34e MARCHE DES GAUFRES.

LES MARCHEURS DES ECHOS DE LA MEHAIGNE.

HANNUT.

Wij vertrekken met onze wandeling dicht bij het Château Snyers.

Het Château Snyers, ook wel Château de la Valette genoemd, werd gebouwd, in 1791, door markies Jean-Claude-Bernardin de la Valette en zijn vrouw Marie-Catherine-Théodore de Kettenis op de plaats van een ouder kasteel dat vernietigd werd in 1635. Het werd gebouwd in baksteen, bekroond met spitse torens en geflankeerd door een prachtig park dat met een dreef verbonden is met het nabijgelegen klooster van de Clarissen. In de 19de eeuw werden heel wat wijzigingen aangebracht aan het Château Snyers en verkreeg het zijn huidige voorkomen. Het kasteel is vernoemd naar notaris Jean-Charles Snyers, die meer dan zes decennia het kasteel bewoonde.

Langs het kasteel en we komen aan het klooster van de Clarissen en wat verder komen we in Villers-le-Peuplier. We wandelen door de velden en weilanden en we komen op de RAVeL Ligne 127. We wandelen een eind over de oude spoorweg en komen langs een oude boerderij “Ferme du Pont” en dan wandelen we langs de vijver, een mooie plek waar je rustig kunt wandelen en even halt houden om de watervogels te bekijken. Wij moeten weer verder en komen zo in Crehen. Hier hebben we controle en rustpost in het rusthuis van Loriers. Het is een oud gebouw en zal binnenkort gesloten worden en wat het in de toekomst mee gaat gebeuren is niet zeker. Wij weer op de route. Nog een heel eind door de velden en weilanden en zo komen we terug in Hannut. Een mooie wandeling met veel verschillende mooie gebouwen en natuur.

38E MARCHE POPULAIRE INTERNATIONALE.

CLIPP-PURE.

PURE.

Onze laatste dag Frankrijk sluiten we af met een wandeling in Pure. Een klein dorpje in de Franse Ardennen. Vertrek midden in het dorpje. Midden door het dorp vloeit er een beek en aan de rechtse zijde staan de mooiste gebouwen, de school, het oorlogsmonument en de kerk. Een paar oude boerderijen en dan wandelen we de velden in. Verschillende oude gebouwen staan leeg, de dorpen lopen stilaan leeg en de oude mooie gebouwen vervallen stilaan, heel spijtig. We wandelen door de weilanden waar rode koeien staan, koeien en kalveren van verschillende ouderdom samen op de weide zo mooi om hen hier zo te zien. Voor ons in het dal de prachtige kerk van Clemency. Wat later komen we in het dorpje wat een prachtig dorpje met mooi gebouwen en veel groen. Dan weer verder komen we in Matton. We komen langs een nogal vervallen boerderij, wat moet dit een indrukwekkend geheel geweest zijn, met een molen en grote stallingen. Toch spijtig dat zulke indrukwekkende gebouwen stilaan vervallen en zo verdwijnen een stukje geschiedenis an het dorp dat verdwijnt. Wat verder staat de openbare wasplek. In elk dorp staat deze nog en op vele plaatsen zijn ze in ere hersteld. Weer verder met onze tocht door het volgende mooie dorpje langs de kerk en een paar mooie boerderijen en dan wat verder komt Pure weer in zicht waar deze mooie wandeling eindigt. Het weer zit vandaag niet mee miezerig en bewolkt. We hebben genoten van onze 5 daagse vakantie in Frankrijk met 3 mooie wandelingen. Een bezoek aan Reims en niet te vergeten Charleville. Ons bezoek aan Lavaux Sainte-Anne niet te vergeten.

PARCOURS DE HAYBES.

MAISON DES RANDONNEES.

HAYBES.

De Franse Ardennen: Kenmerkend voor de Franse Ardennen zijn de heuvels, de Maas die er vanuit het zuiden verder naar België stroomt en de bossen. Het deel van Frankrijk langs de Maas, waarin de Franse Ardennen liggen, heet de pointe de Givet. De Maas ligt er in een scherp dal. De grootste plaatsen van de Franse Ardennen, vanuit het noorden Givet, Fumay, Revin en Monthermé, liggen aan de Maas. Tot aan Charleville-Mézières groeien op de hellingen aan beide kanten van de Maas bossen. Naar het zuiden liggen er van de Maas af in het gebied meer open delen land. Haybes is een dorp in de pointe de Givet. Haybes ligt in de Franse Ardennen, op de rechteroever van de Maas. Vandaag doen we een PW in Haybes. We vertrekken aan het Maison des Randonnees. Het huis van de wandelaars. Hier kunnen we kiezen uit 3 afstanden, wij kiezen voor de 15kilometer iedere afstand heeft een andere kleur van afpeiling wat het gemakkelijk maakt om te volgen. We verlaten het vertrek en wandelen al dadelijk het bos in en komen langs de “Moulin Labotte” een prachtige gebouw nu een hotel, wij wandelen verder het bos in. We blijven de hele tijd wandelen we door het bos en komen zo op een punt waar we en prachtig zicht hebben op de stad. Wij wandelen terug naar ons vertrek en gaan dan even langs de Maas wandelen. Prachtige huizen staan hier en ook hier weer vele oude foto’s van het dorp naar aanleiding van 100 jaar einde WOI. We komen eerst langs de Brasserie Hayboise; een lokale brouwerij die het bier van de streek brouwt. De brouwerij is ondergebracht in een prachtig oud huis langs de Maas. Dan komen we aan de hoofdstraat van het dorp met de kerk en gemeentehuis, hier hangen vele foto’s vanuit 1914 toen de Duitsers het dorp binnen vielen. Op 21 augustus 1914 kwamen de Duitse troepen hier binnen vallen en zij verwoesten 600 huizen en ze vermoorden 60 inwoners. Deze streek heeft veel gelden onder de inval van de Duitse troepen, de vele oude foto’s in het dorp laten de verwoestingen goed zien. Een trieste episode uit de geschiedenis die nu herdacht wordt. Wij wandelen voorbij het stadhuis en komen langs de vroegere brouwerij Thiry. Een bijzonder en opvallend gebouw. Dan gaan we verder langs de kerk ook hier weer foto’s van de verwoesting door de Duitsers. Zo komen we terug aan ons vertrek, nog even de wandelwinkel bezoeken en dan gaan we weer op weg naar onze volgende bestemming. Nog even stoppen aan het oorlogsmonument. Dan verder we komen in Montherme waar we nog even stoppen en rond het stadje wandelen en dan terug naar Charleville.

Bezoek aan het Fort Ayvelles

Het Fort van Ayvelles ook wel Fort Dubois-Crancé genoemd, werd gebouwd als militair vestingwerk en was klaar in 1878. Het fort was gebouwd dichtbij Charleville-Mézières en moest de vallei van de Maas controleren. Vanaf 1899, was het in status verlaagd door de komst van nieuwe explosieven waar het metselwerk niet tegen bestand was. In augustus 1914 was het fort door een matige bewapening niet in staat om zich te verdedigen. Het fort werd door de Duitsers ingenomen en zij bleven daar tot 1918. Het fort is inmiddels gerestaureerd en u kunt een bezoek brengen aan o.a. het buskruithuis, de kazematten en de uitkijkposten van dit 19e eeuwse vestingwerk van de militaire architect Séré de Rivière. Het bezoek brengt u terug in de tijdsperiode 1870 tot 1918. U kunt er ook wandelingen maken en het vestingwerk van buiten bezichtigen. Het heeft een park met 37 ha. bos.

20E MARCHE POPULAIRE INTERNATIONALE.

UNION SPORTIVE DES CHEMINOTS.

NOUVION SUR MEUSE.

MARCHE DU CENTENAIRE SUR LES PAS DES POILUS. Wandeling van de 100 verjaardag van de laatste gevechten WOI.

Nouvion-sur-Meuse is een gemeente in het Franse departement Ardennes, de plaats maakt deel uit van het arrondissement Charleville-Mézières. Vandaag een wandeling die in het teken staat van 100 jaar einde oorlog. Bij de inschrijving krijgen we een mooie brochure met wat uitleg, maar ook alles op en rond de wandeling staat in het teken van deze herdenking. Aan het vertrek hangen verschillende oude foto’s en verhalen van uit die tijd. We vertrekken met onze wandeling en een Franse soldaat wijst ons de weg. Wij kiezen voor de 15km. Door het dorp langs de kerk waar de eerste oude foto’s op het parkoers hangen. Ze vertellen het verhaal van de kerk ”L'Église Notre Dame de l'Assomption” in die tijd. Deze foto’s laten zien hoe mooi de kerk was voor de oorlog, deze streek heeft veel geleden gedurende de oorlog. We wandelen het dorp uit langs het gemeentehuis en de locomotief BB 12000 als eerbetoon aan de spoorwegwerkers. We steken de brug van de Maas over en komen zo in Dom-Le-Mesnil. Een prachtig golvend landschap aan de brug hangen foto’s van hoe soldaten de Maas overstaken. Weer verder met onze wandeling langs de Maas en wat verder komen we aan de sluis van Dom-le-Mesnil. Het is eigenlijk een oude sluis voor kleine boten, dan wat verder en we komen zo terug aan de Maas op het eilandje ligt een prachtige oude hoeve maar zo te zien is ze verlaten, wat je hier veel ziet in de streek. We wandelen verder door het veld en langs de weilanden en komen zo in het dorp. Hier ook weer de Franse soldaat die ons de weg wijst. Langs de school en de openbare wasplaats en langs het kerkhof. Wij nemen even de tijd om naar het grafperk van gesneuvelde soldaten te gaan kijken. Dan weer verder een eind door het bos en we klimmen naar het “point de vue de la cote de dom” een observatiepost die tot 1940 gebruikt werd en gebouwd in 1936. Hier boven op de bunker heb je en prachtig zicht op het lager gelegen landschap. Wat een zicht gewoon prachtig om even te blijven staan en rond te kijken en het landschap te bewonderen. Ook van hieruit een prachtige zicht op de Maas die kronkelend door het landschap slingert. Dan weer verder klimmend en dalen met geregeld prachtige zichten over het landschap. We dalen af naar Boutancourt. Langs het kasteel met boerderij en molen vandaag is het een vakantiehuis met een grote vijver. Hier hebben we onze tweede controlepost. Dan wandelen we weer het bos in en kijken nog eens achterom naar dit prachtige domein. Dan weer verder. Ook hier weer de openbare wasplaats, de school en kasteel wel mooie en prachtige gebouwen. We wandelen weer verder en komen in ons volgende dorp Flize. We komen in het centrum en hier liggen een groep mooi gebouwen, de ”Mairie” gemeentehuis, de kerk en het oorlogsmonument. Achter het gemeentehuis staat het kasteel van Flize. Een statig kasteel met ronde torens die op een ommuurde binnenplaats staat. De gele steen waaruit het gebouwd is maakt het allemaal nog zoveel prachtiger. Zoals vele huizen hier in de streek trouwens. We komen nu an de Maas en wat verder voor de grote brug is de laatste controlepost. We kome zo aan de achterzijde van het kasteel. We steken de Maas over. En gaan de laatste kilometers aanvatten. We komen terug aan de eerste brug die overstaken en wandelen Nouvion binnen waar we deze wel bijzonder mooie wandeling afsluiten.

BEZOEK AAN HET KASTEEL, DE 3 MUSEA EN DE TUINEN CHATEAU LAVAUX SAINTE-ANNE.

LAVAUX-SAINTE-ANNE.

Slenteren door het kasteel geeft de vrije loop aan de echo's van de eeuwen, wij stellen u voor om de geschiedenis in ons chateau te leven, ingedeeld in het uitzonderlijke erfgoed van Wallonië. Een reis terug in de tijd van de kelders naar de kerker! Zo word het kasteel van Lavaux genoemd in de reclame van het kasteel en het is zeker niet overdreven. We wandelen door de 32 gemeubileerde en gedecoreerde kamers die tijdens het bezoek 3 thema's onthullen:

Het Museum van het Leven van de Heren van Lavaux in de 17e eeuw, zoals ze toen in hun weelderige huis woonden.

De kelders presenteren het typische plattelandsleven in Famenne met de gebruikelijke voorwerpen uit einde 19e.

Op de eerste verdieping bevindt zich het Museum van Natuur en Jacht met een indrukwekkende verzameling opgezette dieren die de rijkdom van de natuur in Famenne laat zien.

MUSEUM VOOR NATUUR EN JACHT

Van seizoen tot seizoen toont de natuur haar charmes in de bossen en op het platteland, in de buurt van rivieren en vijvers. Op de eerste verdieping van het kasteel geeft een indrukwekkende verzameling knuffelbeesten een glimp van de grote verscheidenheid van de Famenne-fauna. De jacht was een groot deel van de activiteiten van de heren van Lavaux: de ruimte die aan hem is gewijd, vertelt je alles over zijn geschiedenis, zijn folklore en het spelbeheer. Een stuk is nu gewijd aan de valkerij dankzij de Club Marie de Bourgogne. Falconry staat op de lijst van UNESCO in 2010 als immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid.

WANDELING VAN DE VIJVERS.

Het wetland bestaat uit de vijver, het moeras en de weide. Deze ecologische zone is gereconstrueerd om een ecosysteem te creëren dat typerend is voor de Famenne-landschappen zoals ze waren in de late 19e en vroege 20e eeuw. Hier is de kleine plek voor planten, insecten en vogels, die bijdraagt aan het behoud van deze kwetsbare soorten die steeds meer ontbreken en toch essentiële rollen hebben. Het bezoek aan het kasteel de tuinen en het park is bijzonder leuk om te verkennen, wij nemen ruim de tijd om het kasteel te bezoeken.

44E INTERNATIONALE VOLKSWANDERUNG.

WANDERCLUB AMEL.

MEDELL.

De dorpsnaam "Medell" wordt voor het eerst genoemd in de 14e eeuw. Het dorp werd gebouwd op een drinkplaats, waar mensen en dieren zichzelf konden voorzien van water. Vandaag draagt deze plaats de straatnaam "Am Pesch". Daar werd ter nagedachtenis aan deze drinkplaats een watertrog in blauwe hardsteen gebouwd. Zelfs vandaag de dag nemen de boeren water voor de vee-drinkers op deze plaats, natuurlijk met elektrische pomp en waterton. Het dorp ligt in de natuur, omringd door haar en straalt een vredige rust die zeker zal bijdragen aan onze ontspanning. Beboste paden nodigen u uit voor mooie wandelingen. We wandelen veel door de bossen met veel afwisseling. We komen in Wallerode het Geibertbachtal. We wandelen door het bos en de vallei wat prachtig is en komen zo aan de rustpost op een bijzondere plek “ Eremitage Kohlkaul” de plek waar vroeger een kluis stond vandaag hebben ze er een gedenkplek van gemaakt en de fundamenten terug zichtbaar gemaakt, het is een plek waar je rustig kunt genieten van de omgeving. Na de rust weer verder we blijven wandelen in dit prachtige bosgebied. Zo komen we terug aan ons vertrek. Veel kun je niet vertellen van een wandeling die meestal door het bos gaat maar dit wil niet zeggen dat het geen prachtige wandeling was.

MARCHE DU 40E ANNIVERSAIRE.

LA SAVATE MARCHINOISE.

MARCHIN.

Onze wandeling vertrekt vandaag aan het “Belle-Maison Square” Dit enorme plein wordt geflankeerd door de mooiste gebouwen: de Sint-Hubertus kerk, neo-gotische gebouw van de 19e eeuw; de kiosk, de gemeentelijke administratie en het onvermijdelijke Cafe de la Place. Een drève met meerdere honderdjarige taxus leidt van het plein naar het kasteel van Belle-Maison, de thuisbasis van de klassieke stijl van het begin van de 18ste eeuw. Gebouwd met baksteen en hardsteen, daardoor heeft het kasteel zeer regelmatige gevels onder een " Mansarde dak". We vertrekken met de wandeling en al vlug zijn we uit het dorpje en trekken de natuur in. Het is een prachtige dag met zon en blauwe hemel, wat wil je nog meer. We wandelen langs velden en weilanden en de gele velden met koolzaad brengen veel kleur in het landschap zeker als je een golvend landschap heb gelijk hier. Mooi is het wel en weer verder met onze wandeling. De huizen in grijze natuursteen zijn parels in het landschap en vele zijn rondom beplant met bloemen en hoe mooi is het niet als je gevel begroeid is met blauwe regen die nu volop in bloei staat en zijn heerlijk geur verspreid. Dit is genieten en ons tempo zakt en we nemen ruim de tijd om dit alles in ons op te nemen. Verder tussen de weilanden en de koeien en op de grachten kom je de gele brem tegen die nu ook in volle bloei staat wat is de natuur toch prachtig als je het wil zien. Klimmen en dalen over slingerden wegjes door het mooie landschap, genieten af en toe eens achterom kijkend en zo wandelen we verder. Wat ook altijd fijn is dat je wandelvrienden tegen komt en dat er tijd gemaakt word voor een babbel en knuffel, Waalse wandelvrienden zijn echte vrienden en door de jaren heen hebben we er vele leren kennen en telkens weer is het een blij weerzien. Ook dit is wandelsport, vrienden ontmoeten en van elkaars gezelschap genieten. We wandelen verder en komen in Marchin. Het stijlvolle dorpskerk van Grand Marchin met gedraaide torenspits, hersteld in 2005 na een blikseminslag in 2001. De oorsprong van de kerk gaat terug tot de 11de eeuw. Tegen de restanten van een romaanse toren werd later een gotisch kerkje gebouwd dat half 19de eeuw werd gerestaureerd en vergroot. De kerk van Marchin overkijkt een typisch Condroz-landschap. Het gebouw is met haar gedraaide torenspits best fotogeniek. In de kerkmuren zijn enkele 16de en 17de eeuwse grafzerken ingemetseld. Je zou het niet zeggen maar dit is het oude centrum van de gemeente Marchin, die bestaat uit een pak dorpen en gehuchten (waaronder Modave) die in en rond de vallei van de Hoyoux zijn gelegen. In dit mooie dorpje nog verschillende grote oude huizen en boerderijen het is er prachtig om te wandelen. Dan wandelen we langs de kerk en dalen het bos in veel afwisseling hier en weer de gele kleuren in het veld, dan komen we aan een indrukwekkende grote hoeve met gebouwen weerzijde van de weg, we klimmen weer een eind verder en krijgen een prachtig panorama op de kerk en dorpje Marchin. Hier zie je duidelijk de gedraaide kerktoren. Verder weer en we komen langs boerderijen met een hoektoren. Langs de weilanden met koeien en de velden. Wat later komen we terug aan het plein waar we vertrokken zijn. Wat een mooie wandeling. Genoten van onze tocht door de land van Marchin.

1e MARCHE.

LES PIEDS MONTOIS.

DISON.

Reeds in de Romeinse tijd werd het gebied van Dison bewoond. Er liep een heerbaan van Verviers over dit gebied naar het Plateau van Herve, en er werd een muntschat gevonden met Romeins geld van 231-268. Ook de Franken waren in het gebied aanwezig. Dison werd voor het eerst vermeld in 1268. Geleidelijk werd het bos gerooid en daarvoor in de plaats kwamen weilanden. Tot in de 18e eeuw was de landbouw vrijwel het enige bestaansmiddel. Daarna werd de lakenindustrie van belang. Er verschenen fabrieken en woonhuizen. Het wapenschild van Dison refereert aan de wolindustrie. Vandaag is het een afwisselend landschap van weilanden en bos. We komen nu voorbij een huis met gedenkplaats voor de helden van de oorlog. De Eerste en Tweede Wereldoorlog gingen niet ongemerkt aan de plaats voorbij, waarvan de inwoners weerstand boden aan de bezetter. Op 9 september 1944 werd Dison bevrijd door Amerikaanse troepen. We wandelen het dorpje uit en komen zo weer in het golvend landschap zo typische voor het Land van Herve. De weilanden afgezoomd met hagen, juist een lappendeken van weilanden door hagen gescheiden, het is telkens weer een mooie beeld als je over het land van Herve kijkt. De koeien die vreedzaam liggen te genieten van hun maaltijd in groep tezamen, toch mooi om te bekijken. We wandelen verder en komen zo in het centrum van Dison en we wandelen het park binnen. Langs het kasteel en hier is er controlepost. Kasteel van Ottomont en zijn park zijn te bzichtigen en je kunt in het park rondwandelen. Het is een grote villa, gebouwd in 1909. Kenmerkend is de houten balustrade die vanaf het balkon om een groot deel van het huis loopt. Er is een donjon-achtige toren op rechthoekig grondplan, gedekt met een schilddak, en de voorgevel is geflankeerd door twee open hoektorentjes. De eigenaars waren achtereenvolgens de families Duesberg en Houben. De laatste familie leverde de lederen aandrijfriemen voor de stoommachines in de textielfabrieken van Verviers. Ook de familie Duesberg was actief in de textielindustrie, terwijl de musicus Steve Houben een telg is van genoemde familie Houben. De Engelse tuin die de villa omringt is tegenwoordig een gemeentelijk park. Bijzonder mooi in het park is de doorgang onder de hagen. Een veel voorkomende - la charmille genoemd in het frans- Het prieel is een aanplant van bomen, geplant in een dubbele rij, zodat wanneer de bomen groeien, ze een doorgang vormen die op een metalen structuur rust. In vele parken van kastelen in het Waalse komen deze nog voor, het was voor de edel vrouwen in te wandelen zonder dat hun huid donker werd, een donkere –bruine- huid was een teken dat je arm was en op het veld moest werken. Na de controle komt voor mij het mooiste stuk van de wandeling met diepe dalen en stevige heuvels om te beklimmen met als beloning prachtige vergezichten. Zo weer verder komen we in het volgende dorpje met een prachtige kerk met een grafstenen galerij waar al de oude grafstenen tentoongesteld staan, hier aan de kerk is de controlepost, na de rust weer verder met onze prachtige wandeling. Weer het fel heuvelend landschap met een paar pittige klimmen. En zo komen we terug aan ons vertrek. Wat een prachtige wandeling een dikke proficiat aan de club voor deze mooie boeiende wandeling.

42E MARCHE INTERNATIONALE DES VERT EN BLANC.

CERCLE MARCHEURS VERT ET BLANC STEMBERT.

HEVREMONT-VILLAGE.

We vertrekken met onze wandeling in Hevremont-village. In het dorp staat de Sint-Franciscus van Assisikapel van 1802. We wandelen door de mooie omgeving veel weilanden en herkennen duidelijk de kenmerken van het Land van Herve, weilanden omring door hagen. Een puzzel van weilanden en hagen geven het landschap een uitzonderlijke uiterlijk. We wandelen verder en komen zo langs de “La Chapelle de Halloux” er staat een inscriptie dat de kapel geraakt werd door een granaat op 11 november 1944 in een gevecht van de Amerikanen en Duitsers. De kapel werd later hersteld en staat nu in al zijn glorie op een prachtige plek. Wij wandelen verder. In de verte zien we Limbourg liggen de daken van kasteel en kerk komen boven de bomen uit. Dan weer verder en we krijgen een mooi beeld van de kerk van Limbourg. We komen zo in Goë. We wandelen het dorp binnen en zien de kerk voor ons, deze kerktoren is een van de gedraaide torens. Er is een vereniging van gedraaid torens in Europa. We gaan voorbij de kerk en het kerkhof hier een ereveld voor de oud-strijders. Verschillende huizen in grijze steen mooi is het wel. Zo wandelen we nu weer een eind langs weilanden met koeien en mooie zichten en dan wandelen we het bos in. Dan komen we in Foyr. Hier weer prachtige huizen uit lokale steen en een paar zijn omgeven door hoge beukenhagen. Dan komen we weer terug in het dorp van ons vertrek. Wat een prachtige wandeling in het Land van Herve.

LENTETOCHT.

VZW DE HEIKABOUTERS.

AS.

We vertrekken met onze wandeling en vlug komen we aan een mooie oude molen “’t Mieleke”

In 1717 bouwde de gemeente een nieuwe molen, stroomopwaarts van de Oude Molen. Deze molen, ’t Mieleke genoemd, is van het onderslagtype. Dat betekent dat het water onder het rad door stroomt. Tot 1956 was ‘t Mieleke bewoond en in 1987 kwam het ter beschikking van de heemkundige en culturele vereniging “Sint-Aldegondiskring”. Vandaag kan je in ’t Mieleke het heemkundig museum bezoeken. Het pittoreske parkje dat de molen met het molenhuis verbindt, is de ideale plaats voor een zomerse picknick aan het water.

En dan gaan we de bossen in een prachtige plek om te wandelen. We zijn hier bij het Nationaal Park hoge Kempen. Het wandelgebied bij uitstek. In As hebben we uitgestrekte bossen, akkers, hellingen Kempens plateau, Bosbeekvallei. Prachtige om door et wandelen. In het bos komen we op de plek waar in de oorlog een vliegtuig is neergestort. Een monument herinnerd aan het moedige gedrag van de piloot Penry Guy die door aan boord te blijven de andere 6 bemanningsleden zich konden redden. Het gebeurde op 21/06/1944. De Lancaster III LM580 DK-L stortte hier neer. Dan komen we terug aan ons vertrek. Wij zijn hier maar een goede 500 meter van het station van As verwijderd en wij hebben dit nog nooit bezocht daarom nu de tijd nemen om eens langs te gaan en wat rond te kijken.

Toegangspoort tot het Nationaal Park Hoge Kempen

Station As, een van de zes toegangspoorten tot het Nationaal Park Hoge Kempen, is de poort van het wiel. Een weerspiegeling van de wielen van de duizenden fietsers die hier elk jaar een tussenstop maken tijdens één van hun fietstochten. Jarenlang speelde Station As een centrale rol in de steenkoolontginning in deze streek, want van hieruit vertrokken de vele mijnwerkers en kolenwagens naar de nabijgelegen mijnen in Eisden, Waterschei en Winterslag. Nu vind je in een gerestaureerde trein het smalste bezoekersonthaal van het Nationaal Park. Hier ontvang je alle informatie over een wandeling of fietstocht in het Nationaal Park, of over andere toeristische attracties in de omgeving. Even verder op de site vind je een 31 meter hoge uitkijktoren. Dit is een replica van de boortoren waarmee André Dumont de eerste steenkool in Limburg ontdekte. Als je de toren beklimt heb je een weids zicht over de stations site en het omliggende Nationaal Park. Het voormalige stationnetje van As is nu een gezellige taverne, waar je de sfeer van weleer nog steeds kan opsnuiven. Het perron doet dienst als terras. We beklimmen de 31 meter hoge uitkijktoren en genieten van de prachtige zichten, we zitten hier boven de kruinen van de bomen en hebben een mooi zicht op het station en zijn omgeving. Was best de moeite om eens langs te komen. Zo eindigt een mooie dag in As.

MARCHE DE JOUR. – MEMORIAL ANNE-MARIE LIZIN.

MARCHEURS DU CHATEAU VERT DE HUY.

BEN-AHIN.

De wandeling vertrekt in “la Ferme de l’abbaye” de boerderij van het kasteel van de abdij van Soliéres. Wat een prachtige plek om te vertrekken en wat een indrukwekkende gebouwen.

Het kasteel van de abdij van Solières.

Het kreeg de bijnaam 'Heureux Abri' (gelukkige toevlucht) en maakt deel uit van een domein dat de zetel was van een onafhankelijke en gemengde gemeenschap van de monniken van Saint Augustin (van 1230 tot 1261) en de zusters van Saint Bernard (van +/- 1230 tot het einde van de 18e eeuw). Het gaf onderdak aan een instituut voor mensen met een fysieke of mentale handicap. Het gebouw werd opgetrokken in de 17e eeuw op de lokatie van een van de vleugels van het oude klooster en een eeuw later verbouwd tot kasteel. Het biedt het uitzicht van een classicistische constructie met twee verdiepingen en een hoge onderbouw. De gevel kreeg een uitbouw waarvan de centrale travee, met rocaille motieven, er uit springt. Een fronton versierd met vlechtwerk en de wapens van de familie Desoer, een mansardedak, en een campanile met een koepel bekronen het geheel. De uiterste traveeën onderscheiden zich op dezelfde manier. Vlakbij verrijst een vierkantshoeve uit de 17e en 18e eeuw. Zij bestaat uit een hoofdgebouw dat de twee binnenpleinen scheidt, die met elkaar verbonden zijn door een barok portaal. Drie veestallen en een schuur vormen twee van de vleugels van de vierkantshoeve. Een gebouw met een monumentaal portaal en twee bijgebouwen sluiten de binnenpleinen af. In het park staat een eenzame ronde toren. Waarschijnlijk was het in de 17e eeuw een duiventoren. De molen wordt vermeld vanaf 1262. Hij werd herbouwd in de 17e en 18e eeuw en bleef in werking tot 1935. Hij heeft een rad waarvan de bewaard gebleven machinerie in werking werd gesteld de aanvoer van water uit de vijver van het kasteel. Geklasseerd als monument en site (directe omgeving) op 18 december 1984.

We verlaten de boerderij en wandelen dadelijk de prachtige natuur in, een eindje langs weilanden en dan een prachtige dreef binnen die ons bij het jachtchalet brengt. Dan weer verder en we komen in Henimont. Langs velden met koolraap die nu prachtig geel staan en kleuren groet delen van de velden zo komen we in Soliéres. We komen aan de oude tramstation van Soliéres. In 1907 word het spoor aangelegd van Lovegnée tot Ohey met een halte in Somiéres. Bij de Duitse bezetting in 1917 breken de Duitse bezetter de sporen op voor het metaal na de oorlog in 1921 word het spoor heraangelegd, maar bij de volgende oorlog in 1943 breken de Duitsers opnieuw de sporen op voor het metaal. Het gemeentebestuur beslist in 1950 om de lijn op te doeken en et vervangen door een buslijn. Vandaag herinnerd een plakkaat op het oude station aan dit verhaal. In het dorp staan verschillende prachtige oude gebouwen en boerderijen wat prachtig. We komen aan de Cense Soliéres. Dit is een oud herenhuis reeds vermeld in geschriften uit de xiv e eeuw. De Cense de Solières is te vinden in de geschriften onder verschillende namen, zoals herenboerderij , herenhuis Solières , huis van Bailli en kasteelhoeve . Het gebouw is momenteel eigendom van de familie Surlemont gedurende drie generaties. Een indrukwekkend gebouw. Wat verder hebben we de rustpost. Nu maken we een lus over de oude tramlijn en zo het bos in. En dan terug het dorp binnen we zien de cence opnieuw liggen en in het dorp zien we onze eerste zwaluwen van het jaar wat prachtig toch dat onze vrienden terug zijn. Zo komen we terug op onze rustplek. Dan terug naar ons vertrek, we wandelen door het bos en komen nog langs een bron met kapel en dan wandelen we langs de watermolen van het kasteel. Wat een prachtige wandeling hebben we hier gedaan. Genoten van de omgeving en van de prachtige gebouwen met een stuk geschiedenis.

RUNDSKOPTOCHT.

WC AVIAT SINT TRUIDEN

VELM.- ST- TRUIDEN.

Nooit verwacht dat er in Velm zo een mooie wandeling mogelijk was, zeker nu volop in de bloesemtijd. Wij wandelen door het dorpje. We komen langs een paar huizen van rond 1900 en enkele prachtige boerderijen. Zo zijn nog verscheidene gesloten hoeven uit de 18e en 19e eeuw gelegen. Velm is gelegen in Droog-Haspengouw. Hier ontspringt de Molenbeek, welke in noordelijke richting stroomt, zich ten westen van Sint-Truiden voortzet, en uiteindelijk in de Melsterbeek uitmondt. De landbouwbedrijvigheid wordt vooral door de fruitteelt gekenmerkt. En dit merken we op de wandeling vele grote plantage maar ook mooie holle wegen. Die hier wel goed beschermt worden en nu gebruikt worden als wandelweg. Het frisse groen van de laatste dagen maakt het allemaal nog veel mooier de zon schijnt en de blauwe lucht maakt het allemaal nog veel bijzonderder. De perenbloesem is zo goed als voorbij maar de appels staan nu op zijn mooist. Hier uitgestrekte appelplantages. Door de velden en plantage wandelen we verder tot aan het oude station van Velm komen, en dan komen we aan het kasteel van Velm, een deelgemeente van Sint-Truiden, werd in 1984 geklasseerd als beschermd monument. Tegenwoordig doet het dienst als vakantiecentrum voor taalkampen. Er tegenaan een grote prachtige boerderij. Na het kasteel weer de velden weer in wat een prachtige zichten. We worden vandaag wel verwend met de bloesems, geweldig. Een mooie en aangename wandeling in Velm.

BLOESEMTOCHT.

LOONSE TSJAFFELEERS.

BORGLOON.

Borgloon, een gezellig stadje, gelegen in het glooiend Haspengouw, eens een versterkte stad van waaruit de graven van Loon regeerden over hun graafschap dat op z'n hoogtepunt de huidige provincie Limburg in grootte evenaarde. De naam Borgloon is samengesteld uit 'Borg' en 'Loon' wat betekent: 'Burcht te midden van een beboste heuvel'. Talrijke bezienswaardigheden verwijzen naar het rijk cultuur-historisch verleden van ons "gravenstadje". In april verandert Haspengouw in één kleurrijke bloesemzee. Een natuurfenomeen dat maar op enkele plekken in de wereld voorkomt. De regio viert de bloesemtijd volop. DE Loonse Tsjaffeleers doen dit met hun twee daagse wandeling door het prachtige Haspengouwse landschap. We wandelen vanuit het college naar Bollenberg. In het Vlaams natuurreservaat De Bollenberg kan je genieten van typisch Haspengouws landschap. Tijdens een wandeling doorkruis je hoogstamboomgaarden, open graslanden en zonrijke hellingen met bronnen, poeltjes en bossen. Het stadje Borgloon en het prachtige Haspengouwse landschap zorgen voor een geslaagde natuuruitstap. Nu de bloesems van de fruitbomen in bloei staan, lijkt het alsof de bomen hun fleurigste lentejurk hebben aangetrokken. Als je op de Bollenberg en in de omgeving eens ‘doorkijkt’ naar de natuur vind je bijzondere soorten: gulden sleutelbloem, welriekende agrimonie, reuzepaardenstaart, kleine bevernel, aardaker en spiesleeuwebek. In de poelen in Grootloon leeft één van de laatste populaties vroedmeesterpad. In de zomer dragen de mannelijke vroedmeesterpadden de eieren op hun rug. Op de plateaus van de Bollenberg vormen de hoogstamboomgaarden en heggen een uitstekende leefomgeving voor heel wat insecten en zoogdieren. In de boomgaarden leeft het zogenaamde ‘fruitratje’, beter gekend als de eikelmuis. Ook de das komt naar hier op zoek naar voedsel. De nieuwste blikvanger in het Haspengouwse landschap is de ‘doorkijkkerk’ van het architectenduo Pieterjan Gijs en Arnout Van Vaerenbergh in Borgloon. De doorkijkkerk staat op de Bollenberg en wil voorbijgangers en bezoekers anders naar de omgeving doen kijken. Wat verder komen we aan de speelboomgaard, hier is het prachtig de hoogstambomen staan in volle bloei een prachtige plek om even te rusten en te picknicken. Verder met de wandeling door het prachtige Haspengouwse landschap. We wandelen een eind langs de Romeinse Heerbaan. We komen langs “Landmark Romeinse Villa” Kunstenaar Hans Lemmen ontwierp in opdracht van de provincie Limburg een kunstwerk dat duiding geeft over de archeologische waarde van de Romeinse kassei en de omgeving. Hij doet dit door het Romeinse verleden in Grootloon op een wel heel bijzondere en kunstzinnige manier ‘zichtbaar’ te maken voor het brede publiek. De banken die bestaan uit verschillende zitelementen hebben de vorm van een Romeinse villa met zijn zwak hellende daken en naar binnen springende galerij aan de voorzijde. De banken liggen net als de villa’s destijds uitgestrooid over het landschap. Met de voorgevel naar het zuiden gericht. De warme terracottakleur verwijst naar de kleur van de Romeinse dakpannen en bakstenen. De banken dragen op de schuine dakzijde een driedimensionale aanduiding van steeds een andere villa uit de omgeving. De imprint toont de plattegrond van een villa, de naam van de plaats en de afstand in kilometers en passus tot de bank. Weer verder en dan wandelen we terug naar ons vertrek. Wat een prachtige tweedaagse wandelingen met de Loonse Tsjaffeleers.

BLOESEMTOCHT.

WELLENSE BOKKERIJDERS.

WELLEN.

Woensdagnamiddag samen met onze Jelle en Seppe een wandeling maken met de Wellense Bokkerijders. We vertrekken aan de watermolen in centrum van Wellen. De Wellenmolen of: Wellermolen is een watermolen op de Herk. Het is een onderslagmolen die fungeerde als korenmolen. Reeds in 1235 werd melding gemaakt van deze molen, die een banmolen was van de Abdij van Munsterbilzen. Het huidige molenhuis stamt uit 1775, terwijl het molenaarshuis, dat uit het begin van de 20e eeuw stamt, samen met het molenhuis onder één zadeldak is verenigd. Dit alles staat haaks op het riviertje. Bij de bouw van het molenaarshuis is ook het molenhuis gewijzigd. Resten van de vakwerkbouw, die later versteend is, zijn nog aanwezig. Ook de laaddeur is nog aanwezig maar de luikapel, die oorspronkelijk daarboven aanwezig was, is verdwenen. Er is een metalen onderslagrad aanwezig, en ook het sluiswerk is nog intact. Ook het binnenwerk, bestaande uit twee steenkoppels, is nog aanwezig. De molen kan in principe draaivaardig worden gemaakt. De molen ligt vlak bij het centrum van Wellen en is geklasseerd als beschermd dorpsgezicht. We wandelen het natuurgebied binnen. Natuur langs de Herk. Nabij het centrum van Wellen liggen twee natuurgebieden van Limburgs Landschap vzw, die beheerd worden met de hulp van de vrijwilligers van ‘t Bokje. In het zuiden is dat de Broekbeemd en in het noorden, tussen Wellen en Alken, de Grote Beemd. Hun naam verklapt het al, het kan er nat zijn. Beemd’ staat namelijk voor ‘een hooiland in een beekvallei’. Waar het te nat is, wijst een knuppelpad je de weg, zodat je van de prachtige voorjaarsbloeiers en hooilanden kan blijven genieten. De Grote Beemd is een gebied met heel veel potentieel. Het werd vroeger gebruikt als “gemene weides”, waar alle Wellenaren tegen betaling aan de gemeente hun vee konden laten grazen. Dit gebeurde nadat de eigenaars hun percelen hadden gehooid in de zomer. De dieren mochten er in om de “achtermoat” af te grazen. Omdat het aantal Wellenaren met eigen koeien sterk afnam, verdween dit gebruik en werd het gebied volgepland met populieren om toch opbrengst te krijgen van hun gronden. We wandelen door dit prachtige gebied. Als we het natuurgebied verlaten kunnen we genieten van de prachtige bloesem, Jelle en Seppe vinden het fijn om hier te wandelen, geen verkeer en zo tussen de plantage en velden. Het is aangenaam wandelen de zon schijnt en het is lekker warm, een prachtige bloesemwandeling hebben hier gehad in Wellen.