woensdag 12 december: zwaar accident, another lazy day
Oesje! Slecht geslapen de nacht van dinsdag op woensdag. Kan niet aan het bed liggen. Het logeerbed van James is namelijk uitstekend. De oorzaak van dat slecht slapen, ligt vermoedelijk in het (alweer!) 'bijna-auto-accident' dat we gisteren hadden op onze weg van San Diego naar LA. Geen kattepiske gelijk de 2 'bijna accidenten' met Griet vorig week-end. This was big!!!! Het ging zo: wij rijden op de 5de strook van een vijfvaksbaan, horen schuin voor ons ineens een geweldige klap, en plots zien we een op zijn zijde gekantelde auto, over 3 rijvakken schuiven, terwijl de brokstukken in het rond vliegen. James heeft moeten versnellen, terwijl we alle drie, net achter ons, vanuit onze ooghoeken, vol verbijstering de gekantelde wagen tegen de middenberm zien aanvliegen. Zouden ze hier hun accidenten sparen voor als Van de Velde op bezoek is? Resultaat van dat accident, annex, slecht slapen: de dees kapt zich 's middags af in een ligzetelke in het zonneken in de tuin.... en slaapt vervolgens bijna 3 uur. Maar daarna heb ik me, met plezier, nuttig gemaakt met het wassen van de auto van Griet. Een karweitje van 2 uur (volgens Griet is hij in geen 8 maand gewassen). Toen de zon onder ging (om kwart voor 5) stond het beestje proper en wel op de oprit. Griet: 'tiens, ik zieng pecies beter deer men roiten'. ;-) Daarna inkopen gedaan. Morgen komen Mike en nog iemand eten. Mike is een Amerikaan, die bij de doctoraatsverdediging van Griet in de jury zat. Ik heb begrepen dat hij aparatuur verkoopt voor oceanografische metingen. Hij moet hier zijn voor zaken.Ik maak pompoensoep en vlaamse stoverij met patatjes en appeltrot. Een stoompot hebben ze hier niet. Dan maar op de oude wijze: mijn potje staat meer dan 2 uur op. Ik heb er zo mijn twijfels over. Misschien zal een 'nachtje trekken' de zaak nog verbeteren. Eneugh, ik maak ook kennis met de eerste serieuze regen. Niet de gewone 'drizzle'. Bij bakken viel het deze nacht uit de lucht. In onze keuken staan plasjes water. Achter de voordeur is alles 'mesnat'. Griet, noch David (de radioloog) schijnen zich daarover te verwonderen. David: jaja dat komt onder de deuren door ;-). Als het een beetje ophoudt ga ik, te voet, het Salk Institute of Biology bezoeken. Architectuur van de jaren 50-60. Kahn heet de architect, een ingeweken Joodse Est. Is al dood. Renzo Piano en Richard Rogers (van het Centre Pompidou) hebben nog in zijn architectenburo gewerkt. Alsook Foster (de man van de Millau-brug). Hahaha, lucky me, je moet niet altijd ver weg om iets te zien ;-)
