godzijdank maar 6 huizen in mijn straatje...). Beetje genant. Vooral voor de Echte Geliefde. Op het menu: Hapjes van inktvisringen in 2 sausjes. Platte oesters. Slaatje met coquilles. Vissoepje. Kreeft. 3 soorten zelfgemaakt ijs. Piper Heidsick (van het jaar 2004) en 2 flessen 'gewone' champagne. Al vertellend is het ineens 1u s' nachts. Wat heeft die mens toch altijd charmante verhalen. 'Minuit' is gepasseerd zonder dat we er erg in hadden. En zonder kussen. Ferm gemakkelijk!... Zo een grote fan als ik ben van zijn 'psysche', zo een kleine ben ik van zijn 'fysiek'. Henri wil nog eens naar 't stad. Hij heeft zijn fotoaparaat mee. In een klein cafeetje-waarvan-ik-de-naam-niet-meer-weet, ons gek geamuseerd. Iedereen wil op de foto. Alle vrouwen zijn 'Belle comme le jour', ook de zatte, die al scheef tegen de toog hangen, en de lelijke. Fransen! Onverbeterlijke versierders! We zijn om 5u thuis Om 10u op. De mama afhalen. Om 11u30 brunch in de opera in Gent en aansluitend Nieuwjaarsconcert. Ik ben blij dat ze een miniapotheekje hebben in de opera, want ik ben zo misselijk als wat. Hoe? Is champagne niet 'gezond'. Ja, maar 3 flessen met 2 man. En dan nog eens elk 3 duvels. Dat is er over hé. Maar tegen dat het concert begint, ben ik zo fris als wat. Dat concert! DAT CONCERT!!! Klasse. Grandioos. Subliem. Niks geen platgetreden paden met overjaarse walsjes op zijn 'Weens'. Onze nieuwe VLOSdirigent Vladimir Jurowski gaat voor originaliteit: Tsjaikowski, Katsjatoerian, Sjostokovitsj en ook beetje Strauss en Lehar. En een sopraan die mijn lijfliedje zingt: Meine Lippen die küssen so....Op het einde, vanop het vijfde balkon, worden paarlemoeren, zilveren en gouden balonnen neer gelaten. Niemand zit nog neer. Wat een staande ovatie! Volgend jaar breng ik rozen mee om naar de dirigent te gooien en een megafoon om hem mijn liefde te verklaren. Love you, Dimitri! ;-) Ons mama, die negentig is, straalt alsof de laatste 0 van haar leeftijd is weggevallen. Een kind, die net een heeeel mooi kado heeft gekregen. Daarna naar Aalst bij de zus, waar gans de familie al op oma zit te wachten. Voor Henri, is zo iets familiaals heel ontroerend. Hij heeft enkel nog contact met zijn dochter, niet meer met de zoons. Zijn ma is zwaar ziek en de pa leeft niet meer. Ge houdt het niet voor mogelijk, maar het is weeral 3u als we gaan slapen. Waar haalt hij toch al die verhalen? Ik neem aan dat ze waar zijn. Maar dat geeft eigenlijk niet. Si non e vero, e ben trovato! Zondag 2 januari, maak ik konijn op zijn vlaams en een chinese soep. Terwijl ik de soep maak, zitten Henri en ons moe, wortels, ajuin en appels te snijden. En mekaar te 'amballeren', stel ik zo vast vanuit mijn ooghoeken. Ons moeder was gisteren, tijdens de operabrunch, al blij dat ze haar Frans kon ophalen en is het vandaag precies nog meer. 'Azu nen oangenaomen mensj'. Nog wel dat hij er was, gisteren om met verve onze moeder te 'entertainen'. Terwijl ik zelf, om 'gezondsheidredenen';-), van 12u tot 14u45, bezig was met de 'va et viens' voor het toilet van de opera. Na het eten, die zondag, vertrekt hij naar huis, maar niet zonder me eerst een 'verrassing' onder de neus geschoven te hebben: Cirque in Parijs bij zigeuners. Olé!
De avond van 31 december is voor mij een soort persoonlijke 'thanksgiving'. Ik bedank dan persoonlijk de hemel voor het afgelopen jaar. In mijn eentje. Met Natuurproducten. ;-) Platte oesters (die nootsmaak, hmmmm). Daarna een verrukking uit het diepste der zee. Zelf klaargemaakt. Niks geen sausen. Puur. Vanilleijs. Zelf klaargemaakt. En Het Pure van het Pure: Champagne. Een fles. 
