MARCHE DES CROCUS.

LES JOYEUX LURONS.

WIERDE-ANDOY.

De naam Wierde is afgeleid van de 12e-eeuwse benaming Werde en van de Gallische term vereta: kronkelige rivier. In de kern van het dorp staat een goed bewaard gebleven romaanse kerk uit de 11e en 12e eeuw, gebouwd in breukstenen van kalksteen, met een massieve toren, drie beuken van elk zes traveeën, een koor met een rechte koorafsluiting en een donjon uit de 11e eeuw. De kerk is gewijd aan Notre-Dame du Rosaire, Onze Lieve-Vrouw van de Rozenkrans. De oude dorpskern van Wierde vormt een landschappelijk en architecturaal fraai geheel. De oude boerderij van Tronquois voegt zich daar naadloos in. De bomen in het park van Reppeau zijn van dendrologische betekenis. Onze wandeling vertrekt in ANDOY. We wandelen het dorpje uit en komen langs het 18e-eeuwse Château d'Andoy ligt op vijfhonderd meter afstand van de dorpskern in een park. Het was eigendom van de Chevalier (Ridder) de Moreau. In het kasteel werd de kerkhistoricus Edouard de Moreau geboren op 26 augustus 1879; hij overleed in Leuven op 2 maart 1952. Wat verder langs het fort. We zien niet veel ervan alleen de herdenkingsteen. In Andoy ligt het Fort van Andoy op 220 m hoogte, een fortificatie gebouwd in 1888-1892, die deel uitmaakt van de ring van verdedigingswerken rond de stad Namen. Het beschermde zowel de Maasvallei als de spoorlijn Namen-Ciney-Marche tegen aanvallen uit het zuidoosten. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog kwam het fort bij de eerste Duitse aanvalsgolf, die begon op 21 augustus 1914, zwaar onder vuur te liggen. We wandelen verder en komen in LOYERS. We wandelen het veld in en komen langs een mooi monument voorbij houten palen met houtsnijwerk. Wat verder door het veld en komen zo langs een prachtige kasteelhoeve, ook zien we het de uitkijktoren van het fort. We wandelen door de velden en komen zo aan de controlepost. We wandelen verder door de prachtige omgeving tot we in ERPENT komen. Wat verder langs het kerkhof met een prachtige grafkapel. Nog even verder en we komen terug aan ons vertrek een mooie en aangename wandeling.

;

HERDENKINGSTOCHT.

LOUIS GUFFENS. VITALES. HOESELT.

HOESELT.

Gelegen dicht bij het "Romeinse" Tongeren werden ook in het huidige Hoeselt heel wat overblijfselen ontdekt uit de Romeinse tijd die wijzen op een belangrijke kolonisatie. Reeds vóór de Karolingische tijd (8e eeuw) werd hier een parochie gesticht, een afscheiding van de Onze-Lieve-Vrouweparochie te Tongeren. De gemeente bleef altijd een landbouwdorp, waar tegenwoordig vooral ook de fruitteelt wordt beoefend. We wandelen door een heuvelachtige landschap, ongerepte natuur, prachtige vergezichten, langs groene en rustige wegen. We wandelen in Haspengouw en het is onze thuis, gewoon prachtige streek. We wandleen met Jelle en Seppe en wandelen Hoeselt centrum in. Langs de Sint-Stephanuskerk. We wandelen even binnen; Er bestond reeds een 10e-eeuws preromaans kerkgebouw op deze plaats. Daarvan rest de onderste geleding van de toren, welke opgetrokken is in breuksteen. In de 13e eeuw werden de hogere geledingen van deze toren afgebroken, en van het puin werden twee zware steunberen gebouwd. De twee bovenste, in mergelsteen opgetrokken, geledingen, werden omstreeks 1250 gebouwd. De toren wordt gedekt door een klokvormige torenspits. In 1770 werd het preromaanse schip vervangen door een bakstenen classicistische zaalkerk, waarbij de toren gespaard bleef. In 1896 werd de kerk verlengd en tevens een nieuw koor gebouwd. In 1931 werd de kerk vergroot met zijbeuken tot een driebeukig basilicaal schip. Tegenover de kerk het domein Burghof, met daarin twee oorspronkelijk gescheiden kastelen. Het Bethaniakasteel of Kasteel Burghof en het kasteel de Brouckmans. In 1622 bouwde Walter de la Montaigne, diplomaat en griffier in het prinsbisdom Luik het vierkantig waterslot met twee torens en noemde het Bethania. De slechte staat van het kasteel leidde tot afbraak in de 19e eeuw. Eén toren bleef bewaard. Op de toren is de keizerlijke, dubbele arend van prins-bisschop Ferdinand van Beieren met de vermelding van zijn naam Ferdinando en de tekst Domine protege nos (Bescherm ons Heer) aangebracht. Kasteel de Broukmans werd in de eerste helft van de 18e eeuw gebouwd, Vervolgens werd het eigendom van de familie de Broukmans, heren van Werm. Het kasteel de Broukmans ligt op het Domein Burghof, waar zich ook het Bethaniakasteel bevindt. Oorspronkelijk was dit domein persoonlijk bezit van de prins-bisschop van Luik. Een prachtige kiosk op het plein. Op de voormalige dries, kiosk, bestaande uit een rieten dak gedragen door platanenstammen, en bekroond met een kleine, gelijkaardige lantaarn. De kiosk komt reeds voor op een foto uit het begin van de 20ste eeuw. We wandelen het dorp uit en komen zo voorbij Kasteel Terwaart. Landhuis, gelegen in een omhaagd park met enkele oude bomen. Op een gevelsteen gedateerd ANNO 1862. We komen zo in de Demervallei; dit stukje Demervallei, ongeveer 13 ha, werd in 1996 in het kader van natuur- en landschapsbehoud door Limburg.net in huur gegeven aan Orchis vzw. Het natuurgebied omvat ecologisch zeer waardevolle terreinen, bestaande uit een kwelgebied met elzenbroekbos, graslanden en verruigd rietland. In het broekbos vinden wij massaal eenbes, gevlekte aronskelk, vogelmelk en keverorchis. In het natte gedeelten staat er moerasspirea, moesdistel, dotterbloem en herfsttijloos. In een groot deel is er een sterke ontwikkeling van een rietland. Kleine karekiet, ijsvogel, buizerd en boomvalk zijn er regelmatige broeders. We wandelen door het bnatuur gebied maar blijkbaar zijn er nog wat werken aan de gang. We verlaten het natuurgebied en wandelen verder. Gaan door een holle weg en komen aan een prachtige kapel boven op een heuvel. De jongens willen toch even tot boven wandelen de trappen op. Daarna nog even verder en we zijn terug aan ons vertrek. Een mooie wandeling met onze jongens.

46E MARCHE DU FORT DE BATTICE.

MARCHEURS DU FORT DE BATTICE.

BATTICE.

Battice ligt op het Plateau van Herve, De omgeving van Battice heeft grotendeels een landelijk karakter. We vertrekken in het centrum van Battice. Wij komen langs het prachtige gemeentehuis. Het eerste gemeentehuis werd in 1716 gebouwd. Tussen 1790 en 1794 huisvestte het ook het Hof van Justitie van de ban van Herve. In 1880 kwam er een groter gemeentehuis. Dit werd echter door de Duitse troepen in brand gestoken. Herbouw volgde in 1923. Het betreft een bakstenen gebouw met kalkstenen omlijstingen en hoekbanden in neorenaissancestijl. Kenmerkend zijn de overdekte ingang met trap, de hoektoren en een erkertoren. In de gevel bevinden zich een tweetal ingemetselde gevelstenen, afkomstig van het Kasteel van Crèvecœur, en wel één uit 1716 met wapenschild van Charles de Joseph d'Aspremont Lynden, en één uit 1642 met de wapenschilden van de families Caldenbourg en Barbieus. We wandelen nu door het Land van Herve hoe prachtig deze streek is kun je alleen zelf beleven, op foto’s zie je hoe mooi, het is maar live nog veel mooier. We wandelen door het landschap en wandelen Charneux binnen. Door de weilanden dalen we af en voor ons een oude indrukwekkende hoeve met een kapel langs. Voor ons op de andere zijde op de heuvel een groot wit kruis. Het wit kruis van Charneux. We wandelen nu het dorp zelf in met prachtige oude gebouwen. Langs de Sint-Sebastiaankerk. Reeds omstreeks 1300 was er sprake van een kapel in Charneux, die in 1380 tot parochiekerk werd verheven. In 1443 werd een koor ingezegend en in 1616 werd een nieuwe kerk ingewijd. In de eerste helft van de 18e eeuw werd in het verlengde van het koor een sacristie gebouwd. Kerk en toren zijn gebouwd in zandsteenblokken en kalksteen. De massieve, vierkante voorgebouwde toren heeft nauwelijks vensteropeningen. Hij wordt gedekt door een achtkante spits. Het ingangsportaal is 17e-eeuws. De kerk is omgeven door een ommuurd kerkhof. De muur werd herbouwd in 1844 en gerestaureerd in 1957. Ze bevat tweeëntachtig ringen waaraan vroeger het vee werd vastgemaakt tijdens de jaarmarkt op Sint-Catharinadag. Op het kerkhof vindt men talrijke grafkruisen uit de 16e, 17e en 18e eeuw. Tegenover de kerk een woning met boven de deur een schild dat verwijst naar e brouwer die hier woonde. Gebouwd in 1567 staat op de steen en de datum 1752 verwijst naar de brouwer. We verlaten het dorp en wandelen voorbij een mooi kasteeltje in het dal wat verder zijn we in Herve nu wandelen we over het industriepark waar we nog iets bijzonder tegen komen. Een gedenksteen in de gevel “Charbonnages Reunis du Minerie Battice” 23/09/1890 – 14/05/1960. De Minerie-concessie was de meest oostelijke concessie in het kolenbekken van Luik, in het hart van het plateau van Herve. Het bedrijf wordt een naamloze vennootschap op 23 september 18906 onder de naam Société anonyme des Charbonnages united de la Minerie . Het verdween in 1960 met de sluiting van zijn laatste operationele hoofdkantoor in Battice. Nog wat verder en we komen terug in Battice waar de wandeling eindigt.

48E MARCHE DE LA BERWINNE.

LES PEDESTRIANS DE CLERMONT S/BERWINNE.

THIMISTER-CLERMONT.

Clermont-s-Berwinne, Een van de Mooiste Dorp van Wallonië...

Het dorpje ligt op de top van een heuvel te midden uitgestrekte omheinde weiden. De imposante kerk torent er hoog bovenuit. Het gebruik van baksteen voor de muren, leien voor de zadeldaken, zandsteen voor de raamlijsten en de hoekstenen bepaalt het architectonische beeld van het dorp. De eenvoud van de bouwvolumes wordt oordeelkundig doorbroken door uitgekiende mooie legpatronen in de leien daken te verwerken. En op heel wat daken prijken windwijzers die blijk geven van uiterst talentvol siersmeedwerk. Op het plein de Saint-Jacques-le-Majeur kerk. Deze kerk werd gebouwd van 1628-1632 op de fundamenten van een oudere, uit de 13e eeuw stammende, kerk. een chronogram met de tekst: eXVrgat et DIssIpentVr InIMICI eIVs. ps:67 geeft het jaartal 1632. Van de oudere kerk bleven, soms tot gewelfhoogte, gedeelten van het transept en van het koor van 1567 behouden. De kerk is omsloten door een ommuurd kerkhof. Tegen de muur vindt men een groot aantal grafkruisen, de oudste zijn 16e-eeuw. De kerk (in Maasrenaissance uit het einde van de 16e eeuw) torent hoog boven het plein van op een oorspronkelijk defensieve rotspartij, op de plaats van een vermoedelijk romaans sanctuarium en is gewijd was aan Sint-Jacobus de Meerdere. Net achter het plein prijkt de mooie gevel van het oude kasteel van Clermont (1635) en de kasteelhoeve l’Aguesse (Maasrenaissance uit de 17e eeuw). Het huidige stadhuis werd heropgebouwd in 1888 op de plaats van het oude gerechtshof. Het gebouw, dat schrijlings op de hoofdstraat staat, wordt nu vooral gebruikt voor huwelijken. Vandaar de lokale uitdrukking dat wie in Clermont huwt "op straat trouwt". We wandelen het dorp uit en wandelen het prachtige landschap van het Land van Herve in. Vergezichten over de prachtige streek krijgen we voorgeschoteld zo prachtig. We wandelen door de weilanden en langs slingerde veldwegen. Het golvend landschap breng geregeld en verrassing een eenzame boerderij duikt op. Nu en dan een stevige klim met een prachtig panorama als beloning. Nu zijn we vlug op de controlepost en dan komen we weer mooie gebouwen tegen een verlaten kasteelhoeve, eigenlijk een mooi gebouw maar er is werk aan. Dan komen op de plek waar de molen en kasteel van d’Odort stond. We wandelen verder door de prachtige omgeving tot we weer Clermont binnen wandelen. Weer één van de mooiste wandelingen van het jaar. Telkens weer een pracht van een wandeling met wandelclub van Clermont.

POORT VAN HASPENGOUW – TOCHT.

IRIS KORTESSEM.

KORTESSEM.

Sinds de fusie van steden en gemeenten in 1977 bestaat de gemeente Kortessem uit vijf deelgemeenten met in totaal zes kerkdorpen, namelijk Kortessem, Guigoven, Vliermaal met kerkdorp Zammelen, Vliermaalroot en Wintershoven. Vanouds kende Kortessem drie gehuchten: Daaleinde, Herbroek en Opeinde. Deze zijn tegenwoordig goeddeels aan de dorpskern vastgebouwd, evenals het gehucht Mersenhoven dat gelegen is op het grondgebied van de deelgemeenten Guigoven en Wintershoven. In de deelgemeente Vliermaal bevinden zich eveneens de gehuchten Eggertingen, Grimmertingen en Hullertingen. Vertrek in het centrum van Kortessem. Tegenover de Sint-Pieterskerk. In de 11e eeuw werd voor het eerst melding gemaakt van een kerk. Tussen 1026 en 1038 werd een Romaanse middenbeuk gebouwd. De Romaanse westtoren dateert van de 2e helft van de 12e eeuw. In 1270-1272 werd een vroeggotisch koor en transept aangebracht. In 1225 werd de kerk tot een kapittelkerk. De kerk had veel te lijden van geweld. In 1468 werd ze geplunderd door troepen van Karel de Stoute. In 1490 werd ze in brand gestoken door de benden van Jehannot-le-Bâtard. De troepen van Willem van Oranje richtten in 1568 eveneens vernielingen aan. Ook later vonden nog plunderingen plaats, onder meer door Franse troepen. Restauratie vond plaats in 1870-1875, onder leiding van Herman Jaminé, waarbij de zijbeuken werden vergroot in neoromaanse stijl, met gebruikmaking van oud materiaal. We vertrekken met onze wandeling en ons eerste mooie gebouw is Kasteel de Fauconval. Het is in 1860 gebouwd voor de familie Rubens-Du Vivier en kwam later, door vererving, in bezit van de familie De Bernard de Fauconval, waarnaar het vernoemd is. Omstreeks 1900 werd het nog verbouwd, en in 1965 werd het aangekocht door de gemeente en ingericht als cultureel centrum en bibliotheek. Tijdens Wereldoorlog 2 werd het gebruikt tijdens de 18 daagse Veldtocht als commandopost van het 1ste Regiment Jagers te Paard. Bij het kasteel behoort nog een hoeve (hoeve de Fauconval), aan Daaleindestraat 4, die in 1844 al werd vernoemd. Het park bestaat uit een open gazon, met daarachter een klein bos. Op het gazon vindt men enkele merkwaardige bomen, zoals een rode beuk, een blauwe ceder, een Japanse notenboom, een trompetboom en een zeer grote mammoetboom uit Californië. Twee exemplaren van de venijnboom werden illegaal gekapt. Ook vindt men in het park de neoromaanse Kapel de Fauconval, een grafkapel uit omstreeks 1900 voor de familie De Bernard de Fauconval. We wandelen nu door de velden en komen aan de veldkapel weer verder door de velden en komen in Guigoven. Aan de Sint-Quintinuskerk “is een neoromaans bouwwerk uit 1850” in de zaal is controlepost daarna verder en komen aan het Kasteel de Donnea (1801-1802) Een voorloper van dit kasteel bestond al in de 18e eeuw. In 1801-1802 werd het huidige woonhuis gebouwd. Het ligt centraal in het symmetrische, U-vormige complex, gekenmerkt door een Franse bouwstijl en mansardedaken. De zijvleugels zijn dienstgebouwen, eveneens onder mansardedaken die wellicht nog uit de 18e eeuw stammen. Feitelijk kijkt men, vanaf de hoofdweg, tegen de achterkant van het kasteel aan. Dit komt, omdat de weg, die vroeger vóór het kasteel langs liep, verlegd werd. We steken de steenweg over en wandelen door de velden we krijgen kasteel Bellevue te zien in het Bellevuebos. Dit, vlak bij het Bellevuebos gelegen, kasteeltje werd in 1764 gebouwd door baron Isidore de Copis, die Heer van Gorsleeuw en bewoner van het Kasteel van Gors was. De huidige voorgevel was oorspronkelijk de tuingevel, maar in 1830 werd de Bellevuestraat aangelegd, waarna de huidige situatie ontstond. Het is een voornaam herenhuis onder tentdak. Het witgeschilderde gebouw is opgetrokken in baksteen, met mergelstenen hoekbanden. We wandelen voorbij en zo komen we op de terugweg naar Kortessem. Een fijne wandeling in de omgeving van Kortessem.

35E MARCHE DE LA CHANDELEUR.

LA SAVATE ALLEUROISE.

ALLEUR.

Als je even voor je de wandeling gaat maken eens gaat zoeken naar de geschiedenis van het dorp of stad waar je gaat wandelen kom je tot verrassende info. Zo ook met Alleur. Deze plek heeft nog een link met Borgloon. Even duiden: Alleur wordt voor het eerst genoemd in een oorkonde van de abdij van Val-Saint-Lambert in 1196. Voor 1332 werd de heerlijkheid Alleur samengevoegd met de heerlijkheid Hombroux die beide behoorden tot het prinsbisdom Luik. In dat jaar werden Alleur en Hombroux afgestaan aan het kapittel van de Sint-Lambertuskathedraal te Luik. De heerlijkheid Waroux was aanvankelijk een leen van het graafschap Loon en behoorde later toe aan verscheidene families tot aan de Franse Revolutie. Op 27 september 1792 was er te Waroux een veldslag tussen de Fransen en de Oostenrijkers met de Fransen als winnaars. Alleur ligt in Droog-Haspengouw, het open landschap van deze streek strekt zich ten noorden van het dorp uit. Het gebied is nog vrij landelijk en wordt er vooral graan geteeld op de Haspengouwse grond. We vertrekken met de wandeling aan de Sint-Remigiuskerk en wandelen dan de velden en weilanden in. Wat verder komen aan de gevangenis: De gevangenis van Lantin is gebouwd naar Amerikaans en Duits model. Zij is de grootste inrichting van het land en is dan ook onverdeeld in afzonderlijke entiteiten: een arresthuis, een strafhuis, een vrouwenafdeling, een psychiatrische afdeling en een polikliniek. De gevangenis beschikt ook over een afdeling voor individuele bijzondere veiligheidsmaatregelen. We wandelen nu Lantin binnen. We komen langs een paar prachtige oude boerderijen, typische Haspengouwse Vierkants hoeven. Wat verder komen we aan het Fort Lantin. Het Fort Lantin is een van de twaalf forten rond Luik opgericht voor de verdediging van de Belgische stad Luik in de late negentiende eeuw op initiatief van Belgische generaal Henri Alexis Brialmont. Het heeft de vorm van een gelijkbenige driehoek met de punt gericht naar de vijand.[1] Het centraal massief wordt omgeven door drie droge grachten elk van 200 meter lang. Aan de keelzijde van het fort liggen de belangrijkste lokalen voor de manschappen, de wasserij, keuken en sanitaire voorzieningen. Deze lokalen liggen in het centraal massief alsmede de contrescarpe. In de hoeken van de droge gracht liggen kazematten uitgerust met lichte snelvuurkanonnen en mitrailleurs om aanvallers in de gracht onder vuur te nemen. Vandaag is het een stukje militaire geschiedenis. Het fort werd in 1983 overgenomen door de vzw Les Amis du Fort de Lantin (De Vrienden van Fort Lantin), nadat het door de Belgische Landsverdediging was verwaarloosd. De vereniging restaureerde het fort volledig en sinds 2005 is er een route met meertalige audiobegeleiding. Wij hebben hier rustpost. Na de rust maken we een lus door de omgeving met ook hier weer de mooie oude hoeven. Dan terug in het fort voor de tweede rust. We verlaten het Fort en wandelen verder door het landelijk landschap. Zo komen we in Ans. Reeds vanaf de 13e eeuw was er in Ans sprake van kleinschalige steenkoolwinning. In de 19e eeuw ging dit op industriële schaal geschieden, met name door de Charbonnages d'Ans et de Rocour. In de jaren '60 van de 20e eeuw verdween deze vorm van nijverheid. Vandaag is het een rustig dorp met een prachtig park met vijvers die bewoont worden door verschillende watervogels. Dan nog even verder en komen terug in Alleur waar onze wandeling eindigt. Weer een fijne wandeling.

WATERBRONNENTOCHT.

AVIAT ST TRUIDEN.

VELM.

Velm is gelegen in Droog-Haspengouw. Hier ontspringt de Molenbeek, en uiteindelijk in de Melsterbeek uitmondt. De landbouwbedrijvigheid wordt vooral door de fruitteelt gekenmerkt. Een mechanische maalderij (1901) en een jeneverstokerij (vierde kwart 19e eeuw) zorgden voor enige industriële activiteit. De gebouwen daarvan bestaan nog steeds. Velm werd voor het eerst vermeld in 790 als Falmia. Vanaf 982 werd het Velme genoemd. Opmerkelijk is dat in het plaatselijke dorpsdialect nog steeds gesproken wordt over "Fallem", een duidelijke verbastering van de dorpsnaam in de 8ste eeuw. Oorspronkelijk was Velm een leen van de Abdij van Gorze bij de Franse stad Metz. In de 16e eeuw werd de heerlijkheid verkocht aan het prinsbisdom Luik. Prins-bisschop Everhard van der Marck schonk de rechten onmiddellijk daarna aan het Kapittel van Sint-Lambertus te Luik. We wandelen door het landschap en komen zo aan een oud industrieel gebouw dat aangepast is aan de huidige normen en het is goed om te zien dat zo oud en nieuw samen een toekomst hebben. Verder met onze tocht. We wandelen nu een holleweg in dat ons de velden en boomgaarden brengt hier duidelijk een landelijk gebied. Controle op het voetbalveld waar w even verpozen en dan verder , zo komen we aan het kasteel van Velm. Het word ook omschreven als Klooster der Jozefieten. Thans als school ingericht. U-vormig gebouwencomplex met hoofdvleugel en zuidvleugel uit de tweede helft van de 18de eeuw, de anderen delen uit het eerste kwart van de 20ste eeuw en is beschermt. De bescherming omvat het reeds als monument beschermde kasteel van Schoor met de ruime omgeving, met inbegrip van de gesloten hoeve en het klooster der jozefieten langs de Halleweg. We wandelen het domein op: De gedeeltelijk geplaveide binnenplaats is door een laag muurtje met een gesmeed ijzeren hek van de straat afgesloten, en is bereikbaar langs een gesmeed ijzeren inrijhek, opgehangen tussen gecementeerde pijlers met siervaasbekroning. We wandelen het kasteel binnen en gaan dan verder door het bos achter het kasteel een hele rond door het park. In het bos staan vele sneeuwklokjes. We wandelen terug uit het kasteel en vervolgen onze weg langs een oude boerderij. Er zijn nog verscheidene gesloten hoeven uit de 18e en 19e eeuw gelegen in het dorp. Nog even door het dorp en we komen terug aan ons vertrek. een mooie en aangename wandeling zeker met het kasteel van Velm.