|
Dit stukje is eigenlijk bedoeld voor de pure MUZIEKliefhebbers, dus verwacht geen str...vervelende lightshow, opblaasbare poppen of dom rap- of hiphopgedoe, nog minder lippende besjes à la Rhianna of godbetert Madonna die zo uit het Red Light district schijnt te zijn weggelopen.
Al jaar en dag staat Jackson Browne het hoogst genoteerd in mijn lijstje van favoriete singer-songwriters (sorry James Taylor, maar bij jou val ik na tien minuten in een diepe, comateuze slaap) en bij toeval vond ik op YouTube de registratie van zijn concert op Glastonbury 2010.
Uitgerekend op de veertigste verjaardag van het festival hij was er al eens in 1982 kon het niet anders of het werd een staalkaart van 's mans unieke songbook.
Omringd door zijn eeuwige brother in arms (*****) David Lindley, drummer Mauricio Lewak die zich de ziel uit het lijf klopt, de blauwe Tele is in sublieme handen (en vingers) van Mark Goldenberg.
Daar komt nog bij dat de geluidskwaliteit van dit filmpje naar YT-normen zondermeer superb mag genoemd worden.
Jeff Young (keyboards, vocals) Kevin McCormick (bass) plus de geweldige backing vocals van Chavonne Morris en Alethea Mills maken de band compleet. Sommigen vallen voor de baspartij op He 'll Have To Go van een countryzanger-waarvan-de-naam-mij-ontsnapt, wel, die moeten maar eens luisteren naar I'm Alive en The Pretender zowat halverwege de set en dan nog eens terugkomen.
Browne heeft blijkbaar een schare fans van alle leeftijden, ik zag zelfs enkele prille twintigers zijn songs woord voor woord meelippen, Maar die mevrouw zo rond minuut 13:05 tijdens Fountain of Sorrow steelt de show.
Je kunt je afvragen waar de Eagles zouden gestaan hebben moesten Glenn Frey en Browne mekaar niet tegen het lijf gelopen hebben.
De instrumentale intermezzi zijn om je duimen en vingers bij af te likken, lang geleden dat ik nog zo'n geweldige groep muzikanten bij elkaar zag.
Hierzie: Jackson Browne in full concert:
Chavonne Morris en Alethea Mills
Jackson Browne
|
