Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
03-02-2008
Het lied van de levensmoede
Het lied van de levensmoede
Gesprek van een man met zijn Ba ziel.
van 4000 jaar geleden,
blijft actueel langs de oevers van de Nijl.
Men wil niets meer van gisteren weten En verguldt ook niemand meer die vandaag het goede nog doet De leden van je eigen familie zijn boos En keren zich naar vreemden om nog redelijkheid te vinden De harten worden ten gronde gericht, Eenieder slaat de ogen neer voor zijn familie en dienaren De harten zijn hebzuchtig, Men kan zich niet meer verlaten op menselijke gevoelens Er is geen gerechtigheid meer, De wereld blijft vertrouwen wie onrecht doet Het ontbreekt aan vertrouwden, Men neemt zijn toevlucht tot onbekenden om bij hen te klagen Er zijn geen gelukkige mensen meer, en met wie men vroeger omging, is niet meer Ik ben met ellende overladen, Omdat mij iedere vertrouweling ontbreekt Van het kwaad dat de wereld treft, Is het einde nog lang niet in zicht!
Die Gedichte des Lebensmüden Papyrus Berlin 3024, XII de Dynastie, 1800 vC.
Nederlandstalige kinderen in Egypte schrijven over Egypte
Naar school in Egypte
Mijn school heet Abdel-Minaim Wassel Experimental Language School, en zoals de naam al zegt is het een school die ook vakken in het Engels heeft. Toen we hier tien jaar geleden kwamen, kende ik nog niet zo veel Arabisch, de taal die ze officieel in Egypte schrijven. Maar ze praten in het Egyptisch, wat ik wel een beetje kon, aangezien ik het met mijn vader thuis soms sprak. Daarom zat ik op een language school, waar we de helft van de vakken in het Arabisch, en de andere helft in het Engels krijgen.
De eerste paar jaar hoefden we niet te slagen in de Arabische taal omdat we uit het buitenland kwamen, maar daarvóór zijn we wel naar een Engelse school gegaan in Nederland.
In Egypte verdelen ze de middelbare school in twee scholen: de eerste drie jaar die aadedie heten, en de laatste drie jaar die Sanawie heten. Vanaf Sanawie zijn er niet zoveel gemengde scholen en daarom zit ik op een meisjesschool. We krijgen ook Frans als extra taal en we mogen eigenlijk ook Duits kiezen, maar ze hadden geen Duitse leraar op mijn school. Op allebei de scholen waar ik op ben geweest (de lagere school en aadedie en de sanawie-school) moest ik een schooluniform aan.
Een schooluniform dragen is heel gebruikelijk in Egypte, bijna alle scholen hebben een uniform. De meeste hebben blauwe overhemden en donkerblauwe of grijze broeken. Maar mijn laatste school wou een hele andere kleur, dus moesten we bordeauxrode overhemden en donkergrijze broeken aan. In mijn eerste jaar was het een olijfgroen overhemd met ruitjes en een donkere olijfgroene broek.
Ik vond alle kleuren eigenlijk niet mooi, maar het idee van een schooluniform is wel handig. Mijn moeder zegt dat het is zodat je geen verschil voelt tussen arme en rijke mensen.
Maar dat verschil krijg je wel op de universiteit. Het is natuurlijk ook makkelijk dat je niet elke dag moet bedenken wat je morgen moet aantrekken, maar het is vooral eerlijk.
Mijn school is best dichtbij, dus brengt mijn moeder ons s ochtends naar school omdat we anders te laat komen, en lopen we s middags zelf naar huis. De meeste mensen in Egypte gaan met minibusjes, de chauffeurs spreken het af met de ouders en stoppen dan op bepaalde plekken waar de kinderen s ochtends moeten instappen, en s middags wachten ze totdat iedereen uit school is en halen ze ze op.
Onze school is vrij nieuw, toen ik er op kwam was hij pas twee jaar oud, dus hij bestaat pas vijf jaar. Het was eerst alleen een Language school, maar toen er iets fout ging met een Egyptische school in de buurt, werd het uiteindelijk deels een Egyptische school, en kwamen er veel meer leerlingen bij.
De Language-kant heeft meer dan duizend leerlingen, en de Arabische kant nog veel meer.
Het schoolgebouw heeft twee kanten en ziet er L-vormig uit, het heeft vier trappen en vier etages. Aan de ene kant zit de Egyptische school en aan de andere zit de Language school. Ons schoolgebouw heeft een schoolplein waar twee goals staan, aan de voor en achterkant, en twee plekken om te basketballen. Soms als ze volleyballen hangen ze een net op in het midden van het veld.
We hebben ook nog een klein winkeltje waar ze snoep en chips verkopen. In de pauze doe ik niet veel, op het schoolplein is het altijd veel te druk, dus blijf ik meestal in de klas en praat met mijn vrienden en eet mijn brood op. De jongere kinderen gaan meestal gewoon beneden spelen op het plein.
Ons jaar is verdeeld in twee klassen, volgens de vakken die we hebben gekozen. Daarom is onze klas kleiner dan de andere; in onze klas zitten ongeveer 20 mensen, in de andere klas zitten er bijna 40. Mijn lievelings vakken zijn Engels, omdat het makkelijk is, en muziek. Ik hou niet van wiskunde en Frans.
Mijn eerste schooldag kan ik me niet zo goed herinneren, maar ik kende de meeste mensen al van mijn vorige school. Het was niet echt speciaal, iedereen gedag zeggen en de nieuwe leraren ontmoeten.
Het grootste verschil tussen mijn school en een Nederlandse school is waarschijnlijk dat we een schooluniform moeten dragen. Daardoor is er niet zo veel verschil tussen populaire kinderen en nerds, maar er zijn natuurlijk wel groepjes, en vervelende mensen, maar die zijn er overal.
In Egypte moet je alles ook uit je boek leren als je een hoog cijfer wil halen. En in alle jaren moet je examens doen, sommige mensen onthouden letterlijk wat er in het boek staat en die mensen krijgen meestal ook de hoogste cijfers.
Als ik dit jaar slaag, ben ik klaar met deze school en mag ik naar de universiteit. De universiteiten nemen de mensen aan met de hoogste cijfers, en er wordt niet geloot. Dus hangt je hele toekomst van die punten van de laatste twee jaren af.
De volgende geschiedenis over de geboorte van Hatshepsut, de groote koningin, de lievelinge van de goden, de heerscheres over alle landen onder de zon, is niet een letterlijke vertaling van den ouden papyrus, welke deze geschiedenis bevat, doch wordt met de eigen woorden van den schrijver weergegeven. De geschiedenis luidt aldus:
In het land der goden hield Amen-Ra zitting. Amen-Ra was koning van de goden en de schepper der menschen. Aan zijn rechterhand bevond zich Osiris, met de tweelinggodinnen Isis en Nephthys, Hathor, de godin der liefde, Horus en Anubis. Aan zijn linkerzijde bevond zich Mentu, de oorlogsgod, met Geb, den god der aarde en Nut, de godin van de lucht, verder de goden Atmu en Shu en de godin Tefnut. Tot de verzamelde goden sprak Amen-Ra als volgt:
Ik wil een groote koningin, die over Egypte en Syrië, Nubië en Punt heerschen zal, aanstellen, zoodat alle landen onder haar scepter vereenigd zullen zijn. De vrouw moet haar groote bezittingen waardig zijn, want zij zal de geheele wereld beheerschen.
Terwijl hij sprak, trad de god Thoth binnen, hij, die de gestalte van een ibis had, zoodat hij sneller dan de snelste vogels kon vliegen. Stilzwijgend luisterde hij naar de woorden van Amen-Ra, den machtigsten onder de goden, den schepper der menschen. Daarop sprak hij:
O Amen-Ra, er bevindt zich in het Egyptisch land een meisje van buitengewone schoonheid. De zon verlicht in haar loop geen schooner wezen. Het is voorzeker gepast, dat zij de moeder van de koningin zal zijn, over wie gij spreekt.
Gij spreekt juist, antwoordde Amen-Ra. Waar moeten wij echter die schoone prinses vinden? Wat is haar naam.
Haar naam is Aahmes, antwoordde Thoth, zij is de vrouw van den koning van Egypte en woont in zijn paleis. Ik zal haar tot u geleiden.
Het is goed, sprak Amen-Ra.
Daarop vloog Thoth, in de gestalte van een ibis, naar het Egyptische land en met hem ging Amen-Ra, in de gestalte van den Egyptischen koning, en alle goden en godinnen met hem, onder welke Neith, de godin van Sais en de schorpioen-godin Selk; op haar hoofd bevond zich een schorpioen, welke in iedere klauw het levenssymbool droeg.
Stilzwijgend traden de goden en godinnen het paleis binnen, dat in slaap verzonken was; door Thoth werden zij naar de kamer van koningin Aahmes geleid.
De koningin sliep op een legerstede, in den vorm van een leeuw vervaardigd en toen zij haar aanschouwden, zagen zij, dat Thoth de waarheid gesproken had; zij was inderdaad de schoonste van alle sterfelijke vrouwen en zij stonden sprakeloos door bewondering over haar schoonheid.
De heerlijke reuk echter, welke zij uit het land Punt medegebracht hadden, deed het meisje ontwaken en vol verbazing keek zij naar de bovennatuurlijke wezens. Schitterend was de aanblik van Amen-Ra, den koning der goden, den schepper der menschen, toen hij voor de koningin stond. Kostbare edelgesteenten versierden zijn persoon en zijn schoonheid was aan die van de zon gelijk, zoodat het hart van het meisje verrukt werd.
Amen-Ra legde in haar hand het levensteeken en het embleem der kracht, en de godinnen lichtten haar legerstede op, opdat zij zich boven de aarde zou bevinden, terwijl zij zich met de goden onderhield.
Ten slotte keerden de goden naar het land Punt terug, en Amen-Ra, liet Khnum, den schepper, den maker van de lichamen der menschen, roepen.
Maak voor mij, sprak Amen-Ra, het lichaam van mijn dochter en het lichaam van haar ka. Ik zal van haar een groote koningin maken, en eer en kracht zullen haar deel zijn, al haar levensdagen.
O Amen-Ra, antwoordde Khnum, de schepper, het zal geschieden, zooals gij gesproken hebt. De schoonheid van Uw dochter zal alle goden overtreffen, en zij zal haar aanzien en roem waardig zijn.
Aldus vormde Khnum het lichaam van Amen-Ras dochter en dat van haar ka, terwijl de twee gestalten volkomen aan elkander gelijk waren en schooner dan de dochters van menschen. Hij maakte haar uit leem, aan zijn pottebakkerswiel en Hekt, de godin der geboorte, knielde aan zijn zijde, terwijl zij het levenssymbool bij het leem hield, opdat de lichamen van Hatshepsut en haar ka met den levensadem gevuld zouden worden.
Daarop lieten de goden de lichamen naar het paleis van den Egyptischen koning brengen. Khnum, de schepper en Hekt, de godin der geboorte, Isis, de groote moeder en haar tweelingzuster Nephthys, Bes, de beschermer, der kinderen, Meskhent en Ta-urt, allen waren tegenwoordig om de geboorte van Hatshepsut, de groote koningin, de dochter van Amen-Ra en koningin Aahmes te begroeten.
Groot was de vreugde, toen het kind geboren werd, en luide klonken de liederen, welke te harer eere aangeheven werden. Na verloop van tijd werd zij heerscheres over alle landen, rijk en machtig, bemind door Amen-Ra, de groote koningin, die door den koning der goden geschetst was.
In het Nijldal werd een tempel ter eere van koningin Hatshepsut opgericht. De tempel staat daar nog heden ten dage en is thans bekend onder den naam van Deir-el-Bahari, het Noordelijk klooster.
Door een kabelbreuk van twee belangrijke internetkabels in de Middellandse Zee, zijn grote delen van Noord Afrika en India vermoedelijk nog de hele komende week verstoken van internet, of hebben last van slechte verbindingen. Ook veel telefoonverbindingen werken slecht.
De twee kabels zijn vermoedelijk kapot getrokken door het anker van een schip uit de haven van Alexandrië. De kabels vormen de verbindingen tussen Azië, Afrika en Europa en lopen van Frankrijk en Italië, via het Suez kanaal naar India.
Vooral India, Pakistan en Egypte zijn getroffen, maar ook de Malediven, Koeweit en Libanon ondervinden ernstige hinder. Grote bedrijven maken nu verbinding via providers in Singapore. Al het internetverkeer richting Europa moet nu worden omgeleid via Azië, Australië en de Verenigde Staten, waardoor de druk op die lijnen ook flink toeneemt.
Veel Indiase websites zijn onbereikbaar of laden slecht. Bedrijven die voor hun bedrijfsvoering van internet afhankelijk zijn, proberen andere verbindingen te krijgen. De minister van Communicatie van Egypte voelt zich verantwoordelijk voor de breuk, die op Egyptisch grondgebied plaatsvond, en zet alle middelen in, waaronder satellieten.
heeft IMAM Nordin Talhaouit nog niet gelezen maar hij noemt de verspreiding van het boek een zeer positieve daad. Het is alleszins een dure daad, honderdduizenden luxueus uitgegeven boeken versturen over heel Europa. Wie zou die Arhun Yahya financieren?
In de islamwereld is het heel gewoon dat zakenmensen donaties geven, zoals dat trouwens ook gebeurt in Amerika. De christelijke organisaties verspreiden toch ook miljoenen boeken over de wereld? Waarom zouden de moslims hun visie niet mogen uitdragen? Daarom vind ik de reactie van de Raad van Europa ook overdreven. Men moet openstaan voor andere culturen en manieren van denken, zo eenvoudig is het.
Opmerkelijk toch, dat Talhaouit zelf de vergelijking maakt met de bijbelvaste Amerikaanse geloofsgemeenschap.
Moslims en christenen, één strijd? Samen op de bres voor het creationisme?
Ik ben een vrije denker. Ik vind gewoon dat iedere religie de kans moet krijgen om haar gedachtegoed kenbaar te maken. Nu dwingt men de mensen om te geloven in de evolutietheorie, terwijl het toch inherent is aan de wetenschap dat die zich voortdurend ontwikkelt.
U weet dat destijds, in de middeleeuwen, heel veel kennis en wetenschap van de moslims naar het westen is gevloeid. Maar de kerk heeft de wetenschappers nooit de nodige ruimte gegund, ze heeft de wetenschappers zelfs vervolgd en laten ombrengen. De kerk wist dat de islam de wetenschap zou introduceren in het westen en precies daarom heeft ze de moslims zo fel bestreden, ook met kruistochten.
Willen we die fout vandaag opnieuw maken? Ik krijg vaak de indruk dat de politici nog altijd schrik hebben van de islam, net als in de middeleeuwen. Eén moslimwetenschapper verwoordt een afwijkende visie, en meteen wordt hij in verband gebracht met fundamentalisme en terrorisme. Waar is de vrijheid van meningsuiting, vraag ik me dan af. Wat met de vrijheid van godsdienst? Als de politici dan toch een standpunt willen innemen, laat het dan daarover zijn.
Ook in een staat waar politiek en religie strikt van elkaar gescheiden zijn?
Wij leggen ons wat dat betreft neer bij de democratische meerderheid maar als persoon zullen wij onze godsdienst altijd blijven belijden en in de praktijk brengen. De islam maakt deel uit van onze identiteit, en die kan je toch moeilijk verbergen?
In het westen probeert de wetenschap nu al tweehonderd jaar om de religie te bestrijden en te verdrijven. Darwin, Marx, Freud: alle middelen zijn ingezet om de dominantie van de kerk te ondermijnen. De mensen wilden zich bevrijden van de onderdrukking, terecht misschien, maar vandaag leven we in een andere tijd.
De hoge zelfmoordcijfers bewijzen dat de westerse mens niet gelukkig is met zijn leven. De materiële welvaart blijkt toch niet het geluk te brengen waar we allemaal zo naar verlangen. Alleen religie kan ons het nodige evenwicht en vertrouwen geven. (Karel Michiels/P-Magazine)
Toen de evolutietheorie bedacht werd, was de wetenschap nog niet zo ver gevorderd als vandaag. De Antwerpse imam Nordin Talhaouit draait de redenering gewoon om.
Volgens hem kon Charles Darwin de waarheid niet helemaal doorgronden, omdat hij nog niet beschikte over de actuele wetenschappelijke kennis.
Wij noemen de evolutieleer geen theorie maar een hypothese. Charles Darwin was toch geen heilige? Sommige mensen dénken dat het leven op aarde zich zo ontwikkeld heeft.
Ik, als moslim, aanvaard die verklaring niet. Ik weet dat de mens niet tot stand is gekomen in verschillende etappes. De koran geeft een duidelijke verklaring van de creatie, en dat is ook mijn persoonlijke overtuiging.
God heeft Adam gemaakt van klei en hem leven ingeblazen daar valt niet aan te tornen. Dat wij zouden afstammen van de apen, geloof ik niet. God heeft wel een aantal volkeren veranderd in varkens en apen, omdat ze Hem niet respecteerden en zich niet naar behoren gedroegen, maar Hij heeft zeker nooit mensen laten geworden uit dieren.
Het hele scheppingsverhaal en de eerste hoofdstukken van de koran (die inhoudelijk in grote lijnen overeenkomen met de bijbelse variant) hebben zich volgens imam Nordin Talhaouit echt afgespeeld, amper een paar duizend jaar voor Christus nog wel.
Ik ken de juiste data niet maar de stelling dat de schepping miljoenen jaren oud zou zijn, deel ik ook niet.
En toch is Talhouit niet tégen de wetenschap, zegt hij zelf.
Wetenschap is belangrijk, ik raad jonge moslims zeker aan om te studeren, maar dan moeten ze wel kennis kunnen nemen van verschillende visies. Als ze aan de universiteit de evolutieleer studeren, moeten ze die proberen te verzoenen met de standpunten van de islam. Alleen zo kan je tot de waarheid komen, en dat is uiteindelijk de taak van elke wetenschapper. De koran en de bijbel zijn geen gewone boeken. Het gaat om Gods woord, kennis die kan helpen om het leven nog beter te doorgronden. De koran zit vol wetenschap. Het proces van de ontwikkeling van de foetus bijvoorbeeld stond 1400 jaar geleden al gedetailleerd beschreven in de koran, lang voor de Europese wetenschappers die inzichten kenden.
Eindelijk heeft Hamas een stap gezet naar vrede. Geheel onbewust heeft Hamas getracht het Palestijns-Israëlische conflict te Arabiseren. Van islamisering naar Arabisering, dat is de weg naar vrede.
Dit conflict kent tenslotte drie fases:
1) Het Arabisch-Israëlische conflict Deze fase begon onmiddellijk na de oprichting van de staat Israël. Er zouden op het grondgebied dat deel uitmaakte van het Britse mandaat twee staten verrijzen: een staat voor de joden en een Arabische staat.
De Arabische, omringende landen, moest hierover een besluit nemen. Zij weigerden dat. Ten gevolge hiervan ontstond het Arabisch-Israëlische conflict.
De Gazastook behoorde tot 1917 tot het Ottomaanse Rijk en daarna tot het Briste mandaat. Na de Arabisch-Israëlische oorlog heeft Egypte in 1949 Gazastrook bezet. De Egyptische rechtsorde was er van toepassing. Tot voor kort gold in Gaza zelfs het Egyptische burgerlijk wetboek. Het is misschien nog steeds het geval. In 1967 heeft Israël Gazastrook bezet. Dat was het gevolg van de Zesdaagse oorlog.
2) Het Palestijns-Israëlische conflict Yasser Arafat ontdekte het Palestijnse volk. Inmiddels bestaat het Palestijnse volk echt. We zien dat in de loop der tijd minder over het Arabisch-Israëlische conflict, en meer over het Palestijns-Israëlische conflict werd gesproken.
De Palestijnen werden een middel voor andere landen om de strijd tegen de joodse staat op te voeren. De Arabische landen en de Sovjet-Unie ondersteunden de Palestijnen in hun strijd tegen Israël.
De Palestijnen ontwikkelden een unieke industrie: de terreurindustrie. Een aantal nieuwe wrede vormen van het terrorisme werd door Palestijnen uitgevonden, waardoor de Israëliërs werden gedwongen hard op te treden.
De Egyptische overheid wilde, zelfs na Camp David, de Gazastrook niet. Tja, je moet in het Midden-Oosten bijna een gek zijn om het gezag over de Palestijnen te willen voeren: kijk ook maar naar Libanon. Waar de Palestijnen komen, ontstaat burgeroorlog.
3) De jihad tegen de Joodse staat Deze fase begon in de jaren tachtig van de vorige eeuw, na de Iraanse revolutie. De strijd was niet meer gefundeerd op nationalistische, panarabistische opvattingen en retoriek, maar op de politieke islam, die het bestaan van een joodse staat in de islamitische gebieden onaanvaardbaar acht.
Imam Khomeini noemde Israël als een kankergezwel aan het lijf van de islam. Het nieuwe parool luidde: de joodse staat moet van de kaart worden geveegd. Uiteindelijk verliet Israël in 2005 definitief de Gazastrook. Sindsdien heerst Hamas er.
Scheidingswand Nu heeft de Hamas de scheidingwand tussen Egypte en Gaza opengebroken. Een mooie daad. Gaza moet weer worden beheerd door Egypte.
De Arabische landen in het Midden-Oosten beweren dat ze echt van de Palestijnen houden. Nu moeten ze dat maar eens bewijzen. Egypte kan moeiteloos de Palestijnen inlijven: ze spreken dezelfde taal en hebben dezelfde religie.
De Europese Unie moet dit aanmoedigen. Natuurlijk zullen de Egyptenaren keihard optreden tegen Hamas. En dit zal nooit de Westerse media halen, althans niet in dezelfde mate als nu. Want het zijn dan niet de joden die optreden.
Afkicken Na een aantal jaren zullen de Palestijnen ook afkicken van de EU- en VN-uitkeringen. Ze zullen weer leren om te gaan arbeiden. Ze zullen ook minder kinderen krijgen. Hopelijk gaan ze die kinderen wel opvoeden.
Daarna ontstaat een nationalistische Palestijnse beweging die er naar tweestatenconcept streeft. Met wijsheid en onderhandelingen zal dan een Palestijnse staat worden uitgeropen naast de Israëlische staat.
Lef en wijsheid Egypte moet nu lef en wijsheid tonen! Dit is echt een reële kans voor een realistische vrede.
Maar de Egyptenaren zijn geen liefhebbers van moslimsfundamentalisten. Bovendien is Europa niet bereid om ze aan te moedigen dat zij tijdelijk Gazastrook gaan beheren.
Kairo, 30 jan. Aanhangers van de bahai-religie hoeven in Egypte op hun identiteitsbewijs niet meer moslim, christen of jood te zijn; ze mogen hun geloof onvermeld laten. Dat heeft een rechtbank in Kairo besloten in een zaak die bahai-aanhanger Raouf Hindi tegen de staat had aangespannen.
Een moslim die tot de islam is bekeerd en moslim op zijn identiteitsbewijs via de rechter wilde laten omzetten in christen kreeg echter niet zijn zin, zo werd gisteren bekend.
De bahai-religie wordt in Egypte niet erkend en burgers moeten tot nog toe wél hun geloof op hun papieren opgeven. Hindi weigerde ermee akkoord te gaan dat op de papieren van zijn in het Golfgebied geboren tweeling een van de drie geoorloofde religies zou worden vermeld. Volgens de rechter mag het geloof onvermeld blijven.
De staat kan nog in beroep gaan. Maar Hossam Bahgat, wiens Initiatief voor Persoonsrechten Hindi bijstond, sprak van het eerste goede nieuws dat bahai-Egyptenaren en hun verdedigers en aanhangers sinds heel lange tijd ontvangen. Er zijn enkele duizenden bahais in Egypte.
De rechtbank weigerde uitspraak te doen in de zaak die de bekeerling Mohammed Higazy had aangespannen. Het bestuurshof in Kairo gaf als motief dat er geen officieel decreet is dat Higazy verbiedt zijn naam en religie op zijn identiteitsbewijs te wijzigen. Higazy noemde het besluit van de rechtbank hard en oneerlijk. Het is mijn recht en ik geef niet op. Higazy is de eerste bekeerling die ook op zijn papieren probeert christen te worden. De meeste bekeerlingen houden zich stil.
Het internetverkeer in India en Egypte verloopt ernstig gestoord. De oorzaak zou een beschadigde communicatiekabel zijn in de Middellandse Zee. Vermoedelijk heeft een anker van een schip voor de kabelbreuk gezorgd.
De informatie komt van het Egyptische Ministerie van Telecommunicatie dat waarschuwt dat de problemen nog enkele dagen kunnen aanslepen. In Egypte verloopt bijna driekwart van het internetverkeer gestoord. In de o-zo-belangrijke it-regio India is naar schatting 60 procent getroffen. Verscheidene Westerse bedrijven die bijvoorbeeld hun callcenter outsourcen in India zouden daardoor ook in de problemen delen.
Hoewel de oorzaak officieel nog niet bekend is, menen Indiase media dat een anker van een schip de schuldige is. De streek kampt met slecht weer, waardoor veel schepen noodgedwongen voor anker moesten. Vermoedelijk zouden daardoor een of meerdere kabelbreuken ontstaan zijn. Of hoe het thema 'disaster recovery' overal kan opduiken.
Gepubliceerd: 24 januari 2008 08:19 | Gewijzigd: 25 januari 2008 12:01
Tienduizenden Palestijnen trokken gisteren zuidwaarts om inkopen te doen. Daarvoor werd eerst de grensschutting opgeblazen.
Door Alexander Weissink
De metalen grensafscheiding bij Rafah werd van tevoren met snijbranders bewerkt en daarna opgeblazen met zeker vijf explosieven. Foto AFP
Rafah, 24 jan. De belegering van Gaza is doorbroken, roept een vrouw uit. Haar man draagt met een brede grijns twee grote zakken met sigaretten de grens over. De kilometerslange metalen afscheiding, vijf meter hoog, tussen de Gazastrook en Egypte werd gisterochtend deels opgeblazen. Vanuit de hele Gazastrook stroomden te voet, op de fiets of met ezelskarren Palestijnen naar de grens bij Rafah om Egypte binnen te gaan.
De toegangswegen zaten in mum van tijd verstopt met autos en vrachtwagens waarop mensen in de openlaadbak naar de grens werden vervoerd. Een handelaar zette een kraampje op met nootjes. Israël toonde zich bezorgd, en zei te verwachten dat Egypte het probleem oplost.
President Mubarak zei gistermiddag dat hij de grensbewaking opdracht had gegeven de Palestijnen toe te laten omdat zij honger lijden wegens de Israëlische blokkade. Voorlopig kijkt de Egyptische grensbewaking dus toe en legt zij de mensen, inmiddels tienduizenden in totaal, geen strobreed in de weg.
Een oude vrouw dankt een Egyptische soldaat en kust hem op de wangen. We zijn allemaal broeders, iedereen mag komen en gaan, zegt een Egyptische officier. Het is aan de politici om te beslissen hoe lang dit gaat duren, zegt een veiligheidsagent van de moslimfundamentalistische organisatie Hamas die in de Gazastrook de macht heeft.
Het Hamasleiderschap in de Gazastrook noemt de uittocht een natuurlijke reactie van een volk dat sinds eind juni vorig jaar door Israël economisch wordt geïsoleerd. Het verzwijgt dat dit een goed voorbereide operatie was. Met snijbranders is de metalen schutting in de afgelopen weken doorgezaagd.
Palestijnen die maandenlang aan de Egyptische kant van de grens vastzaten, profiteren van de situatie en komen huilend de grens over, eveneens bepakt en bezakt. Ze kunnen eindelijk terug naar huis.
In de loop van de dag dragen Palestijnen allerlei goederen die in de Gazastrook extreem duur of helemaal niet meer verkrijgbaar zijn als gevolg van het vorige week nog verscherpte Israëlische economische beleg terug de grens over. De buit is groot: ezelkarren met cement, jerrycans benzine, gasflessen, olijfolie, Coca-Cola, chips, koekjes, shampoo, schapen, computerschermen, een boiler en vooral heel veel sigaretten. In de Gazastrook zijn direct de prijzen van sigaretten gedaald.
Een zoon rijdt zijn moeder in haar rolstoel door de mensenmassa de grens over, in de hoop op medische behandeling in Egypte. Er heerst een uitgelaten stemming. We kunnen er eindelijk even uit, zegt een vrouw die met wat vriendinnen familie in Egypte gaat opzoeken. Een jongeman heeft voor 1.000 dollar in de Egyptische stad Al-Arish een motorfiets gekocht. Sommige mensen reageren teleurgesteld dat fel begeerde producten in Egypte te duur of niet te krijgen zijn. Ze hebben vast de prijzen omhoog gegooid, klaagt een man van middelbare leeftijd die twee rieten matten meedraagt.
De voorgaande dag vormde een Palestijnse vrouwendemonstratie in het stuk niemandsland voor de grensovergang bij Rafah de inleiding tot de grensdoorbraak van gisteren. Een vrouw in gezichtssluier stond hysterisch te schreeuwen door de megafoon. Ze moedigde honderden zusters aan. Hamas had de vrouwen met bussen naar de grens gebracht. We gaan de islam laten zegevieren! Allah Akbar!, scandeerden de vrouwen, in overgrote meerderheid met gezichtssluier en in het zwart gehuld.
Enkele tientallen vrouwen wisten de Egyptische zijde van de terminal binnen te dringen. Ze werden opgewacht door de gemobiliseerde Egyptische grensbewaking.
De vrouwen eisten de opening van de enige grensovergang die de Gazastrook naar de buitenwereld heeft, anders dan de grensposten met Israël. Sinds juni vorig jaar, toen Hamas alle macht overnam, heeft Israël de Gazastrook afgegrendeld. Een half jaar lang zijn alleen basisbenodigdheden om humanitaire redenen binnengelaten. In de afgelopen maanden is de blokkade geïntensiveerd om Hamas ertoe te dwingen een einde te maken aan de dagelijkse raketbeschietingen op Israël. Vrijdag werden de grensposten helemaal gesloten. Zelfs de levering van brandstof werd beëindigd waardoor de enige krachtcentrale van de Gazastrook kwam stil te liggen. Sinds dinsdag, na zware internationale kritiek op Israël, is de toevoer van diesel, gas en medicijnen hervat, maar andere goederen komen nog altijd niet binnen.
Er is onbegrip onder de Palestijnen dat de Arabische broeder Egypte weigerde de helpende hand uit te steken. Kairo is gebonden aan een afspraak tussen de Europese Unie, de Palestijnse Autoriteit, Israël en Egypte. Zolang er geen gezamenlijk besluit is om de grens te openen blijft hij dicht, was het Egyptische standpunt tot Kairo gisteren voor een voldongen feit werd geplaatst.
Waarom laten ze ons in de steek? Dit is een crisissituatie, krijste dinsdag een demonstrerende Hamaszuster. We weten dat Egypte ons kan helpen. Waarom willen ze ons geen spullen geven? Waarom mogen we niet heen en weer reizen?
De demonstratie ontaardde in een confrontatie tussen de Hamasvrouwen en Egyptische grensbewakers. De vrouwen werden met waterspuiten teruggedrongen. Anderen kregen klappen. Ten slotte maakten de organisatoren een einde aan de betoging.
De Hamastelevisie- en radiozender Al-Aqsa deed rechtstreeks verslag. De presentator sprak van een spontane uitbarsting van woede over de Israëlische belegering van de Gazastrook. Maar zondag kondigde Hamas al een explosie van frustraties aan de grens met Egypte aan. Als de mensen de grensmuur willen opblazen, houden wij ze niet tegen, voorspelde een woordvoerder.
Deze granieten zuil reikt bijna 30 meter de hoogte in en is 9 meter breed.
Het was voor vroege reizigers in Egypte altijd al een belangrijk herkenningspunt geweest. De Zuil van Pompeius heeft door kruisvaarders de verkeerde naam gekregen. Hij werd namelijk opgericht ter ere van keizer Diocletianius.
De zuil wordt gezien als het belangrijkste oudheidkundige monument in Alexandrie.
In de buurt staan ook twee sfinxen en resten van het Serapeum, een van de oudste en belangrijkste gebouwen die Alexandrie heeft gekend.
Bijzonder is dat de zuil uit een enkel blok steen is gehakt.
Ga mee met de Radio 2-reis naar Egypte en Jordanië!
Ga mee met de Radio 2-reis naar Egypte en Jordanië!
De Madammen geven reizen weg naar Egypte & Jordanië! We doen dat met een wedstrijd 'Op zoek naar de schat van de farao'.
Want, de beroemdste tempel in Petra (dat is trouwens 1 van de nieuwe wereldwonderen!) staat bekend als de schatkamer van de farao.
Tijdens de Radio 2-reis bezoeken we o.a. de Mozesberg, het Sint-Catharinaklooster en de roze rotstempels van Petra. We zullen ook varen op de Rode Zee, en in de haven van Taba kunnen onze winnaars snorkelen of diepzeeduiken tussen prachtige kleurrijke vissen!
Hoe speel je mee? Eerst moet je zorgen dat je de schatkamer van de farao kunt betreden. Dat doe je door jezelf via deze pagina in te schrijven als kandidaat én door een juist antwoord te geven op de vraag van de schatbewaardster. Je kunt zo vaak proberen als je wilt, maar je laatste antwoord telt. Is dat juist, dan sta je op de lijst met deelnemers die in de schatkamer geraakt zijn en ben je een kandidaat-winnaar.
Vanaf 18 februari laten De Madammen in hun uitzending af en toe (en onaangekondigd) een codewoord horen, waarmee je de schatkist in de schatkamer ook echt kunt open krijgen. Daarna bellen ze (opnieuw volledig onverwacht!) iemand die op de lijst met kandidaat-winnaars staat. Kan die kandidaat het codewoord zeggen, dan is de reis binnen!
De Egyptenaren hadden een vrije en ongebonden houding tegenover seks en beeldden zowel de geslachtsdelen als de geslachtsdaad in alle openheid af.
Overspel werd afgekeurd. Homoseksualiteit werd oogluikend toegestaan, maar niet toegejuicht.
Seks met dieren kwam in de boerengemeenschap van Egypte vrij veel voor. Seks met dieren kwam ook in de rituele context voor.
Vrouwen sliepen met de heilige bok van Mendes of toonden hun geslachtsdelen aan de Apisstier van Memphis.
Necrofilie kwam regelmatig voor.
Herodotos beschrijft dat hooggeplaatste vrouwen na hun dood eerst een paar dagen moesten dood zijn voordat hun lichaam naar de balsemers ging omdat deze zich anders aan hen zouden vergrijpen.
Om de begeerte van de man op te wekken gebruikten Egyptische vrouwen een aantal hulpmiddelen: pruiken, parfums en geurige zalven, doorzichtige kleding, muziek en drank.
Prostitutie kwam regelmatig voor, niet alleen in bordelen, maar ook in achterkamertjes van de kroeg.
Nederlandstalige kinderen in Egypte schrijven over Egypte
De vele feestdagen van Egypte
Anita vanuit Alexandrië Egypte
In Egypte hebben we een heleboel feestdagen, maar helaas worden ze niet allemaal gevierd.
We hebben moederdag op een andere dag dan Nederland (21 maart), we hebben een feest in het begin van de lente (Shem Elnisiem), en sommige mensen vieren de dag waarop de profeet Mohammed geboren werd (Mawlid el nabawie).
Maar de belangrijkste feestdagen van Egypte zijn de twee Aieds zoals ze die hier noemen.
Alle moslims vieren die twee feesten.
Het eerste is zoals ze het in Nederland noemen Het Suikerfeest oftewel de kleine Aied, dat duurt drie dagen en komt gelijk na de Ramadan, de maand waarin alle moslims moeten vasten. Het feest is er om te vieren dat de Ramadan klaar is. Op de eerste dag van het suikerfeest mag je niet vasten zodat je een verschil voelt tussen de Ramadan en het feest
.De tweede Aied wordt in Nederland het Offerfeest genoemd oftewel De Grote Aied, dat duurt vier dagen en komt op een bepaalde datum een paar maanden na het suikerfeest. Het Offerfeest is er om te herdenken dat God een schaap aan Abraham heeft gegeven toen hij bereid was zijn zoon voor hem op te offeren.
Beide feesten worden bepaald door het Islamitische jaar (het Hiqrie-jaar), dat wordt bepaald door de stand van de maan, en met beide feesten krijgen we vrij van school.
s Ochtends gaat iedereen naar de moskee voor een speciaal Aied-gebed, dat is heel leuk, het is het begin en voor mij het belangrijkste van de Aied. Het is heel grappig, want omdat iedereen gaat, zie je na het gebed een heleboel mensen die je kent, die je anders nooit had opgezocht of buiten had gezien. Zoals klasgenootjes, of leraressen en buren. Of mensen die je al een hele tijd niet hebt gezien. Dat is min of meer ook de bedoeling van dat gebed, alle moslims bij elkaar brengen. En daarna begint het feest! Alle families komen samen en gaan uit, het is dan overal heel erg druk.
We hebben nog een paar feesten die alleen voor Egypte zijn. Een daarvan heet het 6 oktoberfeest. Dan krijgen we ook vrij van school, maar niemand die ik ken viert het echt. Op die dag won Egypte de oorlog tegen Israel.
Op 26 April vieren we de bevrijding van Sinaï, een gebied in Egypte, we noemen het Tahrier Sinaa (Sinaa betekend Sinaï in het Arabisch.) Sinaï grenst aan Israel, en Israël had Sinaï afgesloten van de rest van Egypte en wilde dit gebied hebben. Ze hadden een reusachtige muur van zand gebouwd om de Egyptenaren buiten te houden. En zand kan meer dan je denkt, want bommen en raketten maakten het niet kapot. En omdat ze een wachtpost hadden, werd iedereen die het Suezkanaal over wou steken gelijk neergeschoten. Toen heeft het Egyptische leger het water uit het kanaal gebruikt om de muur op te lossen en hebben ze Sinaï terug gewonnen.
Hier in Egypte vieren ze niet echt kerst, omdat het van oorsprong een christelijk feest is. Sommige mensen denken zelfs dat het op oudejaarsavond is, omdat ze in films mensen merry christmas and a happy new year hebben horen zeggen. Maar op 6 en 7 januari hebben ze wel een kerstfeest voor de christenen hier.
In Egypte begint het nieuwe jaar ook op 1 januari. Op oudejaarsavond slaapt iedereen meestal, wat ik heel zonde vind, want dan kun je het niet vieren. Wij zetten thuis altijd de Nederlandse tv aan en als het hier 12 uur is (als het in Nederland 11 uur is) steken we kleine bommetjes af. En soms tellen we nog een keer af samen met Nederland (een uur later).
Een paar jaar geleden gooiden we een paar bommetjes van het balkon, en toen kregen we op onze kop van de mensen beneden. Dat vond ik heel flauw. Ze eten hier niks speciaals op oudejaarsavond, maar de mensen die wij kennen wel, want ons moeder bakt lekker elk jaar oliebollen!!!
Een Egyptische moeder vecht voor het recht van haar tweeling om weer christen te worden. Zij staan sinds 2002 ingeschreven als moslim, toen de vader van Mario en Andrew Medhat Ramsis zich tot de islam bekeerde om met een andere vrouw te kunnen trouwen. De koptische kerk staat geen echtscheiding toe.
Afgelopen maand februari ontdekte de moeder dat haar zoontjes tijdens godsdienstles op school onderwezen werden in de islam. In mei weigerde de tweeling examen te doen in dat vak. Zij leverden hun examen in met alle vragen oningevuld.
De moeder van Mario en Andrew eist nu dat de kinderen weer worden ingeschreven als christen. Er was me verteld dat de Egyptische wet de moeder het voogdijschap over haar kinderen gunt totdat zij 15 jaar oud zijn, zei zij tegenover het koptische weekblad Watani, maar onlangs ontdekte ik dat dit alleen geldt voor moeders die moslim zijn.
Haar advocaat Naguib Gabriel heeft de rechtzaak met opzet laten verdagen , wanneer de rechtbank uitspraak moet doen in een gelijksoortige zaak van twaalf moslims die zich willen terugbekeren tot het christendom. Waar het om draait is of de rechtbank zal oordelen volgens het burgerlijk wetboek of volgens de sjaria. In het eerste geval staat het hun vrij om terug te keren tot het christendom, in het andere geval niet, zei Naguib Gabriel. De christen-advocaat is de laatste tijd onder toenemende druk gezet door conservatieve moslims wegens zijn rol in de verdediging van de tweeling.
In Egypte wordt water al jaren uit de Nijl gehaald. Sinds een grote dam gebouwd werd (van 1960 tot 1971), regelt Egypte het water dat door de Nijl stroomt. Zo kunnen ze bepalen hoeveel en wanneer ze het nodig hebben.
Het water dat in de leidingen terecht komt, wordt eerst een paar keer gezuiverd. Als het bij de huizen en flats in de grote steden komt, is het meestal helemaal schoon en gewoon drinkbaar.
Het water bij ons in Alexandrië is helder en schoon, maar het smaakt wel naar chloor. Toen we hier kwamen wonen, werden we in het begin wel ziek van het water (waarschijnlijk door het chloor), dus kookt mijn moeder het water altijd in een waterkoker en doet het als het is afgekoeld in een fles en stopt die in de koelkast.
Nu kunnen we het water gewoon drinken zonder ziek te worden, maar we koken het nog steeds vanwege de smaak. Sommige mensen die ik ken hebben waterfilters aan hun kranen om de smaak te verbeteren en het nog schoner te maken.
In de grote steden komen de waterleidingen uit op grote vierkante watertanks op de daken van flatgebouwen, en daarvandaan gaan ze naar de appartementen zelf.
Maar niet overal in Egypte is het zo makkelijk. Vorige zomer gingen we op vakantie naarMars-Matrouh (een andere stad aan de Middellandse zee). Daar hadden ze voor alle villas grote containers waarvandaan leidingen naar de villas zelf leiden. Er komt daar regelmatig een tankwagen langs om de containers te vullen.
Ik weet niet of er overal genoeg water is, maar waarschijnlijk is het water in kleine steden en dorpjes lang niet zo schoon als hier. Op het platteland halen de boeren hun water soms rechtstreeks uit de Nijl of kleine irrigatie-kanalen zonder dat het wordt gezuiverd.
Maar de meeste mensen drinken gewoon schoon water, en als je dat nog niet lekker vindt, kun je altijd nog mineraalwater kopen.
JERUZALEM - Israël blijft de geblokkeerde en belegerde Gazastrook van humanitaire hulp voorzien. Dat heeft premier Olmert van Israël de Palestijnse president Abbas gisteren in Jeruzalem beloofd.
Palestijnen vluchten de grens over naar Egypte. FOTO AP
De toezegging leek verband te houden met de opening van de grens tussen Egypte en de Gazastrook door Palestijnse militanten. Abbas overlegt woensdag met zijn Egyptische ambtgenoot Moebarak over de situatie bij de grensplaats Rafah.
Palestijnen in de Gazastrook kunnen nog altijd relatief ongehinderd de zuidgrens met Egypte over. Caïro wil zo snel mogelijk de grens sluiten, maar wil ook een veldslag met Palestijnen vermijden.
De Palestijnse Hamas-beweging, die het voor het zeggen heeft in de strook, heeft zich bereid getoond om met Egypte een oplossing te zoeken. Hamas heeft gisteren ook laten weten eventuele besluiten over de grenscontroles van Abbas, die tot de rivaliserende Fatah-partij behoort, te negeren.
Israël heeft zaterdag van Egypte maatregelen geëist om de orde langs de grens met de Gazastrook te herstellen. De Egyptenaren blokkeerden het autoverkeer, maar hielden Palestijnse voetgangers die boodschappen wilden doen aan de Egyptische kant van het grensstadje Rafah niet tegen.
Opvallend was dat het beetje ordebewaking uit gezamenlijke patrouilles van Egyptische agenten en Hamas-militanten bestond.
Later op de dag keerden Palestijnen terug naar de Gazastrook, nadat er in de winkels in Rafah niets meer te krijgen zou zijn geweest.
De Egyptische autoriteiten beloofden eerder dat de Palestijnen konden kopen wat ze nodig hadden, maar in de praktijk lijken ze de schaarste te bevorderen. Vrachtautos met goederen zijn door de autoriteiten tegengehouden, melden waarnemers. (AP)
Boven de gehele Egyptische kunst staat echter als een motto dat vrijwel geen uitzondering kent,: Kunst is een instrument van de religie
En daar de Egyptische religie zich in de eerste plaats bezighoudt met het hiernamaals, kan van een groot deel van de voortbrengselen van de Egyptische kunst worden gezegd, dat kunst niet voor de levenden maar voor de doden wordt vervaardigd. De gehele Egyptische kunst architectuur, driedimensionale beeldhouwkunst, reliëf is één gigantische poging de sterfelijkheid en vergankelijkheid van al het geschapene uit te bannen en te overwinnen, een blijvende, betere, ideale wereld te scheppen die nog zal bestaan wanneer haar scheppers al lang vergeten zijn.
De kunst weet niet alleen volledig uitdrukking te geven aan het heden van de oude Egyptenaar, maar ook gestalte te geven aan zijn toekomst, aan zijn eeuwig leven.
In Egypte moet elke weergave van een mens de uitbeelding zijn van een ideaal type, waarin de opdrachtgever zich kan herkennen, zodat hij in zekere zin tot een representant van de hele mensheid wordt
Zo ziet in de Amarna-tijd elke Egyptenaar er min of meer uit als Echnaton, en in de tijd van de Kuschitische heersers vertonen ook alle Egyptenaren Soedanese trekken.
In deze zin is elke Egyptische uitbeelding van een mens een portret , weliswaar niet dat van een enkeling maar van een volk, waarmee de enkeling zich identificeert, dat van een cultuur die zich zelf steeds opvatte als de eenheid van al haar dragers.
Merkwaardig is hier dat de stellers van de catalogus vergeten te melden dat deze kunst en religie uitsluitend de macht dienen en die oude Egyptenaar vooral proberen in te peperen dat alles was, is en blijven zal zoals de goddelijke continuïteit dit heeft voorzien:
Zonder mythe raakt elke cultuur haar gezonde, scheppende natuurkracht kwijt, pas een met mythen afgeperkte horizon verleent een cultuurbeweging haar eenheid. Aldus Friedrich Nietzsche
ombrengen.
Het hele scheppingsverhaal en de eerste hoofdstukken van de koran (die inhoudelijk in grote lijnen overeenkomen met de bijbelse variant) hebben zich volgens imam Nordin Talhaouit echt afgespeeld, amper een paar duizend jaar voor Christus nog wel. 
