dinsdag 22 maart 2011: 1 minuut binnen, en de broek al uit!
1 minuut binnen en de broek al uit! Hoe? Watte? Ja, ik vertel hoe dat komt. Ik spreek hier niet over MIJN broek, voor alle goede verstandhouding. Het gaat over de zijne. Ik droeg trouwens een rokje. Zodus, het vertelselken van de broek. Een broek in leder. De zijne. Nog eens. Voor alle goede verstandhouding! De.Zijne! Om 17u40 belt er een man aan. De biker David. Groot, breed. Sympathiek gezicht. Een Open Mens. Dat is duidelijk. Laadt uit, parkeert de bike (een BMW). Komt binnen. Ik zeg, na de gewone beleefdheden (zijnde: did you have an easy trip, how many kms did you drive, did you find my home easily, have you eaten, are you tired?): 'Is dat normaal, David, dat je zo naar benzine riekt?' Bah nee, Danielle, mijn carburator (of zo iets) lekt een beetje, ik krijg drupsgewijs brandstof op mijn linkerbroekspijp'. 'Oesje, David, gans mijn huis riekt al naar brandstof!' 'Geen probleem, Danielle, dan doe ik die broek toch uit.' Ups...uit en gedeponeerd in de de gang. Voila. Dat is dus het verhaal van de broek. De rest van de rondleiding in mijn huis verliep dus blootbenig. Voor hem. Ik toon de de logeerkamer. Hangt vol foto's van mij en de kinderen en ons moeder en haar gezin. Hij is fotograaf. Is meteen verkocht aan de oude foto's van rond 1940 van het gezin van onze moeder. Ma, pa en 8 kinderen. Heel formeel opgesteld, zoals dat toen de mode was. Feitelijk ben ik daar ook zot van. Wegens de lenzen die ze in die tijd hadden, hebben alle foto's zo een beetje een 'flou'. Zeer mysterieus en romantisch. Volgens hem. Volgens mij ook. Ik toon hem de badkamer. Die gaat hij meteen gebruiken. Goed! Verdwijnt de brandstofgeur misschien, zo hoop ik toch. Ik geef hem een glas champagne. Had ik al een ganse dag zin is. Komt door het schitterend lenteweer. Goesting!!! Ik kan toch niet, achter zijn gat, alleen staan drinken. Trouwens, een glas champagne in je bad is een aanrader voor iedereen. En hij heeft een beetje rugpijn van het bike-rijden. Zal hem ontspannen, denk ik dan zo. Hij roept vanuit de badkamer: 'seg Danielle, vertel je me iets van Aalst? 'Ja hoor, zodra je uit je bad komt' Ik ben wel progressief en val niet omver van een stel blote mannenbenen.... maar een vertelselken aan iemand die in het bad zit, gaat me toch even te ver. tot morgen Jelle
