Naar het schijnt is dat een populair programma op de Vlaamse treurbuis, mij niet gelaten, ieder diertje zijn pleziertje. Vandaar dat ik mij eens wat ga verdiepen in de agrarische sector en het landleven, verder is hier toch nauwelijks wat te beleven, tenzij u ook de beschikking hebt over vierduizend of daaromtrent aantal "geluidsdragers". Daarmee heb je zeker de langste, de dikste of de grootste. Niet dat dat er verder er iets toe doet, de goden moeten nu eenmaal hun getal hebben.
Uit lang vervlogen tijden herinner ik mij de trajecten in aftandse Ford Transits of Volkswagenbusjes volgestouwd met allerlei geluidsdragers, van ijzeren gitaren tot opgepompte luidsprekers, versterkers met veel kapotte lichtjes en zaaluitbaters te gierig om op regelmatige tijdstippen voor voldoende keelsmering te zorgen.
Niet getreurd, aan de overkant van het Kanaal was het geen haar beter, getuige de hypermoderne, gesofistikeerde tourbus van dit zootje ongeregeld, hoewel er redelijk wat klachten waren over zitcomfort op een winderige avond.
