Daags na de E3 Harelbeke stond Gent - Wevelgem op het programma. Deze wedstrijd maakt deel uit van de World Tour en daarom had Patrick Lefèvre er op gehamerd dat Tom Boonen voor QuickStep kostbare punten zou pakken, want tot nu toe stonden zijn mannen diep onderin het klassement. De ranking van de individuele renners is van belang voor de positie van de volgwagen in de karavaan in races van de World Tour. Cruciaal dus met het oog op de Ronde van Vlaanderen volgende zondag. Boonen kwam gisteren dan ook niet aan de start van zijn geliefde E3 die hij al vier keer won. Fabian Cancellara (Leopard - Trek), die de E3 op indrukwekkende wijze won, reed dan weer niet mee in Gent - Wevelgem. Zo ontlopen twee topfavorieten elkaar op één week van de Ronde. Aan grote namen echter geen gebrek aan de start in Deinze. Zo waren Philippe Gilbert, Thor Hushovd, Tyler Farrar, Mark Cavendish en Filippo Pozzato wel van de partij.
Net als in de E3 werd er vanaf de start fel van leer getrokken. Na één uur was er al meer dan 50 kilometer afgelegd. Frans kampioen Thomas Voeckler (Europcar) oordeelde dat het ideale moment voor het opzetten van een vlucht was aangebroken en demarreerde. Hij zou het gezelschap krijgen van vier man waarbij twee Belgen, namelijk Steven Van Vooren (Topsport Vlaanderen) en Romain Zingle (Cofidis). De Nederlanders Albert Timmer (Skil - Shimano) en Bram Schmitz (Veranda's Willems) maakten het vijftal compleet. Hun maximale voorsprong liep op tot iets meer dan vijf minuten.
Na 130 km wedstrijd begonnen de renners aan de heuvelzone. Ze maakten in het Heuvelland een lus, waardoor ze onder meer de Kemmelberg twee keer zouden moeten beklimmen. De eerste helling, de Catsberg, lag op Frans grondgebied. Voeckler voelde zich duidelijk geïnspireerd en onderhield een sterk tempo. Schmitz en Timmer kraakten. Problemen voor Tom Boonen in het peloton. Aan de voet van de Catsberg zette de ex-wereldkampioen voet aan de grond door materiaalpech. Hij zette zich neer en wachtte rustig op de volgwagen. Doordat QuickStep zoals gezegd weinig punten had in de World Tour, hadden ze slecht volgwagen nummer 22. Op de smalle weg was er geen enkele mogelijkheid om andere wagens voor bij te steken en de snelheid lag laag. Een alerte mecanicien stapte uit de volgwagen en liep naar Boonen toe, toch had de Balenaar anderhalve minuut stilgestaan. Net als voor Cancellara in de E3 het geval was, moest Boonen aan een inhaalrace beginnen tussen de heuvels.
Aan de voet van de Kemmelberg had het koptrio Voeckler, Van Vooren en Zingle nog 2'30" voorsprong op het peloton. Voeckler was duidelijk de beste, maar hield in om niet alleen verder te moeten rijden. De finish lag immers pas 60 km verderop. In het peloton reed spurtbom Mark Cavendish (HTC - Highroad) lek. De Manx Express reed een goeie beklimming van de Kemmel en kreeg in de afdaling hulp van enkele ploegmaats waardoor hij terug kon keren in het peloton. Op de Kemmel had Philippe Gilbert (Omega Pharma - Lotto) een goede indruk gegeven. Boonen was ook in de voorste gelederen te vinden. Enkele renners trokken in de achtervolging op de koplopers in de afzink van de Kemmel: Mathew Hayman (Sky), George Hincapie (BMC) en Baden Cooke (Saxo Bank). Onder meer Thor Hushovd (Garmin - Cervélo), Gert Steegmans (QuickStep) en Philippe Gilbert kwamen hen vervoegen. Ver zou deze ontsnapping echter niet dragen. Gilbert en Hushovd demonstreerden zo toch even hun schitterende conditie met het oog op de Ronde.
Op de tweede passage van de Kemmel trok Titi Voeckler voluit door en begon aan een solo. Zijn voorgift op het peloton bedroeg boven nog een halve minuut. Nog zo'n 40 km scheidden hem van de streep in Wevelgem. Nick Nuyens (Saxo Bank), winnaar van Dwars door Vlaanderen, maakte de achterstand op Voeckler aanzienlijk kleiner in de strook na de Kemmel. Ook Greg Van Avermaet (BMC) gaf zich in de achtervolging. Nog twee mannen die toonden in goede vorm te zijn voor zondag. Mede dankzij deze twee Belgen werd Voeckler op 35 km van de meet gegrepen.
Vier renners zorgden voor de aflossing van de wacht vooraan in de koers: Sylvain Chavanel (QuickStep), Ian Stannard (Sky) en ploegmaats Peter Sagan en Maciek Bodnar (Liquigas). In het peloton werkten de ploegmaats van de sprinters. Bernard Eisel (HTC - Highroad) zette zich in voor Cavendish en Marcel Sieberg (Omega Pharma - Lotto) voor André Greipel. Zouden we een duel krijgen tussen deze twee rivalen die tot vorig jaar nog in hetzelfde team reden? Neen, want op 20 km van Wevelgem vielen enkele renners tegen de grond. Cav kreeg een tik tegen zijn achterwiel van Francisco Ventoso (Movistar) en stond even aan de kant. Pech voor HTC - Highroad, want ook hun andere sprinters Matthew Goss en Mark Renshaw lagen al uit de wedstrijd.
Na deze val was het peloton in twee gebroken. Sprinter Tyler Farrar (Garmin - Cervélo) was als enige van zijn team mee. Niemand die voor hem kon werken dus. Gelukkig was er nog volk van andere sprintersploegen. Gilbert deed er alles aan om het gat dicht te rijden opdat Greipel voor de overwinning zou kunnen sprinten. Op 10 km van de meet hadden de vluchters nog 22" voorsprong, 5 km verder was die geslonken tot 12". Het zou spannend worden. Bodnar was de eerste die vooraan afhaakte. Ondertussen liepen de seconden weer wat op. Gilbert zette alles op alles om het gat te dichten. Voorbij de boog van de twee kilometer plaatste Stannard een demarrage. Doordat Chavanel nu niet meer in koppositie lag, kon ook QuickStep voluit voor een sprint gaan. In de laatste hectometers werd Stannard toch nog gevat. Tom Boonen was de rapste van het pak. Daniele Bennati (Leopard - Trek) en Tyler Farrar mochten mee op het podium. Greipel eindigde als vierde. Winnaar Boonen bedankte na de aankomst zijn ploegmaats voor het knappe werk. Na de finish was er nog een val van Leonardo Duque (Cofidis) en Yoann Offredo (FDJ). De schade leek mee te vallen.
Dat Boonen de E3 aan zich voorbij moest laten gaan, heeft geloond. Door de overwinning van Boonen pakt QuickStep belangrijke punten in de World Tour. Volgens Patrick Lefèvre werd de hele affaire opgeklopt door de media en ging er geen zware discussie met Boonen aan vooraf. Zelf zegt de Balenaar dan ook dat ploegbelang boven het eigenbelang moet staan. In elk geval: opdracht volbracht voor QuickStep.
Vanaf dit jaar spreken we niet langer van de E3 'Prijs' Harelbeke, maar van de E3 Harelbeke. Aangezien de E3 niet tot de World Tour behoort, kozen verschillende grote namen voor Gent-Wevelgem van morgen waar wel punten te pakken zijn. Het puntenaantal van de ploegen in dat klassement bepaalt immers de plaats van de volgwagens in andere races uit de World Tour, zoals de Ronde van Vlaanderen. QuickStep bijvoorbeeld heeft nog geen punten en daarom werd Tom Boonen door Patrick Lefèvre gesommeerd om de E3 te laten vallen en alles op Gent-Wevelgem te zetten. Die andere grote Belgische coureur, Philippe Gilbert (Omega Pharma - Lotto) liet Harelbeke ook aan zich voorbijgaan. Dat de E3 niet tot de World Tour behoort heeft ook nog andere gevolgen. De renners moeten dan immers zonder oortjes rijden. Normaal zou er een protestactie hebben plaatsgevonden, men zou toch mét oortjes starten. Doordat UCI-voorzitter Pat McQuaid deze week echter stelde bereid te zijn tot nieuwe gesprekken zagen de renners af van hun wilde plannen. Om twaalf uur startten de renners in Harelbeke zonder problemen voor een tocht van 203 km met 12 hellingen onderweg. De aankomst lag eveneens in Harelbeke.
En er werd met een razend tempo aan deze wedstrijd begonnen. De eerste twee uren verplaatste het peloton zich tegen een gemiddelde van om en bij de 47 kilometer per uur. Daardoor raakte geen enkele aanvaller weg. Ook ouwe rot in het vak Niko Eeckhout (An Post -Sean Kelly) slaagde er in de beginfase niet in weg te rijden. Na twee uur koersen konden acht renners dan toch een kloof slaan met het peloton. Sep Vanmarcke (Garmin-Cervélo) en Jurgen Van De Walle (Omega Pharma - Lotto) waren er bij. Dit zijn de namen van hun kompanen: Stuart O'Grady (Leopard - Trek), Aleksandr Kuschynski (Katusha), Michael Morkov (Saxo Bank), Benjamin King (Team Type 1), Sébastien Hinault (AG2R) en William Bonnet (FDJ). Een groep van vijf trok in de achtervolging, met daarbij Eeckhout, maar zij zouden nooit naar de kop toe kunnen rijden.
In het peloton kende Fabian Cancellara (Leopard - Trek) enkele moeilijke momenten. Niets mis met zijn conditie, wel met zijn materiaal. De Zwitser reed twee keer lek en moest één keer van fiets wisselen. Dat gebeurde vlak voor de Taaienberg, geen wonder dat Spartacus zijn fiets gefrustreerd aan de kant smeet. Hij zou echter zonder probleem in het peloton kunnen terugkeren en daarna de wedstrijd kleuren.
De Taaienberg dus. Bij aanvang van deze beklimming had de kopgroep 2'30" voorsprong op het peloton. Daar maakte vooral Garmin-Cervélo tempo, ook al hadden ze met Vanmarcke een mannetje mee voorin. Diezelfde Vanmarcke maakte ondanks een lekke voorband toch een goede indruk op de Taaienberg. Hij zou na de beklimming een nieuw wiel krijgen van de neutrale wagen. Na de Taaienberg bestond de kopgroep nog uit zes man. King en Kuschynski hadden de andere jongens moeten lossen. In het peloton trok wereldkampioen Thor Hushovd (Garmin-Cervélo) de kar op de Taaienberg. Het hele speelveld werd uiteen geslagen. Er ontstond een groepje met daarin Heinrich Haussler, ploegmaat van Hushovd die zelf uiteindelijk de boot zou missen. In dit groepje dat de koplopers het dichtst op de hielen zat waren ook Jürgen Roelandts (Omega Pharma-Lotto) en Nederlands kampioen Niki Terpstra (QuickStep) aanwezig. Vanuit de achtergrond kwam Cancellara opzetten. Het begin van een spectaculaire remonte.
Op de Paterberg wederom een sterke Sep Vanmarcke. Hij liet zijn medevluchters makkelijk achter zich en ging er alleen vandoor. De volgende helling op het traject was de Oude Kwaremont. Cancellara zette op indrukwekkende wijze zijn tocht verder en pikte aan bij een groepje met onder meer Bram Tankink (Rabobank). O'Grady liet zich uitzakken om zijn Zwitserse kopman te kunnen bijstaan. Zonder instructies uit de oortjes, gewoon op eigen initiatief. "Door ervaring" zei de Australiër achteraf.
Vanmarcke werd op 25 km van de streep ingelopen door het groepje Roelandts-Haussler. Even later kwamen Cancellara en co aansluiten. Bram Tankink demarreerde op 17 km van Harelbeke. Cancellara sprong naar de Nederlander toe en trok meteen door. Tankink kon zelfs niet proberen zijn wagonnetje aan te haken, want hij kreeg krampen. Maar laten we eerlijk wezen, meegaan met een losgeslagen Cancellara zou er toch niet hebben ingezeten. Solo triomfeerde Spartacus na 200 km wedstrijd en volgt zichzelf op. Wat hij vandaag liet zien belooft voor de Ronde van Vlaanderen. Vorig jaar was Cancellara de sterkste in zowel de E3, de Ronde als Parijs-Roubaix. Zoals het er nu naar uitziet lijkt hij in staat dat kunstje nog een over te doen. Zijn dichtste achtervolgers strandden op 1 minuut vandaag. Het spurtje voor de tweede plaats werd gewonnen door Jürgen Roelandts voor Vladimir Gusev (Katusha). Vanmarcke viel na een knappe race, net naast het podium.
Goss pakt de bloemen in atypische Milaan - Sanremo
Onder een stralend lentezonnetje presenteerden 198 renners zich even voor tien uur in Milaan voor de start van de Italiaanse klassieker Milaan - Sanremo ofwel La Primavera. Voor de start werd een minuut stilte gehouden ter nagedachtenis van de slachtoffers van de aardbeving en tsunami die Japan vorige week teisterde. De Japanse kampioen Takashi Miyazawa kon zijn tranen niet bedwingen. Na de blijk van medeleven trok het peloton zich op gang voor een tocht van 298km met onderweg zeven hellingen.
Al na 10km vormde zich een kopgroep van vier man. Daarbij één Belg: Nico Sijmens (Cofidis). Zijn metgezellen waren hardrijder Mikhail Ignatiev (Katusha), Alessandro De Marchi (Androni Giocattoli) en jawel de Japanse kampioen Miyazawa (Farnese Vini). Ze reden een voorsprong bijeen van 14 minuten. Vanaf dan begon die stelselmatig te slinken. Tijdens de beklimming van Le Manie, de tweede helling van de dag, haakten Sijmens en zijn Japanse collega af. Op de top hielden koplopers Ignatiev en De Marchi net iets minder dan twee minuten over op het peloton.
Hoewel het weer er bij de start prachtig uitzag, hadden de wolken zich toch bijeengepakt en door regenval lag de afdaling van Le Manie er glad bij. En dat eiste zijn tol. Vooraan verloor De Marchi het wiel van Ignatiev. De Rus zou hem op het vlakke stuk nadien opwachten. Ook in het peloton verliep het dalen moeizaam. Oscar Freire (Rabobank), winnaar van vorig jaar, ging uit de bocht in de afdaling. Het kostte de Spanjaard enige tijd om zich met een nieuwe fiets weer op gang te trekken. De afdaling van Le Manie zorgde voor grote verbrokkeling en een omvangrijke groep van maar liefst 42 renners kon zich afscheiden. Enkele grote namen hadden de boot gemist: de gevallen Oscar Freire, Mark Cavendish en de ploegmaats Tyler Farrar en Thor Hushovd (Garmin-Cervélo). Ignatiev en De Marchi wachtten de achtervolgers op en zo kregen we een kopgroep van 44 man. Daarbij zaten onder andere volgende renners: Alessandro Ballan (BMC), Tom Boonen (QuickStep), Fabian Cancellara (Team Leopard), Philippe Gilbert (Omega Pharma - Lotto), Matthew Goss (HTC-Highroad), André Greipel (Omega Pharma - Lotto), Heinrich Haussler (Garmin-Cervélo), Leif Hoste (Katusha), Vincenzo Nibali (Liquigas), Alessandro Petacchi (Lampre), Filippo Pozzato (Katusha), Jürgen Roelandts (Omega Pharma - Lotto), Peter Sagan (Liquigas) en Greg Van Avermaet (BMC).
De vraag was wie er in het peloton nog zou rijden. Farrar en Hushovd hadden Haussler voorin. HTC had net al een inspanning moeten leveren om Cavendish na oponthoud terug te brengen én Goss zat in de kopgroep. De wat kleinere ploegen trokken dan maar aan de kar en uiteindelijk ook Rabobank. Freire zou zijn vierde Primavera kunnen winnen. De achterstand bleef lange tijd hangen op twee minuten.
Op de Cipressa stak Valerio Agnoli (Liquigas) vooraan het vuur aan de lont. Ver reikte zijn uitval niet. Dan volgde een prik van Yoann Offredo (FDJ). De poging van Yaroslav Popovich (Radio Shack) was de meest succesvolle. Van Avermaet deed de aanval van de Oekraïner teniet en bracht het gros van de groep terug. Vanuit het peloton waagde Michele Scarponi (Lampre) de sprong naar voor. De Italiaan zou een kloof van één minuut moeten overbruggen. Zou dat lukken?
In het tussenstuk tussen de Cipressa en de Poggio reden vier renners weg: Greg Van Avermaet, Stuart O'Grady (Team Leopard), Steve Chainel en Yoann Offredo (beiden van FDJ). Hoewel Roelandts en Greipel zich afbeulden voor Gilbert konden ze het viertal niet bijbenen. Scarponi daarentegen slaagde wel in zijn opzet. Enkele kilometers voor het oprijden van de Poggio kon hij zijn wagonnetje aanhaken bij de groep Boonen-Gilbert. Bij het aanvatten van die Poggio bedroeg de voorsprong van de koplopers een halve minuut. Al snel viel het stil en Van Avermaet plaatste een demarrage. Solo bereikte hij de top. Maar zijn voorsprong bedroeg slechts zo'n 10 seconden. O'Grady gaf in de afdaling alles om zijn kopman Cancellara terug te brengen. Ook Nibali smeet zich naar beneden. De onfortuinlijke Van Avermaet werd dan ook vlak na de afdaling van de Poggio gevat.
De Poggio had slachtoffers geëist, waaronder Boonen. Nog een achttal renners zou strijden voor de overwinning. In de straten van Sanremo moesten nog iets meer dan drie kilometer worden afgelegd. Philippe Gilbert besloot te demarreren. Pozzato reed het gat dicht en zoals op het WK van vorig jaar hield Pipo ook nu de benen stil in plaats van mee te werken. Na een ultieme uitval van Offredo wachtte een spurt. Daarin was de Tasmaniër Matthew Goss de sterkste. Cancellara strandde aan het wiel. Gilbert mocht mee op het podium.
