Je ziet iets of iemand en dan gaan je gedachten met jou op de loop....
Ze kruisten gisteren mijn pad, twee mannen hand in hand, de ene een kleerkast van je welste en om zijn torso te showen droeg hij een spannende T-Shirt, de andere een tengere lange slungel. David en Goliath dacht ik en ik kon een glimlachend moeilijk onderdrukken.. Ik moet zeggen dat ik niet de enige was die even haar hoofd draaide en dat het twee mannen waren die hand in hand liepen had er maar weinig mee te maken het was eerder de combinatie van die twee .
Nu moet ik zeggen dan het mij meestal niet veel uitmaakt hoe iemand er bij loopt , ieder zijn " meug" denk ik dan maar deze keer was het toch lachwekkend.
Ik moet altijd een beetje lachen om bodybuilders. Het is natuurlijk de bedoeling dat ze indruk maken, die sterke mannen, maar ze zien er eigenlijk eerder koddig uit. Topzwaar, die stierennek, die brede manga-bovenarmpjes die vrijwel horizontaal uit dat veel te grote lijf steken om maar te zwijgen van dat pedante gewaggel. Voor een vrouw lijkt me er ook weinig aantrekkelijks aan zo'n kleerkast. Ik heb het natuurlijk niet over zijn kleine piemeltje, dat zou flauw zijn. Bovendien zijn dat verhalen die ik nog nooit persoonlijk heb kunnen verifiëren. De meeste van die kereles zijn ook ijdel, en dan vraag ik mij af:
" Waar koopt een bodybuilder zijn kleding? Zijn er speciale kledingwinkels waar ze die overmaatse kleren verkopen?" De meesten lopen in ogenschijnlijk minuscule hemdjes,zoals die kerel van daar net, maar dat is slechts schijn. Als jij of ik zo’n hemdje zouden aantrekken dan zou het eerder een wigwam zijn en ik ben nu niet bepaald een bonenstaak! Het beste van die kerels is nog wel dat je helemaal niet bang voor ze hoeft te zijn. Bijna niemand weet dat. Iedereen denkt:
“Oei, die is sterk. Daar moet je voor oppassen,” maar niets is minder waar. Als je ze van achteren benadert zullen ze je nooit zien aankomen. En stel dat je ze dan een klein tikje op het achterhoofd zou geven (om redenen die je geheel voor jezelf mag houden, maar laten we er hier gewoon even van uitgaan dat dat voor de lol is), dan sta je al op de hoek van de straat voor hij zich alleen nog maar verbaasd heeft omgekeerd. Een straatlengte rennen is voor zo’n man onmogelijk. Ik vraag me soms af of dat oppompen van het lijf dient ter compensatie van onzekerheid?
Hopelijk stoot ik hier iemand tegen de borst met dit logje en zeker niet tegen die van een bodybuilder!! Voor alle duidelijkheid de spierbundels van tegenwoordig zijn niet meer de stoere helden die ze ooit waren en misschien zijn ze zachter van aard dan hun fysiek laat uitschijnen. Het zou natuurlijk flauw zijn hier nu te verkondigen dat ik zelf broodmager ben, dus dat doe ik niet. Maar het is wel zo, groot en sterk is uit de mode ...
Nederlands is niet de gemakkelijkste taal om te schrijven. En toch in sommige situaties is het gewoon fijn om foutloos je boodschap op papier te zetten, niet alleen in officiële documenten of in een sollicitatiebrief, maar ook als je een briefje schrijft naar bv de (klein)kinderen wil je toch zeker zijn van je stuk.
Volg dan maar best de regels! Welke 'regels', hoor ik jou denken?
Wel, die zijn in onze taal wel verdomd onregelmatig en zo is onze taal moeilijk (ook voor buitenlanders) om te leren.
Als we dit gedichtje lezen, weten we waarom.
We spreken van één lot en verschillende loten,
maar 't meervoud van pot is natuurlijk geen poten.
Zo zeggen we ook altijd één vat en twee vaten,
maar zult u ook zeggen: één kat en twee katen?
Laatst ging ik vliegen, dus zeg ik "ik vloog".
Maar zeg nou bij wiegen beslist niet: ik woog,
want woog is nog altijd afkomstig van wegen,
maar is dan 'ik voog' een vervoeging van vegen?
Wat hoort er bij 'zoeken'? Jazeker, ik zocht,
maar zeg je bij vloeken dan logisch: ik vlocht?
Welnee, beste mensen, want vlocht komt van vlechten.
En toch is ik 'hocht' niet afkomstig van hechten.
En bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep.
En evenmin zegt men bij slopen 'ik sliep'.
Want sliep moet u weten, dat komt weer van slapen.
Ani moet heel binnen kort een operatie ondergaan en had ons “ trouwe” bezoekers op de hoogte gebracht waarom ze wellicht een tijdje zal out zijn . Blijkbaar wordt het niet door iedereen zo begrepen dat je eventjes je eigen kommer op je blog zet want ze kreeg de reactie dat ze hier niet haar hele hebben en houden " bloot " moet geven.
Wanneer het de bedoeling is om Ani er op attent te maken dat teveel info hier wel eens door verkeerde ogen zou kunnen gelezen worden dan zou ik het nog kunnen begrijpen, hoewel het ver gezocht is. We moeten de wereld nu niet slechter beschouwen dan nodig. In elk ander geval vind ik het een verkeerde reactie.
Een blog is heel persoonlijk en je schrijft er op wat je zelf wil en je geeft van jezelf dat mee wat je kwijt wil. Ik ga akkoord met de gedachte dat niemand zit te wachten op een weeklacht en een jeremiade maar gewoon even zeggen wat er mis gaat, moet “volgens mij” kunnen.
Zelf ga ik hier maar af en toe eens de persoonlijke toer op en dan is het omdat het iets betreft wat mij erg raakt of dat ik vind dat het mag/ kan gezegd worden. Nooit is het de bedoeling om medelijden op te wekken en ik ben zeker dat onze lieve Ani dat ook niet bedoelt maar bloggen is ook meevoelen en meeleven met mekaar in goed en kwaad , for better or worse zeggen de Engelsen dan… Is er dan iemand die een logje te persoonlijk vindt dan moet die maar elders gaan lezen als het storend werkt want je weet nooit hoe erg de schrijver/ster betrokken is bij wat er geschreven werd! Ik heb het er steeds moeilijk mee als men goede en lieve mensen de mond snoert of onnodig bang maakt, vandaar.
Dit gezegd zijnde ben ik weer “ mijn lieve zelf” ..
Eerst de oplossing van de rebus : "als ik een pony in de wei zie staan, gaat mijn hart sneller slaan".
Het stond er feitelijk letterlijk bij maar velen zitten nog in een winterslaap die er feitelijk nooit één geweest is en zagen het niet!
En nu even gewoon "palaberen" over het leven.
Het leven is niet altijd makkelijk…Dat hoor je genoeg soms zeggen. Vaak heeft men het dan over zijn eigen problemen.
Iedereen heeft ook zo een eigen verhaal en dat staat geschreven in " Mijn levensboek". Dat boek bevat een verhaal. Dat verhaal is het leven. Als men ouder is draagt iedereen zo'n boek met zich mee. Recentelijk hoorde ik hier ook een paar verhalen , de ene mooi de andere zorgelijker!
Zoals wij weten bestaat een boek uit hoofdstukken, zo ook het leven. Elke dag is weer een nieuwe alinea, elke ingrijpende of belangrijke gebeurtenis een hoofstuk. Sommige hoofdstukken zijn langer dan de ander. Dit kan goed, maar ook minder goed zijn.
Iedereen draagt een boek met zich mee maar het wordt zelden uitgegeven bij een uitgever. Een aantal hoofdstukken durven wij vrij te geven door ze te vertellen aan anderen. Er zijn echter ook hoofdstukken die voor altijd gesloten zullen blijven voor anderen. Deze hoofstukken maken je tot wie je bent, creëeren je, maar omdat het zo gevoelig ligt, durf je ze niet vrij te geven.
Zelf heb ik, net als jullie, ook mijn eigen boek. Mijn boek bevat hele mooie verhalen vol geluk, liefde en plezier, maar zoals in elk boek bevat het ook een keerzijde.. Zo zie je maar weer dat boeken niet zomaar boeken zijn… .
Dat is wat statistieken ons vertellen nl dat éen vogel de lente nog niet maakt en zeg later niet dat ik jullie niet verwittigd heb al zal iedereen momenteel genieten van die " ene vogel"
Maart werd genoemd naar Mars, de god van de oorlog mogelijk zo genoemd omdat in het voorjaar de strijd, die 's winters stillag, weer hervat kon worden. Overigens kan de vernoeming naar Mars ook te maken hebben met het feit dat hij oorspronkelijk de god van de vegetatie was, in maart komt deze na de winter immers weer op.
Maar maart wordt in de volksmond ook lentemaand genoemd . Die naam dankt Maart niet aan het voorjaarskarakter maar aan het lengen van de dagen. Die vindt men terug in de naam 'Lenzinmanoth', zoals maart in de tijd van Karel de Grote heette. Daar zit het woord lente in.
Nog een andere benaming van maart is buienmaand. Dat past uitstekend bij het weerbeeld van de laatste jaren.
Weerspreuken .
Maart roert zijn staart.
Wil maart reeds donder, dan is sneeuw in mei geen wonder.
Maartse buien, die beduien, dat de lente aan komt kruien.
Donder in het dorre hout, geeft een voorjaar nat en koud.
Nooit is maart zo zoet, of hij sneeuwt een volle hoed of een variant:
Maart zo zoet, heeft nog wel eens een witte hoed.
Een droge maart is goud waard.
Een droge maart en een natte april is naar de boer zijn wil.
Natte maart, veel gras.
Maar voor mij heeft maart een speciale betekenis !!
Aan alle lieve mensen die hier of elders een wens , een bloemetje of een boodschap achterlieten, bedankt dat doet echt deugd.
Mijn verjaardag ligt weer al achter mij of zeg ik beter mijn birthday? Waarom ik het hier over beide heb, gewoon omdat ik twee soorten wensen kreeg : gelukkige verjaardag en happy birthday en dat voor hetzelfde gebeuren en dat zette mij aan het vergelijken...Verjaardag tegenover birthday.
Er zijn goede redenen om andere talen te prefereren boven je moedertaal, tenzij de taal die je weleens prefereert je moedertaal is, dan hoef je die keuze niet te maken en zou het zomaar zo kunnen zijn dat je je niet eens afvraagt wat andere talen zeggen als ze zeggen wat jij in jouw moedertaal zegt. ( volg je nog ) De reden die ik zie om van " birthday " te spreken ipv " verjaardag" is het simpele gegeven dat het ene woord iets anders uitdrukt dan het andere, al lijken beide woorden over dezelfde dag te gaan. Ze benaderen die dag vanuit een gans ander perspectief. Het is alsof de ene taal poëzie bezigt terwijl de andere in proza vervalt.
Waarom is dat in mijn ogen van belang?
Omdat het niet alleen een stijlverschil is, het is ook een verschil in visie. Waar het woord 'verjaardag' een prozaïsch feit is en uitdrukt dat de tijd voortschrijdt en diegene over wie het gaat het ene getal voor het andere getal heeft ingeruild, drukt het woord 'birthday' een gebeuren uit, iets dat plaatsvond in de tijd, een onderbreking van de lijn van de tijd, een inbreuk of beter doorbraak in dat wat gewoon zijn gangetje pleegt te gaan. 'Birthday' is de dag van geboorte, " giving birth" en dat klinkt toch beter dan verjaardag want birthday staat voor nieuw begin, de dag die maakt dat alle dagen die volgen voortaan anders zullen zijn.
Was dat een eenmalig gebeuren? Nee, dat vindt elk jaar opnieuw plaats, immers degene die die eerste dag meemaakte, bestond vanaf die dag en bij elke herinnering aan dat moment komen die dag en de dag van nu met elkaar in verbinding te staan en slaan zo een brug naar alle andere keren die nog kunnen komen. Daarom misschien .... "Birthday" of vinden jullie dat ik het allemaal te ingewikkeld gemaakt heb?
Tsja, als je ouder wordt dan duurt het wat langer voor je gezegd hebt wat je wil zeggen.
In onze straat was er enkele weken geleden eentje jarig en dat hebben we geweten door de spandoeken die aan haar huis hingen met het volgende erop: "Gisteren een ranke roos vandaag een oude doos"!
Ik kan bepaalde ludieke wensen smaken maar met deze slogan zou ik toch niet echt uit de bol gaan. Dat eerste stuk over ranke roos is misschien wat teveel vergane glorie maar die oude doos daar kan ik me moeilijk mee verzoenen al ben ik vandaag ook al 69 geworden!! Ik heb het er niet moeilijk mee om dat getal uit te spreken hoewel de derde leeftijd nu toch wel heel dicht komt. Maar ik blijf optimistisch, want ik voel me fysiek en mentaal nog behoorlijk op punt. Natuurlijk zijn er kwaaltjes. Natuurlijk hapert het geheugen soms al eens maar daar valt nog goed mee te leven. Actief bezig blijven, blijven lezen, blijven bloggen, blijven fietsen, blijven wandelen, blijven in de tuin bezig zijn, blijven oppas spelen…, dat is de boodschap. Ik probeer er met vallen en opstaan werk van te maken. Vooral het voldoende bewegen is heel belangrijk. Maar ik heb het voordeel van nu te leven.
In de 21ste eeuw is de levensverwachting drie keer hoger dan bij de start van het mensdom. Uit onderzoek van de schamele beenderresten van onze alleroudste voorvaderen blijkt dat ze gemiddeld niet veel ouder werden dan 30. Zelfs in de middeleeuwen was 45 worden maar voor weinigen weggelegd. De grote winst in gemiddelde levensduur voor het menselijk ras is tijdens de laatste 200 jaar geboekt. En de belangrijkste factor was en ís: het spectaculair terugdringen van de kindersterfte en van infectieziekten. Deze relatief gemakkelijk te bestrijden doodsoorzaken zijn nu vervangen door de complexere hartziekten en vooral kankerkwalen, die moeilijker te overwinnen zijn. Ik heb dus het geluk dat ik in 1945 het levenslicht zag en niet in 1345 bijvoorbeeld. Daarenboven heb ik ooit geleerd dat de cellen van het menselijk lichaam gemiddeld om de 7 jaar vervangen worden. Als je dan even rekent (69/7) dan weet je het zó:
Waarom dachten we vroeger dat kinderen door de ooievaar gebracht werden?
In naam van Esméeke, bedankt iedereen voor jullie wensen voor haar eerste tienerverjaardag!
Vroeger mocht er over veel dingen niet gepraat worden en de geboorte van een kindje was één van die taboes. Daarom vertelden ouders hun kinderen dat hun zusje of broertje uit de rode kool was gekomen bijvoorbeeld.
Nog vroeger dacht men zelfs dat de baby's in oude holle bomen hingen te wachten tot hun ouders hen kwamen halen.
De kindjes riepen dan: "Pluk mij, pluk mij, ik zal alle dagen zoet zijn."
Dat de ooievaar een kindertjesbrenger is geworden, komt omdat de ooievaar geluk zou brengen en ook een beetje op de mensen lijkt. Hij blijft bijvoorbeeld zijn leven lang bij zijn partner en als een ooievaarskindje dood gaat, hebben de ooievaarsouders erg veel verdriet.
De ooievaar werd in Nederland heel populair omdat hij in 1909 op het geboortekaartje van prinses (later koningin) Juliana stond. Dat was wel een deftige ooievaar, want hij was geridderd en kondigde het nieuwe prinsesje aan met een telefoon die toen net was uitgevonden.
De dag van vandaag weten onze internetkindjes wel beter zoals ik gisteren van ons jongste kleindochtertje hoorde! Zij vond dat het dringend nodig was dat oma op de hoogte gebracht werd van waar de kindjes kwamen en nog veel meer en dat na een bezoek aan een pasgeborene in de kraamkliniek!
Goddank dan onze kleinkinderen ons up to date houden.
)
. 
De meeste van die kereles zijn ook ijdel, en dan vraag ik mij af:
