Eigenlijk had ik dit logje gisteren willen plaasen maar ik hoopte op een spoedig arrest van de moordenaars vandaar.. Mijn humor gisteren was misschien niet echt goed geplaatst maar anderzijds het leven " moet" doorgaan .. dit even ter zijde!
Het jaar 2015 is amper een week oud en de achtergrond kleurt al rood en zwart! Rood van de vele doden en gewonden bij een aanslag op een krant in Parijs en zwart van de haat die dat uitlokt!
De aanslag in Parijs op het satirische weekblad Charlie Hebdo is een aanslag op ons allen en ik begrijp niet dat mensen met zwaar wapentuig een krant kunnen aanvallen. Een krant is geen oorlogswapen. Charlie Hebdo was een kleine oase, niet veel mensen durfden wat zij durfden maar wat zij publiceerden, moet kunnen. Satire op godsdiensten of religieuze of andere prominente hoofden is van alle tijden . Wat woensdag gebeurde is een brutale aanval tegen onze fundamentele waarden, tegen de vrijheid van meningsuiting die een pijler is van onze democratie en waar we zo voor gestreden hebben. We mogen ons dat niet laten afpakken niet voor ons en niet voor de komende generaties. Die vrijheid moeten we behouden! Maar wat gebeurd is, zal angst zaaien onder mensen op een heel ander niveau dan we tot nu toe waren gewend en toch mogen we ons niet laten verleiden om haat met haat te beantwoorden want waar zou dat dan eindigen?Maar een wereld waarin mannen met kalashnikovs beslissen wat humor is en wat niet, daar kunnen we ons in elk geval ook niet bij neerleggen. En dan nog moorden in naam van de Islam dat is veel aanvallender dan een cartoon ook kan zijn!
O, triestige wereld, is dat dan de hedendaagse beschaving, teruggaan naar barbaarse toestanden zoals eeuwen terug? Arme kinderen en kleinkinderen als er niet drastisch ingegrepen wordt! Is dat de toekomst .. opstaan met terreur en gaan slapen met de volgende bedreiging in het vooruitzicht?
Angst, onrust, wrok, haat, wantrouwen.. moorden en aanslagen wordt dat de maatschappij van de 21ste eeuw? Willen we onze vrijheid en onze prachtige aarde waarop we leven in stand houden dan moeten alle volkeren die niet akkoord gaan met wat nu gebeurt als één blok die terreurtoestanden voor eens en voor altijd een halt toeroepen. De vraag is alleen hoe?
Moeder Overste van het klooster is wakker geworden in een opperbeste stemming, en beslist de ronde van de kloostercellen te doen.
- Goeie morgen, Zuster Marie-Josephine, ik vind je deze morgen zeer knap, en wat je draagt staat je beeldig!
- Ook goeie morgen, Moeder Overste, maar ik heb de indruk dat U de verkeerde kant uit bed bent gestapt!
Het antwoord beviel haar niet erg, maar toch besliste ze haar cellenrondgang voort te zetten.
- Goeie morgen Zuster Maria, ik vind je zeer goed deze morgen en wat je draagt staat je uitstekend!
- Dank U, Moeder Overste, ik vind U ook netjes, maar ik heb toch de indruk dat U de verkeerde kant uit bed bent gestapt!
De overste bijt zich op de lippen en vervolgt haar rondgang, maar van alle nonnen krijgt ze hetzelfde antwoord. Als ze zo bij de vijftiende non arriveert, staan haar zenuwen op springen en met de tanden op elkaar zegt ze:
- Dag Zuster Noëlla, wees eens vriendelijk en .... vind jij ook dat ik deze morgen de verkeerde kant uit bed ben gestapt?
- Ja, Moeder Overste...
- En waarop baseer je je ???
- U draagt de sandalen van Pater Jozef !!!!
Als W. VL afsluiterou ik hier zeggen
"Die nunnu is over de skreve gegoan!" = tever gegaan
Normaal is Driekoningen de dag waarop kinderen verkleed en zingend van deur tot deur gaan maar die gewoonte schijnt hier toch afgedaan te hebben want ik heb geen "koningen" gezien! Dan ben ik zelf maar beginnen zingen van "dien nieuwe hoed" en zo... tot mijn halfbedde vroeg of er iets scheelde of als ik een hint wilde geven... Ik heb daar een unieke kans laten liggen om iets extra op de kop te tikken .
Driekoningen is ook de dag waarop bij de meesten de kerstdecoratie weer verdwijnt. Ook hier ten huize is alles al weer opgeborgen tot volgende kerst. Nu wordt het tijd om aan de lente te denken zeker of is dat nog te vroeg? Als we de weerman mogen geloven dan krijgen we de volgende dagen een stevige herfst en dan vraag ik me af : waar blijft dan die winter? Neen ik vraag niet om sneeuw maar een goeie, stevige nachtvorst met dan de volgende dag een open, blauwe hemel en de zon.. dat heeft toch ook zijn charme of niet?
Intussen hebben jullie al gezien dat ik probeer om mijn Antwerpse vrienden wat W. VL aan te leren .. Tot nog toe geen reactie gekregen.... maar ik denk dat ze aan het oefenen zijn en dat ze
Lap .. het jaar is pas begonnen en het is al van datte.. niet alleen het jaar is nog een blanco blad ook mij inspiratie staat op een laag pitje. Ik weet alleen dat we vandaag de Driekoningen mogen verwachten met hun ster en een lied... Maar vooruit met de geit, we doen ons best al is het vandaag een miniversie.
Daarom een W.VL afsluiter:
"Achtr oes komn d'er nog veel andre" = ( laat de zorgen over je heen gaan en geniet van het moment!)
Een man was zijn gazon aan het maaien toen hij zijn aantrekkelijke blonde buurvrouw buiten zag komen en hoe ze in snel tempo naar haar brievenbus liep. Ze opende de bus, sloeg ze weer dicht en stormde terugnaar binnen.
Even later kwam ze terug buiten, ging weer naar de brievenbus, opende ze en sloeg ze brutaal weer dicht. Duidelijk boos liep ze terug naar binnen...
Toen de man zich klaarmaakte om de kantjes te maaien kwam het blondje voor de derde keer buiten, liep weer naar haar bus, opende ze en sloeg ze nog harder dicht dan ervoor.
'Is er iets mis?' vroeg de man verbaasd.?
'Zeer zeker is er iets mis. Mijn stomme computer blijft maar melden: ER IS POST VOOR U!!!' ER IS POST VOOR U!!!'
En omdat ik altijd graag mijn W.Vl moedertaaltje onderhoud, kan ik hier enkel maar op zeggen:
" Ze stond van achteren in de reke oat 't verstand uutgedeeld wierd"
Lieve lezer, Ik heb nog wensen voor jou voor 't nieuwe jaar en nu eens niet in het West Vlaams. Ik moet ook aan mijn Antwerpse vrienden denken hé :
Als je zoekt, dat je mag vinden als je werkt, dat je voldoening mag krijgen als je rust, dat je mag genieten als je feest, dat je mag bruisen als je om iemand geeft, dat je mag stralen.
Ik wens je een hart vol verlangen en hoofd vol ideeën een ziel vol vertrouwen
maar bovenal
wens ik jou een goede gezondheid en heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeeel LIEFS
Donderdag start 2015. En net als voorgaanden jaren is alles op 1 januari gewoon hetzelfde. En dus ga ik door met alle ontelbare dingen die ik doe omdat dit het lang leven is hoop ik dan maar!
Daarom voor het nieuwe jaar geen voornemens, voorspellingen of filosofieën. Hopelijk zijn we (mijn dierbaren en ik) gewoon weer een jaar gelukkig en gezond.
Ik neem afscheid van 2014 en verwelkom het nieuwe jaar ....Gaan jullie mee met mij 2015 tegemoet?
O what a beautiful morning... Laat je niet misleiden door de titel. Er volgt nu geen cursus Engels. Alleen omdat ik die woorden nu zelf eens zo mooi vind. Let op, ik ben Vlaming in hart en nieren maar ik vind dat bepaalde woorden en uitdrukkingen soms beter klinken in een andere taal. Want zeg nu zelf, o wat een wondermooie morgen, dat klinkt niet echt. Goede morgen vind ik dan wel beter dan die trage good morning. Goede morgen, dat klinkt krachtig, daar zit pit in.
Maar gisterenmorgen was het dus een beautiful morning. Toen ik opstond scheen er zo een ondefinieerbaar licht. Geen rode gloed maar meer een wit satijnen schijn die zich uitspreidde over het landschap. Ik heb wel geen panoramisch uitzicht vanuit het raam maar ik vond het schitterend. Op zo een morgen genieten bij een goeie tasse kaffie (de West-Vlaamse vertaling van een kop koffie) is heerlijk, maar een kopje thee valt ook niet te versmaden. Er lag een redelijk pak sneeuw gestrooid over mijn tuin. Heerlijk mooi. Maar ik stond nogal vlug met mijn beide voeten op de grond toen mijn halfbedde de opmerking maakte:
"Ik vind daar eigenlijk niks heerlijks aan na de warme winterdagen van de voorbije weken!Het vriest en er waait een bijtend windje. Al eens buiten geweest?" Ik niet ....en ik moest inderdaad geen sneeuw ruimen ...Tja, daar sta je dan.
Gisterenavond even met de auto op weg geweest en dit zijn mijn bedenkingen..
De avond is donker en de weg is wit. Een onbekende zanger zingt een slaapachtig liedje en soms voel ik dat ik mijn ogen echt moet openhouden. Het is lastig rijden want het sneeuwt en ik zie de strepen van de weg niet goed meer. Op de weg waar je gewoon 90 mag rijden, tuf ik met een snelheid van 45. Harder rijden is niet verantwoord en dat doe ik dan ook niet. De weghelft naast me is helemaal wit besneeuwd en het risico op slippen is aanwezig. Ik vraag mezelf af of ik bang ben. Nee, dat ben ik niet. Ik voel me eigenlijk redelijk relaxed. Geen spierspanning in mijn lichaam die het tegendeel bewijst. Ik probeer mezelf alert te houden door een rampscenario te bedenken met remmen, slippen en in de berm terecht komen. Het helpt niet. Ik weet niet of het me niet kan schelen of omdat ik gewoon weg écht niet bang ben. Ik word immers een oud Besje voor minder ga ik niet, dus mijn tijd is nog niet aangebroken.
Mijn diepvries raakt nooit leeg, dat is iets wat hier onmogelijk is. Er wordt regelmatig van alles uitgehaald maar even regelmatig wordt er van alles bijgestoken. In feite is dat geen probleem, één keer per jaar wordt hij geleegd en gereinigd en dat in het putje van de winter, als het goed vriest. Al wat op dat ogenblik in de vriezer zit, steek ik in plastiek boxen die dan worden buitengezet. Dankzij meneertje Vorst blijft alles bevroren en kan de diepvries terwijl rustig ontdooien.
Toen we twee jaar terug een nieuwe diepvriezer kochten, kozen we voor één die niet aanvriest . Dat werkt uitstekend maar toch hou ik er aan om 1 keer per jaar alles uit te halen en te herschikken en ook om te zien wat er nog precies inzit!
Nu ben ik al weken aan het wachten om aan die klus te beginnen MAAR het vertikt het om te winteren. Ik wil die diepvriezer ledigen en eens uitkuisen met een verfrissend sopje maar het blijft herfstweer....Straks is het weer lente!
Een zachte winter is best aangenaam maar...moest het nu toch eens één dag of twee goed vriezen dan hoor je mij niet klagen. Trouwens vorst is goed om eens al de microben uit de lucht te halen, iedereen zou daar baat bij hebben en ik zou van de gelegenheid gebruik maken om te doen wat moet gedaan worden .
Ik kom even boven water na de drukte van Kerstavond en Kerstdag zelf. Zoals bij velen van jullie zijn de voorbije dagen hier ontzettend druk geweest al begint dat stilaan minder zwaar te wegen nu de kleinkinderen ouder worden maar toch .. een etentje voor 12 in elkaar steken laat zich toch voelen hoor!
Kerstavond is nog steeds het moment om gezellig hier bij ons bij een feestetentje en de kerstboom te genieten en ook de verjaardag van onze dochter te vieren. Pakjes horen er natuurlijk ook bij al gaat het er stilaan minder chaotisch aan toe. Dit jaar had ik voor elk kleinkind een ingepakt versje in de kerstboom gehangen. Dat moesten ze zoeken en luidop voorlezen en daar kregen ze een tip ivm hun Kerstcadeau ...zo werd het zoeken uit de " stapel" minder chaotisch.... Diep verborgen tussen de takken van de boom hing er ook voor iedereen een huisje met de naam erop en daarin zat dan een eurobriefje in .. want met de jaren wordt het stilaan moeilijker om iets te vinden voor onze opgroeiende schatten .. De meesten onder hen zijn aan het sparen voor één of ander gadget dat ze niet zomaar krijgen van mama en papa en dan is zo'n spaarhuisje welkom...een paar kleine extraatje maken dan meestal het geheel af ...bij Kerst horen nu eenmaal pakjes.
De groten konden we ook niet zonder pakje naar huis sturen en zelf bleven we ook niet met legen handen achter..Dus moe maar tevreden en de buik volgeladen kon iedereen op Kerstavond zijn / haar bed induiken. Gisteren zijn we bij de dochter gaan verder vieren en vandaag loop ik de weegschaal in een grote boog voorbij... Nog één feest te gaan en dan met een nieuwe lei en de buikriem aangesnoerd het nieuwe jaar weer in!
Meer dan ooit krijgen die wensen een betekenis de dag van vandaag waar oorlog en mekaar uitmoorden schering en inslag zijn. Daarom heb ik vandaag maar één wens
Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil!!
Maar vandaag staat het feesten van ons niet alleen in het teken van Kerst maar ook in het teken van de verjaardag van onze dochter ...40 j is het al geleden dat we haar voor het eerst in de armen hielden! Nu zou dat wat moeilijk zijn maar we vieren dat wel op een andere manier vanavond!
Met kerst zitten de kerken voller dan in de rest van het jaar. En dat terwijl de wortels van dit feest eigenlijk helemaal niet zo christelijk zijn.
De geschiedenis van kerstmis begon duizenden jaren geleden, ver voor de geboorte van Christus. In Noord-Europa woonden vooral boeren. Om te kunnen overleven waren zij afhankelijk van de natuur en de seizoenen. Daarbinnen was de winter een speciale tijd. Het werk was gedaan: de oogst was binnen en het vee was geslacht. Maar er groeide nog niets op de bevroren grond en het vee had nog geen enkele aandrang zich voort te planten. Hoe fijn het ook was even niets te doen te hebben, toch verlangden de boeren naar het licht van de lente. Daarom vierden ze rond de langste nacht (21 december) allerlei lichtfeesten. Ze offerden aan de goden, stookten grote vreugdevuren om de goden gunstig te stemmen en maakten kabaal om de boze geesten te verjagen. Zo probeerden ze een goede oogst af te dwingen voor het volgende jaar.
Dit ging eeuwen zo door, totdat in de negende eeuw (in de vroege Middeleeuwen) de Franken, onder leiding van Karel de Grote, een groot deel van Noord-Europa veroverden. Met harde hand voerden zij hun nieuwe geloof in; wie geen christen wilde worden, moest dat met de dood bekopen. Hoewel de mensen zich officieel bekeerden, bleven ze hun oude feesten vieren. De kerkleiders deden toen een slimme zet. Ze koppelden de natuurfeesten aan de belangrijkste christelijke momenten. Zo besloten ze de geboorte van Christus voortaan te vieren op 25 december, de tijd van de lichtfeesten. Langzaam vergaten mensen de oude betekenis van die dag en tijdens de Middeleeuwen groeide kerstmis uit tot een belangrijk kerkelijk feest.
Ik wil even mijn hart luchten over ritsen. Nee, niet over die dingen die op de meest onmogelijke momenten klem zitten en omhoog noch omlaag willen, maar over het fenomeen waarbij je een automobilist in de file laat tussenschuiven.
Terwijl ik rijd , luister ik meestal naar de radio . Onlangs belandde ik midden in een verhaal over ritsen, dat met die auto's dus. Wie de "weet-mens-van-dienst" was, weet ik niet, maar hij vond dat een chauffeur optimaal van de ruimte gebruik moest maken. Dat heet dan doorstoten tot helemaal vooraan in de file, tot net voor de plek waar de chauffeur die al een half uur aanschuift eindelijk denkt dat hij aan de beurt is, om zich dan ritsend in de file te nestelen. Dat wordt hoffelijkheid genoemd.
Ik noem dat profitariaat en ik was heel content toen ik de presentatrice hoorde zeggen dat ze vond dat het eens tijd werd dat dergelijke wegpiraten aangepakt werden.
Nee, hoor, zei de "weet-mens" , dat is juist heel onjuist. Trouwens, je moet er altijd van uit gaan dat een chauffeur eigenlijk niet weet dat hij naar een wegversmalling komt. En hij pikte in op het voorbeeld van de presentatrice, over een splitsing ergens van een autosnelweg, waarbij de dikke nekken maar blijven doorrijden op het lege vak en dan vlak voor de afslag toch nog vlug, hup, tussen de aanschuivende chauffeurs, in het goede vak springen.
Terwijl ik op mijn stukje snelweg reed, zag ik in gedachten de "weet-mens" na het programma in zijn dure wagen van het werk of dergelijke meer springen en de weg opstuiven. Er zal altijd wel eentje zo vriendelijk zijn om hem te laten ritsen. Een "weet-mens" laat je immers niet wachten.
En neen die ergernis neem ik niet mee met de Kerstdagen .. het moest me gewoon even van het hart omdat gisteren weer zo'n " engerd" mij bijna de neus afsneed toen ik de parking van een supermarkt wilde verlaten.. Zeg nu zelf .. Natoken zonder neus.. dat staat niet hé?
Het is weer zover: het jaar is bijna voorbij. Voor het feest losbarst zijn de laatste dagen van een jaar gereserveerd voor terugkijken. De kranten staan vol met lijstjes van de beste boeken en cd’s. Op televisie zie je alle ellende die je eigenlijk niet had willen weten, nog een keer voorbij komen, in ontelbare jaaroverzichten. Op de radio zijn ze bezig aan de top 1000 en zo gaat het verder. Ik lees, kijk en luister er liever niet naar.
Als het einde van een jaar nadert dan voelt het alsof je iets verloren hebt… tijd die voorbij gevlogen is zonder dat je er erg in had. Dan heeft een mens vaak de neiging om eens achterom te kijken om te zien of je niets vergeten bent, wie je verloren bent in de loop van het jaar maar ook naar de mooie momenten van tevredenheid.
Ik betrap mezelf ieder jaar weer op het evaluatie moment. Wat heb ik het afgelopen jaar allemaal gedaan? Naar de grote lijn gekeken was het voor ons best een goed jaar. Voor sommige blogvrienden dan weer wat minder en kan het niet snel genoeg voorbij zijn! Naast de grote lijn en vele hoogtepunten, waren er ook dieptepunten. Er waren nog genoeg fouten te maken en diepe kuilen om in te vallen.
Maar dat maakt niet uit. Ik ben dit jaar gelukkig geweest en er is niets dat ik anders had willen doen. De volgende stap is het bedenken van goede voornemens. Ik weet geen dingen die ik het afgelopen jaar gedaan heb, die ik komend jaar niet meer wil doen. Goede voornemens, zeker als ze ingaan op 1 januari, zijn volgens mij gedoemd te mislukken. Daarom blijf ik mijn leuze “ carpe diem” trouw en geniet met volle teugen van elke dag ook tot het einde van dit jaar en dan opnieuw beginnen zeker?
De kerstboom staat, kerstdecoratie heeft een plaats gekregen en alle pakjes zijn gekocht al zijn er dit jaar heel wat minder dan ander jaren. De kleinkinderen worden groter en kiezen stilaan voor wat Eurootjes om zelf te besteden .. Lekker gemakkelijk en oma heeft een leuke manier bedacht om die centen te verpakken.. Ze hangen netjes op naam verborgen in de kerstboom.. Dat wordt zoeken en plukken!
Op het menu na zijn dus alle voorbereidingen getroffen voor het jaarlijkse kerstfeest hier ten huize. Wat het eten betreft, daar ga ik mijn hoofd eens moeten op breken. Elk jaar was er een kalkoen die zijn hoofd op de kapblok gelegd had maar dit jaar wil ik eens iets anders! Geen flauw idee wat ik dit jaar op de feesttafel zal toveren. Aperitief met hapjes, voorgerechtje, hoofdschotel en dessert....zover ben ik al. Niet moeilijk, zo is het ieder jaar. Nu alleen nog beslissen wat het effectief zal worden. Hoog tijd om de hersenen in werking te zetten want binnen een week is het zover ....
)
.
....
