Ben vandaag nog voor de laatste keer een balleken gaan kloppen hier op Amerikaanse bodem. Vanavond nog efkes met Griet en James naar een kerstdrink op hun werk en dan het vliegtuig op. Ik was hier graag, heb genoten van Griet in haar San Diego habitat, ben reuze blij dat ik James heb leren kennen, kon bijna alle dagen profiteren van de zon, zal het Getty en de zoo niet meer vergeten, maar nu verlang ik naar de koesterende armen van My Beloved en naar het gebrabbel van baby Jilleken. Gisteravond was Mike op bezoek, de man uit de jury van het doctoraat van Griet. Hij weet het niet, maar is die mens ...een lekker stuk! Een beetje verlegen, heeft iets jongensachtig en moest hij niet constant naar de grond kijken, hij zou zo uit een film kunnen gestapt zijn. Mijn pompoensoep en mijn stoverij vielen in de smaak. Met die stoverij is het dan toch nog goed gekomen, maar ik geloof dat ze al bij al 3 uur heeft opgestaan. Over gisteren moet ik nog iets kwijt. Je weet nog dat ik bij het verlaten van het natuurreservaat gisteren, ineens 2 flikkenauto's, 2 seeking helikopters, 2 ambulances en 2 coastal guard wagens met loeiende sirenes had zien komen aanrijden? Om een verdwaalde en gewonde wandelaar op te sporen, zo dacht ik. NOT! Ik vertel hier gisteren dat verhaal aan Max, de roommate van Griet. Hij: 'Oh my God, you were actualy there? Oh my God, you were there??? At Torrey Pines State Reserve? Oh My god...I just heard it on the news' Blijkbaar had men daar een gestoorde die met een machete rondliep in het been geschoten om hem onschadelijk te maken. ...Een gestoorde met een machete!!! Misschien wou hij de planten wat bijsnoeien ;-), mischien had hij Zorro aspiratie en wou hij een elegante Z toveren op de kledij van andere wandelaars (Ikke dus, want er liep niemand anders rond), mischien wou hij enkel zijn baard afdoen in een beetje een speciale setting ;-), of misschien was hij voor de hardere aanpak? In elk geval, ik heb zo het gevoel, dat ik naar huis moet ;-)
