Vanmorgen langs de rechteroever van de Loire tot aan het kasteel van Chaumont. Dat is het kasteel van Diane van Poitiers, de maitresse van Henri II. Of liever, het is het kasteel dat ze feitelijk niet wou, maar vriendelijk verzocht werd in te ruilen voor het mooie Chenonceau. Chenonceau had ze kado gekregen van den Henri II. Ze kon niet anders dan accepteren, want degene die de ruil voorstelde was de koningin zelve. Na de dood van haar man, den Henri II, dus. Om Diane een beetje te pesten.... Tja die Diane dat was me er eentje! Eerst was ze 'nanny' van Henri, toen die nog een jongetje was. En toen hij groter werd en haar eigen man al onder de zoden lag, werd ze zijn geliefde. Ze scheelden 20 jaar. Diane wordt in de geschiedenis geroemd omwille van haar schoonheid en het feit dat, hoe oud ze ook werd, er steeds jong bleef uitzien....
Chaumont is geen interessant kasteel, maar in de tuinen is er elk jaar een expositie van 25 tuinarchitekten, die alle een tuintje ontwerpen volgens het thema van het jaar. Dit jaar 'Corps et Ame'. Daar wou ik naartoe. Zeer de moeite. Rosalia was ook mee en zeer wel 'enchantée' door deze 25 bijzondere tuinhoekjes.
Minpunt: een geleide tour IN het kasteel.. Daar kwam gewoon geen einde aan. Een uur en een half! Die gidse hielt maar niet op. In te rap Frans, zelfs voor Rosalia (!), en zonder 1 keer een grapje te maken. Ze kon met den Henri II mee, die heeft, zo lees ik toch, gedurende zijn ganse leven, ook nauwelijks gelachen. Maar ja, als kind heeft hij 4 jaar, samen met zijn broer, min of meer gevangen gezeten bij die vreselijke pilarenbijter van een Karel V van Spanje. Traumatische ervaring. En waarom? Als onderpand voor de schulden die zijn pa aan Karel moest.
De weg langs de Loire van Tours naar het kasteel van Chaumont is impressionant. Zeer, zeer groen. Veel lange eilandjes midden in de Loire. Geen zwemmers, dat is verboden. Rivier is te gevaarlijk.
Na Chaumont, om 15uur naar Amboise, naar het Clos Lucé gaan kijken. Dat is een Renaissance herenhuis, waar Leonardo Da Vinci de laatste 3 jaar van zijn leven heeft doorgebracht. Frans I, de pa van Henri, was een fan van Leonardo, vandaar. Frans I, woonde dikwijls 500 meter verderop in het kasteel van Amboise. Ik zeg 'dikwijls' want deze mens had nog wel een paar andere optrekjes, zoals bijvoorbeeld Chambord. Waar Leonardo een wenteltrap voor ontwierp. Op papier. Want toen de bouw van Chambord begon, in 1519, blies Leonardo, in dat clos Lucé, zijn laatse adem uit.
Het bed van die laatse adem is er te zien. Kopies van de 3 schilderijen die Leonardo overal meezeulde (Mona Lisa, Johannes de Doper en aanbidding van kind Jesus), zijn er ook. Kopie van het fresco 'het laatse avondmaal' . Tekeningen en maquettes van zijn uitvindingen met filmpjes hoe die uitvindingen werkten (bijvoorbeeld een tank, een soortement helikopter, een mitrailleuse, een parachute, zelfs een fiets in hout, en veel meer....) In het park van Clos Lucé staan die uitvindingen dan nog eens uitvergroot. Het is een beetje een rommelig park, maar Da Vinci is in de mode, en rommel of niet, er loopt veel volk. We drinken in deze charmante tuin een Da Vinci bier, amber, gebrouwen in Amboise. Het weer is alweer stralend. Warm! Om 18u nog altijd 26 graden. We zijn moe. 2 kastelen met hun tuinen op 1 dag. Voor mij genoeg.
Terug naar huis, langs de andere oever, de linker. Djeezes! Schooooooon!
Morgen ga ik fietsen of zwemmen en Vilandry bezoeken.
Alleen. Rosalia moet werken.
Ik slaap ook nog morgenavond hier bij Rosalia en daarna, donderdag, dus, in Blois, bij Landry, fotogewijs precies een knappe gast. Ik was content dat Rosalia erbij was vandaag. Ze heeft veel uitleg kunnen geven. Ze weet veel. We hebben goed gelachen en mekaar gefotografeerd, zo heb ik tenminste een beetje foto's, waar ik op sta. Want anders, ons oudste: 'jaan seg Jel, a zekken ambetante foto's, allien mor gebaan'.
slukes
Jelle
a propos: ik zet al wat foto's op picasa.
|
