4 kathedralen. Hoe kom je daarbij?
Awel, Ik ga natuurlijk niet, zo maar, ZONDER REDEN ergens heen.
De reden voor dit bezoek is een film, waarvan ik de titel niet meer weet, maar die zich afspeelt in Genua. Genua, dat, in die film, die ik ben vergeten, zeer fotogeniek en vooral onvoorstelbaar smalstratig in beeld is gebracht.
én een gedicht. Dat al sinds mijn 17de, in mijn, (normaliter, absoluut NIET poetische) kop is blijven hangen. Hier is het:
'100 klokken van Londen,
doen Londen bonzen,
en 4 kathedralen Genua
maar geen brons kan zo in het donker bonzen,
als het hart van Maria Lechina.'
Astublieft! Van Werumeus Buning, een Hollander, gestorven 4 jaar na mijn geboorte.
Hollanders, Belgen of Italianen, iedereen valt voor de tonaliteit van dit versje, van kinderlijke eenvoud (een vertaling van Petrarca?).
Ik ook. Behalve de kinderlijke eenvoud trekt me ook de sensualiteit aan. Een Vrouw, die in het donker iemand ontmoet. Is het een heimelijke liefde? En hoe moet ze, met bonzend hart, verlangen als een gek, naar een moment van aanraking. Spannend, smachtend. Om te sterven...niet toch?
Ik wil dus vandaag wel eens die 4 kathedralen van Genua zien.
Alleen. Zonder Piero, mijn gastheer. Ik ben eigenlijk een beetje een asociale. Heb te veel oog voor de gebreken van mensen. Het siert me niet en ik heb er ook de pest in, maar het is nu eenmaal zo. Te strenge vader gehad. Elk klein gebrek ongenadig afgekraakt. En nu, helaas: l' histoire se répète. En wat zou dat gebrek dan wel zijn? Een veel te grote, vuile jeans, een slome gang en kinderlijk Engels. En het verlangen om te filosoferen met mij in dat kinderlijk Engels. 'Ja seg, Piero, sorry, maar mijn Engels is niet toereikend genoeg om te redeneren in 'abstracto'. (Onderverzwegen, 'en dat van jou nog minder'). Call me a bitch.
OK. Heeft Genua echt 4 kathedralen, zoals in dat gedicht? Neeje! (Ik voel me dus ook een beetje bekocht ;-) ) Maar het heeft wel: 1 kathedraal, 1 basiliek en 36 (!) kerken.
Die kathedraal (in zwart en wit marmer) en die basieliek (onvoorstelbaar mooi!!!!!) en 6 kerken bezocht ik vandaag. En ook prachtige straten, pleinen, palazo's, historische cafés. Er is zelfs, tot mijn verbazing, Art Nouveau (mijn dada), maar wel hele lompe ;-(. Plus een beetje shopping. Het geboortehuis van Christoffel Columbus. Zo klein. Geen wonder dat je daar weg wil, ongekende horizonten te gemoet ;-). De viool van Paganini, aldaar geboren, maar er rap weg ;-(
Wat zijn Italiaanse steden toch mooi. Met hun gekleurde huizen. Hun prachtige toegangspoorten in ijzer. Hun palazo's. Hun portieken met frescos's. Hun galerien. Hun kerken. Hun was. Dwars over de straat of zelf tegen de wanden. Bij nacht en ontij. (Echt waar. Vergeten ze de was binnen te nemen bij regen en bij nacht of zit er een strategie achter ;-) ? )
Morgen bezoek ik het kerkhof van Genua. Sinds Budapest, wil ik absoluut weten hoe men overal met de doden omgaat. Ik bekeek het met open mond in Budapest (schitterend!). Ik zag het in Riga en in Turkum (communistisch en bosrijk). Volgens internet moet het de moeite zijn hier, in Genua.
|
