Hij kan er niet omheen, Van Morrison draagt nu al zijn halve leven de naam van een ouwe knorpot mee, geheel ten onrechte dat wel. Dat hij journalisten niet in zijn hart draagt? Hij zal daar wel zo zijn redenen voor hebben, hij houdt nu eenmaal niet van interviews, wat zijn goed recht is. Alles wat hij te zeggen heeft staat gebeiteld in zijn zo langzamerhand meer dan indrukwekkende songbook. Er zijn er die voor minder een Nobelprijs kregen (en niet kwamen opdagen).
Dat hij een apart compartiment kreeg in mijn platenkast is het gevolg van een jarenlange – ik zou bijna zeggen adoratie, maar dat is niet het juiste woord – “volgzaamheid”aan 's mans oeuvre. Niet dat ik bij elke noot die hij ooit op vinyl of Cd liet persen per se naar de platenwinkel holde, ik ben geen Beatle-fetisjist zoals sommige anderen hier.
Van mag zich sinds hij in 2016 door de handen van Prince Charles op Buckingham Palace tot ridder werd geslagen sir Ivan Morrison noemen. Een tv-verslaggeefster vroeg hem bij het buitenkomen hoe ze hem nu moest aanspreken, zonder verpinken antwoordde hij: “You can still call me Van the Man”.
Een stukje uit een concert van 2017 en tevens een track uit “Rolling with the Punches” een Sam Cooke-klassieker Bring it on home to me met opmerkelijk gitaarwerk van studiomuzikant Dave Keary en sublieme backing vocals. Op het album tekende Jeff Beck voor de solo.
