(inkom van het huis van Peter) Servus (dat is hier de standaard "goedendag") Mijn eerste dag Wenen zit er op!) Vanmorgen om 10u40 geland. Om 13u was ik op de afspraak bij Pedal Wien, een fietsverhuurbedrijf, waar mijn besproken fiets op mij stond te wachten (waar het internet allemaal niet goed voor is!). Ondertussen was het al redelijk heet (27°). Ik kon mijn koffer daar achterlaten en "gewapend" met een stadsplan op weg! Nu ja, "gewapend" moet men met een korrel zout nemen... Voor iemand met mijn achterlijk gevoel voor orientatie immers, betekent zo een plan eerder een handicap als een wapen. God zij dank zit Wenen stadsplansgwijs nogal eenvoudig in elkaar: je hebt een stadsring, die hoefijzervormig is en waarvan de einden allebei uitgeven op de Donau. Op die Ring staan bomen, zowel langs de linker- als langs de rechterkant van de weg; en tussen die bomen is een fietspad (haha!). Dus eenvoudig gezegd: zolang je tussen de bomen rijdt, zit je goed. Die ring nu, is in 1850 aangelegd en daar vind je alle beroemde gebouwen terug van de "toeristische boekskes": parlement, de Hofburg, het operagebouw, stadhuis, musea... En welke gebouwen! Monumentaal groot, immens, waanzinnig! Ik heb die ring 2 keer afgereden, om een beetje een idee te hebben waar alles zich bevindt (2 keer 12 kilometer) en vervolgens ben ik er op goed vallend uit van afgeweken om ...van alle Jugendstil-pareltjes te ontdekken, het ene al mooier dan het ander. Ik wou doelbewust vandaag nergens binnengaan, vandaag was enkel bedoeld om de sfeer te snuiven van "Wien". Tegen het einde van de dag heb ik echter een uitzondering gemaakt: ik heb het wereldberoemde Wiener Sesession gebouwtje bezocht met de al even beroemde fries van Gustav Klimt. Ik ben sinds mijn achtiende al een hevige fan van deze Art Nouveau schilder. Zijn beroemde schilderij de Kus, hing jaaaaaren op de slaapkamer. Nu, die fries heeft me echt van mijn sokken geblazen (als ik er al aan had). Ik ben gewoon even zonder adem gevallen, alle haartjes op mijn armen kwamen recht, de tranen stonden in mijn ogen, mijn knieen knikten, mijn keel kneep toe...Djeezes! Verliefd op een schilderij! Zulke adembenemende schoonheid. Het was overweldigend. Al de rest van de moderne dingen die in de andere afdelingen van het gebouwtje hingen of stonden waren er gewoon stront tegen (excuseer het woord). Ondertussen was het na 17u, en tijd om bij Pedal Wien de fiets in te leveren. Ik had er trouwens couchsurfgewijs een afspraak met mijn gastheer Peter Hainzl. Dat is natuurlijk spannend. Je kent die mens enkel van zijn foto op het profiel van Couchsurf. Van op het terras van het cafe naast Pedal Wien was het dan van sebiet elke man die min of meer van gezicht of leeftijd in "de richting Peter Hainzl" gaat, denken dat het em is, natuurlijk. Enfin, precies om 18 u dook er een man op, niet te groot, slank, met een heel mooi gezicht, en dat bleek em dus te zijn. We hebben daar samen nog een biertje gedronken en dan in zijn auto naar zijn huis. Hij vertelde dat hij de afgelopen week elke dag gasten heeft gehad. Pozellangasse 44, pal in het centrum. Het huis is een immense oud herenhuis met 5 etages en een binnenkoer. Hij bewoont een apartement op etage 3. Via een grote poort kom je vanuit de Pozellangasse in de vestibule van het huis. Deze heeft een mozaiekstenen vloer en reusachtig hoog plafond met plaasteren engeltjes. Vanuit de vestibule vertrekt een draaitrap met mooi ijzersmeedwerk. Schitterend alweer! Het appartement zelf is een echte vrijgezellenflat: er ligt pakken nog te strijken was, er staat een droogrek met was in de living en overal slingert er wel wat. De keuken is een gezellig rommeltje, de wc ligt vol met lectuur en boeken en de badkamer kon wel eens een borsteltje gebuiken... Ik heb me een douche genomen, verkleed en opgetut en daarna ging het city-waarts, waar ik mijn gastheer inviteer voor een avondmaal. Volgens mijn wens "etwas exsotisches". Het wordt na lang denken Indisch. Het was heel lekker en we hebben gezellig zitten praten. Nadien nog een avondwandeling door een paar uitgaansstraten, bekend als de Bermuda driehoek. Thuis nog wat nagepraat en plannen gemaakt. Morgen vertrek ik gelijk naar de stad, als Peter naar zijn werk. Niet dat dat hoeft, ik mocht de sleutel van zijn apartement gerust hebben, en komen en gaan wanneer ik wou. Maar ik heb het liever zo en er er is bovendien nog zo veel te zien en te beleven... Tot morgen
Reacties op bericht (3)
02-08-2009
Wenen
Ben blij voor U dat alles zo goed meevalt. De Goden zijn u gunstig gezind. Het is prettig dat je door zo te reizen , zo veel verschillende types van mensen tegenkomt.Je kan er bijna een psychologische studie van maken. Ik wens je nog heel veel plezier.Betty
02-08-2009 om 20:50
geschreven door betty Jassogne
30-07-2009
vakantie
Zoals Gaby zegt vind ik het ook heel tof en spannend dat jij er zo op uit trekt.Wenen is echt wel de moeite waard om te bezoeken .Ik was 2 dagen in Nieuwpoort en vandaag in Damme bij Brugge. Ik ga nog een weekend naar Middelkerke.Mijn weekje Frankrijk is ook reeds voorbij.Goed meegevallen allemaal.Maandag werk ik terug.Groetjes.Betty
30-07-2009 om 20:12
geschreven door betty jassogne
Amaai zeg
Amaai zeg, ik wou dat ik zo zelfstandig was als jij, dan valt er echt nog wat te beleven. Ik weet niet hoe ik daar zou aan beginnen.Wat die Gustav Klint betreft daar ben ik ook fan van. Ik heb hem in de living en in de slaapkamer hangen. Aangekocht in Wenen. Het was niet zo goedkoop maar zoiets is het wel waard.Ik ga deze avond mijn fotoalbum eens uithalen zo kan ik eens kijken wat wij daar allemaal gezien hebben.Alé geniet maar verder en ik ben al nieuwsgierig voor morgen. Gtjs Gaby.
30-07-2009 om 12:12
geschreven door Gaby De Cremer
