Pas om half 10 u opgestaan. Ik heb heerlijk geslapen op de comfortabele couch en ook, zoals je merkt, behoorlijk lang. Ik zal wel heel moe geweest zijn van het golfen en van de avondwandeling in 'Mainhatten', zijnde 'Manhatten' aan de Main, ofte Frankfurt. Michael is ook al wakker, gedouched en al, en rijdt om broodjes, met mijn auto. Zelf heeft hij er geen. Hij vindt de trein veel gemakkelijker. Zijn ouders wonen bijvoorbeeld in Berlijn. Dat is met de trein 4uur. Het duurt langer met de auto, want je hebt steevast files en je komt kompleet opgestressd toe. en voor zijn werk, werkt hij veel thuis. Vandaag ging het dus naar Bad Nauheim. Bad Nauheim is al weer zo een heerlijke rijke stad, maar niet zo rijk als Bad Homburg. De reuzen-herenhuizen zijn hier ook 'bon ton', maar ze zijn precies niet zo goed onderhouden als in Bad Homburg. We bezoeken eerst iets dat ik nog nooit zag: zoutgewinning. Ja, ja, iedereen kent dat wel van zoutgewinning uit de zee. Maar hier moet het zout uit het zout-solfer water komen van de alomtegenwoordige bronnen. Men doet dat met 'Gradierung'. Te moeilijk om uit te leggen en te lastig om allemaal op te schrijven... Eens op googlen doet wonderen.... We eten iets en dan kopen we een ticket voor een rondleiding doorheen de Jugendstil badhuizen van architekt Wilhelm Jost. Je kon ook een ticket kopen voor een Elvis Presley rondleiding. Deze mens heeft hier zijn legerdienst vervuld. Je kan dan de plaatsen bezoeken waar hij allemaal geweest is en horen welke liedjes hij er schreef: "Mus i den (2x), ...i am not made of wood and i do not have a wooden hart" dat ken ik nog, maar wat dat zogezegd Duits wil zeggen, daar heb ik nu het raden naar, en eerlijk gezegd als kind nooit bij stilgestaan.... De Jugendstilbadhuizen zijn parels. Deze keer geen "zwembad" zoals in Bad Voslau in Oostenrijk, maar 260 individuele badkamertjes met een bad, waarin het solferwater dan stroomt. Je moest je tour voor die baden afwachten in 'Wartezimmer' (6 stuks) en die zijn zo mooi! Niet te beschrijven. Michael merkt mijn bewondering en ontroering en komt me efkes op de schouder kloppen: 'Gaat het een beetje?' Ik weet echt niet waar eerst kijken. Hoe je toch van de kaart kan zijn van zo veel moois! De hele russiche en engelse adel kwam hier baden. Ze pootten hier de hele mooie fin de siecle herenhuizen neer en bleven hier met hun dienstboden, kindermeisjes en een hele zwik kinderen 3 maanden hangen. De baden waren perfect tegen hartkwalen. Ze zorgden namelijk voor een betere doorbloeding . Tja, nu neem je een pilletje tegen te hoge bloeddruk of te veel cholesterol, maar toen bestond dat niet ;-). En de Gradierung zout-gewinning gaf, als je er rond en er naast liep een ontsmetting van de luchtwegen (een beetje zoals kuren aan zee). In tijden waar je doodging van longtering mooi meegenomen! Je moest dan wel 3 maand komen en dan was je voor één jaar goed....In 1907 telde men 60000 overnachtingen. In hotels. De prive woningen niet meegeteld. En dat van mei tot oktober. Nogal eens toerisme he! En wat deed de adel nog? Gokken in het Casino, tenissen (in 1905!) en wandelen (Deze keer geen golf en ook geen paardenrennen zoals bijvoorbeeld in het frans kuuroord Vittel). Ha, en ook roeien op het meertje. Ha! En ook affaires hebben, natuurlijk.;-) (Ik zie je aan de zuil met het zeemeerminnetje...alludeert de gidse al lachend). En nu iets dat een 'gimmick' geworden is (en ingezet is in Bad Ems aan de Lahn): in elk kuuroord dat ik bezoek, moet er champagne of toch iets dat er voor doorgaat gedronken worden. Daarvoor, per auto, op naar de 'Johannesberg' waar je een prachtig uitzicht hebt over de stad. Het is inmiddels donker, maar dat geeft niet. Integendeel, de lichtjes in de diepte zijn sprookjesachtig. Als dan ook nog de klokken gaan luiden van de zaterdagavonddienst, weet je echt niet waar je het hebt! Op de terugweg, plugt Michael zijn ipod in. Ha! Daarvoor dient dus dat gaatje aan mijn autoradio! Neuriet eerst mee met de muziek, en daarna zingt hij. Toonvast. Deze jongen was natuurlijk ooit als kind in een koor. Wie had daar aan getwijfeld? Ik verheug me er al op dat ik die mooie muziek mee naar huis kan nemen. Samen met de foto's, die hij vandaag met een behoorlijk professioneel toestel schoot. Een modern mens gaat immers op reis met een USB stick. Of niet? En nu nog naar een prachtig (Jugendstil) Italiaans restaurant in Bad Homburg. We nemen alletwee vis. Rog en zeeduivel (Lotte dus). Heerlijk! Such a perfect day! Morgen naar huis. Er moet nog gewerkt worden, he!