zondag 19 september: Loire a velo / des hommes galants
Deze middag om 12 u vertrokken voor een fietstochtje langs de rechteroever van de Loire. En om me te laten bruinen, je weet wel, de nog witte delen....Het was supermooi weer. Het is natuurlijk september, het is maar echt warm van 12 tot 18u, maar bon, voor mij genoeg. En moet ge nu wat weten? Ik heb de enige tube zonnecremme die ik mee had (cocos-olie, ik heb er maanden naar gezocht, want cocosolie is uit de mode, en bovendien als protectie waardeloos, want factor 6) bij Rosalia laten liggen. Om u maar te zeggen dat ik na 6 uur langs de Loire fietsen redelijk rood zag, en nog zie... Halverwege de fietstocht, hou ik halt aan een romantisch brugje en vraag aan een 4 oudere heren of ze me even willen fotograferen. 'Avec plaiser'. Volgens Franse galanterie beginnen ze u dan te loven en te prijzen. Ik zeg, alez, kom ook maar op de foto, zodat ze zien in ons land, welk een schoon venten er hier zijn. Gelach alom, want ze zijn moeders mooiste niet, en ze weten het. En dan begint een geanimeerd gesprek. Vlaanderen en zijn extremisten, en of ik dat allemaal even kan uitleggen. Weet ge dat dat al de 4de keer is? Gans Frankrijk is er mee bezig. Sebiet beginnen er nog weddenschappen over hoe lang Belgie nog gaat bestaan. De Fransen denken dat la Wallonie zal geanneerd worden aan Frankrijk. Verder heeft iedereen kritiek op Sarkozy. Ik vraag heel naief aan de oudste meneer waarom dat zo is: Et bien, parce qu'il a une trop belle femme, et que tout monde l'envie. En dan lachen, natuurlijk. Tegen 18u ben ik terug bij Sophie en Antoine. We drinken als aperitief in hun tuin, het meegebrachte Belgisch bier . Straf bier: 11 graden en 12 graden. Ik voel het zelf, als ik me recht zet, dat het in mijn hoofd zit. Op het menu: gratin dauphinois met salade en een beetje sausison. Lekker. Ik vertel hun dat ik morgenavond niet meer blijf slapen, ik denk dat ik door rijdt naar Champagne. Ik heb het hier gezien. Nog een dag in Orleans is de moeite niet. Ik zal morgenvroeg Henri (in Epernay) bellen om te zeggen dat ik een dag vroeger ben. Henri is in pensioen, hij heeft mij verteld aan de telefoon, dat hij veeeeel tijd heeft. In de champagnestreek zijn er 'vendanges' (oogst) met aanverwante feesten. Ik denk dat ik dan liever daar wat meer ga fietsen. Wat betreft de laatste foto's, helaas staan ze er nog niet op. Deze mensen hebben geen Picasa op hun computer. Maar wacht, 'Zet die Picasa er maar op, Danielle, het stoort niet'. Sympathiek hé? Dada en tot in Epernay. Ik ga langs de kleine wegen naar Epernay, op het gemak. Ik ben gek op kleine wegen. Wat je hier in de Loire langs die superkleine wegjes allemaal niet ziet: de meest lieflijke dorpjes, miniboerenhoven, uitgestrekte bossen, een verdwaald kasteel, oude peetjes met nog oudere honden, en als je chance hebt, af en toe een hert. Salut Jelle
