Een beetje laat naar het Getty vertrokken, vanmorgen. 2 uur en een half rijden. We zijn er pas om half 2. Het Getty ligt helemaal tegen een groene berghelling op, aan de Noordkant van LA. Je gaat er voor de kunst, maar vooral omdat het architecturaal een 'waw'ervaring is. Ik steeg in elk geval bijna op! De architect, Richard Meier, is bekend voor zijn witte gebouwen. Hier heeft hij een toegeving moeten doen. Het is niet wit, maar beige. Meer bepaald Travertin-steen, die helemaal, geimporteerd is uit Italie. Massa's scheepsladingen. Een heel sober gebouw, met sterke horizontalen en af en toe een heel ...sensuele ronding. Less is more. Gewoon fantastisch. De travertin gevelstenen zijn of gepolijst, of juist ruw en als contrast heb je geëmaileerd staal (ook al beige!). Alle bouwelementen (ook voor de vloeren en de ramen) zijn vierkanten van 30 inch of een veelvoud er van. Zo kom je tot een 'karokes' gebouw. WAW!!!!! Daarna nog naar Iris, de laatse show van Cirque du Soleil. Geïnspireerd op de films van de jaren 30. Alé, alweer eens een mooie dag. Helaas heb ik de Pollocks en de Warhols en de Lichtensteins en de Stella's, die ik zo graag wou zien, NIET gezien. ;-( Het Getty heeft namelijk Europese kunst tot het jaar 1900. Niet zo veel, maar wel schitterend werk. Laat ons zeggen, die kunst, waar wij in België, geen geld voor hebben ;-). Onze Ensor, 'de intrede van Christus in Brussel' hing er. En een heel lieflijke Fernand Knopf. En daar was ik als Belgische, toch wel serieus trots op.