Hierzie: nog twee covers voor de prijs van één enkele.
En het moeten niet altijd van die melige Beatles-covers zijn. Dat waren ten andere niet eens een echte rockgroep, ik kan mij geen enkel concert herinneren dat zelfs nog maar in de buurt kwam. In het beste geval een min of meer afdreunen van de bekende hits en voor de rest zou goed als geen echte live concerten zoals de Stones al twee eeuwen of daaromtrent plegen te doen.
Toegegeven, de laatste jaren is dat eerder een parodie geworden met een Keith Richards die soms niet eens schijnt te beseffen waar hij mee bezig is - gelukkig brengt de tape recording redding - en is er nog altijd Ronnie om alle gaten op te vullen. Soms is het echt pijnlijk als hij per se de lead vocals overneemt en Jagger eventjes tussendoor nog een groupie te grazen neemt achter de coulissen, voor zover dat nog kan zonder de bekende hulpmiddelen van hetzelfde merk waarop wij tegenwoordig in het vaccinatiecentrum onze hoop vestigen.
Anyway, the Boss is nog steeds alive and kicking als geen ander. Ik ken geen andere artiest waarvan een concert eindigt in een waar volksfeest en de toeschouwers in euforie achterlaat.
