Zaterdag, 11 mei 2013, 18 u: ik heb een afspraak met mijn CouchSurf gastheer Johannes, aan de Stadthalle van Wuppertal, want "Mijn huis is zeer moeilijk te vinden", Inderdaad, Johannes woont in een, wat ik noem, "Achterafhuis". Zo een huis dat achter de huizen staat, die aan de straat uitgeven. Johannes bewoont er een groot en klaar dakappartement. Zeer mooi ingericht. Tja, wie twijfelt daaraan?we weten het: onze Andersgeaarde Medemens heeft smaak. Het ziet er Oosters uit, met veel cyaanblauwe kleuraccenten. Zicht op een groene Wuppertaler helling en op de fameuse wereldberoemde Schwebebahn (= de hangende tram). "Johannes, wat een prachtige tapijten hebt ge toch!". "Vind je? Weet ge, ik heb die allemaal op Ebay gevonden." "Op Ebay? En... als ik zo onbescheiden mag zijn, hoeveel hebt ge die dan betaald?" " Boh, de duurste 100 euro." Jaloers!
"Wacht dan moet ge mijn schoencollectie eens bekijken. 30 paar schoenen, allemaal van Ebay". Er zit een lichtblauw paar tussen van Paul Smith en nachtblauwe, Italiaanse van het meest soepele leer dat ik al ooit in handen had. 10 euro, zegt hij. Some guys have all the luck!
Johannes is een Gretige Mens. Hij eet, drinkt en rookt gretig. Hij leeft ook gretig. Aan 100 per uur. Het type dat alles wil beleven en alles wil weten. Heerlijke man!
Natuurlijk kan deze Heerlijke Mens meer dan fatsoenlijk koken.
Hij maakt een "geil voorgerechtje" van gemarineerde groenten die ik niet ken (ik ben nochtans groetendeskundige) met 2 soorten gegrilde noten en parmesaanse kaas. Vervolgens penne met mierikswortelsaus en citroenzeste. En veel knoflook. Het is duidelijk dat hij de eerstvolgende 48 uur niemand moet kussen. ;-).
Zondag rijdt hij mij 2 uur rond in zijn auto. Sightseeing in Wuppertal. Wuppertal is een rijke stad, zo veel is duidelijk.Veel huizen van de periode 1870. Alle prima onderhouden. Veel groen. veel stijgen en dalen. Men noemt het hier niks voor niks het San Fransicco van Duitsland.
Daarna ga ik de Tony Cragg sculpturentuin bezoeken. In een bos op een berg. Precies een sprookje. Er is daar ook een tijdelijke tentoonstelling van de serenwoordig alomtegenwoordige Belg, Jan Fabre. Ik kan deze mens niet zien of horen. maar zijn kunst mag er wel wezen, dat moet ik eerlijk toegeven.
s`Avonds mag ik gratis naar een operette. Daar heeft Johannes voor gezorgd. Hij moet namelijk bloemen afgeven, na het stuk. In zijn bedankwoord heeft hij niet 1 keer Eugh gezegd. en daar ben ik feitelijk wel een beetje trots op....
Maandag laat ik me Thais masseren, drukpuntmassage. De Thaise masseuse is heel groot. Als ik door het gaatje van de massagetafel kijkt zie ik tot mijn ontzetting dat ze gigantische voeten heeft. Groot, breed. Ze gaat massagegewijs zo een beetje op mij zitten. Best fijn. 1 uur lichaamsmassage en nog 15 minuten schouders, extra. 36 euro. Voor het effect dat het heeft is dat een klein prijsje, vind ik.
Das leben ist herrlich. Als nu nog de zon wil schijnen is alles perfect!
|