We hadden al een regelrecht volksfeest op Glastonbury, al is dat niet abnormaal als je weet wie er op het podium staat.
Het hoeft daarom niet altijd in open lucht te zijn, zelfs de oerdeftige Royal Albert Hall in London is overigens ook een geschikte plek..
In 1998 zetten de Mavericks met de geweldige leadzanger Raul Malo daar de boel op stelten ten aanschouwe van de enthousiaste late People's Princess Diana terwijl haar stijfdeftige toenmalige gemaal zo'n beetje lichtelijk onnozel - niet meer dan anders overigens - voor zich uit zat te staren alsof hij net de oplossing had gevonden voor het fileprobleem van de hoofdstad, hoewel hij eigenlijk de eregenodigde was van The Royal Variety Performance.
Jammer genoeg is de BBC- registratie van dat concert van mijn HD verloren gegaan, maar stukken en brokken zijn gelukkig nog terug te vinden via de onvolprezen filmpjeswebsite u allen welbekend.
Ik kon het echt niet laten nog een vervolgje te breien aan mijn vorige ode aan de "Sooner State" die ook de inspiratiebron was voor Steinbeck's The Grapes of Wrath.
Het is echter niet al rozengeur en maneschijn in Oklahoma, pioniers pikten gratis de grond van de Indianen in, er werd olie gevonden (Tulsa) en nieuwe boeren verpestten en verknoeiden rond de jaren dertig van vorige eeuw zodanig de gronden dat er niets meer wou groeien en de staat letterlijk onder het stof werd bedolven.
Agnes ("Sis") Cunningham, een notoire activiste, schreef er, samen met haar broer Bill, een nummer over de beruchte Dust Bowl dat in 1961 door een van de godfathers van de Amerikaanse folk, Pete Seeger op plaat werd gezet.
Well it's blown away (blown away), blown away (blown away)
Oh my Oklahoma home is blown away
Yeah it's up there in the sky in that dust cloud over n' by
My Oklahoma home is the sky
Vijfenveertig jaar later selecteerde Bruce Springsteen het voor zijn inmiddels terecht befaamde album The Seeger Sessions, zondermeer een must have voor een deftige platenkast, of je nu fan bent van The Boss of niet.
Hier trekt hij echt alle registers open, van een simpel gitaartje tot een heuse Dixielandband met een blazerssectie (o.m. Richie "La Bamba" Rosenberg) om u tegen te zeggen. Zet nu even tafels en stoelen aan de kant voor een waar volksfeest van achteneenhalve minuut:
Neenee, geen trommeltjes Dash maar twee heren met twee songs en die bovendien met elkaar zitten te dollen on stage als een stel uitgelaten bakvissen.. Het gebeurt maar heel zelden dat je Clapton zo uitbundig ziet genieten, nu ja, het gezelschap was ook niet mis en dat gezelschap had het overduidelijk ook naar haar zin.
Zoals bekend stichtte Clapton op Antigua - er zijn slechtere plaatsen op deze aardbol - in 1998 een rehabilitatiecentrum voor drugs-, alcohol en andere verslavingen. Dat centrum wordt grotendeels gefinancierd door o.m. de opbrengsten van de Crossroads-festivals.
Het eerste vond plaats op Antigua zelf en het is precies op die plek waar onderstaand stukje van dat concert geregistreerd werd.
De prijzen voor een kuur van 29 dagen of 6 weken zijn anders ook niet mis: tussen de 24.000 en 31.000 dollar.
Maar goed, laten we het maar bij de muziek houden: JJ Cale, Eric Clapton, Christine Lakeland en de betreurde Bill Raffensperger met After Midnighten als toemaatje Call me the Breeze.
Er zijn zo van die liedjes die onvergangkelijk, om godweet welke reden dan ook, door je hoofd blijven spoken, soms dagen aan een stuk.
De hele tekst herinner je je niet meer, maar heelder flarden blijven onuitwisbaar in je geheugen gegrifd.
Zo ook dat liedje over die jongen die op de tweede verdieping, eentje hoger dan de jouwe, woont en liefst van al met rust gelaten wil worden, zijn best doet om niet te luid te praten of om op te vallen en ook wel een beetje gek is: Luka.
Eigenlijk is het een nummer over wat men tegenwoordig omschrijft als "huiselijk geweld" maar dan in de context van Suzanne Vega's jeugdjaren in een New-Yorkse achterbuurt.
Dit is een compleet 'uitgeklede" versie, zonder franjes, ontdaan van overbodige tierlantijntjesof studiotrucjes tot er nog één ding overblijft: een dijk van een nummer.
Vega werd tijdens dit concert uit de langlopende BBC-serie "Songwriters Circle" geflankeerd door Richard Thomson en Loudon Wainwright III.
