Wat een klassevolle gastdame heb ik toch alweer! Een en al vriendelijkheid, charme en hulpvaardigheid. Het is een Francaise, die woont en werkt in Milaan. Ze werkt voor de firma MARS. En laat ons wel wezen, niet achter het loket ;-): Ze is 'directrice' voor heel Italilie. De firma is zo lief van voor haar een, naar Italiaanse normen, gigantisch apartement te huren, in een van de centrumstraten van Milaan. Dakterras over de ganse breedte van het gebouw, etage 6. 2 badkamers, 3 slaapkamers, een living van  12 op 6, grote keuken.... Heerlijk! Met mijn gat in de boter gevallen...
Ze heeft pizza gemaakt en pannacotta met een frambozencoulis. Ze heeft een zoon van 15, die Blaise heet. Een echtgenoot is er niet. Voila zie, direct stof om over te praten 'Leven Zonder Een Echtgenoot' ;-). Ferm gemakkelijk, vinden wij. Geef ons maar De Geliefde ipv. De Echtgenoot. Blijft frisser, vinden wij, zo een relatie. Geen Sleur voor ons ;-) En daarna, nog praatstof, CouchSurf-avonturen. Over gevaarlijke flikken in Budapest, verliefde gastheren in Epernay, slordige gastheren in Riga...
En dan de dag van morgen eens doornemen. 'Is er een markt, in Milaan, Stephanie?' 'Ja, morgen'
Joepie! Misschien vind ik hier in Milaan, op die Markt, wel een echt Tiroler Lodentje (= vestje van de firma 'Loden').  Kost fortuinen in Oostenrijk...
Een 'Tirolertje' hoe kom je daarbij? Wel, ik vond ooit, op de markt van Bologna, 2 jaar geleden een artisanaal gebreid Oostenrijks vest. Blij dat ik daarmee was!
En ja hoor! Bingo! Als een kind in een snoepwinkel, ben ik met mijn 'Tirolertje'. Moest het hier zo warm niet zijn, ik deed het direct aan ;-)
Daarna een wandeling op het dak van die gigantische Milanese Dom. Waw! Ik kwam bijna niet bij van verrukking. Gotiek in zijn opperste vorm. 
En dan naar moderne kunst gaan kijken in het Novecento. En mij een cocktail laten voorzetten door een barman, die op zichzelf ook 'a piece of art' was. Very enjoyable! Italiaanse mannen... ze zijn zo verzorgd, Mijnheer ;-)
Behalve op de kunst aldaar, ook een beetje verliefd geworden op een design stoeltje. En dat stoeltje en de kunst, uitgebreid gefotografeerd. Prachtig zicht trouwens, vanuit het Novecento op de Dom.
De Galeria Victorio Emanuele II doorgewandeld. Wat een volk, zeg! Een straatartist bewonderd. Precies Christus, maar dan met een mondharmonika. En zijn Blijde Boodschap was niet zelf uitgevonden, maar van Don McLean. LOL
Naar het kerkhof geweest. Dat doe ik overal, naar het kerkhof gaan. Ik ben opgegroeid 200 meter van een kerkhof. Misschien heeft dat er iets mee te maken?
Zo sensueel als het kerkhof van Genua, ga ik, zeker weten, geen enkel meer meemaken. Vol sexi engelen. Het heeft van mij een echte engel-fan gemaakt. No kidding! Zou k alvast wat meer  mijn best doen om in de hemel te komen? Ge kunt nooit weten...
In de Via Dante afspraak met Stephanie, die me meenemt naar een bar, gekend voor zijn uitgebreid apero-buffet. Je betaalt 10 euro, voor een drankje. En je mag dan mag je, vervolgens nemen, wat je wil, zo veel je wil, van dat uitgebreid apero buffet. Wij hadden ermee gegeten. Stephanie gaat het aanraden op haar blog. Ze schrijft graag, zie je.   Ik ken er zo nog eentje ;-)
Foto's op mijn facebook.