donderdag 2 juni 2011: het Bokrijk van Letland. Prins Albert van Monaco
He! Ik ben iets vergeten te vertellen! Gisteren, woensdag, heb ik Albert van Monaco gezien. Hij was, samen met de president van Letland op een protocolair rendez-vous aan het vrijheidsbeeld van Letland. Ik heb foto's genomen. De president en Albert alletwee in 'houding' onder dat vrijheidsbeeld. Helaas kun je van Albert op mijn foto's niet veel zien. De bodygards staan er te veel rond. Zeer lekkere stukken overigens, die bodygards. Ik zou er niet kwaad voor zijn als ik er eentje kado kreeg ;-). Het lief van Albert was er niet bij. En op een manier is het een historische fotoshoot, want de persident van Letland is vandaag niet herkozen. Albert van Monaco, en ik zelf hebben de president dus meegemaakt op zijn laatste officiele werkdag!!! Maar pas op. Niet getreurd, deze mens blijft aan tot een andere is verkozen. Dat kan lang duren, kijk maar naar ons Belgenland ;-) Ik ben ook naar het Bokrijk van Letland geweest vandaag. Heeeeel mooi. Aangeraden door een Zwitser, die ik had ontmoet op het concert van maandagavond in de Dom. Deze mens had al 70 landen bezocht en vond dat etnografisch museum toch wel de moeite. Het was inderdaad, ronduit schitterend, dat etnogrfisch museum, gigantisch bos rond een fotogeniek meer. Er wordt getoond hoe de Letten leefden in het verleden. Ik liep er bijna alleen rond, met uitzondering van 2 Vlamingen uit Denderbelle en een 1ste jaar (meisjes)kunstklas uit Riga. Met de Vlamingen was het super om een gesprek te voeren in het 'Oilsjsters' en naar de meisjes was het plezant om kijken.... en naar hun aquarellen eveneens. Het weer was uitstekend, ergens rond de 23 graden. Om 18u, Maija, mijn gastvrouw op haar werk gaan halen, thuis bij haar, rap iets gegeten, en dan hup, naar een concert, opnieuw in de Dom, gelijk maandagavond. Een concert van 'nieuwerwetse' klassieke muziek, door een Letse componist, die Peteris Vaskis heet. Door het Lets Nationaal Symphonisch Orkest en het 'State Academic Choir'. Internationaal zeer hoog gewaardeerd. Wij waren er naar toe gegaan met een zekere skepsisch, zo van 'Nieuwerwets klassieke muziek, dat zal weer iets zijn'..., maar het was HEMELS, BUITENGEWOON. Heel romantisch, zeer gevoelig, enorm evocatief (je kon je zo voorstellen dat er ergens licht door een wolk brak, of dat je een waterval hoorde, of de wind die zachtjes ruist ) Super! Daarna een whisky gaan drinken in een middeleeuwse kelder. De kelners en de kelnerinnen lopen er rond in 16e eeuwse klederdracht, er is enkel kaarsverlichting en de muziek is nogal gotisch. Zeer stemmig! Dan op 1 van de 3 marktjes van de binnenstad jazz beluisterd, weeral van hoge kwaliteit. Tegen middernacht naar huis. Wat een mooie dag en een mooie avond! Ondertussen ken ik de stad steeds beter en beter en kan ik me, je gaat het niet geloven, al behoorlijk orienteren. Als je een stad doorhebt. is het eigenlijk simpel. Riga: je loopt tot je 'het park' tegenkomt en dat moet je ofwel in de lengterichting door , ofwel in de breedterichting. De hoge Domtoren is je orientatiepunt: daar is de oude stad. Iemand met orientatie zou dat in 1 oogopslag zien, maar de dees doet daar 3 dagen over! Maar het is, zoals alle dingen, heel plezant als je het inzicht EINDELIJK hebt! Morgen nog naar het Lets Museum voor Schone Kunsten, op aanraden van de mensen uit Denderbelle, en voor de rest lanterfanten in de cafés of in de parken... Riga is een mooie, heerlijke, gezellige, levende stad. Tof dat ik hier ben. Je kan er zeer verzorgd eten voor weinig geld. Cultuur is alom. En met de gastvouw, Maija, heb ik het zeer getroffen. Ze is verstandig, weet veel en spreekt behalve Engels ook zeer goed Frans. Een aangename dame. Zo eentje waar je direct vertrouwen in hebt. Ik denk dat ik volgend jaar eventueel ga terugkomen, wanneer het operafestival is. Dat is in de tweede week van juni. Alle dagen een ander stuk, 10 dagen lang. Opera van internationaal niveau tegen 10 euro per stuk, wat een luxe!
Reacties op bericht (1)
17-01-2012
oost-west thuis best
Dag Jelle, Eindelijk nog een keer thuis, voor hoe kort nu? Word je nog niet moe van het altijd weg zijn. Het is toch wel héél veel. Niet dat wij altijd thuis zijn, maar toch. Omdat ik je blog probeer te volgen had ik al enkele dagen gezegd, er is toch niets want ze schrijft niets. Nu weten we dus dat je toch naar huis komt. Groeten van ons allebei
17-01-2012 om 12:45
geschreven door Marie-Louise en Ria
