C. ITOH  (JAPAN)

Merknaam gebruikt door Bridgestone in de vroege jaren '70. Dit waren behoorlijk krakkemikkige fietsen.

BRIDGESTONE (Japan)

Wie heeft Bridgestone-fietsen gemaakt?

Bridgestone is een Japans bedrijf dat is opgericht door Soichiro Ishibashi nadat hij vanuit San Francisco naar Japan emigreerde. Het oorspronkelijke Bridgestone-bedrijf was het eerste bandenbedrijf in Japan en de eerste opdracht van de oprichter was het produceren van textieltassen. Kort daarna richtte hij zijn aandacht op het aanpassen van geïmporteerde  metaal versterkte rubberen banden om ze beter geschikt te maken voor Japanse wegen.

Bridgestone Cycle Company, Ltd. is een Japans bedrijf dat fietsen en andere producten produceert, zoals banden en synthetisch rubber. Het werd op 23 september 1934 opgericht door Shojiro Ishibashi in Kurume, Japan en is uitgegroeid tot de vijfde grootste bandenfabrikant ter wereld. Bridgestone Cycle produceert fietsen en fietsaccessoires met meer dan 10.000 winkels in 50 landen. Bridgestone was het eerste bedrijf dat een fiets produceerde die geschikt was voor gebruik op onverharde en verharde wegdekken. De fietsen van Bridgestone worden geproduceerd in drie fabrieken in Japan: Kure Plant (KURE), Miyakonojo Plant (MIYA) en Azumino Plant (AZM).

Bridgestone maakte slechts 25 jaar motorfietsen. Het bedrijf produceerde oorspronkelijk zijn eerste motorfiets in 1945, de fiets was slechts een hobbyobject. In 1951 besloot Bridgestone om te stoppen met de productie van motorfietsen, omdat het bedrijf zich op het bouwen van fietsen en het produceren van banden richtte. In 1972 begon het bedrijf weer motorfietsen te maken, tot 1987. Na 1987 maakte Bridgestone alleen nog motorfietsen onder een licentieovereenkomst.

KYOSO -- Tokio – Japan 

SHOGUN    (Japan)

SHOGUN --- Marui---- Kobe------- Japan

Balhoofdplaatje van fietsenfabrikant Shogun uit Kobe.

Shogun was een volledig marketingmerk dat oorspronkelijk eigendom was van het Japanse handelsbedrijf Marui. Shogun-fietsen verschenen in het jaar 1977 op de markt en werden op contractbasis geproduceerd door verschillende bronnen, waaronder Merida, Miki, Tano, Yamaguchi en verschillende niet-geïdentificeerde bronnen. Ik geloof dat ze allemaal oorspronkelijk in Japan werden gemaakt door verschillende fabrikanten, en dat ze later in de jaren 80 overstapten naar Taiwan, zoals veel andere merken deden. In de VS werden ze gedistribueerd aan de oostkust vanuit New Jersey. Uiteindelijk zou dat veranderen naar New York en aan de westkustdistributie vanuit Washington. Ik geloof dat ze rond 1993 stopten met de verkoop in de VS.

Sinds 2004 is het merk eigendom van Kent International uit New Jersey, Shogun-fietsen kunnen nog steeds worden gekocht.

Shogun (Japans: 将軍) ook sjogoen of sjogun is de afkorting van de titel Seii Taishōgun (Japans: 征夷大将軍). Dit betekent 'legerleider die de barbaren verslaat' en was oorspronkelijk de titel voor een Japans opperbevelhebber. De shogun had gedurende de Heianperiode (794-1185) de taak om de Emishi, volgens de Japanners 'barbaren', te bestrijden.

MIYATA (Japan)

Miyata is een Japanse fabrikant van fietsen , eenwielers en brandblussers. Het bedrijf is sinds 1890 actief. Miyata was ook een van de eerste producenten van motorfietsen in Japan onder de naam Asahi. De Asahi AA was de eerste massaal geproduceerde motorfiets in Japan.

Miyata beweert de eerste Japanse fabrikant te zijn geweest van geflashlaste framebuizen (1946) en de eerste die elektrostatische verf gebruikte (1950)

Miyata werd opgericht door Eisuke Miyata (宮田栄助 1840-1900), een boogschutter en ingenieur uit Tokio die ook onderdelen voor riksja's maakte . Eisuke's tweede zoon, Eitarō, ging in de leer bij een plaatselijke munitiefabriek en behaalde later een graad in werktuigbouwkunde aan de Universiteit van Kyoto . In 1874 verhuisde Eisuke met zijn gezin naar Shiba en in 1881 opende hij Miyata Manufacturing in Kyōbashi, Tokio . De fabriek produceerde geweren voor het Japanse Keizerlijke Leger, waaronder het Murata-geweer , en messen voor de marine . In 1889 bezocht een buitenlander Miyata om de wapenmakers te vragen zijn fiets te repareren. De ingenieurs repareerden de fiets en het bedrijf begon fietsen te repareren als bijzaak.  

In 1890 opende Miyata een nieuwe fabriek in Kikukawa en werd het bedrijf omgedoopt tot Miyata Gun Works . Eitarō produceerde in 1890 de eerste prototypefiets van Miyata, met behulp van geweerlopen die in de fabriek werden geproduceerd. Het vroege succes van Miyata's fietsen werd versterkt door een verzoek in 1892 van kroonprins Yoshihito (later keizer Taishō ) om een ​​fiets voor hem te bouwen. Niettemin stopte Miyata de productie van fietsen om zich uitsluitend te richten op de productie van wapens tijdens de Eerste Chinees-Japanse Oorlog van 1894-95.  

Japan wijzigde in 1900 zijn wetten om de import van buitenlandse geweren toe te staan, en de daaropvolgende overstroming van de markt met goedkope importen schaadde Miyata's bedrijf ernstig. Na Eisuke's dood op 6 juni, veranderde Eitarō de onderneming volledig in de productie van fietsen, waarbij fietsen werden geproduceerd onder de merken Asahi en Pāson . Miyata's volledige productie van Asahi-fietsen werd gekocht door het keizerlijke leger tot het einde van de Russisch-Japanse oorlog in 1905.

In 1939 werd de fabriek van Miyata in Kamata door de overheid omgebouwd om onderdelen voor militaire vliegtuigen te produceren.

Velen zeggen dat Miyata pionier was op het gebied van triple butting en een revolutie teweegbracht in de framebouwtechnieken. De eerste Miyatas waren bolt-upright stadsfietsen. In de loop der decennia heeft Miyata een goede positie verworven op de fietsenmarkt, en werd door meerdere lokale merken gecontracteerd om hun fietsen te bouwen. Uiteindelijk wist het Panasonic Corporation in 1959 te verleiden om aandeelhouder te worden. Panasonic Corporation , gedurende een periode de fabrikant van fietsen van de merken National en Panasonic , was van 1959 tot 2008 de grootste aandeelhouder van Miyata, toen het zijn resterende belang in Miyata verkocht.

Gedurende de Amerikaanse fietsenhausse van de jaren zeventig en tachtig concurreerde Miyata met Amerikaanse bedrijven, waaronder Schwinn , Huffy en Murray ; Europese bedrijven, waaronder Raleigh, Peugeot en Motobecane , en andere opkomende Japanse merken , waaronder Nishiki , Fuji , Bridgestone , Centurion , Lotus en Univega , waarvan de fietsen door Miyata werden geproduceerd.  1 In Japan geproduceerde fietsen waren succesvol op de Amerikaanse markt totdat wisselkoersschommelingen eind jaren tachtig ze minder concurrerend maakten, waardoor bedrijven fietsen uit Taiwan gingen afnemen.

Miyata-fietsen uit de late jaren zeventig tot midden jaren tachtig hebben hoogwaardige Japanse stalen frames met nokken en Shimano- of Suntour-onderdelen.

Het merk Miyata bestaat nog steeds en hoewel het niet langer in de Verenigde Staten wordt gedistribueerd, had het tot 2010 een joint venture met het Nederlandse merk Koga, een Nederlandse fietsfabrikant, gevestigd in Heerenveen, Nederland, onder de naam Koga-Miyata . Koga maakt sinds 1998 deel uit van de Accell Group.

Eind 2011 maakte Miyata plannen bekend om weer fietsen te gaan verkopen onder het eigen merk Miyata Japon . De nieuwe frames waren gebaseerd op het Koga Miyata-frame waarmee Peter Winnen de Alpe d'Huez -etappe van de Tour de France van 1981 won . Elk op maat gemaakt frame moest met de hand worden gebouwd en worden vervaardigd met Miyata's traditionele chroommolybdeenstaalproces, met Campagnolo- componenten, in de fabriek in Chigasaki.

HELICE (Fr)

Helice cycles  ----- Paris/Parijs------- France/Frankrijk

FRANCO-BELGE (Fr)

Franco-Belge  cycles …….Paris/Parijs……….. France/Frankrijk

H. VIGNERON (F)

H. VIGNERON ---Parijs----Frankrijk

H. Vigneron was een Frans bedrijf dat fietsen en naaimachines produceerde. Zijn werkplaatsen waren gevestigd op 104 en 106 rue Oberkampf in Parijs , winkels op 68 en 70 Boulevard Sebastopol te Parijs -Frankrijk.

Henri Vigneron was sinds 1855 fabrikant van naaimachines, een domein waarin hij een en mooie reputatie en ook talrijke Franse en internationale onderscheidingen verkreeg. Henry Vigneron was op twee manieren de  opvolger van Seeling: hij kocht Seelings winkel (exclusief dealer van Wheeler & Wilson in Frankrijk) en trouwde met zijn weduwe. Hij verkocht Wheeler & Wilson-machines. Toen ze hem geen machines meer leverden, daagde hij hen voor de rechter, eiste schadevergoeding en kreeg zijn zin. Met dit geld richtte hij zijn Vigneron-fabriek op, die was gevestigd aan de rue de la Folie-Régnault 50 in Parijs.

Met de hulp van het  van succes verhuisde hij in 1883 naar een prachtig adres in Parijs aan de Boulevard Sebastopol. In 1883 verlieten dagelijks meer dan 25 naaimachines de fabriek. In 1883-84 richtte hij de Compagnie Française des machines à coudre Vigneron op, die ook fietsen zou produceren. Voor zover we weten, werd zijn bedrijf in 1890 in twee bedrijven gesplitst. Eén produceerde naaimachines met de nieuwe eigenaar, Rochet. Rochet verhuisde naar Montluçon, waar het bedrijf in 1899 sloot.

Rond 1890, gebruikmakend van de dynamiek van de nieuwe bloeiende markt voor vélocipèdes, lanceerde hij  zich onder zijn eigen naam  in de productie en verkoop van fietsen.

Vigneron was een vlotte prater, tussen 1892 en 1900 promootte hij intens zijn rijwielen, dat deed hij door deel te nemen aan de meest prominente rijwielhappenings:  zoals Antwerpen in 1894, Rouen in 1895, enz. Hij ging om met alle leidersfiguren  in de fietssector. Hij ontwierp differente kleurrijke affiches en was aanzienlijk aanwezig in alle media die ertoe deden.  Hij bedacht een kwaliteitslabel duurzamer dan een wapenschild, dat merkplaatje moesten zijn rijwielen identificeren als een van de Franse voorlopers en het moest vooral helpen concurreren met de Amerikaanse leider Pope Columbia.

Rond 1896 droeg H. Vigneron de teugels van zijn bedrijf over aan  twee opvolgers.

Rond 1910 was de activiteit van de fietsen minder  belangrijk, minder winstgevend  en dat zou zich voortzetten in de jaren 1920 en daarna zelfs verdwijnen in de jaren '30. De naaimachines daarentegen, van het "meer dan honderd jaar oude merk",   waren na 1950 nog steeds te koop in Parijs (kort na de Tweede Wereldoorlog introduceerde Rocher de Cenon  Vigneron naaimachines).

ROSSIGNOL (Fr)

ROSSIGNOL --- DK ----- PARIS-----------France/Frankrijk

RUBIS (Fr)

Rubis cycles  ----Paris/Parijs------ France/Frankrijk

SOCIÉTÉ MÉTALLURGIQUE DE MONTBARD – AULNOYE

MONTBARD - AULNOYE METALLURGICAL COMPANY, Frans bedrijf , opgericht op 28 januari 1899. Hoofdkantoor: 22, Rue de l’Arcade – Paris/Parijs

Dit bedrijf maakte fietsonderdelen, buizen voor fietskaders en fietssturen en andere …

Fabrieken:

— In Montbard.

— In Aulnoye. Fabriek gebouwd vanaf 1906 en in gebruik genomen in 1909; volledig verwoest tijdens de Eerste Wereldoorlog; gedeeltelijk weer in gebruik genomen op 15 november 1922.

— In Marmagne (Saône-et-Loire) .

— In Crépand (Côte d'Or) .

 Fabricatie:

 — Vervaardiging van naadloze buizen (octrooi van Ehrardt).

— Vervaardiging van warmgewalste buizen en naadloze buizen (Brevet Bride).

— Vervaardiging van artillerieprojectielen, en in het bijzonder pantser doorborende granaten voor marine-artillerie (1910).

— Vervaardiging van strekmetalen bergingsmiddelen die bestemd zijn om vloeibaar gemaakte gassen te bevatten.

— Vervaardiging van speciale smeedstukken en ander uitrustingsstukken voor motorvoertuigen.

— Vervaardiging van onderdelen voor de rijwielindustrie.

— Vervaardiging van geweerlopen (1911).

— Vervaardiging van ketels voor centrale verwarming.

ROCHET (Fr)

Cycles Rochet—Parijs-- Frankrijk

Cycles Rochet: Usine & bureaux, 74 Rue de la Folie-Regnault  à Paris – France

Cycles Rochet: Fabriek & burelen, 74 Rue de la Folie-Regnault  te Parijs -Frankrijk

Vaak heerst er verwarring tussen de twee ROCHET-merken. Eerst was er het merk Rochet welke in Lyon werd gesticht door Jean-François ROCHET, die er in het begin van de 20e eeuw ophield. Daarnaast was er nog eentje in Parijs. Dit merk bestond tot in de jaren 60 en is het merk waar we het hier over hebben. Alle fabrikanten, bouwers en verkopers van fietsen hadden het recht om hun familienaam als handelsmerk voor hun fietsen te gebruiken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er tegelijkertijd twee ROCHET’s waren. Misschien waren er elders in Frankrijk nog wel bescheidener exemplaren.

ROCHET Paris werd opgericht in 1885 en er was dus geen verband  met Rochet uit Lyon. Er werd onderzoek gedaan door verschillende specialisten en er werden documenten gepubliceerd, in het bijzonder door de nakomelingen van Jean-François ROCHET, die nooit de minste melding maakten van banden, noch familiaal, noch commercieel, noch technisch, noch financieel.

De fabrikant Rochet et Compagnie, gevestigd in het hart van Parijs aan de Rue de la Folie-Regnault, produceerde in de jaren 1890 fietsen en driewielers.

Het bedrijf verhuisde vervolgens naar de stad Albert in de Somme. De fabriek, de stad Albert en haar omgeving zou het zwaar te verduren krijgen  in de loop van de Eerste Wereldoorlog. Na de Eerste Slag bij de Marne werd Albert ingenomen door de Duitsers op 29 augustus 1914. De stad werd heroverd door de Britten op 13 september, maar ze bleef echter op ongeveer 3 km van de frontlijn liggen. Het volledige stadscentrum, het station en de fabrieken werden in de volgende maanden vernield tijdens Duitse bombardementen. Vanaf juli 1916 verplaatste de frontlijn zich meer naar het noorden. Op 26 maart 1918 werd de stad heroverd door de Duitsers. Vanaf april 1918 was de stad nu het  slachtoffer van Britse bombardementen. Op 23 augustus 1918 werd de stad, die volledig in puin lag, definitief bevrijd.

Het belang van de Eerste Wereldoorlog werd in de reclamecampagne van het merk benadrukt, op hun affiches  zien we Franse soldaten  met de typische roodkleurige broeken van 1914 die op Rochet-fietsen rijden. Omdat men met de fiets  snel dringende informatie kon overbrengen werd de fiets essentieel voor de oorlogsinspanning.

De fabrieken van Rochet werden vervolgens herbouwd in de stad Amiens eveneens in de Somme gelegen. Rochet het merk dat ook gerepresenteerd werd door een leeuw, een andere leeuw zou je kunnen zeggen, een klein beetje anders dan Peugeot, bleef fietsen produceren en zelfs enkele bromfietsen. Volgens oude reclamedocumenten hebben ze ook automobielen verkocht.

https://encycloduvelo.fr/rochet-cycles-rochet-cycles-regina-cycles-danny-sport-cycles-triangle-cycles-rolland-cycles-ajax/

LOVELY (Fr)

LOVELY cycles -- la Samaritaine of Luxe ---- Paris/Parijs----- France/Frankrijk

VIGOR (Fr)

Eventueel :

- Vigor----- cycles --- Paris/Parijs---- France/ Frankrijk

- Vigor --------cycles ---  Lyon – Rhône ---- France/ Frankrijk

 ……dit merk komt ook voor op een lijst van Belgische fietsfabrikanten en handelaars.

…… cette marque figure aussi sur une liste de fabricants et de commerçants belges de vélos.

HELIUM (Fr)

Helium cycles -- gemaakt door Peugeot voor laag-gamma modellen.

Helium was dus een sub merk van Peugeot, de HELIUM-fietsen kwamen uit de fabriek van “ les Cycles Peugeot”. Het waren robuuste fietsen met goedkope accessoires, meestal met een gewoon buizenframe dat zonder verbindingsstukken was gemonteerd. Het is moeilijk te zeggen vanaf wanneer Peugeot ze maakte.

Helium  cycles -- créer par Peugeot pour les modèles bas de gamme.

HOEL (Fr)

Hoel  (...1930/1934...)  cycles Robert Israel – constructeur --- 136 rue Damrémont  te Paris/Parijs --- France/ Frankrijk

https://onlinebicyclemuseum.co.uk/1920s-cycles-hoel-paris/

DEAUVILLE (Fr)

Deauville --  cycles à Paris --- France/Frankrijk

PEUGEOT CYRUS (Fr)

Peugeot Cyrus --- Valentigney, Beaulieu, Parijs-------- France/Frankrijk

Peugeot Cyrus  was een sub merk van Peugeot. De naam is ontleend aan Cyrus de Grote, de stichter van het Perzische Rijk.

Les Peugeot Cyrus étaient des modèles d’entrée de gamme. Le nom est emprunté à Cyrus le grand, fondateur de l’Empire Perse.

PARIS SPORT (F)

MOGELIJKS:  Paris Sport  , Cycles - Seine

Cycles SAUVAGE - LEJEUNE -- Paris/Parijs  

♦ Select  cycles ------- Paris / Parijs --   France/Frankrijk