Vorig jaar Nuit Blanche in Parijs meegemaakt. 'Voor herhaling vatbaar', dacht ik zo. Vandaar, vrijdagmiddag, hup... naar Ay (in de Champagnestreek)  bij fotograaf Henri. Henri is een couchsurfvriend. En zo een beetje mijn 'monstre sacré'. 'Monstre sacré? Ba ja... je l'aime bien et je le déteste en meme temp....Henri heeft een gans programma Nuit Blanche voor ons en hem uitgekiend. Niet naar Vincennes, zoals vorige keer, maar naar Pigalle en nog een paar sites in het 'hart van Parijs'.
Maar we zijn zo ver nog niet, eerst moet er vrijdagavond een model gefotografeerd. Een buikdanseres. Ze zal poseren in een fontein. Trevi-fontein toestanden, zoals Anita Ekberg in de film La Dolce Vita. Water op en avondjurk, op een mooie huid en op lange haren....De fontein is een beetje geupdate in die zin dat ze op verschillende plaatsen 'uit de straatstenen ontspringt' en van 21 uur tot 23uur heel speels van kleur verandert....Tja...We zijn  1960 niet meer hé.
De buikdanseres heet Hannah en is een mooi meisje van 22. Hannah lijdt, mijn gedacht, redelijk kou gedurende de ganse 'fontein'sessie. Maar ze poseert met talent en overgave. En het levert, het moet gezegd, zeer fraaie foto's op, met een mysterieuse gouden gloed.
Onder de passanten die naar sexi Hannah blijven kijken bevindt er zich een Holllander. Hij heet Felix Kieft en is onvoorstelbaar charmant. Zo charmant, dat het bijna oplichters-charme is, denk ik dan zo...Hij is schrijver. Van een (sex)boek. High Class Gigolo. Zo heet het boek. Autobiografisch. Zal ik je boek lezen, Felix? Neen, Danielle, het is veel te goor....
Felix kan schitterend vertellen, wat hij dan ook doet ten huize Henri, na de fotosessie. For the record en voor wie al aan hete sex dacht. Het gaat over een gestolen fiets.
Om 3uur 's nachts gaat Felix naar huis (zijnde een VW-busje) en wij naar bed. We moeten er vroeg uit. We willen immers nog een beetje sightseeing doen in Parijs vóór de activiteiten van Nuit Blanche beginnen.
En waar doen we die sightseeing? In Le Jardin du Luxembourg. Stukje Parijs dat ik nog niet ken.
Het blijkt 's anderendaags 30 graden te zijn in Parijs. De Jardin de Luxembourg zit bomvol volk: ze lezen, notebooken, dromen, babbelen, zonnen en zoenen op stoelen, historische balustrades, banken en pelouses. Het strand van Blankenberge, quoi. Noteer dat het 1 OKTOBER is. Niet te geloven, toch?
Tegen dat we metrogewijs in Pigalle geraken voor onze Nuit, kan je er op de koppen lopen. Het is te zeggen: je MOET er op de koppen lopen ...als je iets wil zien. Het alternatief voor minder lenige mensen, gelijk als wij, die zo iets NIET kunnen,  is, 3 UUR AANSCHUIVEN. Voor ELKE activiteit. Hallo Micro! Dat vinden wij er over...  
Dus, metrogewijs weer naar de auto. In de metro ons een beetje geamuseerd met het nemen van foto's gelijk als: Danielle zoent man op poster, Bernadette trekt aan staart van geposterde koe. Henri doet aan onze kinderachtigheden niet mee. Hij zegt het niet, maar hij heeft er zwaar de pest in dat we zo ver gekomen zijn om niks te zien.
Om 5uur 's nachts zijn we eindelijk terug in Ay.
Het goede nieuws is dat ik veel geheimen heb vernomen onderweg van Henri. ;-). ...Geheimen? Oh, gij Bitch!  Ja zeg, ik moest deze mens toch intellectueel bezig houden? Is het niet algemeen geweten dat een chauffeur die in slaap valt, zeer veel schade kan berokkenen aan de gezondheid van hemzelf en zijn passagiers? ;-)
Ik ben nog nooit zo blij geweest van een bed te zien. En er in te liggen. Zelfs al is het met mijn zuster.
Voila, zondag foto's nemen in Epernay. La Ville de Champagne. Op de Avenue du Champagne. De duurste straat van Europa. Wegens onderkelderd en vol dure drank.
Voor wie het nog niet doorhadt: mijn zus Bernadette volgt haar 2de jaar fotografie in avondschool . Feitelijk is ze fotografisch bezeten. Ze is heel goed in het maken van portretten. Trots op haar.
Om 3uur nog efkes sightseeing met Henri in de Montagne de Reims. Schooooooon. Om 18u30 naar huis.
Besluit van de reis:
A) Ik ga NOOIT nog naar Parijs voor Nuit Blanche
B) Ik heb een nieuwe gimmick ontdekt. Je probeert, op foto,  het verlangen vast te leggen van zoenende mensen.
C) Spreek altijd met 'Strangers/Etrangers' (gelijk als Felix), na een half uur zijn ze het dan niet meer.
Jelle