Daar komt ie weer al in het zicht die laatste dag van het jaar, vol sfeervolle lichtjes en feesten in welke vorm en betekenis ook. We komen bij elkaar, bijvoorbeeld om samen te eten, vaak lekker en meestal te veel. We verrassen elkaar met iets extra’s, knallen met kurken en vuurwerk en genieten van de tijd samen. Dat allemaal is bedoeld om er iets aangenaams van te maken, een knusse boel, alleen wordt voor mij al dat geloop vooraf soms een beetje van het goede teveel! Maar....
Hier ten huize Natoken is die drukte al wat gaan liggen omdat we zondag gezellig bijeen waren voor een verjaardagsdrankje en een Kerstmaaltijd.
Voor de blogvrienden die tot aan de laatste dag van het jaar trouw blijven langskomen.. houd het hoofd koel en het hart warm!
Vandaag houd ik het kort want vanavond valt hier ons " bende" binnen om de verjaardag van de dochter te vieren en dan ook traditiegetrouw Kerstavond ...Als ik wil dat al die " hongerigen" hun buikje vol krijgen dan is het alle hens aan dek bij Natoken!
De Kerstboom schittert en de pakjes eronder liggen al uitnodigend te kijken. De kalkoen zal in de late namiddag zijn uurtjes aan het spit draaien want een beest van 4 kg heeft tijd nodig om heerlijk mals te worden,
Wacht, even alle to do's op een rij zetten...
Ik moet nog de hapjes voor bij een glas bubbels maken.
Als voorgerechtje heb ik garnalencoctail voorzien dat lust iedereen, gelukkig kan je die "krulbeestjes" al gepeld kopen want voor 12 personen zelf aan het pellen slaan, is niet te doen! Mijn " coupkes" en groenten staan klaar om af te werken .
De soep ( pompoensoep)en de 120 balletjes die erin gaan, heb ik gisteren al gemaakt...De peterselie moet ik nog fijn maken...
De groenten voor bij " the beast" , het hoofdgerecht, heb ik ook al in mijn hoofd.. veenbessen voor een paar kleinkinderen die er verzot op zijn, erwtjes en worteltjes voor een ander groepje en campignons voor de volwassenene! 100 Duchesseaardappeltjes .. dat zal genoeg zijn zeker? Als 6 tieners en 6 volwassenen hun voeten onder tafel steken dan zie je de " patatjes" zo vliegen!
Als dessert heb ik ijscrème gepland met fruit en een bavaroise taartje en dat kan ik pas op het moment zelf klaarmaken!
Bij de koffie/ thee heb ik 2 taarten voorzien, eentje voor de jarige en een buche voor Kerst . Ik heb ze gisteren gebakken en vandaag worden ze versierd.
De tafel en het versieren ervan dat is voor mijn slaapgenoot.... ik heb mijn " instructies" al klaar ....
Jaja ik zie het voorlopig nog zitten hoor...
Voor de dochter alvast een dikke proficiat met je 43 lentes .. ( ik voel me oud als ik dat lees) en vanavond drinken we erop!
Het einde van het jaar komt er weer aan en omdat ik niet op het laatste moment in de drukte van de eindejaarsdagen wil winkelen, trokken we naar een supergrote winkelketen waar je bijna alles in één zaak vindt!
Normaal doe ik mijn inkopen hoofdzakelijk in dezelfde voordelige winkelketen. Op die dag valt dan de beslissing van wat er ten huize Natoken de komende dagen zal gegeten en gedronken worden. De benodigdheden hiervoor schrijf ik nauwgezet en gedetailleerd op een boodschappenlijstje, eventueel aangevuld met niet eetbare huishoudproducten. Die notities worden al winkelend bijzonder strikt opgevolgd al vindt er af en toe wel eens een 'spontane' extra aankoop de weg naar m'n boodschappentas. Alleen het hoogst noodzakelijkste belandt uiteindelijk in m'n kasten, dus weggooien komt hier zo goed als nooit voor.
Een bezoek aan zulk een reuzegrote hypermarkt laat je altijd wat in shock achter! Absoluut àlles kan je er kopen, àlle soorten voedingswaren van àlle denkbare merken in àlle mogelijke grootten en in àlle smaken, kleuren en verpakkingen die je in je wildste fantasie maar kan verzinnen. Torenhoog. Rek na rek. Rij na rij na rij na rij....
De onmetelijke hoeveelheid producten overspoelde me als een ware tsunami en meteen zat m'n hoofd vol prangende vragen. Wie produceert dat allemaal? En wie kóópt dat dan allemaal? Eten ze dat àllemaal op? En, in godsnaam, wie heeft er zóvéél nodig???...
Onmiddellijk zie ik dan op m'n netvlies de weerzinwekkende beelden van de televisieprogramma's over de kolossale hoeveelheden waardevol en perfect eetbaar voedsel, al tijdens de teelt gedumpt wegens 'nét niet volmaakt genoeg' samen met de enorme berg wél goedgekeurde zaken, ook nog perfect eetbaar doch onverkocht, die bij de supermarkten in de afvalcontainers verdwijnen.
Hoeveel dieren kweekt en slacht men - al dan niet onder vreselijke omstandigheden - om dan op zaterdag, zélfs aan halve prijs door niemand gewild en door niemand opgegeten, achteloos als vuilnis afgedankt te worden? En dan zijn er ook nog de ontelbare uiteindelijk tóch aangekochte voedingswaren die, onaangeroerd, overbodig en vergeten, wegrotten in ijskasten, diepvriezers en andere opbergruimtes...
Dat ene bezoekje aan die reuzegrote supermarkt drukte me genadeloos weer op de feiten: we leven zonder enige twijfel in een échte consumptie- en wegwerpmaatschappij.
Ach, ik wil hier niets prediken, hoor, of iemand de les lezen. Ik weet alleen heel erg goed dat je perfect gelukkig, voldaan en tevreden kan zijn met zoveel minder. Dat hebben we gedurende onze 13 jaar in ontwikkelingslanden ervaren! We zijn té gewend aan overvloed en aan 'vervangbaarheid' want wat koester je nog, wat schat je nog naar waarde, als er van alles toch veel te veel is....? En zeg eens eerlijk: wat heb je uiteindelijk écht nódig?
Het woord 'genoeg' speelt hierin een grote rol, denk ik...
We sloten dat shoppen af met een deugddoende koffie en thee, mijn slaapgenoot en ik. En ik durf hier gerust neerschrijven dat ik die thee toen echt wel 'nodig' had, maar met ééntje ook ruimschoots 'genoeg'!
Half december, grijs en donker, een mens zou van minder de winterblues krijgen. Mijn ziel snakt naar kleur en zon. Maar er is licht aan het einde van de donkere wintertunnel, binnen twee weken beginnen de dagen alweer te lengen.
Het voordeel van deze korte dagen is dat we 's morgens lekker in ons bed, lepeltje/lepeltje, naar ons klokradiootje horizontaal blijven luisteren. Geen reden om in het halfduister op te staan, dicht bij elkaar liggen soezen, heerlijk. Als het frisse lentegroen het land binnen enkele maanden een dynamische boost zal geven, dan heeft de morgenstond weer goud in de mond.
Maar dit is het perfecte seizoen om mijn computer te laten draaien en te mailen, het internet te verkennen en mijn klavier te verslijten door deze blog te vullen met een woordenmassa. De winterblues afreageren met wat geschrijf is blijkbaar therapeutisch voor mij. Maar muziek blijft de perfecte opkikker. Hoe komt het dat muziek zo een goed gevoel kan opwekken? Wonderbaarlijk omdat een liedje van amper drie minuten een hele sfeer kan oproepen. Zeker als Adele zingt over "someone like you". Muziek dat kan als een wondermedicijn werken. Dus zing maar mee...
Deze week gehoord en gelezen: Vlaamse leerlingen presteren ondermaats voor begrijpend lezen. Dat blijkt uit een internationaal onderzoek.
In vergelijking met tien jaar geleden is het gemiddelde niveau fors gedaald. Leerlingen in Vlaanderen doen het minder goed dan gemiddeld in West-Europa. De resultaten komen uit het PIRLS-onderzoek (“Progress in International Reading Literacy Study”), dat de prestaties van leerlingen op het vlak van begrijpend lezen bekijkt. Bijna alle Vlaamse leerlingen (97 procent) slagen erin om het basisniveau begrijpend lezen te halen. Maar in vergelijking met tien jaar geleden daalt het gemiddelde niveau fors, zowel bij sterk presterende als bij zwak presterende leerlingen.
De Vlaamse leerlingen doen het minder goed dan leerlingen in Nederland, Duitsland, Engeland of Scandinavië. Binnen West-Europa is Vlaanderen echter de grootste daler. Het onderzoek geeft aan dat scholen in Vlaanderen duidelijk minder tijd besteden aan taal en lezen dan in andere landen. De “instructietijd” voor taal en lezen is in de loop van de jaren gedaald.
Veel leerlingen en ouders staan ook weinig positief tegenover lezen. Leerlingen die elke dag lezen, schoren nochtans merkelijk beter. Dit baart mij zeer grote zorgen,” zegt Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V). “Geletterdheid betekent niet alleen dat je technisch goed kan lezen, je moet ook begrijpen wat er in teksten staat”. De minister wil alvast dat de inspectie de focus op begrijpend lezen versterkt. Ze gaat ook met het onderwijsveld overleggen over de aanbevelingen die de onderzoekers doen.
Tot daar het verslag.
Mijn mening…
Laat Nederlands de enige gebruikstaal zijn in de lessen… pas zo wordt men een taal machtig. Elk kind wil een goed AV niveau halen en daarom zijn de meesten door de tekst aan het 'racen'. Met het gevolg dat het lijkt op een robot, zo monotoon en snel. Geen tijd voor punten of uitroeptekens. Dat aangeleerde getrainde sneller lezen is mede de reden van een zwak begrijpend lezen maar als ze rustiger moeten lezen om in een keer de tekst te begrijpen, halen ze hun gewenste AV niet.
Moet dat zo nodig op zo’n tempo .. leer een kind begrijpen wat het leest, dat is veel belangrijker .. Kauw niet alles voor qua schrijven en noteren… Waar wij uren zoet waren in de klas met het neerpennen van lessen en het instuderen ervan zien we dat de dag van vandaag kinderen gewoon woordjes moeten invullen .. nogal snel kennen ze die van buiten maar of ze de context begrijpen waarin die staan is maar de vraag .
Universiteit en hogeschool professoren klagen steen en been dat de jeugd niet meer foutloos kan schrijven en met de huidige SMS taal zal dat niet beteren! Waarmee ik niet pleit om terug te gaan naar onze tijd maar een beter alternatief moet er toch bestaan!
Hoeveel schoolkinderen slijten uren in een zetel met een tof boek zoals wij deden? De cyberwereld , GSM en Ipads hebben dat lezen overwonnen….Vandaag zag ik TV dat de sint een tablet gebracht had voor lagere school kinderen .. waar zijn de poppen en legodozen en puzzels , springtouwen , leesboekjes of strips enz naar toe ? Nochtans wie veel leest zal de taal ook beter begrijpen…
Wij moesten per maand minstens 1 boek lezen… ik las er twee of meer per week! Misschien moeten ze dat nu per jaar …….!
Tsja…. En dan maar klagen dat het niveau van begrijpend lezen daalt!
Om verder te gaan op wat ik gisteren schreef .. de stoten van die groten zijn nog niet voorbij! Ze bedreigen niet alleen de wereld vrede maar dat KIEKEN van een Trump ook nog eens de natuur …en waarom ? Geld , geld en nog een eens geld ..
Hierover gaat die monumentale blunder.
De Amerikaanse president Donald Trump heeft maandag in Utah aangekondigd dat hij (de omvang van) twee nationale monumenten in die deelstaat drastisch gaat inkrimpen. De beschermde gebieden in kwestie zijn Bears Ears National Monument, in december vorig jaar door Trumps voorganger Barack Obama als monument gedecreteerd, en Grand Staircase-Escalante, in 1996 door toenmalig president Bill Clinton tot beschermd gebied uitgeroepen.Bears Ears, genoemd naar twee mesas (tafelplateaus) in het gebied, strekt zich momenteel als beschermd gebied uit over 5.471 vierkante kilometer. De Grand Staircase-Escalante, een paradijs voor geologen, telt in zijn huidige omvang 7.571 km2. Trump wil de oppervlakte van zowel Bears Ears als van Grand staircase met 85 procent inkrimpen.
Naar de VS-president bij de aankondiging verklaarde, wil hij met het besluit de federale bemoeienis terugdringen en publieke eigendom 'aan het publiek teruggeven'.
Dat publiek zou wel eens kunnen bestaan uit prospectoren naar gas, olie en mineralen.
Volgens milieubeschermers begaat Trump dan ook een -uit ecologisch standpunt- monumentale blunder. Afgevaardigden van de vijf Native Tribes (Indianen) in Bear Ears hebben al aangekondigd dinsdag de regering-Trump gerechtelijk te zullen vervolgen. Overigens zitten nog 25 andere nationale monumenten op de schop, waaronder Gold Butte in Nevada en Vermillion Cliffs in Arizona.
Stilaan zou ik de vraag van het boek van de Vlaamse schrijver Lode Zielens uit 1932 willen herhalen:
Als lid van de club zeventigers ben ik aangekomen in de ouderdom van de jeugd of je kan het ook anders zeggen in de jeugd van de ouderdom en het houdt mij natuurlijk bezig................
Maar wat me nog meer bezig houdt is de gedachte aan de toekomst van onze kleinkinderen. In welk een wereld komen die terecht? Kunnen we onszelf nog in de spiegel in de ogen zien?
Wetenschappers beweren dat de wereldbevolking tegen 2045 groeit naar 9 miljard. De uitdaging is: hoe verdelen we de eindige hulpbronnen van onze planeet eerlijk, terwijl de levensstandaard van steeds meer mensen toeneemt?
We hebben 38% van het niet door ijs bedekte aardoppervlak nodig om 7 miljard monden te voeden en er komen er nog minimaal 2 miljard bij. Kunstmest en pesticiden staan aan de basis van rijke oogsten en perfecte producten. Maar de bemesting brengt stikstof in het milieu, waardoor er in veel riviermondingen geen leven meer zit.
Grootschalige, wereldwijde houtkap zorgt voor toename van erosie en leidt tot het uitsterven van veel soorten.
De belangrijkste verandering, vanuit geologisch oogpunt is met het oog niet waar te nemen: de gewijzigde samenstelling van de atmosfeer. De uitstoot van kooldioxide is kleurloos, geurloos en op zeer korte termijn onschadelijk. Maar de opwarming die het veroorzaakt, zou de temperatuur op aarde gemakkelijk kunnen opstuwen tot een hoogte die de aarde in geen miljoenen jaren heeft gekend. De zeespiegel kan tot wel 6 meter of nog meer stijgen. Ik wil me niet voorstellen wat er dan nog van ons landeke overblijft!
De dreiging van atoomwapens wordt steeds actueler met alle gevolgen van dien .
Bij alle 5 massa-uitroeiingen die zich op aarde de afgelopen half miljard jaar hebben voorgedaan, was de recentste, die veroorzaakt zou zijn door de inslag van een planetoïde 65 miljoen jaar geleden, de oorzaak van het uitsterven van dinosauriërs en zo meer. Er bestaat een grote kans dat de mens mogelijk de zesde uitroeiing veroorzaakt zeker met staatshoofden à la Trump en Kim Jong-un en hun scherpe en onheilspellende bedreigingen.Wanneer wordt de mens echt wakker?
Wij babyboomers groeiden op in een tijd van economische opbouw, technologische vooruitgang en maatschappelijke ontwikkeling. We werden opgevolgd door de generatie, tussen 1965 en 1979. Volgens velen is dit de verloren generatie, die het nooit goed is gelukt onder de vleugels van de babyboomers uit te komen. Geboren vanaf 1980 spreken we van de generatie die opgegroeid is met internet, mobiele telefoon en e-mail, maar ze kan zich nog wel een wereld zonder herinneren. Vanaf 1992 hebben we de generatie die nu al ziet dat het tekort aan natuurlijke bronnen (zoetwater, energie, voedsel, schone lucht en klimaat) veel invloed zal krijgen. Zij willen vooruit en alles oplossen.
Onze kleinkinderen behoren tot die laatste generatie. Straks zijn die kleinkinderen groot en dreigt voor hen een planetaire roodstand: hun planetair kredietlimiet is nagenoeg overschreden. Straks kunnen ze niet meer pinnen, want er staat hoegenaamd geen tegoed meer op hun rekening. Het natuurlijk kapitaal van de aarde raakt uitgeput.
Mijn pleidooi dus: Geef deze laatste generatie alle inspiratie die hiervoor nodig is. Stop de overbevolking, overbevissing, ontbossing. Verminder de CO2 uitstoot, de defensie uitgaven, inclusief de atoomwapens en bescherm het milieu wereldwijd.
Vandaag bij de bakker de krant " De Zondag" meegenomen en wat ik daarin las onder de zondag van Sven deed me weer even zuchten. Lees zelf maar en spaar jullie commentaar niet.
"Voor mij hoefde die hele discussie over Zwarte Piet niet. Zes december is een kinderfeest en dat moet het ook gewoon blijven. Zwarte Piet mocht er van mij dus gerust schoensmeerzwart blijven uitzien want in mijn ogen was de zwartgeverfde knecht van de Sint nooit een racistisch statement. Maar kijk in de ogen van andere mensen dus wel en wie ben ik om iemand anders zijn gevoelens in te schatten? De belangrijdkste vraag blijft: is het feest van de Sint nu minder leuk geworden omdat de Pieten enkel onder het roet zitten omdat ze door al die schoorstenen moeten kruipen? Het antwoord is natuurlijk neen, de kinderen liggen daar heus niet van wakker! Dus laat ons het nostalgisch argument dat we met die Zwarte Pieten opgegroeid zijn niet tot in de treure blijven uitputten. We zijn intussen allemaal grote jongens en meisjes en zullen die roetpieten dus ook wel overleven!
Maar dat het Kruis nu ook al van de mijter van de Sint moet, kijk daar heb ik het wel moeilijk mee! Drie sterretjes of bolletjes of steepjes in plaats van het kruis? Werkt Klaas nu voor de Nationale loterij of wordt hij door Adidas gesponserd? Ik zeg bewust Klaas en niet Sinterklaas want die Sint krijgen ze binnenkort wellicht ook van zijn naam net zoals "Kerstmarkten" de dag van vandaag " wintermarkten" worden. Ik ben dan misschien een afvallige katholiek en niet meer zo gelovig om eerlijk te zijn, maar hoe harder ze mijn roots willen wegvegen, hoe meer ik weer zou willen leren geloven!
De Kerk heeft veel dingen verkeerd gedaan dat is zeker zo, maar " het geloof" uit mijn kindertijd met de rituelen en de zaligheid van de blijde boodschap, ik heb daar ooit veel aan gehad!
Kerstmis gaat niet enkel over jingle bells, kalkoenen en cadeautjes, het gaat vooral over het kindeke Jezus dat geboren werd in een stal omdat niemand zijn familie wou opvangen! Hij was de Zwarte Piet van zijn generatie, ik wil dat nooit vergeten. Bijna zou ik weer naar de Zondagse mis gaan om te bidden voor Sinterklaas die zalige heilige uit een ver verleden!"
Toen ik dat gelezen had vroeg ik me af : wanneer stoppen die haarklieverijen ... moeten we nu helemaal onze tradities afzweren omdat we stilaan overrompeld worden door mensen met een ander geloof die wel hun stempel willen drukken op onze maatschappij? Ik wil geen racist worden maar laat me dan verder mijn waarden en gewoontes behouden.. ze gaan al eeuwen lang mee.
Vanmorgen opgestaan met mist die wat aangevroren is en dat bij -0,7 momenteel. Het wordt dus een dag om binnen te blijven en hier wat orde te scheppen want de voorbije dagen waren druk. Donderdag hebben we geholpen met een verhuis van iemand die na zoveel jaren noodgedwongen zijn huis ruilt voor een appartement, niet altijd gemakkelijk! Wat een mens in al die jaren niet bijeenhaalt.... keuzes maken is dan zo moeilijk! Ik mag/ wil er niet aan denken dat we hier ooit dezelfde keuze zouden moeten maken .. Al die herinneringen, je kan er zo moeilijk van scheiden! Het "jonge" volkje -als je 40ers jong kan vinden - had bedenkingen bij de vele dozen die maar bleven komen. Er komt een tijd dat ze evenveel herinneringen zullen hebben , wees daar maar zeker van!
In ieder geval, na een dag druk bezig te zijn , begon mijn rug te protesteren en doet dat nog. Gisteren was dan wel weer mijn rustdag en welk een dag .. de eerste vrijdag van de maand die in het teken staat van ons uitje met een groepje blogvriendinnen. Er wordt daar gelachen, geklets wat gedronken en geloof me, het spaart telkens voor de één of andere een bezoek aan de psychiater uit. Neen, zover gaat het niet maar eens vrij over wat er wringt of wat stroef loopt kunnen praten dat doet wonderen.
Vandaag kom ik tot de " heerlijke" vaststelling dat ik nog een paar wasjes en plasjes moet doen, dat de keuken en co wel een dweilbeurt kan verdragen, dat er na dat wasje een strijkje wacht en dat ik graag of niet toch mijn neus moet buiten steken om te zorgen voor de inwendige mens want geloof me ..als je die niet zoet houdt dan kan die nogal opspelen!!
Ik wens jullie in ieder geval een fijn weekend,de studenten zullen ook een tandje mogen bijsteken want volgende week beginnen voor de meesten de examens... je zal zo de stress coëfficient in de lucht voelen toenemen... als dat maar geen winters weer oplevert !
Ik vroeg me af waar ze dat nu weer vandaan haalden , dus ging ik op zoek . Dat is wat ik vond
Doorheen de tijd is er altijd een evolutie geweest, van mens tot aap en van brief tot mail. Door veranderingen doorheen de tijd zijn ook de mensen gaan veranderen. Niet enkel lichamelijk maar ook geestelijk. Vijftig jaar geleden bestond er nog geen internet en was directe communicatie met de andere kant van de wereld science fiction. Nu kan het allemaal wel. Toch gaan de verschillende generaties mensen hier anders mee om. Dit heeft te maken met het verschil of ze ermee zijn opgegroeid of niet. Hierdoor gaan ze het zien als een vernieuwing of een gewoonte.
De mensen die nu op deze aarde wonen worden op gedeeld in vier verschillende soorten generaties. De Babyboomers, de generatie x, generatie Y en de generatie Z. Elke generatie wordt gekenmerkt door andere eigenschappen en karakter trekken naar gelang de mentaliteit waarin ze zijn opgegroeid.
De eerste generatie die werd vernoemd zijn de Babyboomers, zij zijn geboren vlak na de eerste wereldoorlog. De generatie gaat van 1946 tot 1955. Na de oorlog zagen veel mensen de toekomst rooskleurig en begonnen veel gezinnen aan kinderen. Hierdoor werden zeer veel baby’s te gelijk geboren, vandaar de naam Babyboom.
Na deze generatie kwam de x-generatie, zij zijn geboren van 1956 tot 1980. De generatie x werd ook wel de verloren generatie of de generatie nix genoemd. Deze generatie kreeg te kampen met stijgende jeugdwerkloosheid en experimenteerden met verschillende samenlevingsvormen. Maar ze maakten een kanteling. Door deze generatie werd de nadruk verschoven naar de kwaliteit van ons leven. Deeltijdswerken en vrijetijd deden hun intrede. Kernwoorden voor deze generatie zijn praktisch, zelfredzaam, relativerend en no-nonsense. Deze generatie is vooral gericht op gericht op samen doen, toegevoegde waarde, duurzame processen en het constructief benutten van de toenemende diversiteit.
De volgende generatie is geboren in de periode van 1980 tot 2001, zij worden de y-generatie genoemd of de pragmatische generatie. Deze generatie kreeg veel kansen , vrijheden en keuzes. Opkomen voor jezelf werd normaal en risico’s mochten genomen worden. Vanuit de marketing wordt deze generatie benaderd als de achterbankgeneratie (ouders regelen alles voor hen) , knip-en-plakgeneratie (alles is al eens bedacht), mediageneratie (communiceert gemakkelijker digitaal dan van persoon tot persoon).
Mensen die vanaf 1986 werden geboren worden ook wel grenzeloze generatie, digitale generatie, screenagers, generatie Einstein genoemd. Zij zijn nog zelfstandiger en individualistischer dan hun leeftijdsgenoten van tien jaar eerder.We beschrijven heel de generatie y als vertroeteld, zelfverzekerd en opgegroeid met grote technologische vooruitgang.
De nieuwste generatie zijn de mensen geboren vanaf 1990 tot en met heden. Zij mogen zichzelf generatie Z noemen of digital natives. Mark Prensky (2001) bedacht de term digitale natives omdat hij stelt dat deze generatie geboren is in een tijdsgewricht waarin de vergaande aanwezigheid van digitale technologie de norm is, dit in tegenstelling tot alle voorgaande generaties.
De digitale natives gaan in tegenstelling tot hun ouders op een andere manier om met de technologieën. Het verschil tussen de twee generaties zit hem in hun mentaliteit. De oudere generatie is opgegroeid met drie mogelijkheden voor het voeren van een gesprek: via face-to-face, telefoon of de brief. Terwijl de digitale natives verschillende manieren hebben aangeleerd om contact te onderhouden: sms, chat, sociale media, blogs,….
Binnen tien jaar komt een groot deel van de digitale native generatie op de arbeidsmarkt. Wat het effect hiervan zal zijn is nog niet duidelijk. Deze generatie is een 24/7 informatie maatschappij gewoon en zappen door het leven. Ze zullen ook niet zo trouw zijn aan hun job door hun nood aan variatie. De nieuwste generatie zal de arbeidsmarkt grondig veranderen, op welke manier valt nog af te wachten. De mentaliteit van de komende generaties zullen ook nog veranderende, maar met een open geest zal dit geen probleem vormen.
Vandaag is het een sombere en koude dag, de eerste winterprik lijkt er aan te komen en daarom zocht ik vandaag de warme op van blogvrienden. Een aangenaam tijdverdrijf want de onderwerpen waren heel variërend. Zie maar...
Eentje had het over de rellen in Brussel …
Inderdaad een enorm probleem voor de overheid want zaterdag mondde een aanvankelijk onschuldige betoging tegen slavernij opnieuw uit in baldadigheden. Tientallen relschoppers richtten vernielingen aan in winkels in de chique Louizalaan. Een politieman liep een schedelbreuk op. Een spontane of geplande betoging wordt de dag van vandaag geïnfiltreerd door herrieschoppers. Het gaat vaak om dezelfde personen. Het is al de derde maal in drie weken tijd dat een dergelijk incident zich heeft voorgedaan in de hoofdstad van Europa. Je zou er moedeloos van worden als je als zelfstandige in die stad je kost moet verdienen en je inboedel telkens opnieuw kapot geslagen of geplunderd wordt.
Eentje zegt dat ze op de leeftijd gekomen is dat haar lichaam de volgende dag in haar oor fluistert dat ze dat niet meer moet doen.
Als het een troost is Ani...ik krijg dezelfde boodschappen door , nu alleen nog luisteren
Een andere had iets te zeggen oven Black Friday..
Tsja ik heb daar ook mijn bedenkingen bij. Zijn we nu echt zo’n sukkelaars geworden dat we alles zomaar klakkeloos van de States overnemen? Hebben we dan zelf geen intiatieven meer? Geld besparen op een klantvriendelijke manier zegt men dan. Vergeet het.. het is gewoon een verkapte vorm van vervroegde solden. Wat namen we al niet over van die Amerikanen.. Halloween, Thanksgiving, black Friday , cyber monday.. …Zolang het maar daar bij blijft en we Trump maar niet overnemen zoals Myette schreef haha
Een dierenvriend vond dat katten slimmer zijn dan je denkt.
Natuurlijk zijn katten slimme beestjes, heb je een poes al eens goed bezig gezien hoe ze haar prooi beloert en vangt, hoe ze ons signalen stuurt of ze al dan niet goed gezind is en .. hoe ze perfect weet wat te doen als de haren in haar maag het haar even moeilijk maken? Als je de signalen van een kat eenmaal snapt maak je het communiceren met je viervoeter een stuk gemakkelijker.
Eentje wil al ontsnappen aan de komende winter ..
Toekomstplannen maken. Het koude weer dat eraan komt ,nodigt sommige blogsters blijkbaar al uit om uit te kijken naar warmere vakantieoorden om zo de kilte even te vergeten. Ik doe mee !
Iemand ontdekte de kracht van kleuren in ons leven.
Natuurlijk oefenen kleuren een enorme invloed uit op de mens . Zij zetten bepaalde psychologische en biologische processen in gang en kleuren op die manier onze gedachten. Je kunt blij worden van een bepaalde kleur of er juist een uitgesproken hekel aan hebben. In het eerste geval zal de energie van die favoriete kleur goed bij je passen en/of je eigen energie aanvullen. In het tweede geval zal de energie van de gehate kleur niet bij je passen en/of je hebt zelf al genoeg van deze kleurenergie in je lichaam (of aura) opgeslagen.
Daarom dat mijn omgeving kleurvol is, het geeft energie en warmt mijn “ ouder wordende” botten op..
Nog een groepje hield het bij het plaatsten van een spreuk in een mooie PPS ..
Zo zingt ieder vogeltje zoals het gebekt en dat maakt bloggenland soms toch boeiend!
Intussen zit ik hier weer al een paar uurtjes achter mijn scherm! Ik ga mijn halfbedde eens verrassen op een kopje koffie en ik doe gezellig mee!
Mooie herfstfoto's zoals bij Ani op haar blog en de taferelen die we zelf zien op onze dagelijkse wandeling ( als het niet regent!!) hebben toch een effect op mij!
Al is de herfst niet echt mijn favorietste seizoen toch kan ik het niet nalaten om met open mond de gigantische diversiteit van najaarstinten vol bewondering in me op te nemen.
Ik zie het vlammende warm oranje, het bijna lichtgevende goudgeel, het intens diepe fluweelrood, het zandstrand oker, het knuffelzachte bruin, in alle mogelijke nuances en met alle denkbare schakeringen er tussen waarmee plots als bij toverslag elke boom zich zelfverzekert en zonder enige vorm van terughoudendheid meer dan overdadig flamboyant tooit. Alles schittert en gloeit in de laatste zonnestralen of blinkt en glimt na een plenzende regenbui. Van superlatieven gesproken...
Sommige bomen gaan voluit voor één enkele kleur, soms met z'n allen, soms opvallend contrasterend tussen soortgenoten. Andere bomen kiezen voor meer ingetogen schakeringen en één enkeling was blijkbaar zo danig besluiteloos dat hij dan maar àlle kleuren door elkaar aantrok, soms zelfs 3 of 4 op één blad...
De voorbije warme nazomerdagen genoot ik met volle teugen van al die pracht en praal. Wandelend met knisperend lover onder mijn schoenen bekeek ik de bomen van kop tot teen, allé ja, hun volledige kruin dus, nog mooi dik in 't blad, maar niet meer in een vertrouwde groene tint. De reeds losgelaten blaadjes dansten en huppelden speels en vrolijk achter de passerende auto's aan. Hier en daar vormden ze het begin van een sierlijk tapijt, een beetje als een knus warm deken op de al koude aarde en verbergen, alsof ze er toch wat beschaamd over zijn, de fenomenale overdosis aan eikels, kastanjes, noten en andere voortbrengsels dit jaar.
In de grauwheid van vanochtend bleken ineens vele bomen zich toch te hebben overgegeven aan de winter: hun opgewekt fladderende herfstkostuum maakt stilaan plaats voor een naakt bewegingloos takkenschouwspel. Het aroma van het onverwacht dikke bladerdek op de grond is zwaar en bijna tastbaar. Ook daar geniet ik intens van, al maakt het me eveneens weemoedig, deze zo aardse zoete geur van vergankelijkheid en sterfelijkheid lijkt wel een melancholische parfum die herinnert aan de eindigheid der dingen.
Mijn meter zei altijd dat een najaar, met zeer veel vruchten en lang blad aan de bomen, de voorbode is van een uitzonderlijk koude winter met, vast en zeker, behoorlijk wat sneeuw- en ijspret.
Dat is al lang geen zekerheid meer, de winters zijn niet meer wat ze waren. In afwachting van wat komen zal, snoep ik behaaglijk diep weggedoken in mijn comfortabele zachte sofa, van kastanjes ( de laatste die ik in de buurt vond) en noten ( eigen kweek) en bereid ik me voor op een zalig lange en deugddoende winterslaap. ;-). Soes jij mee?
Vandaag was het prachtig herfstweer en we profiteerden ervan om een laatste keer in 2017 het gras af te rijden !
Meteen was dat voor mij het moment om nog rap een paar shoots te nemen . Wat me zomaar in het oog viel waren de late paddenstoelen die stilaan ook aan het afsterven zijn . Een witte en zwarte paddenstoel rustig naast elkaar trokken mijn aandacht... zo simpel kan het zijn in de plantenwereld. Waarom niet bij de mens?
Je kan het ook van de grappige kant bekijken en er een tijdsgebonden symboliek in zien zoals dat er blijkbaar ook in de plantenwereld Zwarte Pieten zijn?
Nu het in de vroege ochtend weer donker is, slaap ik langer. Een maand geleden was ik voor de wekker meestal helemaal uitgeslapen.. Maar nu schrik ik vaak wakker van de wekker. Waarschijnlijk is mijn bio-ritme zich nog aan het aanpassen of ligt het aan de nieuwe matras die heel goed meevalt?
Ik las dat weinig behoefte aan slaap te maken heeft met de mutatie van een gen. Er zijn mensen die maar 4 tot 5 uur slaap nodig hebben en toch goed functioneren. Dat lijkt me plezierig. Zij hebben meer vrije tijd dan de gemiddelde mens.
Maar onderzoeken wijzen ook op de risico's van een chronisch slaaptekort. Vooral het gebrek aan concentratie en minder heldere besluitvorming treden al snel op. Soms denk ik wel eens aan jonge artsen, die hele lange werkweken maken en dus te weinig slapen. Je zult maar een consult of behandeling hebben als ze er al 50 uur op hebben zitten. Of een buschauffeur met een huilbaby, die zal dan ook minder alèrt zijn.
Als ik dan lees dat zoveel mensen slaapproblemen hebben dan besef ik bij de kleine groep redelijk goede slapers te horen. Ik kan wel eens een slapeloze nacht hebben maar dat is niet elke nacht zo. Zelfs overdag doe ik moeiteloos een power-nap vooral 's middags bij het TV nieuws!! Dan vallen mijn ogen vanzelf dicht en schrik ik na zo'n 15 min wakker meestal op tijd om het weerverslag te volgen want al dat politiek gedoe is blijkbaar slaapverwekkend!
Waarmee ik wil zeggen dat slapen momenteel nog geen erg probleem is....en dat ik zo weer een logje in mekaar geflanst heb.
Heb je woensdagavond ook gekeken naar telefacts over cyborgs en heb je ook je bedenkingen gehad na het zien van het programma?
Om het even kort uit te leggen cyborgs zijn mensen met een fysieke samensmelting van mens en machine.
Het programma toonde hoe Neil niet langer kleurenblind is, dankzij een chip en antenne in zijn hoofd en hoe Magnus met zijn bionische arm meer kan dan hij ooit kon met zijn echte arm!
Mens en machine in één zijn geen sciencefiction meer maar bevinden zich onder ons!
In een wereld vol oorlog, geweld, crisissen en chaos zijn slechts weinig mensen op de hoogte van het feit dat binnen de wetenschap en de technologie ontwikkelingen plaatsvinden die ons mens-zijn volledig dreigen te veranderen, met zelfs het risico van het einde van de menselijke soort.
Talloze topwetenschappers werken momenteel aan de zogenaamde ‘verbetering’ van de mens, aan een nieuw type mens, een soort übermensch, een kruising tussen mens en machine, de cyborg.
Ik sta volledig achter de vooruitgang en het comfort van de moderne technologie maar hier roept het bij mij vraagtekens op of ik het voor mezelf zou willen. Technologie in mijn lijf of technologie die ervoor zorgt dat ik weer menswaardig kan functioneren ok maar om me de grens van de ouderdom te laten overschrijden , daar heb ik mijn bedenkingen bij! Het klinkt allemaal als science fiction maar dat wordt het steeds minder.
We bouwen al een poosje machientjes en chips in bij mensen en dan denk ik aan mensen met een pacemakers of een robotarm of - been. Ook hen kunnen we in zekere vorm als cyborgs zien .Zij hebben ten slotte een werkend apparaat binnenin of bevestigd aan hun lichaam dat hen in staat stelt iets te doen dat ze zonder het apparaat niet zouden kunnen doen, zoals een arm gebruiken die ze niet meer hebben of doorleven met een zwak hart.
Voor mensen met een fysieke handicap is die technologie wellicht het redmiddel. Maar wat als en wanneer gaat technologie ook bij mensen zonder handicap een rol spelen?
Eigenlijk doet dat het nu al. In hoeveel gevallen nemen robots en technologische snufjes het al niet over van de mens? De mens van de toekomst zal steeds meer een samensmelting vormen van lichaam en techniek. Het klinkt allemaal aanlokkelijk en dat is het ook voor de enkelingen met specifieke problematiek. Maar veroudering is een generisch proces en als men dan de technoligie misbruikt om de mens een “ eeuwig leven “ aan te kaarten dan haak ik af!
Als we eenmaal zover staan hoe groot is dan niet de kans dat we allemaal het loodje leggen door een virus of bacterie en dan bedoel ik een computervirus natuurlijk, want als computers deel gaan uitmaken van ons, kunnen we ons maar beter flink zorgen maken over een nieuwe uitbraak van een internetworm.
Maar voorlopig kunnen we nog allemaal rustig gaan slapen : cyborgs zijn nog niet massaal onder ons en ook jij en ik zijn geen cyborgs – niet in de letterlijke zin tenminste. Wat voor technologie je ook in je lichaam stopt, zolang er geen onbewuste communicatie tussen jou en de technologie is, ben je niets meer dan een mens met een stukje elektronica in zich.
Na het programma hebben we hier onder ons tweetjes nog wat nagekaart… Voor velen is die evolutie een schrikbeeld maar voor sommigen de ultieme droom. De mens die versmolten is met technologie. Angstaanjagend, droom of realiteit?
Herken je dat? Je bent aan het wandelen, je komt mensen tegen die alleen maar met elkaar aan het praten zijn. Ik vraag me dan wel eens af waarom ze zo aan het praten zijn. Is het omdat het niet hoort dat je stil bent? Is het daadwerkelijke interesse in elkaar? Het tegenovergestelde komt dan natuurlijk ook naar voren. Is stil zijn dan desinteresse in elkaar? Hoe eng is het als je niet praat?
Al ben ik normaal wel een tateraar, ik vind het heerlijk om af en toe in stilte te lopen, alles te zien en te horen wat er om mij heen gebeurt. Als je in stilte wandelt… dan hoor je de vogels, je hoort het ruisen van de bladeren, je hoort de wind door de takken en misschien nog wel het belangrijkste, je hoort de stilte. Je zou bijna de grassprietjes kunnen horen bewegen. Ook als ik met mijn slaapgenoot wandel, is er ruimte voor stilte en voor gesprek. Door de stilte geef je ook je eigen gedachten de ruimte en kan je ook datgene wat gezegd is laten bezinken.
Op het moment dat je met aandacht wandelt zie je ook meer. Ineens valt een boom op, die je misschien al veel vaker hebt gezien omdat je regelmatig hetzelfde rondje wandelt. Ik blijf dat bijzonder vinden… We lopen zo vaak in hetzelfde bosgebied en toch zijn er af en toe weer andere dingen die opvallen, bomen, takken, paddenstoelen die je ineens echt ziet, het licht dat anders valt, de seizoenen die invloed hebben, het vallen van de blaadjes maar ook de eerste groene knoppen die weer ontluiken. De vergankelijkheid en de groei, situaties afsluiten en nieuwe situaties omarmen.
Hoe ervaar jij het om stil te zijn als je samen wandelt?
)
....
