ARGUS (D)

ARGUS—Heinrich Bonnin --- Berlin S. 14  (Berlijn) --------------Duitsland

Heihrich Bonnin, Großhandel mit Nähmaschinen, Fahrrädern

Adressen:

ALTE JACOBSTRASSE 24 ( in 1903) BERLIN S. 14

DRESDENER STRASSE 43 ( in 1922) BERLIN S. 14

Het opschrift " ARGUS — Heinrich Bonnin — Berlin S.14" verwijst naar een historische Berlijnse fietsenfabrikant.

Hier is een korte samenvatting:

ARGUS was de merknaam van de fietsen.

Heinrich Bonnin was de eigenaar of fabrikant.

Berlijn p.14 verwijst naar het voormalige Berlijnse postdistrict (zuid, district 14), dat tegenwoordig ongeveer overeenkomt met de oppervlakte van Kreuzberg of het omliggende gebied.

Dit type bedrijfsafdruk is vaak terug te vinden op fietsborden, catalogi of frameplaten uit de periode tussen ongeveer 1900 en 1930.ARGUS-fietsen van Heinrich Bonnin zijn nu begeerd door verzamelaars van vooroorlogse fietsen of vintage fietsen, vooral als de originele onderdelen of de frameplaat bewaard zijn gebleven.

Die Aufschrift „Fahrräder ARGUS — Heinrich Bonnin — Berlin S.14“ verweist auf einen historischen Berliner Fahrradhersteller. Hier ist eine kurze Einordnung:

ARGUS war der Markenname der Fahrräder.

Heinrich Bonnin war der Inhaber bzw. Hersteller.

Berlin S.14 bezeichnet den damaligen Berliner Postbezirk (Süd, Bezirk 14), was heute in etwa dem Bereich Kreuzberg oder Umgebung entspricht.

Diese Art von Firmenaufdruck findet man häufig auf Fahrradschildern, Katalogen oder Rahmenplaketten aus der Zeit zwischen etwa 1900 und 1930. ARGUS-Fahrräder von Heinrich Bonnin sind heute bei Sammlern von Vorkriegsfahrrädern oder Oldtimer-Fahrrädern begehrt, insbesondere wenn originale Teile oder die Rahmentafel erhalten sind.

ESCONA (D)

ESCONA------Chemnitz----- Duitsland

In 1935 naar  ESWECO.

Bron: Frank Papperitz

ESCO (D)

ESCO------Chemnitz----- Duitsland

In 1935 naar  ESWECO

DROMOS (D)

DROMOS Leipzig

1928,1938 DROMOS-FAHRRAD-WERK Richard Stölzel GmbH, Leipzig C1 Sebastian Bach Strasse 39-41, geregistreerd in  1906.

1950: Dromos-Fahrradbau, VVB Land Sachsen, Fahrzeugbau ( VVB = Vereinigung Volkseigener Betriebe)

1951 VEB Dromos-Fahrradbau, örtl. Industrie der stadt Leipzig, vermoedelijk nog in 1951 einde van de fietsenproductie.

Bron: Frank Papperitz

LINDCAR (D)

Lindcar ---- Berlijn-Lichtenrade ---- Duitsland

Lindcar werd oorspronkelijk opgericht als Lindcar-Auto AG in Berlijn in 1920 en produceerde auto's tot ongeveer 1925. De autoproductie van Lindcar begon op het industrieterrein aan de Kochstraße 37 in het zuiden van Friedrichstadt (later onderdeel van de wijk Kreuzberg ).

In 1922 verplaatste het bedrijf de productie naar de fabriek van de voormalige Lichtenrader Metallwaren-Fabrik GmbH in Berlin-Lichtenrade. Vanaf ongeveer 1922 begon Lindcar ook met de productie van fietsen in Berlijn-Lichtenrade. De overgang van de productie van auto's naar fietsen toont de aanpassing aan de economische en technologische veranderingen van de jaren 1920 en 1930.

In 1926 werd de naam veranderd in Lindcar Fahrradwerk AG, nadat de aan de vakbonden gelieerde Bank der Arbeiter, Angestellten und Beamten AG een groot deel had overgenomen. De oorspronkelijke meerderheidsaandeelhouders van Lindcar-Auto AG, de broers Carl en Gustav Lindemann, werden in 1927 veroordeeld wegens frauduleuze manipulatie van de aandelenkoers.

De productie van fietsen ging door tot ongeveer 1936, toen het bedrijf werd ontbonden. Het is onduidelijk of er geïnteresseerden waren om de fietsproductie over te nemen; in plaats daarvan werden de fabrieken in Lichtenrade overgenomen van de brievenbusfabriek Hermann Herdegen. De faciliteiten werden grotendeels verwoest door geallieerde bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Aan het begin van de jaren 1930 was Lindcar een van de grotere werkgevers in Lichtenrade met wel zo'n 500 werknemers.

Lindcar was opmerkelijk omdat de rijwielfabriek werd geëxploiteerd met deelname van de vakbonden – geen typische structuur in de periode voordat de nazi's aan de macht kwamen.

Naast fietsen werden er ook een tijdlang motorfietsen (hulpmotor) en naaimachines geproduceerd om de wereldwijde economische crisis tegen te gaan.

De fietsen waren voorzien van het merk Lindcar en werden onder meer verkocht in filialen en verkooploodsen. Tegenwoordig worden originele Lindcar-fietsen beschouwd als zeldzaamheden voor verzamelaars.

Er zijn geen aanwijzingen dat Lindcar vandaag de dag nog bestaat als actieve fietsenfabrikant. Het bedrijf werd in 1936 ontbonden. Voor technische gegevens/fabrieksspecifieke informatie van de modellen is de informatie schaars - veel informatie komt uit historische archieven en verzamelobjecten.

https://de.wikipedia.org/wiki/Lindcar_Auto

https://vorkriegs-klassiker-rundschau.blog/2022/01/31/fund-des-monats-ein-lindcar-4-12-ps/

 BERLIJN-LICHTENRADE:

Lichtenrade is een Duitse plaats (Ortsteil) binnen hetstadsdeel (Bezirk)Tempelhof-Schöneberg, Berlijn. Tot 2001 maakte het deel uit van het voormalige stadsdeel Tempelhof.

De plaats werd voor het eerst genoemd in 1375, toen het Lichtenrode heette. De autonome Pruisische gemeente van het voormalige district Teltow , Lichtenrade, werd in 1920 bij Berlijn ingelijfd met de " Groot-Berlijnse Wet ". Tijdens de Tweede Wereldoorlog was in deze plaats een afdeling van het concentratiekamp Sachsenhausen gevestigd.  Na 1941 werden krijgsgevangenen uit Oekraïne in het kamp geïnterneerd. Tijdens de Koude Oorlog was het een deel van West-Berlijn, grenzend aan Oost-Duitsland . De lange grens met Brandenburg werd van 1961 tot 1989 omringd door de Berlijnse Muur.

THALIA (D)

THALIA --- Leinefelde----- Duitsland

1907, 1913: Merkbescherming voor Philipp Bernhardt jr.  Handel.

1907, 1913: Markenschutz für Philipp Bernhardt jun.  Handlung.

Bron: Frank Papperitz

SPRINTER (D)

SPRINTER ----- Bielefeld -- Frankfurt a. M. --------- Duitsland

Ca 1938 fabricaat Falter/ Bielefeld

Distributie door o.a. Diskus/Frankfurt en Sauer & Braun/Frankfurt

Bron: Frank Papperitz

NORA (D)

NORA  -- SÄCHS. FAHRR. INDUSTRIE -- Ernst Jaeke –--- Löbau i/S.--- Duitsland

FUCHS (D)

FUCHS Fahr-u.Motorräder --- Allerberger Strasse 81 – Tel. 40008 ----  Nürnberg--- Duitsland

1938 groothandel Hans FUCHS.

De merknaam Fuchs komt bij meerdere fietshandelaars voor in Duitsland.

WELTFLIEGER (D)

Weltflieger --- Schönebeck a. E.--------------- Duitsland

 1926, 1938: product WELT-RAD: leverde aan diverse groothandelaars.

Bron: Frank Papperitz

FAHRRADKÖNIG VICTOR MEESS (D)

Fahrradkönig Victor Meess -– Victor Meess-- Neumarkt 36 Köln (Keulen)  --- Tel. 21 73 73----Deutchland/Duitsland.

1938 -Victor Meess was een fietshandelaar uit Keulen, hij verkocht o.a. DÜRKOPP fietsen (connectie met Suprema - Fahrradkönig).

Bron: Frank Papperitz

MYDLAND (FR)

Mydland comptoirs cyclistes -----------Paris/Parijs ---------- France/Frankrijk

Fietsen, tandems en fietsbenodigdheden….

Opgericht in 1888

Vroegere adres :  1, Rue de Quatre-Septembre - Paris

 In 1938-1939 twee ondernemingen in Parijs:

1  Comptoir du Chatelait -  1, Boulevard Sebastopo l- Paris

2  Comptoir Lafayette - 24, rue Lafayette- ParisItems

PARIS-MADRID (Fr)

Paris-Madrid  cycles D.S.  (Sigismond vervolgens André Demerson) ---USINES DE CUREL (fabrieken van Curel) constructeurs te Curel - Haute Marne ----- Frankrijk.

Paris-Madrid  cycles D.S. Sigismond puis André Demerson constructeurs à Curel - Haute Marne -France.

J. LEPLU (Fr)

J. LEPLU ---- Laigné – en – Bellin (Sarthe)------- Frankrijk

GLORIUS (FR)

Glorius cycles  --------------- St Etienne -------------- France/Frankrijk

Glorius, een merk uit Saint-Etienne dat volgens de foruminformatie van Tonton Vélo in Morlaix werd verkocht.

GERGOVIA (FR)

Gergovia cycles  ----- Clermont-Ferrand ---- France/Frankrijk

Op het einde van de 19e eeuw installeerde de mecanicien Michon uit  Clermont-Ferrand zich in de rue Blatin n° 55, te Clermont-Ferrand. Naast zijn werk, het herstellen en het verhuren van fietsen, bood hij zijn cliënteel ook grote fietsmerken aan, zij hadden o.a. de keuze tussen  Peugeot- en Clévelandfietsen maar ze konden ook kiezen voor een speciaal fietsmerk waarvan hij zelf alle stukken monteerde  en ze een significante naam gaf : “ La Gergovia”. Dit merk van M.A. Michon zou een glorieuze ontwikkeling kennen. Op het plaatje zien we een beeltenis van Vercingetorix.

Gergovia was een Gallische stad gelegen in de huidige regio Auvergne-Rhône-Alpes, in het bovenste deel van het stroomgebied van de Allier en in de buurt van het huidige Clermont-Ferrand. Het was de hoofdstad van de Averni.  De Arverni ( Gallisch :  Aruernoi ) waren een Gallisch volk dat tijdens de IJzertijd en de Romeinse periode in de huidige Auvergne woonde. Ze behoorden tot de machtigste stammen van het oude Gallië en betwistten de heerschappij over de regio met de naburige Aedui.

De stad Gergovia had sterke muren en lag op een fameus verhoogd plateau omringd door heuvels. Het was de belangrijkste stad (oppidum) van de Arverni en ook de locatie van de Slag bij Gergovia in 52 v.Chr. De strijd werd er uitgevochten tussen een leger van de Romeinse Republiek, onder leiding van proconsul Julius Caesar, en Gallische troepen onder leiding van Vercingetorix.  Caesar trok met zes legioenen naar het zuiden om de heuvelstad Gergovia in te nemen maar de Galliërs wonnen de slag. Door deze zege  kreeg Vercingetorix meer cavaleriesteun voor zijn campagne en de toekomstige veldslagen. Dit was voor Caesar en het Romeinse leger in Gallië een belangrijke fiasco.

https://en.wikipedia.org/wiki/Gergovia

https://musee-gergovie.fr/

VERCINGETORIX (ca.  80 – 46 v.Chr.) was een Gallische koning en leider van de Arverni-stam. Vercingetorix was de zoon van Celtillus de Arverniër, leider van de Gallische stammen. Vercingetorix kwam in 52 v.Chr. aan de macht, dat na zijn officiële benoeming tot leider van de Arverni in het oppidum Gergovia.

Hij wou de Galliërs verenigen in een revolte tegen de Romeinse bezetter. Hij sloot onmiddellijk een alliantie met andere Gallische stammen, nam het bevel over, bundelde alle strijdkrachten en leidde hen in de belangrijkste Keltische opstand tegen de Romeinse overheersing. Hij won de Slag bij Gergovia tegen Julius Caesar! In die slag sneuvelden er enkele duizenden Romeinen en medestanders van de Romeinen, de Romeinse trokken legioenen zich terug. Maar uiteindelijk zou Vercingetorix toch het onderspit delven, Caesar slaagde erin om de interne verdeeldheid van de Galliërs uit te buiten om het land te onderwerpen.  Uiteindelijk kwam Vercingetorix' poging om alle Galliërs te verenigen tegen een Romeinse invasie te laat kwam.

In de Slag bij Alesia , ook in 52 v.Chr., belegerden en versloegen de Romeinen zijn strijdkrachten. Om zoveel mogelijk van zijn mannen te sparen, gaf hij zichzelf over aan de Romeinen. Hij werd vijf jaar gevangen gehouden. In 46 v.Chr. werd hij, als onderdeel van Caesars triomftocht, door de straten van Rome gestuurd en vervolgens geëxecuteerd door wurging. Vercingetorix is ​​vooral bekend door Caesars Commentarii de Bello Gallico (Commentaren op de Gallische Oorlog). In Frankrijk is hij nog steeds  een volksheld, en dat vooral in de Auvergne , zijn geboortestreek.

https://www.linternaute.fr/actualite/biographie/1776272-vercingetorix-biographie-courte-dates-citations/

FRANCO-BELGE (Fr)

Franco-Belge  cycles …….Paris/Parijs……….. France/Frankrijk

SYPHAX (Fr)

FABRIQUE DES CYCLES J. LEVRON / CYCLES SYPHAX / CYCLES EMERAUDE   Nantes

Syphax (...1910/1927..) --- cycles J Levron , constructeur , usine, bureaux, magasin - 6 rue de Coulmiers à/te Nantes - Loire Atlantique --- France/Frankrijk

Genoemd als fabrikant in de Bottin du cycle 1959. Syphax produceerde fietsen en bromfietsen. In 1957 werd het merk Syphax gekocht door het merk Mimo.

Syphax was een Algerijnse koning twee eeuwen voor onze jaartelling. Het embleem van het merk is geïnspireerd op deze antieke esthetiek. Syphax geboren rond 250 en gestorven rond202 v.Chr. was een Berberse koning van westelijk Numidië (van ongeveer 225 tot 203 v.Chr. ), wiens hoofdstad Siga (het huidige Oulhaça El Gheraba  ) en Cirta (het huidige Constantine ) in Algerije was . Zijn verhaal wordt verteld door Titus Livius , in Ab Urbe condita libri .

Cité comme constructeur dans le Bottin du cycle 1959. Syphax a produit des vélos et des mobylettes. En 1957, la marque Syphax a été rachetée par la marque Micmo. Syphax était un roi algérien il y a deux siècles avant notre ère. L’écusson de la marque s’inspire de cette esthétique antique.

DE DION – BOUTON (Fr)

DE DION – BOUTON – Puteaux – Frankrijk

De Dion-Bouton is een bekend historisch Frans merk van auto's, treinwagons, inbouwmotoren, tricycles, motorfietsen en fietsen. De Dion-Bouton was actief van 1883 tot 1953.

Het bedrijf werd opgericht door de graaf Jules-Albert de Dion, Georges Bouton en Boutons zwager Charles Trépardoux. De Dion had de financiering; Bouton en Trépardoux hadden de kennis. De drie mannen besloten hun krachten te bundelen en richtten in Parijs een werkplaats voor de bouw van stoommachines op. Het bedrijf werd in 1883 opgericht, vóór het einde van 1883 had het bedrijf een vestiging geopend in een pand in de Passage de Léon, Parijs. De werkplaats in Parijs werd al snel te klein. De precieze voorwaarden van de verhuizing is niet duidelijk. Het lijkt erop dat in Puteaux, rue des Pavillons, de voormalige stoommachinewerkplaats van een zekere Chaumé-Delabarre, in 1878 overgenomen door de ingenieurs Bénier en Pradel, beschikbaar kwam. Waarom juist deze werkplaats? De vraag blijft nog steeds onbeantwoord. Er was ongetwijfeld een gouden kans om het bedrijf te vestigen in een aantrekkelijke omgeving (dichtbij Parijs, dicht bij de Seine, met uitbreidingsmogelijkheden). Hoe dan ook, in 1883 verhuisden de drie mannen naar 20 rue des Pavillons. Het eerste patent werd datzelfde jaar aangevraagd. Puteaux  is een gemeente in de westelijke buitenwijken van Parijs. Het ligt in het hart van het departement Hauts-de-Seine, 8,7 kilometer van het centrum van Parijs.

Het bedrijf groeide erg snel. Eerst verplaatste de winkel zich naar de rue Ernest (square Léon Blum) en breidde zich geleidelijk uit over het gehele gebied tussen de rue Godefroy, de rue des Pavillons, de rue Ernest en de kades. In 1887 besloeg de fabriek 1.000 m²; in 1897 waren dat er 27.000; in 1907 was dat al 50.000 m²! Het hoofdadres werd 36 quai National(nu Quai de Dion-Bouton) te Puteaux. In 1904 had de fabriek van De Dion-Bouton 1.300 mensen in dienst

Aanvankelijk werden stoommachines gebruikt om hun driewielige voertuigen aan te drijven, maar  de Dion wilde met motoren gaan werken. Dit was niet naar de smaak van Charles Trépardoux, die alleen met stoom verder wou. Georges Bouton aarzelde. De relatie tussen de eerste twee verslechterde. In mei 1893 vochten ze zelfs een duel uit! Charles Trépardoux , die aan stoom wilde vasthouden, verliet uiteindelijk in 1893 het bedrijf.

"De Dion-Bouton" heette niet altijd zo. In eerste instantie spreken we vaak van “Trépardoux en Co”, dan van “Trépardoux, de Dion en Bouton” of van “De Dion, Bouton en Trépardoux. Pas in 1893,  nadat Charles Trépardoux het bedrijf verliet, werd “De Dion-Bouton” echt geboren. We spreken dan vaak van het “Huis van Dion”. 

De meeste vroege autofabrikanten begonnen als fietsfabrikanten. Ongetwijfeld vanwege hun vroege innovaties met stoom- en benzinemotoren,  maar de productie van fietsen door De Dion - Bouton  lijkt pas in 1909 te zijn begonnen. Hoewel ze ongetwijfeld een van 's werelds belangrijkste pioniers op het gebied van autorijden waren, is De Dion Bouton niet zo bekend als fietsfabrikant. Toch werden hun fietsen met evenveel aandacht voor kwaliteit gemaakt als drie- en vierwielers.

Het einde van de Dion Bouton: Met nationale tragedies zoals de Eerste Wereldoorlog en het begin van de Grote Depressie, had het bedrijf financiële problemen. In 1927 werd de productie tijdelijk stopgezet en toen de productie werd hervat, had het een nieuwe 2,5-liter achtcilinder en een 2-liter viercilindermotor. De verkoop liep stroef, dus werd besloten om de cilinderinhoud in 1930 te verhogen naar 3 liter.

De laatste auto die door de De Dion Company werd geproduceerd, werd in 1932 geproduceerd. Het bedrijf bleef tot in de jaren veertig vrachtwagens produceren en hield zich uiteindelijk ook bezig met het onderhouden van auto's, vrachtwagens en motorfietsen.

Bedrijfsnamen zijn altijd een verhandelbaar product geweest en gerenommeerde auto-, motor- of fietsfabrikanten werden vaak gekocht nadat het bedrijf zelf stopte met handelen. De naam De Dion Bouton werd in 1935 door Dilecta gekocht en na de Tweede Wereldoorlog gaf Dilecta een aantal van hun fietsen en cyclemotoren de naam De Dion Bouton le Blanc. Sommige BMA's (cyclemotoren onder de 100cc) werden eind jaren 20 ook verkocht onder de naam De Dion Bouton, hoewel het niet bekend is wie ze heeft gemaakt.

BAUDOUIN (Belgisch-Congo)

BAUDOUIN -- Baudouin  Etabl. Matthys -- Mons/Bergen   België / Belgique.

Baudouin  Etabl. Matthys uit Mons exporteerde fietsen naar Belgisch-Congo.

Op het balhoofdplaatje BAUDOUIN Royal zien we de afbeelding van de jonge koning Boudewijn (1930–1993) ( le roi Baudouin)

Boudewijn werd koning van België in 1951, na de troonsafstand van zijn vader, Leopold III. Op dat moment was Congo (officieel: Belgisch Congo) nog een Belgische kolonie, sinds 1908 bestuurd door België (na de periode van de persoonlijke heerschappij van Leopold II).

In 1955 bracht Boudewijn een koninklijk bezoek aan Congo.

Hij werd er enthousiast onthaald door veel Congolezen, wat in België geïnterpreteerd werd als een teken van loyaliteit en tevredenheid. In werkelijkheid was er al groeiende onvrede en nationalistisch bewustzijn bij veel Congolezen.

Het bezoek versterkte Boudewijns persoonlijke band met Congo, maar ook zijn overtuiging dat België nog een “beschavende rol” te spelen had — een visie die later als paternalistisch werd beschouwd.

Koning Boudewijn I (1930–1993) speelde een belangrijke rol tijdens en na de dekolonisatie van Belgisch Congo. Onder internationale druk en door toenemende sociale onrust werd Congo onafhankelijk op 30 juni 1960.

Tijdens de plechtigheid in Léopoldville (nu Kinshasa) hield Boudewijn een omstreden toespraak. Hij prees Leopold II om zijn “genadige beschavingswerk” in Congo!

Hij waarschuwde de nieuwe leiders om niet te snel te veranderen en om België als gids te blijven zien.

De toespraak werd in België gezien als hoffelijk en vaderlijk, maar in Congo als koloniaal en neerbuigend. De Congolese premier Patrice Lumumba hield onverwacht een felle tegen-toespraak, waarin hij sprak over onderdrukking, vernedering en het lijden van het Congolese volk.

Dit veroorzaakte grote spanning tijdens de ceremonie en symboliseerde de breuk tussen het koloniale verleden en de nieuwe onafhankelijkheid.

Kort na de onafhankelijkheid brak chaos uit in Congo: muiterijen, afscheidingsbewegingen (zoals Katanga), en politieke moorden, waaronder die van Patrice Lumumba in 1961. Boudewijn was diep geraakt en teleurgesteld door het verloop van de gebeurtenissen. Hij bleef sterk emotioneel verbonden met Congo en zag de onafhankelijkheid als een mislukking van de “Belgische missie”.

Boudewijns houding wordt vandaag gezien als goedbedoeld maar paternalistisch. Zijn toespraak van 1960 was een keerpunt in de Belgische koloniale geschiedenis — ze symboliseert de moeilijkheid van België om de koloniale mentaliteit los te laten. In latere jaren toonde Boudewijn meer berouw over de manier waarop België met Congo was omgegaan, maar hij bleef persoonlijk getroffen door de manier waarop de dekolonisatie verliep.