Een oproep op de website van Sporza om deel te nemen aan de quiz op Radio 1. Waarom niet? Wie niet waagt, niet wint! Na de inschrijving begin je wel eens te mijmeren over hoe het zou kunnen zijn als je het VIP-pakket naar de Champs-Elysées zou winnen, maar ja het zou al moeten lukken. En dan na vier dagen is het zover. De telefoon gaat over. Of je wil deelnemen aan de quiz die namiddag. Natuurlijk! Je wint, met een tikkeltje geluk, en je mag naar Parijs. Een prijs geschonken door de Nationale Loterij. De volgende weken droom je over hoe het zou kunnen zijn. Je stoutste dromen worden echter overtroffen.
Afspraak aan de Heizel om halfzeven. Na een rit van vier uur aankomst in Parijs. Door de kwakkelzomer die we tot nu toe al gehad hebben, zat de regenvest in de zak. Gelukkig zou die daarin mogen blijven. Naarmate we de Lichtstad naderden kwamen er meer en meer gaten in het wolkendek. Eerst even uitstappen aan Trocadéro voor een kiekje van de Eiffeltoren. Nadien een wandelingetje rond en onder hét Parijse symbool vooraleer op een boot te stappen voor een tocht op de Seine. En wat voor een boot, een echte luxeboot. Met het Louvre, de Notre Dame en het Musée d'Orsay als decors konden we genieten van een uitgebreid middagmaal. Met livemuziek in de achtergrond. Klassiekers als Paris s'éveille en Aux Champs-Elysées passeerden de revue. Bij het horen van dat laatste nummer steeg de spanning. Rond drie uur reden we met de bus richting de beroemde Parijse avenue.
We namen plaats op de tribune Grand Palais, 150 meter voor de meet. Recht tegenover ons stond een scherm waarop we de BMC-ploeg op kop zagen rijden met uiteraard Cadel Evans in de gegeerde gele trui. Op het ogenblik dat we toekwamen was het nog 70 km tot de streep. Binnen 20 km zou het Tourpeloton voor een eerste keer de finish overschrijden! De zenuwen gierden door de keel. Na drie weken de Tour intens volgen, zouden de renners nu voor onze neus passeren. In een golfbeweging bereikte het geschreeuw en handgeklap onze tribune. Uiteraard werden ook de fototoestellen bovengehaald. En daar waren de renners. Een onbeschrijflijk gevoel als de Tourhelden eindelijk voor de tribune verschijnen. Acht ronden lang is het genieten! Telkens is het twee keer kopjes kijken, zoals Michel Wuyts dat zo mooi kan zeggen. De snelheid die de renners ontwikkelen is indrukwekkend, doordat ze op een lint reden viel het echter beter mee dan verwacht om ze te herkennen. Klassementsruien? Check! De gele van Cadel Evans, de groene van Mark Cavendish, de bollen van Samuel Sanchez en de witte trui van Pierre Rolland. Andere opvallende verschijningen waren de wereldkampioen Thor Hushovd en de nationale kampioenen Fabian Cancellara, Sylvain Chavanel en onze Philippe Gilbert.
Zoals verwacht volgde een massasprint. De mooiste spurt van het jaar zou zich voor onze ogen afspelen. Hoewel Lotto de gulle schenker was van deze prijs, supporterde ondergetekende toch volop voor Mark Cavendish en niet voor André Greipel. En jawel, op 150 meter voor de streep was het al duidelijk dat The Manx Express zijn twintigste etappe zou winnen. En voor het eerst zou de Brit het groen mee naar huis mogen nemen. Na de aankomst maakten verschillende renners rechtsomkeer en konden we ze van dichtbij bewonderen. Zij konden genieten van een oorverdovend applaus. Eén van hen was de oude krijger Jens Voigt. Op het scherm volgden we de podiumceremonie. We waren getuige van het slot van een unieke editie met een dubbele primeur. Voor het eerst stonden twee broers op het podium en Cadel Evans is de eerste Australiër die de Tour op zijn naam schrijft. Het volkslied van Down Under werd live gebracht. Er volgde een indrukwekkende stilte over de hele Champs-Elysées die enkel doorbroken werd door enthousiaste Aussies die nu en dan een stukje meekeelden.
Ten slotte was er het defilé van de renners. Voor dat begon nog eens het Luxemburgse broederpaar zien passeren. Toen vertrok Movistar als eerste voor een ereronde. Aangezien de renners die heel traag afleggen, konden we maar zes ploegen - waaronder Omega Pharma-Lotto en QuickStep - aan onze kant zien. Tegen zeven uur moesten we immers bij de bus staan. Jammer, maar de vreugde om de buitengewone dag overheerste. Bij het uitrijden van Parijs nog enkele ploegbussen gespot. En Mark Cavendish! Een betere afsluiter kon niet.
Mark Cavendish pakt twintigste Tourrit en het groen
Cadel Evans (BMC) fietste zich tijdens de afsluitende tijdrit in het geel. Het enige dat de Australiër en de rest van het peloton nog te wachten stond was een paradetocht richting Parijs waar nog acht rondes op de beroemde Champs-Elysées zouden worden gereden. Voor de start waren er enkele serene momenten. In Créteil werd een monument onthuld ter ere van Laurent Fignon. De tweevoudige Tourwinnaar overleed in augustus vorig jaar aan de gevolgen van kanker. Het peloton hield dan weer een minuut stilte te nagedachtenis van de slachtoffers van de tragedie in Noorwegen. De enige Noren in de Tour, Edvald Boasson Hagen (Sky) en Thor Hushovd (Garmin-Cervélo), stonden op de eerste rij.
In de aanloop naar Parijs konden de fotografen zoals gewoonlijk overvloedig kiekjes maken. Uiteraard van Cadel Evans en de nummers twee en drie: Andy en Fränk Schleck (Leopard). Ook de andere truidragers traden op de voorgrond. Samuel Sanchez (Euskaltel) reed rond in de bollen, Pierre Rolland (Europcar) in de witte trui en Mark Cavendish (HTC-Higroad) in het groen. De Brit was de enige die nog niet met zekerheid zijn trui mee naar huis zou mogen nemen. José Joaquin Rojas (Movistar) volgde op 15 punten. Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) stond derde in het puntenklassement met 50 punten achterstand. In theorie kon hij nog winnen, want er konden maximaal 65 punten gewonnen worden in deze laatste rit. 20 aan de tussensprint in de tweede ronde op de Champs-Elysées en 45 aan de aankomst.
Zonder ongelukken bereikte het peloton Parijs. Al scheelde het niet veel wat Evans betreft. Toen hij aan de volgwagen met een glaasje champagne poseerde kon hij nauwelijks het evenwicht bewaren. Enkele kilometers verder zou hij zijn nieuwe gele fiets omruilen voor zijn origineel model. BMC draaide als eerste de Champs-Elysées op. De renners, en het publiek, waren klaar voor acht ronden keihard knallen. Gianni Meersman (FDJ) zat klaar om mee te gaan in een ontsnapping, maar de Belg raakte niet weg. Zes renners slaagden daar wel in: Lars Bak (HTC-Higroad), Kristjan Koren (Liquigas), Sergio Paulinho (RadioShack), Christophe Riblon (AG2R), Jérémy Roy (FDJ) en Ben Swift (Sky). De Fransman Roy ging tijdens deze Tour al ontelbare keren in de aanval, hij krijgt meer dan verdiend de prijs van de superstrijdlust.
De zes passeerden aan de tussensprint. Koren was de snelste voor Roy en Paulinho. Uit het peloton werd Cavendish perfect gepiloteerd door zijn teamgenoten. Hij raapte negen punten. Rojas en Gilbert respectievelijk zeven en zes. HTC loodste Cavendish perfect richting tussensprint, maar dankzij Bak moest de ploeg geen kopwerk doen in het peloton. Gilbert nam die taak wel op zich in dienst van André Greipel. Andere ploegen die de vluchters in het vizier hielden waren Garmin-Cervélo voor Tyler Farrar, Lampre voor Alessandro Petacchi en QuickStep voor Gerald Ciolek. De zes vluchters kregen maar iets meer dan 40" voorsprong. Bij het ingaan van de slotronde hadden ze nog 15" over. Swift besliste om alles op alles te zetten en sprong vooraan weg. Bak ging achter de Brit aan en liet hem meteen achter zich. Toen gebeurde er iets opmerkelijk, het was HTC dat achter de eigen renner reed.
Bak werd door zijn eigen ploegmakkers gegrepen. In de voorlaatste kilometer verscheen Belgisch kampioen Gilbert nog een laatste keer op kop. Daarna was het tijd voor de Cavendish-show. Zijn treintje stond op de rails. Mark Renshaw zette zijn kopman perfect af. The Manx Express reed naar zijn twintigste Tourzege. Voor het derde jaar op rij wint hij op de Champs-Elysées. Het is wel de eerste keer dat Cav het groen mee naar huis mag nemen. Boasson Hagen sprintte naar de tweede plaats in de slotrit, voor Greipel. Farrar en, verrassend genoeg, Fabian Cancellara (Leopard) vervolledigen de top vijf. Voorbij de finish vierden ook de renners van BMC feest. Zij vielen hun kopman om de nek. Evans had Parijs bereikt zonder kleerscheuren.
Twee welverdiende winnaars op het podium. Mark Cavendish mocht de bloemen voor de dagzege in ontvangst nemen, en even later de groene trui. Die knuffelde hij overigens uitgebreid. Evans kon met de Arc de Triompe in de achtergrond de laatste gele trui in deze Tour om de schouders hangen. Als de Australiër opzij keek zag hij langs beide kanten een Luxemburger. Twee broers dan nog wel. Dit was een unieke editie, want nog nooit stonden twee broers op het Tourpodium. Een andere primeur was de eerste Tourwinst voor een Australiër. Met trots hing Evans de vlag van zijn geboorteland om zich. Tijdens de ceremonie werd het volkslied live gebracht. Een indrukwekkend moment en vooral een mooie afsluiter van een adembenemende Tour.
Het monument ter ere van Laurent Fignon in Créteil
Cavendish zegeviert op de Champs-Elysées
Evans is de eerste Australische Tourwinnaar
Het podium: v.l.n.r.: Andy Schleck (2de), Cadel Evans (1ste) en Fränk Schleck (3de)
De truien: v.l.n.r.: Pierre Rolland, Samuel Sanchez, Mark Cavendish en Cadel Evans
De laatste rit in deze Tour komt traditioneel aan op de Champs Elysées. Omstreeks tien voor drie wordt de paradetocht richting Parijs op gang getrokken in Créteil. Cadel Evans (BMC) mag in de fel gegeerde gele trui rondrijden. Andy Schleck en Fränk Schleck (Leopard) vervolledigen de top drie. In het algemeen klassement zal, zonder pech, niets meer veranderen. Enkel de strijd om groen moet nog beslecht worden. Mark Cavendish (HTC-Highroad) gaat van start als leider in het puntenklassement.
Na 44 km gezellig bijpraten arriveert het peloton in Parijs. Daar worden acht ronden gereden op de Champs Elysées. In de derde ronde ligt een tussensprint. Hier zal Mark Cavendish (HTC-Highroad) al even de beentjes moeten uitslaan. Er zijn maximaal twintig punten te verdienen. In het puntenklassement volgt José Joaquin Rojas (Movistar) op vijftien punten. Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) staat derde. Hij heeft een achterstand van vijftig punten op Cavendish. De Belgische kampioen lijkt uitgeteld. Aan de meet krijgt de winnaar 45 punten. Daar zal Cav naar alle waarschijnlijkheid sneller zijn dan Rojas. De Brit maakt de meeste kans op groen. Als hij wint, behaalt hij zijn twintigste ritzege in de Tour. Uitdagers van The Manx Express zijn ritwinnaars André Greipel (Omega Pharma-Lotto) en Tyler Farrar (Garmin-Cervélo).
Ondergetekende zal de aankomst volgen op de Champs Elysées zelf. Maandag volgt een uitgebreid verslag!
Vandaag was de dag van de waarheid in de Tour. De afsluitende tijdrit zou beslissen over winst en verlies. Andy Schleck (Leopard) mocht starten in het geel, maar had slechts een voorsprong van 57" op nummer drie Cadel Evans (BMC). Broer Fränk stond tussen de twee in, op 53" van Andy, maar hem werden geen kansen meer toegedicht op eindwinst. De tijdrit, 42,5 km lang, was dezelfde uit de Dauphiné Libéré. Evans had hem daar al in competitie gereden en bovendien apart verkend. Deze ochtend legde hij het traject nog een keer af. De Schlecks maakten deze ochtend voor het eerst kennis met het parcours. Ze legden het één keer per fiets af en een keer met de wagen. Dit verschil in voorbereiding zou wel eens fataal kunnen zijn.
Wereldkampioen tijdrijden Fabian Cancellara (Leopard) was bij de eerste starters. Hij schreef de voorlopig beste tijd op zijn naam, maar zou pas achtste worden. De hele Tour presteerde de Zwitser al onder zijn niveau. Wie boven zichzelf uitstijgt is Thomas De Gendt (Vacansoleil). De eerste twee weken raakte hij na een val niet meer vooruit, maar dat maakte hij de laatste dagen goed. Op Alpe d'Huez werd hij knap zesde. Vandaag liet hij zien dat hij kan tijdrijden. Aan de meet ging hij één seconde onder de voorlopige besttijd van Richie Porte (Saxo Bank). In de eindafrekening staat hij vierde op 1'29" van de winnaar. Tony Martin (HTC-Higroad) won deze tijdrit in de Dauphiné en deed ook nu een gooi naar de ritzege. De Duitser reed bijna tegen een volgwagen van Sky, maar kon een aanvaring net ontwijken. Martin dook aan de meet bijna anderhalve minuut onder de tijd van De Gendt. Op het einde van de dag zou zijn tijd - 55'33" - voldoende blijken voor de ritzege. Edvald Boasson Hagen (Sky) was goed onderweg en was aan de tussenpunten sneller dan De Gendt. De jonge Noor had echter stukken en moest van fiets wisselen. Hij werd pas twaalfde op 2'10" van de winnaar. Zonder pech zou hij wellicht ook niet gewonnen hebben. Zowel Boasson Hagen als Thor Hushovd (Garmin-Cervélo) zaten tijdens de tijdrit uiteraard met hun gedachten bij de tragedie die zich in hun thuisland Noorwegen gisteren heeft afgespeeld.
Alberto Contador (Saxo Bank) deed niet meer mee voor het podium, maar top vijf zat er wel nog in. En inderdaad, in het algemeen klassement springt hij over Damiano Cunego (Lampre), die 24" voor de Spanjaard stond. De drievoudig Tourwinnaar zal dit jaar als vijfde eindigen. Cunego zakte overigens meteen naar de zevende plaats. Samuel Sanchez (Euskaltel) springt naar de zesde plaats. Contador eindigde in de tijdrit overigens derde, op 1'06". Niet alleen de ereplaatsen stonden op het spel, ook de witte trui voor beste jongere. Pierre Rolland kon zijn leidersplaats vasthouden. Rein Taaramae (Cofidis) blijft tweede in dit klassement. De kloof van 1'33" kon hij maar terugbrengen tot 46".
Uiteraard was de gele trui datgene waar het vandaag allemaal om draaide. Al in in de eerste tien kilometer had Andy Schleck een halve minuut moeten prijsgeven op Evans. Aan het eerste tussenpunt na 15 km was het verlies 36". Evans zette aan dat tussenpunt overigens de tweede tijd neer. Hij was dus ook in de running voor de etappezege. Niet lang na deze officiële tijdsopname reed Evans tot op 5" van Andy. Dit kon Andy nog even vasthouden, maar het was duidelijk dat het kalf verdronken was. De achterstand van Andy op Evans bleef groeien en aan tussenpunt twee, op 15 km van de meet, bedroeg die al 1'41". Dat betekende al een voorsprong van 44" voor Evans in het algemeen klassement. De jongste Schleck bleef maar tijd verliezen. Hij zou uiteindelijk 2'31" moeten prijsgeven. Evans reed een uitstekende tijdrit en kwam amper 7" tekort voor de dagzege. Maar wat geeft dat. Het geel is binnen voor Cadel. Andy moet zich voor de derde opeenvolgende keer tevreden stellen met een tweede plaats. Het verschil met Evans bedraagt 1'34".
Beide Schlecks zullen in Parijs op het podium staan. Fränk Schleck reed zoals verwacht een nog zwakkere tijdrit van zijn broer. Hij wordt derde op 2'30" van Evans. Aan de houding van Fränk te zien, leek het op het eind alsof hij er volledig zou doorzakken en eventueel een podiumplaats zou moeten vergeten, maar dat gebeurde niet. Thomas Voeckler (Europcar) valt net naast het podium, met een verschil van 50" op de oudste Schleck. Kevin De Weert (QuickStep) blijft dertiende in het klassement. Daarmee doet de Belg vijf plaatsen beter dan vorig jaar. Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) behoudt zijn twintigste plaats. Onze klimrevelatie blijft Rob Ruigh (Vacansoleil), de beste Nederlander, voor met 1'22".
Cadel Evans strandde zowel in 2007 als 2008 op de tweede plaats. In 2007 werd hij verslagen door Alberto Contador en een jaar later door Carlos Sastre. De 34-jarige Australiër maakt zijn grote droom waar. De stugge Evans, die na zijn wereldtitel in 2009 heel bedeesd even zwaaide, kwam ook nu heel rustig over de streep. Op dat ogenblik was hij echter al zeker. Maar goed, nooit te vroeg victorie kraaien zeker. Nadat de Schlecks waren aangekomen, begon hij toch een lach op het gezicht te krijgen. Hij kreeg zelfs de tranen in de ogen. Dit is het mooiste moment uit zijn carrière. Het moet gezegd: Evans heeft de eindzege niet gestolen. De voorbije dagen nam hij zijn verantwoordelijkheid op. In de rit donderdag, leidde hij tien kilometer lang in zijn eentje de achtervolging op de ontketende Andy Schleck. Gisteren hielp zijn ploeg, en ook hijzelf, in de achtervolging op Andy schleck en Contador. Op Alpe d'Huez liet hij zijn defensieve stijl achterwege en probeerde weg te rijden van de Schlecks. Dat lukte echter niet. In elk geval verdient hij het om morgen in het geel Parijs binnen te rijden. Hij behaalde ook een ritzege in deze Tour. Evans versloeg Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) op diens verjaardag in de vierde etappe. De aankomst lag toen op de Mûr-de-Bretagne.
Na drie weken Tour is nog steeds niet beslist wie in Parijs het geel mag omgorden. Andy Schleck (Leopard) begint als leider aan de tijdrit van 42,5 km in en rond Grenoble. Zijn broer Fränk staat tweede op 53". De grootste concurrent voor Andy is echter Cadel Evans (BMC). De Australiër moet 57" goedmaken op de jongste van het broederpaar. In 2007 en 2008 maakte Evans ook kans om in de afsluitende tijdrit het laken naar zich toe te trekken. Telkens zou hij tweede eindigen in het algemeen klassement. In 2007 kwam hij amper 23" tekort om Alberto Contador van zijn eerste Tourzege af te houden. Een jaar later moest Evans de duimen leggen voor Carlos Sastre, die de Tour met 58" won.
Andy Schleck eindigde de voorbije twee edities op de tweede plaats na Alberto Contador. Vorig jaar begon hij de tijdrit op zaterdag met 8" achterstand op El Pistolero. In de aanvangsfase kon Andy gelijke tred houden. Daarna begon hij tijd te verliezen op Contador. Toch reed hij een heel sterke tijdrit, de beste van zijn leven. Hij moest slechts 31" prijsgeven op zijn rivaal en zou de Tour verliezen met 39". Exact de tijd die hij op de Port de Balès was verloren door een kettingincident. De jongste Schleck kan dus wel wat meer op cruciale momenten. Vandaag mag hij dan ook nog eens de tijdrit rijden als allerlaatste mét het geel om de schouders. En dat geeft vleugels. Kijk maar naar wat Thomas Voeckler (Europcar) allemaal presteerde in de Pyreneeën en de Alpen.
In normale omstandigheden is Cadel Evans echter de beste tijdrijder, maar dit is de Tour. Daarbij komt dat het parcours niet echt vlak is. Er zitten dan wel geen hellingen in, de weg gaat toch op en af. Na 15 km krijgen we een eerste indicatie aan het tussenpunt in Vizille. 15 km voor de meet volgt weer een tijdsopname. Het laatste tussenpunt ligt op 5 km van de streep. Ofwel weten we op dat ogenblik al met zekerheid wie de Tour op zijn naam kan schrijven, ofwel blijft het spannend tot op de meet en komen we in de buurt van de historische acht seconden van Greg Lemond en Laurent Fignon in 1989.
We stevenen dus af op een duel tussen Andy Schleck en Cadel Evans voor het geel. Fränk Schleck zou dan de derde plaats moeten bekleden in Parijs. Tenzij dat Thomas Voeckler nog een allerlaatste keer alles uit de kast haalt. De Franse publiekslieveling volgt op 1'17" van Fränk. Naast het podium staan nog heel wat ereplaatsen op het spel. Alberto Contador (Saxo Bank) bijvoorbeeld staat 24" achter op Damiano Cunego (Lampre), hij zou dus nog in de top vijf kunnen finishen. Al zeker als Voeckler geen begenadigde dag heeft. Kevin De Weert staat momenteel dertiende en dat lijkt zo te blijven. Daarmee bereikt hij zijn doel: beter doen dan vorig jaar. Toen was hij achttiende. Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) staat twintigste. De Nederlander Rob Ruigh (Vacansoleil) is zijn dichtste concurrent op 1'23".
Uiteraard wordt er ook gestreden voor ritwinst. Vorig jaar won Fabian Cancellara (Leopard) de afsluitende tijdrit. Deze Tour gaf hij geen heel sterke indruk. Hij moest in de bergen heel vroeg lossen. Toch mag Spartacus niet onderschat worden. De voorbije twee jaar ontpopte Tony Martin (HTC-Highroad) zich als uitdager van de Zwitser. Ook bij zijn staat van paraatheid zijn er vraagtekens. Een andere hardrijder die nog in deze Tour rondrijdt is David Millar (Garmin-Cervélo). De tijdrit is dezelfde als in de Dauphiné Libéré. Toen was Martin de beste. Maar op het einde van de Tour zijn de verhoudingen helemaal anders dan gewoonlijk. Het zou dus wel een verrassende winnaar kunnen zijn.
Pierre Rolland is verrassende winnaar op Alpe d'Huez
Een korte, maar krachtige etappe stond de renners te wachten daags voor de tijdrit. Het peloton moest in deze korte afstand over volgende Alpenreuzen: Col du Télégraphe (1ste categorie), Col du Galibier (buiten categorie) en Alpe d'Huez (buiten categorie). Naast de ritzege en het algemeen klassement stond ook het bergklassement op het spel waarvoor de allerlaatste keer punten verdeeld werden. Maximaal 70 punten konden gewonnen worden. Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) stond op kop met een totaal van 74. Samuel Sanchez (Euskaltel) en Andy Schleck (Leopard) volgden op respectievelijk vier en twee punten. Om kans te maken zou Vanendert het beste meegaan in een ontsnapping.
Een vlucht kwam al onmiddellijk tot stand nadat de vlag naar beneden was gegaan omstreeks twintig voor drie. Johnny Hoogerland (Vacansoleil) sprong als eerste weg. Veertien renners sloten bij de Nederlander aan. Vanendert was daar niet bij. Wel aanwezig: Mickaël Buffaz (Cofidis), Marcus Burghardt (BMC), Alberto Rui Costa (Movistar), Leonardo Duque (Cofidis), Imanol Erviti (Movistar), Juan Antonio Flecha (Sky), André Greipel (Omega Pharma-Lotto), José Iván Gutierrez (Movistar), Maxim Iglinskiy (Astana), Gorka Izagirre (Euskaltel), Kristjan Koren (Liquigas), Jérôme Pineau (QuickStep), Christophe Riblon (AG2R) en Pablo Urtasun (Euskaltel). Tegen de Télégraphe hadden ze 2'45" voorsprong. Dan gebeurde er bij de favorieten iets onverwacht. Alberto Contador (Saxo Bank) viel aan! Wilde hij een nummertje opvoeren zoals Andy Schleck de dag voordien? Contador vertrok zelfs op meer dan 90 km van de finish. In tegenstelling tot Andy zou El Pistolero niet alleen wegraken. Andy Schleck, Cadel Evans (BMC) en Thomas Voeckler (Europcar) sprongen mee. Voeckler dichtte in zijn eentje de kloof overigens op zeer indrukwekkende wijze. Ook Fränk Schleck was eerst mee met Contador, maar hij stond ineens geparkeerd toen de Spanjaard een tweede keer versnelde.
Contador zette zich nog verschillende keren recht op de trappers en dat werd ook Voeckler teveel. Evans stond eveneens aan de kant. De Aussie sukkelde vervolgens wat met zijn materiaal en wisselde enkele keren. Of dat de oorzaak was dat hij niet meekon is twijfelachtig. Hij zou terechtkomen in het peloton met daarin Fränk Schleck, Ivan Basso (Liquigas) en Damiano Cunego (Lampre). Basso liet enkele van zijn mannen aan de kop sleuren, net als Evans. Contador en Schleck raapten de gelosten één voor één op en fietsten naar de leiding van de race. Op de top had de groep Evans 1'35" achterstand op de kopgroep. Voeckler bleef tussenin hangen op iets meer dan een halve minuut. Wellicht had hij zich op dat ogenblik beter laten uitzakken. Op de Télégraphe werd hij bijgestaan door Pineau die hij onderweg opraapte. Boven gaf Voeckler zijn landgenoot een schouderklopje.
Na een dalende strook van vijf kilometer begon de Galibier. Hier werd de kopgroep uitgedund tot vijf man: Contador, Costa, Izagirre, Riblon en Schleck. Contador vroeg aan zijn medevluchters om over te nemen, daar werd eerst aarzelend op gereageerd door Andy Schleck. Uiteindelijk zou de Luxemburger toch meedraaien. In de groep Evans bleven BMC en Liquigas het tempo bepalen. Voor Vanendert ging het te snel. Onze landgenoot zou de bollen dus niet mee naar huis nemen. Hij heeft echter een prachtige Tour achter de rug, vooral door zijn overwinning op Plateau de Beille. Halfweg zouden ook Rein Taaramae (Cofidis) - de witte trui - en Kevin De Weert (QuickStep) lossen. Zij zouden echter in de afdaling weer kunnen aansluiten. Enkele kilometers voor de top zette niemand minder dan Evans zich op kop. Door zijn tempoversnelling werd Voeckler bij de lurven gegrepen. Basso hing tegen het einde van de col aan de staart en zou hij uiteindelijk moeten lossen. Door prikken van Samuel Sanchez (Euskaltel) en Evans zou ook Voeckler moeten afhaken. Hij liet het niet na wat show te verkopen. Zo ketste hij een drinkbus keihard tegen de grond.
Op de top passeerde Andy Schleck als eerste en pakte 20 punten. Dat bracht hem op een totaal van 98 punten, want op de Télégraphe was hij tweede, goed voor acht punten. De voorsprong op de achtervolgers was wel fel verkleind. Sanchez kwam boven na 25", Evans en Fränk Schleck na 34" en Basso na 1'09". Voeckler volgde op anderhalve minuut. Als excellente daler vond Sanchez de aansluiting bij de kopgroep. Er zou een grote hergroepering komen 25 km voor de aankomst. Alle favorieten zaten opnieuw bij elkaar: Basso, Contador, Cunego, Evans, Sanchez en de Schlecks. In de achtergrond reden enkele ploegmaten van Voeckler de ziel uit hun lijf om hun kopman terug te brengen. Eén mannetje van de ploeg zat wel in de eerste groep: Pierre Rolland. Hij voelde zich zo goed dat hij op 20 km van de streep demarreerde. Ryder Hesjedal (Garmin-Cervélo) ging als enige mee. Twee kilometer voor de klim naar Alpe d'Huez begon, kreeg de groep favorieten het gezelschap van Voeckler en co. Bij de gele trui zaten ook Kevin De Weert en Thomas De Gendt (Vacansoleil). De tussensprint van de dag lag aan de voet van de Alp. Hesjedal passeerde als eerste voor Rolland. Ze hadden 55" voorsprong. Cofidis bepaalde het tempo, want Rolland stond maar 33" achter hun witte trui Taaramae.
Op Alpe d'Huez vloog Jakob Fuglsang (Leopard) er meteen in. Een beetje te enthousiast, want de broertjes Schleck zaten achterop en er viel een gaatje. Fuglsang hield in, maar Evans en Bauke Mollema (Rabobank) zetten door. Fuglsang zou zijn kopmannen echter terugbrengen. Na één kilometer prikte Contador. Andy Schleck en Evans gingen eerst nog gezwind mee. Door de versnelling werden de koplopers ingelopen op 12 km. Contador prikte nog eens. Dit keer moesten Schleck en Evans passen. Deed El Pistolero enkel een gooi naar de ritzege, of hoopte hij op meer?
Evans en Schleck zouden worden bijgehaald door een groep met Fränk Schleck. Voeckler was niet mee en zou zijn gele trui nu echt moeten afstaan. Om beurten namen de broers de kopbeurten voor hun rekening. Hun tempo lag niet voor iedereen hoog genoeg. Rolland ging in de achtervolging. Peter Velits (HTC-Higroad) demarreerde. Samuel Sanchez sprong er naartoe en zette alleen door. Ook De Gendt versnelde, hij zou tot bij Velits rijden. Sanchez vormde een duo met Rolland. De Schlecks volgden op iets meer dan een minuut van Contador op 4 km van de top. Zijn klassement redden zat er niet meer in voor Contador. De ritzege zou ook niet makkelijk worden, want Rolland en Sanchez zaten op slechts 12". Op 2,5 km haalden ze de Spanjaard bij. Rolland haalde direct alles uit de kast en demarreerde. De jonge Fransman reed naar de ritzege op Alpe d'Huez! Winst en verlies bij Europcar op één dag: geel kwijt, maar een ritzege én de witte trui. Rolland blijft Taaramae met 1'33" voor. Sanchez werd tweede op Alpe d'Huez en pakt de bollen mee naar Parijs. Contador werd derde. Aan zijn escapades houdt El Pistolero wel de prijs van de strijdlust over. Bij de favorieten viel Evans tot twee keer toe aan. Andy volgde, maar zelf aanvallen zat er niet meer in. Ze raapten Velits en De Gendt op, maar uit de achtergrond konden Fränk en enkele anderen terugkeren. De Gendt zou knap zesde worden. Andy kwam doodop over de streep, maar het geel maakte ongetwijfeld alles goed. Met 53" voorsprong op broer Fränk en 57" op Evans begint hij aan de tijdrit. Voeckler staat na deze etappe vierde. Hij volgt op 2'10" van de jongste Schleck. Wie weet zit een podiumplaats er nog in.
De bus kwam net als in de vorige alpenrit buiten tijd. Dit keer met slechts enkele seconden. Opnieuw werden ze opgevist, en verloren ze twintig punten. Dit keer was dat niet zo erg voor Mark Cavendish (HTC-Higroad), want nu zat ook José Joaquin Rojas (Movistar) in de gruppetto. Eén man kwam nog na de bus over de eindmeet, en voor hem had de organisatie geen genade: Björn Leukemans (Vacansoleil). Hij moet zijn eerste Tour noodgedwongen op twee dagen van Parijs verlaten. Hij zal niet meer terugkeren. De Belg gaf eerder al mee dat de Tour niets voor hem is. Zijn ploegmaat De Gendt deed het dus veel beter met een zesde plaats. De Weert werd dan weer achttiende op 2'46" van Rolland. In het algemeen klassement blijft hij dertiende. Vanendert zakt van de achttiende naar de twintigste plaats.
De etappe gisteren was werkelijk genieten. Tot ieders verbazing plaatste Andy Schleck (Leopard) een demarrage op de Col d'Izoard. Pas meer dan 60 km verder lag de meet. Die was ook nog eens getrokken op de Col du Galibier: met 2644 m de hoogste aankomst ooit. Op de Izoard bouwde hij al een voorsprong van twee minuten uit. In de afdaling en de vallei kon hij die zelfs vergroten, ondanks de tegenwind. Ploegmaat Maxime Monfort speelde daar een cruciale rol in. Medevluchter Dries Devenyns (QuickStep) deed ook wat kopwerk. Tegen de voet van de Galibier waren alle koplopers gevat door Schleck. Tegen de Lautaret reed hij nog alleen. Een solo richting de top van de Galibier, waar de bevrijding wachtte. De jongste Schleck boekte zijn derde Tourrit, maar met voorsprong de mooiste. Het geel zat er niet in. Die dekselse Thomas Voeckler (Europcar) bleef standhouden en heeft nog 15" over. Schleck doet wel een belangrijke zaak door tijd uit te lopen op Cadel Evans (BMC), die een veel betere tijdrijder is. Evans zette gisteren ook een knappe prestatie neer door in 10 km in zijn eentje de achterstand op Andy met twee minuten te verkleinen.
Er doen nog vier mensen mee voor de Tourzege. De gebroeders Schleck en Evans. De vierde man is Voeckler. Wat tijd betreft staat hij nog steeds op kop. Normalerwijze wordt hij geacht te breken, maar dat wordt nu al een week gezegd. Hij kraakte niet in de Pyreneeën en totnogtoe overleefde hij ook in de Alpen. Het podium lijkt alvast niet langer een onmogelijke zaak. Voeckler staat dus op één, gevolgd door Andy op 15". Broer Fränk staat 1'08" achter. Evans staat vierde op 1'12". De eerste vier staan dus werkelijk op een zakdoek bijeen. Het valt af te wachten of Andy en Evans de inspanningen van gisteren goed verteren. Mogelijk wordt Fränk de winnaar van de dag.
De rit vandaag wordt een korte, maar heel krachtige. Slechts 109 km lang, maar wel bezaaid met volgende kleppers: Col du Télégraphe (1ste cat.), Col du Galibier (buiten categorie) en Alpe d'Huez (buiten categorie). Vanuit de startplaats Modane gaat het de eerste tien kilometer in dalende lijn om in Saint-Michel-de-Maurienne aan de Télégraphe te beginnen voor een tocht van 11,9 km aan een gemiddeld stijgingspercentage van 7,1 %. Na de top wordt de renners weinig of geen rust gegund, want daar doemt al de Galibier op. Die wordt vandaag langs een andere kant beklommen dan gisteren. Dit keer is de beklimming 16,7 km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,8 %. Vanaf boven af gaat het via een afdaling van om en bij de 50 km naar de voet van Alpe d'Huez. Deze slotklim is 13,8 km lang. Het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt maar liefst 7,9 %. De eerste twee stroken stijgen aan meer dan 10 %. Tussen kilometer negen en tien ligt een strook van 11,5 %. De laatste drie kilometer stijgt het dan weer niet meer boven de 5,5 %.
Niet alleen het geel en de etappezege staan op het spel vandaag. Ook de andere truien. Te beginnen met het groen. Gisteren kwam Mark Cavendish (HTC-Highroad) buiten tijd, samen met meer dan tachtig andere renners! De grupetto werd opgevist, maar iedereen verloor wel twintig punten. Ook Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) zat in die bus, hij is uitgeteld voor groen. José Joaquin Rojas (Movistar) daarentegen was wel intijds binnen, waardoor hij nu maar vijftien punten achterstand op Cav heeft. De tussensprint ligt aan de voet van Alpe d'Huez, dus die zal geen rol spelen.
In deze Alpenrit staat ook de bolletjestrui op het spel. Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) staat momenteel nog aan de leiding met een totaal van 74 punten. Samuel Sanchez (Euskaltel) volgt nog steeds op twee punten. Door zijn overwinning op de Galibier, goed voor veertig punten, is Andy Schleck geklommen tot de derde plaats. De Luxemburger heeft 70 punten. Ook de andere favorieten hebben gisteren heel wat punten gesprokkeld. Fränk Schleck en Cadel Evans hebben respectievelijk 56 en 50 punten. Vandaag is het de beslissende dag voor het bergklassement, want in de twee laatste ritten zijn geen punten meer te winnen. Vanendert gaat het beste mee in de ontsnapping, want op Alpe d'Huez zal hij meer dan waarschijnlijk na de favorieten eindigen. Op de Télégraphe liggen tien punten klaar voor de eerste, op de Galibier zijn dat er twintig. Op Alpe d'Huez liggen voor de winnaar 40 punten klaar. Er wacht ons Belgen een spannende dag. Ook voor het algemeen klassement overigens. Kevin De Weert (QuickStep) staat momenteel dertiende en Vanendert zestiende. Het verschil tussen beide Belgen is 1'47". Ten slotte wordt er ook gestreden om de beste jongere te zijn. Rein Taaramae (Cofidis) heeft een voorsprong van amper 33" op Pierre Rolland (Europcar). Hij is degene die Voeckler in de bergen bijstond. Rigoberto Urán (Sky) zakte gisteren van de eerste naar de derde plaats. De Colombiaan heeft een achterstand van 3'10".
Rit 18: Pinerolo (Italië) - Galibier Serre-Chevalier (200,5 km)
donderdag 21 juli 2011
Andy zet Tour op z'n kop
Vandaag stond de koninginnenrit van deze Tour op het programma. Er moesten drie hellingen buiten categorie beklommen worden: Col Agnel, Col d'Izoard en de Col du Galibier. Er werd een grote strijd verwacht tussen de kanshebbers op de eindzege. En alweer zou Thomas Voeckler (Europcar) het geel verliezen. Deze rit verliep echter op een geheel andere manier dan alle scenario's die vooraf geopperd waren. Dankzij Andy Schleck (Leopard), die met veel lef al zestig kilometer voor de aankomst demarreerde. Een verslag van een gekke dag in de Alpen.
Negentien renners lieten zich niet afschrikken door het loodzware parcours en kozen resoluut voor de aanval. Daarbij twee Belgen. Dries Devenyns (QuickStep) was één van hen. De andere was Maxime Monfort (Leopard) die samen met Joost Posthuma vooruit was gestuurd als luitenant van de Schlecks. Cadel Evans (BMC) had eveneens twee mannen in de leidersgroep: Brent Bookwalter en Marcus Burghardt. Ook onze noorderburen lieten zich niet onbetuigd. Twee Nederlanders zaten mee in de kopgroep: Maarten Tjallingii (Rabobank) en Johnny Hoogerland (Vacansoleil). Dit zijn de namen van hun medevluchters: Mickaël Delage (FDJ), Anthony Delaplace (Saur-Sojasun), Leonardo Duque (Cofidis), Imanol Erviti (Movistar), Danilo Hondo (Lampre), Maxime Iglinskiy (Astana), Markel Irizar (RadioShack), Ramunas Navardauskas (Garmin-Cervélo), Ruben Perez (Euskaltel), Nicolas Roche (AG2R), Egor Silin (Katusha) en Pablo Urtasun (Euskaltel). Ze kregen een maximale voorgift van meer dan acht minuten. Deze vluchters kaapten alle punten weg aan de tussensprint na 40 km. Duque was daar de snelste.
De eerste col van de dag was de Agnel (23,7 km en 6,5 % gemiddeld). Of liever de Agnello, want hij werd beklommen via de Italiaanse kant. Met zijn 2744 m is de Agnello het hoogste punt in deze Tour. Een groepje met onder meer Robert Gesink (Rabobank), Levi Leipheimer (RadioShack) en Lieuwe Westra (Vacansoleil) reed er weg van het peloton. Dat werd gemend door Stuart O'Grady (Leopard). Enkele van zijn ploeggenoten moesten vroegtijdig lossen: Fabian Cancellara en Jakob Fuglsang. Ook Alberto Contador (Saxo Bank) verloor met Benjamin Noval een belangrijk mannetje voor het vervolg van de etappe. Contador zelf zat verdacht ver achteraan. Was dat een teken aan de wand? Voorin reed Iglinskiy dan weer als eerste over het dak van deze Tour en streek er de Souvenir Henri Desgrange op.
In de afdaling verscheen Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) in beeld. Hij nam ploegmaat Jelle Vanendert, Kevin De Weert (QuickStep) en gele trui Thomas Voeckler op sleeptouw. Ze reden tot bij de groep met Gesink, waardoor deze ontsnapping meteen teniet werd gedaan. Het peloton volgde immers in het zog. Bij aanvang van de Col d'Izoard ( 14,1 km en 7,3 %) reden nog tien renners op kop: Devenyns, Erviti, Hoogerland, Iglinskiy, Irizar, Monfort, Posthuma, Roche, Silin en Urtasun. Posthuma bepaalde het tempo tijdens de beklimming. De Leopards deden dat eveneens in het peloton. Jens Voigt en opnieuw O'Grady namen die taak op zich. Daardoor moesten enkele van hun teamgenoten echter de rol los. Wederom Fuglsang, maar verrassend genoeg ook Linus Gerdemann. Noval moest voor de tweede keer afhaken. Leipheimer, die even voordien nog mee in de aanval was, kon evenmin nog volgen. Maxime Bouet (AG2R) voelde zich wel nog goed en liet het peloton achter zich. Ver zou zijn onderneming echter niet dragen. Bij de koplopers voelde Iglinskiy zich opperbest en plaatste een demarrage op 5,5 km van de top. Juist nadat Posthuma was gelost.
Dan gebeurde het! Zes kilometer voor de top viel niemand minder dan Andy Schleck (Leopard) aan. Geen enkele renner volgde hem, want het leek een onbegonnen onderneming met nog meer dan 60 km tot de aankomst. Waaronder nog de slotklim naar de Galibier. De demarrage van Schleck getuigde wel van lef. Daar leek het de broers in de Pyreneeên wat aan te ontbreken. Schleck fietste onmiddellijk een mooie voorsprong bijeen. Voor de top haalde hij Posthuma in, die hem niet heel lang meer van dienst kon zijn. Op de top kwam Schleck 1'50" na Iglinskiy boven. Het peloton volgde op twee minuten van de Luxemburger. In het peloton was het Europcar die het kopwerk deed. Saxo Bank zette met David Navarro wel een man mee aan het werk. Toch leken de favorieten er gerust in te zijn dat Schleck zijn vlucht niet tot een goed einde zou brengen.
Op de top was Iglinskiy dus als eerste gepasseerd. Anderhalve minuut later volgden Devenyns, Monfort en Silin. Tussenin reed Roche. Monfort wachtte in de afdaling zijn kopman op. Samen reden ze dan het gaatje op Devenyns en Silin dicht. Ook Roche moest er aan geloven. In de vallei, waar tegenwind stond, moesten Monfort en Schleck aanvankelijk het werk alleen opknappen, maar uiteindelijk zou Devenyns overstag gaan en mee kopwerk doen. Het vijftal haalde Iglinskiy in op 30 km van de streep. Dat is zeven kilometer voor de voet van de Galibier. In het peloton volgde er overleg tussen Alberto Contador en Samuel Sanchez (Euskaltel) die de voorbije dagen al lieten zien dat ze elkaar graag met raad en daad bijstaan. Euskaltel hielp de Saxo's dan ook in de achtervolging. Tegen de vallei kwamen veel mannen terug uit de achtergrond, zoals Rigoberto Urán (Sky) die op de Izoard had moeten lossen en in de afdaling tegen de vlakte ging. Contador maakte van de vallei gebruik om zijn fiets te wisselen. Het feit dat zoveel mannen terugkeerden, duidde er op dat er geen haast was om Schleck bij te halen. Andy had aan de voet van de Galibier een voorsprong van meer dan drie minuten.
Dan kon men beginnen aan de slotklim. De top van de Col du Galibier ligt op 2645 m waardoor dit meteen de hoogste aankomstplaats ooit was. Men herdenkt dit jaar dat 100 jaar geleden deze col voor het eerst werd beklommen. Morgen staat de Galibier nog eens op het programma. De lengte van deze mythische col is 23,0 km en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 5,0 %. De eerste helft zijn er geen stroken van meer dan 5,5 %. Ook hier hadden de renners nog wind tegen. Dat zou het geval zijn tot aan de top van de Lautaret op 9 km van de streep. Toch weerhield de wind Schleck er niet van om op 20 km van de aankomst al een voorsprong van 3'48" bijeen gereden te hebben. Dat was voor een groot deel ook te danken aan het berewerk van onze Monfort. Drie kilometer verder moesten Monfort en Devenyns afhaken. Niet veel later volgde Silin.
Andy Schleck bleef maar van de andere favorieten wegrijden. 15 km voor de top hadden zij al een achterstand van vier minuten. Het sein voor Contador om zelf op kop te beginnen rijden. Voor even toch. Cadel Evans (BMC) sprong bij. Hij vroeg hulp aan Pierre Rolland (Europcar) maar hij mocht niet overnemen van zijn kopman Voeckler. Contador liet Navarro dan nog maar wat kopwerk verrichten. Echte organisatie van alle klassementsrijders kwam er niet. De voorsprong bleef echter oplopen tot 4'30". Evans trok het tempo nogmaals op. Van af dat ogenblik zou hij de koppositie niet meer verlaten tot 3 km voor de top.
Roche moest Schleck en Iglinsky laten gaan op 10 km van de top. Bovenop de Lautaret liet Andy ook Iglinskiy achter zich. De faviorieten kwamen hier door op 3'34". Nog steeds een mooie voorsprong voor de jongste Schleck. Bij de favorieten volgden geen aanvallen. Evans bleef maar mennen. Voor Samuel Sanchez werd het allemaal te veel. Hij moest lossen. dat zou goed kunnen zijn voor Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) die slechts twee punten voor stond in het bergklassement. Vanendert moest even verder echter zelf lossen en zou niet voor de bergpunten kunnen meespelen. Vier kilometer voor de top was dit de samenstelling van het groepje onder leiding van Evans: Basso (Liquigas), Contador, Cunego (Lampre), Fränk Schleck, Rolland en Voeckler. Nog steeds had Andy meer dan drie minuten voorsprong. Op drie kilometer voor de top gebeurde iets heel verrassend: Contador moest lossen! Na wat hij de voorbije dagen had laten zien, was dat geheel oneverwacht. Het beeld van Contador die aan de staart bengelde op de Agnello was dus wel degelijk een teken aan de wand. Contador was niet goed (genoeg). Toen Basso zag dat Contador loste, nam hij het werk van Evans over. Ook Rolland mocht meerijden van Voeckler. Die maakte immers kans zijn gele trui te redden, want Schleck stond in het klassement 2'36" achter op de Fransman en het was nog mogelijk de trui te redden. In de laatste twee kilometer had Andy nog drie minuten over.
In elk geval bracht Andy Schleck een heroïsche vlucht tot een goed einde. Hij boekte zijn mooiste zege ooit. Het is lang geleden dat een favoriet voor het eindklassement zo een onderneming heeft durven opzetten. Eddy Merckx keek mee in de wagen van de Tourdirectie en zag dat het goed was. Broer Fränk maakte het familiegeluk copmleet en finishte als tweede. Voor Evans en Basso. En jawel, Voeckler redde voor de zoveelste keer zijn trui. Hij heeft nu nog 15" voorgift op Andy Schleck. Die naast de ritzege binnen te rijven ook een goede zaak doet in het algemeen klassement en terug in de running is voor de eindzege. Andy staat nu derde in het bergklassement met slechts vier punten minder dan Vanendert. Het gevaar voor onze landgenoot lijkt dus vanuit Luxemburgse hoek te komen. De grote verliezer is Contador. El Pistolero kwam 3'50" na Schleck binnen. Die kreeg overigens meer dan verdiend de prijs van de strijdlust.
De bus met sprinters Mark Cavendish (HTC-Higroad) en Tyler Farrar (Garmin-Cervélo) kwam buiten tijd aan. De tijdslimiet lag op 33'07" en de grupetto kwam binnen op 35'40". De renners werden opgevist, maar verloren wel 20 punten. Dat betekent dat José Joaquin Rojas (Movistar), die in een eerdere groep binnen was gekomen, nu maar 15 punten achterstand meer heeft op Cav. Ook in het jongerenklassement waren er verschuivingen. Rein Taaramae (Cofidis) neemt de witte trui over van Urán. Hij staat 33" voor op Rolland, de meester-helper van Voeckler.
Nog even meegeven dat Vanendert 14de werd op 3'50" van Schleck. De Weert finishte als 22ste op 5'35". In het algemeen klassement staat De Weert nu 13de en Vanendert 16de.
Rit 18: Pinerolo (Italië) - Galibier Serre Chevalier (200,5 km)
De koninginnenrit in de Alpen vertrekt in het Italiaanse Pinerolo waar de rit gisteren aankwam. De eindstreep ligt 200 km verder op de top van de Galibier (2645 m). Nog nooit was de Galibier het decors voor een aankomst, nog nooit lag de finish zo hoog. Vooraleer de renners aan de Galibier kunnen beginnen, moeten ze eerst nog over twee andere cols buiten categorie: de Agnel en de Izoard. Alsof het parcours op zich nog niet loodzwaar genoeg is, zal ook het weer een rol spelen. Vooral over de omstandigheden op de Galibier was veel te doen, nadat deze week tweehonderd wielertoeristen moesten worden geëvacueerd doordat ze werden verrast door de sneeuw. Vandaag zal het weer eveneens grillig zijn. Aan de voet van de Galibier is het open weer, maar naarmate de top nadert kunnen de renners in regen- en sneeuwbuien terechtkomen.
Vooraleer het grote klimwerk begint, ligt er een tussensprint na 46,5 km in het Italiaanse Verzuolo. Hier zal Mark Cavendish (HTC-Highroad) ongetwijfeld nog wat punten willen pakken vooraleer hij aan een lange dag in de achterste gelederen van het peloton begint. Vanaf de sprint is het nog veertig kilometer tot de voet van de Col Agnel, maar ook op dat stuk loopt de weg al omhoog. De Col Agnel (buiten categorie) is 23,7 km lang en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 6,5 %. Met een hoogte van 2744 m vormt deze berg het dak van de Tour. Degene die als eerste bovenkomt passeert krijgt de Souvenir Henri Desgrange, een extra premie. Het zwaartepunt ligt in de tweede helft van de klim waar stroken liggen van meer dan 10 %. Voorbij de top rijdt het peloton Frankrijk binnen. Na een afdaling van 20 km kunnen de renners zich bevoorraden in de vallei. Hier kunnen ze krachten opdoen vooraleer de beklimming van de Col d'Izoard (buiten categorie) aan te vatten. De Izoard heeft een lengte van 14,1 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,3 %. Ook hier is de tweede helft steiler, met stroken van 10 %.
Daarna is het dalen tot even voorbij Briançon. Vervolgens gaat het weer bergop. De slotklim naar de top van de Galibier (buiten categorie) is 22,8 km lang. Het gemiddeld stijgingspercentage is niet zo hoog: 4,9 %. Het is wel een slopende klim vanwege de lengte en het feit dat de hele etappe al loodzwaar is geweest. In de eerste acht kilometer stijgt het nooit meer dan 5,0 %, dus wellicht zullen de favorieten hier nog even afwachten. Het is pas in de laatste negen kilometer dat er stroken zijn van 8 en 9 %. Dat is voorbij de top van de Lautaret.
Wellicht zullen de klassementsrijders voor de ritzege strijden. Ook onze Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) zal zich in de debatten moeten mengen op de slotklim wil hij zijn bolletjestrui deze avond opnieuw om de schouders hebben hangen. Momenteel heeft hij maar twee punten voorsprong op Samuel Sanchez (Euskaltel). Op cols buiten categorie zijn maximaal twintig punten te verdienen, maar dat wordt verdubbeld als de aankomst boven is. Aan de streep is dit de puntenverdeling: 40, 32, 24, 16, 8 en 4. Opdracht voor Jelle: finishen voor Sanchez. Naast de bolletjestrui en de etappezege staat vooral de gele trui op het spel. Thomas Voeckler (Europcar) mag voor de negende keer starten in het geel. Zijn voorgift op nummer twee Cadel Evans (BMC) bedraagt 1'18". Fränk Schleck (Leopard) is derde op 1'22". Zijn broertje Andy (Leopard) staat nog meer dan een minuut verder. In de Pyreneeën prikte de jongste Schleck enkele keren, maar kon hij nooit wegrijden. Fränk Schleck kon dat wel op weg naar Luz-Ardiden. Beiden moesten echter lossen op de Col de Manse, twee dagen terug. Daar maakte Alberto Contador (Saxo Bank) een sterke indruk. Samen met Samuel Sanchez en Cadel Evans kon hij afstand nemen van de concurrenten. Gisteren vormde hij alweer een tweespan met landgenoot Sanchez in de afdaling, maar voor de streep werden ze bijgehaald onder impuls van de Schlecks. De voorbije dagen leken de Schlecks zwakker en Contador sterker dan in de Pyreneeën. El Pistolero zou wel eens genadeloos kunnen toeslaan op de Galibier.
Net als in de vorige etappe ging het er hard aan toe in de aanvangsfase. Te hard voor Paolo Tiralongo (Astana), want hoewel de aankomst in zijn thuisland lag besliste hij er toch de brui aan te geven. In de ontsnapping van de dag, die bestond uit veertien man, was één landgenoot mee: de lang verwachte Björn Leukemans (Vacansoleil) die tot nog toe onopvallend doorheen Frankrijk fietste. Dit zijn de namen van zijn medevluchters: Andrey Amador (Movistar), Edvald Boasson Hagen (Sky), Borut Bozic (Vacansoleil), Sandy Casar (FDJ), Sylvain Chavanel (QuickStep), Julien El Fares (Cofidis), Dmitriy Fofonov (Astana), Jonathan Hivert (Saur-Sojasun), Bauke Mollema (Rabobank), Dmitriy Muravyev (RadioShack), Maciej Paterski (Liquigas), Ruben Perez (Euskaltel) en Maarten Tjallingii (Rabobank).
Vijf hellingen lagen op het parcours vandaag. De eerste twee behoorden tot de derde categorie. Sylvain Chavanel kwam zowel als eerste boven op de Côte de Sainte-Marguerite als La Chaussée ofwel de Montée de Briançon. Tussen deze twee klimmetjes in lag een tussensprint. Doordat de vluchters met veertien waren, bleef er slechts één punt over. Mark Cavendish (HTC-Higroad) reed met ploegmaat Bernhard Eisel even weg uit het peloton en hij raapte het punt op. Gisteren maakte hij al indruk door sterk te finishen in de heuvelachtige rit. Cav deelt zijn concurrenten voor groen, José Joaquin Rojas (Movistar) en Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto), een tik uit. Hij is strijdvaardig en zal zich niet gauw gewonnen geven in de komende Alpenritten. Rojas en Gilbert hopen er immers op dat de Brit buiten tijd zal arriveren in de zware bergritten, vooral vrijdag zal de tijdslimiet laag zijn. Als hij in de race blijft, zullen zijn tegenstanders het niet makkelijk hebben. Momenteel heeft Cav 35 punten meer dan Rojas. Gilbert staat 70 punten achter.
Aan de tussensprint, waar Casar de premie pakte, had de kopgroep een voorsprong van 5'50". Die vergrootte later nog tot meer dan acht minuten. Op de Col de Montgenèvre (2de cat.) trokken drie renners in de aanval. Nicolas Roche (AG2R) zette als eerste aan. Hij zou het gezelschap krijgen van Johnny Hoogerland (Vacansoleil) en Kevin De Weert (QuickStep). De Belg stond twaalfde in het klassement en hoopte om wat tijd terug te pakken. Op de top waren De Weert en zijn kompanen genaderd tot op 5'30". Dat betekende een voorgift van anderhalve minuut op het peloton. Alweer was Chavanel als eerste boven gekomen. De beklimming naar Sestrières was de enige klim van eerste categorie in deze etappe. Op 2 km van de top demarreerde Perez in de kopgroep en hij kwam als eerste boven. Ongeveer 40" later volgden de andere vluchters. Nog eens een minuut later passeerden De Weert en co de top. Even na de top reed men Italië binnen.
Tijdens de afdaling moest Hoogerland afhaken. In het peloton ging Garmin-Cervélo Europcar bijstaan op kop. Zij wilden waarschijnlijk de top 10 positie van hun ploegmakker Tom Danielson verdedigen. De Weert stond 2'56" achter Danielson in het algemeen klassement. Door zijn ontsnapping was De Weert al meer dan zes minuten uitgelopen. Aan de meet zou daar op de favorieten maar een halve minuut van overblijven. Enkel op Ivan Basso (Liquigas), en Danielson, maakte hij iets meer dan 50 seconden goed.
Perez begon als koploper aan de laatste helling van de dag, de Côte de Pramartino (2de cat.), met een voorsprong die kleiner was dan een minuut. Paterski demarreerde als eerste, maar hij raakte niet ver weg. Ook Fofonov mislukte in zijn opzet. Frans kampioen Chavanel slaagde er wel in om naar Perez toe te rijden. Hij liet de Bask zelfs achter zich. Boasson Hagen dichtte in zijn eentje de kloof. Vlak voor de andere vluchters terugkeerden, demarreerde Boasson Hagen opnieuw. De jonge Noor ging op zoek naar zijn tweede ritoverwinning in deze Tour. Solo arriveerde hij aan de meet in Pinerolo. Gisteren moest Boasson Hagen nog de duimen leggen voor zijn landgenoot Thor Hushovd. Ook voor de wereldkampioen was het zijn tweede etappezege. Samen met Groot-Brittannië, waar Mark Cavendish voor alle vier de ritzeges zorgde, is Noorwegen de meest succesvolle natie in deze Tour.
Vlak voor het peloton aan de Pramartino begon kwamen enkele renners ten val. Onder hen Rob Ruigh (Vacansoleil). De Nederlander kon de achterstand niet meer goedmaken en zakt van de 19de naar de 22ste plaats in het klassement. Van de favorieten was het alweer Alberto Contador (Saxo Bank) die het initiatief nam. Tot twee maal toe. De broertjes Schleck (Leopard) volgden gezwind. Fränk Schleck controleerde de rest van de beklimming en niemand zou wegrijden. Na de top volgde een gevaarlijke afdaling, gelukkig lag die droog. Toch werd er gevallen. Jonathan Hivert, die samen met Mollema, op zoek was naar Boasson Hagen, ging enkele keren uit de bocht. Hivert reed zelfs een terras langs de kant van de weg op, gelukkig ontweek hij de afrastering. Ook gele trui Thomas Voeckler (Europcar) zou dat terras oprijden. Titi zou er ongeschonden uitkomen, maar wel tijd verliezen. In de afdaling schuwden Samuel Sanchez (Euskaltel) en Alberto Contador de risico's niet. Ze liepen uit op de Schlecks en Cadel Evans (BMC). Het leek alsof de twee Spanjaarden voor de tweede dag op rij een goede zaak zouden doen. Dat was echter zonder de vechterslust van de Luxemburgse broers gerekend die in de slotkilometer de kloof dichtten. De Schlecks, Evans en Damiano Cunego (Lampre) verloren geen tijd. Dat was dus wel het geval voor Voeckler die in het geel blijft, maar 27" moest toegeven. Ivan Basso (Liquigas) was eveneens in dat geval. Hij verloor voor de tweede opeenvolgende dag tijd. Gisteren verloor hij 54" op Evans.
Morgen staat een zware rit met aankomst op de Galibier op het programma. Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) moet de bolletjestrui verdedigen. Hij heeft slechts twee punten voorgift op Samuel Sanchez. Voeckler start in het geel, hoewel het al eerder werd voorspeld en de Fransman iedereen verbaasde, zal hij het kleinood morgen meer dan waarschijnlijk moeten afgeven.
Vandaag trekt de Tour de Alpen in. Er liggen vijf beklimmingen onderweg. De eerste twee behoren slechts tot de derde categorie. Eerst is er de Côte de Sainte-Marguerite (2,8 km en 7,4% gemiddeld). Een goeie tien kilometer verderop ligt La Chaussée ofwel de Monteé de Briançon (1,4 km en 8,3% gemiddeld). De top ligt ongeveer halfweg deze rit. Tussen deze twee hellingen in ligt de tussensprint. Na La Chaussée kunnen de renners zich bevoorraden vooraleer aan de Col de Montgenèvre (2de cat.) te beginnen. Die is 7,9 km lang en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 6,1%. Als ze de renners de top hebben bereikt, rijden ze Italië binnen. In de Laars ligt de aankomst van deze etappe. Er liggen ook nog twee beklimmingen. De belangrijkste is de klim naar Sestrières. Dit is de enige berg van eerste categorie in deze rit. De top ligt op 2035 meter hoogte na 11,1 km klimmen. Het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 6,3%. Het lijkt op het eerste zicht dat de favorieten zich hier niet zullen roeren omdat het nadien nog meer dan 60 km naar de finish is. 40 km daarvan gaat in dalende lijn. Na wat er gisteren gebeurd is, kan het natuurlijk zijn dat de Schlecks (Leopard) toch iets zullen proberen. Eigenlijk zouden ze moeten. Alle mogelijke kansen moeten ze immers aanwenden om tijd terug te pakken op Alberto Contador (Saxo Bank). De dalende strook is ook ideaal voor Samuel Sanchez (Euskaltel). Aangezien hij vijfde staat in het klassement, zal hij niet makkelijk wegraken. In volle finale ligt nog een helling van tweede categorie: de Côte de Pramartino (6,7 km en 6% gemiddeld). Vanaf de top is het nog 8 km dalen naar de aankomstlijn in Pinerolo. De Côte de Manse, waar Contador in de vorige rit demarreerde was ook een helling van tweede categorie. Misschien dat El Pistolero het vandaag opnieuw probeert om klassementsrijders tijd te doen verliezen.
Rit 16: Saint-Paul-Trois-Châteaux - Gap (162,5 km)
dinsdag 19 juli 2011
Andy Schleck is verliezer van de dag
In de rit na de tweede rustdag deden de renners het niet bepaald rustig aan. Met een vliegende vaart van 48,9 km per uur werden de eerste twee wedstrijduren afgehaspeld. Het duurde maar liefst 100 km vooraleer een groep vluchters wegraakte. Er waren voorheen al pogingen geweest van onder andere Sylvain Chavanel (QuickStep), Thomas De Gendt (Vacansoleil), Dries Devenyns (QuickStep), Johnny Hoogerland (Vacansoleil), Gianni Meersman (FDJ) en David Millar (Garmin-Cervélo). 60 km voor de meet slaagden tien renners er dan toch in een definitieve kloof te slaan. Gele trui Thomas Voeckler (Europcar) zette zich op kop van het peloton en dat was het teken om het helse ritme daar te doen stilvallen. Dit zijn de namen van de koplopers: de Belg Dries Devenyns (QuickStep), Andriy Grivko (Astana), Edvald Boasson Hagen (Sky), Ryder Hesjedal (Garmin-Cervélo), Thor Hushovd (Garmin-Cervélo), Mikhail Ignatyev (Katusha), Marco Marcato (Vacansoleil), Tony Martin (HTC-Highroad), Alan Perez (Euskaltel) en de onvermijdelijke Jérémy Roy (FDJ). Drie renners bleven hangen tussen het peloton en de koplopers. Het ging om Samuel Dumoulin (Cofidis), Fabrice Jeandesboz (Saur-Sojasun) en Bauke Mollema (Rabobank). De tien leiders kregen een maximale voorsprong van zes minuten. Dat was de achterstand aan de tussensprint. Ook al waren daar na de passage door de vluchters nog twee en één punt te rapen, werd daar in het peloton niet voor gestreden. Bij de kopgroep was het Dries Devenyns die als eerste passeerde.
Hoewel het de hele dag gestaag bergop liep, was er maar één helling die meetelde voor het bergklassement. De Col de Manse (2de cat.) is 9,5 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 5,2 %. De klim ving aan op 21 km van de streep. Ignatyev voelde zich van aan de voet geroepen om te versnellen. Devenyns wilde de sprong wagen, maar kon de Rus niet bijbenen. Hesjedal slaagde daar halfweg de klim wel in. Ignatyev bleef in het wiel hangen. Al snel had Hesjedal daar genoeg van en liet de Katusha-man achter. Begon de Canadees aan een solo naar Gap? Dat was zonder twee sterke Noren gerekend. Boasson Hagen en Hushovd, een ploegmaat van Hesjedal, sloten zich in het vooruitzicht van de top bij Hesjedal aan. Met hun drieën zouden ze in Gap voor de overwinning strijden.
In het peloton was het tegen alle verwachtingen in vuurwerk. Het was niemand minder dan Alberto Contador (Saxo Bank) die het vuur aan de lont stak. Fabian Cancellara (Leopard) bracht de broertjes Schleck terug in het wiel van de Spanjaard. Net als Thomas Voeckler, Samuel Sanchez (Euskaltel) en Cadel Evans (BMC). Vervolgens plaatste Sanchez een versnelling. Andy Schleck was degene die het gaatje dichtte. De jongste van de broers probeerde het ook even zelf, maar sloeg geen grote kloof. Contador prikte nog een tweede keer. Voeckler ging gezwind mee en ook Andy Schleck volgde. Fränk Schleck hinkte wat achterop. Contador probeerde het nogmaals en toen was noch Fränk, noch Andy mee. Sanchez en Evans konden El Pistolero wel volgen. Op de top van de Col de Manse had Contador al een halve minuut voorsprong op Andy Schleck. Die zou in de afdaling nog meer tijd verliezen. Na de aankomst gaf Andy mee dat hij de afdaling te gevaarlijk vond.
De drie koplopers zouden in elk geval onder hen uitmaken wie zou winnen. Hesjedal begon de sprint van op kop. Wereldkampioen Hushovd zat in het wiel van Boasson Hagen. Hushovd sprong vanuit die laatste positie weg en pakte zijn tweede ritwinst in deze Tour. Zijn landgenoot werd tweede. Hesjedal reed al juichend als derde over de streep. Devenyns finishte bijna twee minuten later als negende. Evans had in de afdaling afstand genomen van Sanchez en Contador. Aan de meet bleven daar nog drie seconden van over. Na Sanchez arriveerden José Joaquin Rojas (Movistar) en Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto). Dat leverde hen respectievelijk drie en twee punten op voor het puntenklassement. Groene trui Mark Cavendish (GTC-Higroad) kwam alleen binnen als 43ste. Dat was slechts zeven plaatsen na Andy Schleck die op sleeptouw werd genomen door ploegmaat Maxime Monfort. Andy verloor 1'06" op Contador en 1'09" op Evans. Hij doet dus een heel slechte zaak. Oudere broer Fränk verloor 18" op Contador. Kevin De Weert (QuickStep) verliest zijn tiende plaats in het algemeen klassement. Hij staat nu twaalfde. Jelle Vanendert klimt dan weer van de twintigste naar de achttiende plaats.
Rit 16: Saint-Paul-Trois-Châteaux - Gap (162,5 km)
Na een welverdiende rustdag moeten de renners zich weer op gang trekken in de etappe richting Gap. Deze stad doet terugdenken aan de negende etappe van de Tour 2003 toen Joseba Beloki zwaar ten val kwam in de afdaling van de Côte de la Rochette. Ook die rit eindigde in Gap. Het was toen zeer warm waardoor stukken asfalt waren gesmolten en dat nekte Beloki. De onfortuinlijke Bask brak zijn rechterdijbeen, rechterelleboog en rechterpols. Hij zou nooit meer de oude worden. En ja, dit was inderdaad ook die keer dat Lance Armstrong door het veld ging rijden.
Hopelijk verloopt de etappe dit jaar vlekkeloos. Vast staat dat het geen meter vlak is. De hele dag gaat het gestaag bergop. De tussenspirnt ligt weer ver in de koers, namelijk na meer dan 110 km. Hier kan weer een strijd plaatsvinden tussen Mark Cavendish (HTC-Highroad), José Joaquin Rojas (Movistar) en Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto). Het is echter niet ondenkbaar dat Gilbert mee gaat in een ontsnapping met het oog op de dagzege om zo meteen heel wat punten te pakken voor de groene trui. In de rechtsreekse confrontaties met de sprinters komt hij toch tekort.
Er ligt slechts één officiële helling op het parcours. Het gaat om de Col de Manse (2de cat.). Deze Col is 9,5 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 5,2%. De top ligt op 11,5 km van de aankomst. Het gaat volledig in dalende lijn tot de finish. De voorbije week liet Gilbert zien dat hij ook al goed bergaf kan rijden, dus hij maakt zeker kans op een tweede ritzege.
De laatste etappe voor de tweede rustdag was er één op maat van de sprinters. Dat weerhield vijf mannen niet om toch mee te gaan in de vlucht van de dag en hun kans te wagen. Uiteraard was Mickaël Delage (FDJ) weer van de partij. De Fransman kreeg twee landgenoten met zich mee, meer bepaald Samuel Dumoulin (Cofidis) en Anthony Delaplace (Saur-Sojasun). Ook Mikhail Ignatyev (Katusha) en Niki Terpstra (QuickStep) waren erbij. Ze zouden mede door de rugwind nooit meer dan 3'30" voorgift krijgen. In het peloton staken de ploegmaats van groene trui Mark Cavendish (HTC-Highroad) de handen uit de mouwen. Ze kregen wel wat steun van Europcar, de ploeg van leider Thomas Voeckler.
Eén hellinkje lag er op het parcours. De Côte de Villespassans (4de cat.), waar Ignatyev het puntje meegraaide. Het enige grote wapenfeit onderweg was de tussensprint. Die lag op iets meer dan 45 km voor de finish. Bij de koplopers streden Dumoulin en Delage voor de geldprijs. Delage versloeg de kleinste man in het peloton. Dumoulin is namelijk maar 1,59 meter groot. Het belangrijkste was hoe de drie tenoren voor groen het er zouden van afbrengen. Vijf vluchters, dat betekende nog maximaal tien punten te verdienen voor Cavendish, Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) of José Joaquin Rojas (Movistar). Cavendish toonde zich, geloodst door Mark Renshaw en Bernhard Eisel, de snelste. Rojas sleepte negen punten in de wacht. De Belgisch kampioen pakte er eentje minder.
Op het ogenblik van de tussensprint bedroeg de voorsprong van de vluchters nog één minuut. Een hopeloze zaak dus. Toch kwam er op iets meer dan 20 km van de streep nog een uitval van Ignatyev. Terpstra haakte zijn wagonnetje aan. 6,5 km voor de aankomst zette Ignatyev zich recht toen het peloton genaderd was tot op tien seconden. Terpstra trok nog even door en zou daar de prijs van de strijdlust aan overhouden. Het peloton walste hem wel plat op 3 km van de finish. In het peloton kreeg HTC hulp van Garmin-Cervélo dat Tyler Farrar graag zijn tweede rit zou zien winnen. In volle aanloop naar de sprint sprong Gilbert weg. Anthony Roux (FDJ) en Marco Marcato (Vacansoleil) sloten bij de Belg aan, maar dat was allemaal tevergeefs. Het moest en zou een massasprint worden. Lampre zette met Grega Bole nog een mannetje op kop in functie van Alessandro Petacchi, maar in de ultieme fase nam HTC weer over. Mark Renshaw fungeerde weer als perfecte leadout voor Cav. De Brit maakte het werk van zijn ploeg perfect af. Farrar strandde op plaats twee, voor Petacchi. André Greipel (Omega Pharma-Lotto) raakte in de sprint het wiel van zijn ploegmaats kwijt en kwam niet in het verhaal voor.
Cavendish won vandaag zijn negentiende Tourrit. Het record van Eddy Merckx staat op 34. De 26-jarige Brit is aan dit tempo aardig op weg om dat ooit te evenaren. En zelfs te breken. Maar goed dat is toekomstmuziek. Van groter belang is dat hij een goede zaak doet voor groen. In de eindsprint pakte Gilbert geen punten. Hij volgt nu op 71 punten van Cav. Rojas werd vijfde in de eindsprint, wat 22 punten oplevert. Cavendish krijgt er als winnaar 45 bij. Dat maakt dat Rojas tweede staat in het puntenklassement op 37 punten achterstand.
Wij Belgen kunnen nog nagenieten van de prachtprestaties van Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) en niet te vergeten Kevin De Weert (QuickStep). Vanendert won de rit naar Plateau de Beille en mag vandaag starten in de bollen. Terwijl hij dat deed sloop die andere landgenoot de top 10 van het algemene klassement binnen. Gisteren finishte de QuickStepper als veertiende, op 1'59" van Vanendert. De Weert duikt nu net de top 10 binnen. Hij stond twaalfde voor de rit, maar Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) viel er begrijpelijkerwijze van tussen, net als Nicolas Roche (AG2R) die een slechte dag had en 3'39" minuten verloor op de favorieten. Rigoberto Urán (Sky) is de eerste renner na De Weert. De Colombiaan, die de witte trui draagt, staat 1'37" achter op onze landgenoot. Proficiat Jelle en Kevin!
In deze vijftiende rit kunnen ze het alvast wat rustiger aan doen, want het wordt een dag voor de sprinters. De etappe tussen Limoux en Montpellier is immers vlak. Er ligt slechts één hellinkje van vierde categorie (2,2 km en 4,6% gemiddeld). Deze Côte de Villespassans ligt na 80 km wedstrijd, dus dan zullen er ongetwijfeld al vluchters weg zijn waarvan iemand dan het punt kan meepakken. Op ongeveer 45 km van de streep ligt de tussensprint van de dag. Hier zullen Mark Cavendish (HTC-Highroad), Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) en José Joaquin Rojas (Movistar) ongetwijfeld weer in de clinch gaan voor de groene punten.
Aan de aankomst in Montpellier kan er weer gesprint worden. Hier zal Cavendish uitgedaagd worden door André Greipel (Omega Pharma-Lotto) en Tyler Farrar (Garmin-Cervélo). Ook Rojas zal zich wel weer mengen in de strijd. Kan Greipel voor de vierde ritzege zorgen voor de ploeg? Of pakt Cav zijn vierde overwinning in deze Tour? Dat zou zijn teller op negentien stellen. De enige sprint die na vandaag nog rest is die op de Champs-Elysées waar The Manx Express zijn twintigste Tourritzege kan behalen. Maar eerst moet hij deze rit nog winnen natuurlijk.
Rit 14: Saint-Gaudens - Plateau de Beille (168,5 km)
zaterdag 16 juli 2011
Jelle Vanendert: Bergkoning op Plateau de Beille
De laatste Pyreneeënrit zou de dag van de favorieten worden, maar dat was zonder onze Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) gerekend. Hij sleepte zowel de ritzege als de bolletjestrui in de wacht. En Thomas Voeckler (Europcar)? Die blijft tegen alle verwachtingen in in het geel. Hier een overzicht van de mooiste dag uit de carrière van Vanendert.
Omstreeks twaalf uur trok het peloton zich op gang onder een open hemel. Het zou eindelijk nog eens een zonnige dag worden met een aangename temperatuur. Gianni Meersman (FDJ) was de eerste aanvaller. Jammer genoeg raakte onze landgenoot niet mee in de ontsnapping van de dag. Die werd opgezet onder impuls van de Franse kampioen Sylvain Chavanel (QuickStep). Maar liefst negentien renners kwamen zich bij hem vervoegen. Dit is het uitgebreide lijstje: Maxime Bouet (AG2R), Sandy Casar (FDJ), Anthony Charteau (Europcar), Mickaël Delage (FDJ), Rémy Di Grégorio (Astana), Julien El Fares (Cofidis), Linus Gerdemann (Leopard), Gorka Izagirre (Euskaltel), Kristjan Koren (Liquigas), Marco Marcato (Vacansoleil), David Millar (Garmin-Cervélo), Bauke Mollema (Rabobank), Manuel Quinziato (BMC), Christophe Riblon (AG2R), Luis-León Sanchez (Rabobank), Egor Silin (Katusha), Arthur Vichot (FDJ), Jens Voigt (Leopard) en Xabier Zandio (Sky). Deze omvangrijke groep trok richting de Col de Portet d'Aspet (2de cat.). Tijdens de klim passeerden ze de Stèle Fabio Casartelli. Dit monument werd er geplaatst ter nagedachtenis van de Italiaanse renner die in de Tour van 1995 dodelijk ten val kwam in de afdaling. Dat jaar werd de Aspet in omgekeerde richting beklommen. Delage, die de hele Tour al zeer actief is, reed als eerste voorbij de top. Een minuut na de koplopers passeerden Rui Costa (Movistar), Adriano Malori (Lampre), Ruben Perez (Euskaltel) en Jérôme Pineau (QuickStep). Na de tussensprint, waar Delage de snelste was in een sprintje met Millar, sloten de vier vooraan aan. De kopgroep bestond nu uit drieëntwintig man. Dat Delage zo veel als mogelijk in de kijker wil rijden, en prijzen binnenrijven, bewees hij door ook als eerste te passeren op de Côte de la Core (1ste cat.). Op deze beklimming moest Mark Cavendish (HTC-Highroad) een eerste keer lossen. Bernhard Eisel stond zijn kopman bij en besprenkelde hem met wat water. Over de punten aan de tussensprint moest Cav zich alvast geen zorgen maken, want die waren al allemaal weg. Na de klim kon de Brit wel terug aansluiten bij het peloton, maar dat het een zware dag zou worden stond wel vast.
In de afdaling van de Côte de la Core reden Casar en El Fares weg van hun metgezellen. Hardrijder Millar zou op het vlakke komen aansluiten. Het peloton volgde op iets meer dan negen minuten. Dat maakte van Casar heel even de virtuele gele trui, want hij stond 8'47" achter op Voeckler. Op de Col de Latrape (2de cat.) zette Leopard zich op kop van het peloton. Voor Cavendish was het alweer te zwaar en hij loste nu definitief met alweer Eisel aan zijn zijde. Duimen maar dat hij binnen tijd zou aankomen. Terwijl Cav achterop hinkte, reed Casar als eerste over de top van Latrape. Hij had samen met El Fares en Millar een voorsprong van 1'34" op de achtervolgers en meer dan acht minuten op het peloton.
De beklimmingen volgden elkaar snel op. Na de Latrape volgde de Col d'Agnes (1ste cat.). In de eerste kilometer sloot Riblon bij het koptrio aan. even later moest Millar afhaken. De Col d'Agnes is 10 km lang en ongeveer halfweg voegde Silin zich bij de leiders. Nadien volgden nog Charteau, Izagirre, Voigt en Zandio. Ook Chavanel en Gerdemann zouden kunnen terugkeren. De Franse kampioen zou als eerste de top bereiken. Het peloton volgde vijf minuten later. In de afdaling kwam Laurens ten Dam (Rabobank) ten val en viel hij landde hard op zijn gezicht. Omzwachteld zou hij wel de streep bereiken.
Na de Col d'Agnes volgde de Port de Lers, een klim van derde categorie. Hier trok Izagirre ten aanval en na de vier kilometer lange helling had hij bijna een minuut voorsprong op zijn naaste belagers. Daarvan werd Voigt uitgeschakeld in de afdaling. De Duitser viel tot twee keer toe. Hij zou wel nog van nut blijken voor zijn ploeg. In de vallei richting Plateau de Beille waren het nog Fabian Cancellara en Stuart O'Grady die het werk verrichten in dienst van de broertjes Schleck. Ze knabbelden ferm aan de achterstand op de vluchters. Daar heerste er geen goede verstandhouding tussen de achtervolgers op Izagirre. Velen onder hen voelden zich geroepen bommetjes te droppen. Uiteindelijk zou Izagirre op 20 km voor de finish gegrepen worden onder impuls van Chavanel. Hij vormde samen met Sanchez en Perez de nieuwbakken kopgroep. Perez zou het het langste uitzingen maar aan de voet van Plateau de Beille werd ook hij weer ingelopen.
Plateau de Beille is een klim buiten categorie met een lengte van 15,8 km en een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9%. Nog maar vier keer eerder lag er hier een aankomst. De winnaars waren niet van de minste: Marco Pantani (1998), Lance Armstrong (2002 en 2004) en Alberto Contador (2007). Zij zouden telkens ook de Tour winnen. Zou vandaag ook de toekomstige Tourwinnaar winnen? In de eerste meters al demarreerde Casar. Hij had een voorgift van 2'10" op de klassementsrijders. Dat was wel heel krap om de ritwinst te kunnen pakken. Maar wie niet waagt, niet wint. Het was Leopard dat bij aanvang de achtervolging leidde met Maxime Monfort, Jens Voigt en Linus Gerdemann. Daarna nam Christian Vande Velde (Garmin-Cervélo) het over. Zijn ploegmaat Tom Danielson stond tiende. Na vier kilometer leek het alsof de favorieten er aan zouden beginnen. Andy Schleck plaatste een demarrage. De eerste van velen zou blijken. In het groepje van Andy zaten ook zijn broer Fränk, Jelle Vanendert, Ivan Basso (Liquigas), Alberto Contador, Damiano Cunego (Lampre), Cadel Evans (BMC), Jean-Cristophe Péraud (AG2R), Samuel Sanchez (Euskaltel), Rigoberto Urán (Sky), Thomas Voeckler en zijn ploegmaat Pierre Rolland.
Na een tweede prik van Andy probeerde ook zijn broer Fränk het eens. Evans dichtte het gat. Daarna was het weer de beurt van Andy, dit maal was het Contador zelf die de kloof dichtte. De demarrages van de Schlecks getuigden niet van echte scherpte. Telkens als ze enkele meters hadden, hielden ze in in plaats van door te zetten. Nochtans was het zeker het moment, want nu en dan reageerde Contador niet erg gezwind. Omdat de favorieten naar elkaar bleven kijken en niemand doorzette, besliste onze Jelle Vanendert om zelf ten aanval te trekken op 7 km van de streep. Op dat moment reed Casar een halve minuut voorop. Vanendert ging naar hem op zoek. Bij de favorieten loste Cunego. Hij zou even later opnieuw kunnen aanklampen, maar aan de aankomst zou hij op de klassementsrijders toch bijna veertig seconden verliezen.
Na een halve kilometer had Vanendert Casar al te pakken. Hij kreeg wel terecht de prijs van de strijdlust. Maar Vanendert zat dus op koers naar de dagzege. Toen viel Samuel Sanchez aan. Jawel, de man die Jelle vrijdag klopte op Luz-Ardiden. Zou hij Vanendert weer tot de tweede plaats veroordelen? Bij de favorieten plaatste Basso een aanval, maar Voeckler en Andy Schleck brachten de anderen terug. Op 2,5 km van de streep volgde een nieuwe poging van Basso. Alweer volgde Voeckler gezwind. Ook Evans, Andy Schleck en Contador deden dat. Fränk Schleck uiteindelijk ook, maar hij bleef toch even wat hangen. De favorieten vormden in elk geval geen gevaar voor Vanendert.
Bij het ingaan van de slotkilometer had de Limburgse klimmer 23" voorsprong op Sanchez. Dat was voldoende om Vanendert zijn grootste profzege te laten boeken. En wat voor één. Hij is zowaar de beste op Plateau de Beille nadat hij in volle finale de klassementsrijders achter zich had gelaten. Vanendert krijgt op de koop toe ook nog de bolletjestrui om de schouders. Hij heeft twee punten meer dan Sanchez. Het is echt een prachtige dag. Dertig jaar na Lucien Van Impe wint er nog eens een Belg een bergrit in de Tour. De vreugde in het kamp Omega Pharma-Lotto kan niet op nadat André Greipel en Philippe Gilbert ook al een rit wonnen. Gilbert reed overigens al lachend over de streep en viel nadien zijn vriend en kamergenoot in de armen. De sfeer bij de ploeg is optimaal, ondanks dat daar in de eerste week twijfels over waren ontstaan.
Het geel blijft onverwacht om de schouders van Thomas Voeckler die zijn voorsprong van 1'49" op Fränk Schleck behoudt. Andy Schleck sprokkelde in de laatste honderd meter nog 2" voorsprong op de anderen. Sanchez springt van plaats twee naar plaats zes. Hij wisselt met Cunego. Kevin De Weert komt net de top 10 binnen. Hij arriveerde in deze rit 1'59" na Vanendert op de veertiende plaats. Het groen blijft in handen van Cavendish die vandaag binnen tijd de aankomst bereikte. De Colombiaan Rigoberto Urán neemt dan weer wel de witte trui over van Arnold Jeannesson (FDJ) die is weggezakt tot de vierde plaats in het jongerenklassement. Rein Taaramae (Cofidis) staat tweede met een achterstand van 1'07". Robert Gesink is hier al gezakt tot plaats negen nadat hij ook vandaag moest afhaken. Eén man kwam buiten tijd: William Bonnet (FDJ).
Rit 14: Saint-Gaudens - Plateau de Beille (168,5 km)
Vandaag staat de koninginnenrit in de Pyreneeën op het programma. Het gaat de hele dag op en af met als sluitstuk de slotklim naar Plateau de Beille. Het wordt een belangrijke dag voor de pretendenten op de eindzege. De laatste dagen rezen er twijfels over de fysieke paraatheid van Alberto Contador (Saxo Bank). In deze etappe zal duidelijk worden hoe het met El Pistolero gesteld is. Hoe dan ook zal er gestreden worden tussen de favorieten. Hoogst waarschijnlijk zal één van hen de ritzege wegkapen. Reeds vier keer kwam een etappe aan op Plateau de Beille, telkens stond de ritwinnaar in het geel in Parijs. In 1998 was dat Marco Pantani, in 2002 en 2004 Lance Armstrong en Contador won in 2007.
De eerste klim van de dag is de Portet d'Aspet (4,3 km en 9,7% gemiddeld). Deze klim van tweede categorie is onlosmakelijk verbonden met Fabio Casartelli die in 1995 in de afdaling dodelijk ten val kwam. Op de top staat een monument ter ere van de Italiaan. Na de Aspet ligt de tussensprint. Het moment voor Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) om punten te sprokkelen, want Mark Cavendish (HTC-Highroad) en José Joaquin Rojas (Movistar) zullen er niet meer bij zijn. Vervolgens is het klimmen geblazen op de Col de la Core (1ste cat.) die 14,1 km lang is en een gemiddeld stijgingspercentage heeft van 5,7%. Na de afdaling ligt de bevoorradingszone waar de renners krachten kunnen opdoen vooraleer aan de tweede helft te beginnen. Eerst is er de Col de Latrape, een klim van tweede categorie (5,6 km en 7,2% gemiddeld). Dit is de opwarmer voor de Col d'Agnes (1ste cat.). Deze Col heeft een lengte van 10,0 km en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 8,2%. Na enkele kilometers dalen is er nog een knikje onder de vorm van de Port de Lers (3de cat: 3,8 km en 5,5%). Na 40 km dalen kunnen de renners beginnen aan de slotklim naar Plateau de Beille. Op deze klim buiten categorie, 15,8 km lang, zal de boel openbarsten. Het gemiddeld stijgingspercentage is 7,9%. Al van bij de aanvang is het steil, met stroken van 9%.
Thomas Voeckler (Europcar) mag starten in het geel, maar er kan met zekerheid gesteld worden dat de Fransman de trui vandaag zal moeten afgeven. Fränk Schleck (Leopard) is het best geplaatst. Cadel Evans volgt op 17". Alberto Contador staat 2'11" achter de oudste van de Schlecks. Andy staat 1'43" voor Contador. Philippe Gilbert staat sinds gisteren op de negende plaats, maar dat zal hij niet kunnen vasthouden. Kevin De Weert (QuickStep) staat momenteel twaalfde en van hem wordt wel verwacht dat hij blijft meespelen voor een goed eindklassement.
De tweede rit door de Pyreneeën was een korte met twee kleine hellingen en de Col d'Aubisque (buiten categorie). De top van deze klepper lag wel nog op meer dan 40 km van de meet. De klassementsmannen zouden zich wel koest houden. Het leek een ideale dag te gaan worden voor vluchters. En velen voelden zich geroepen om hun kans te wagen. Zo ook Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) en Sylvain Chavanel (QuickStep), maar geen van beiden kende succes. Vlak voor de Côte de Cuqueron (3de cat.) raakten drie renners weg: Anthony Delaplace (Saur-Sojasun), Egor Silin (Katusha) en Niki Terpstra (QuickStep). Ook dat was niet definitief, want op de Cuqueron versnelde Tony Martin (HTC-Highroad) en hij bracht de rest van het pak terug in zijn wiel. Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) kwam als eerste boven en pakte twee punten voor het bergklassement. Lars Boom (Rabobank) die verging het niet goed. Hij had moeten lossen en had al meer dan drie minuten achterstand. Dit liep even later op tot vijf minuten en dan besliste de Nederlander er de brui aan te geven. Boom sukkelt met de achillespees. Het was niet de enige opgave van de dag. Andreas Klöden (RadioShack) was al eerder afgestapt. De gevolgen van een val wogen te zwaar door. Gert Steegmans (QuickStep) die was zelfs niet meer van start gegaan. 's Ochtends werden foto's genomen en daaruit bleek een scafoïde breuk, een breuk van een handwortelbeentje dus. Steegmans liep de breuk reeds op in de vijfde etappe toen hij samen met ploegmaat Tom Boonen ten val kwam. Later op de dag zou ook de opgave volgen van Vladimir Isaychev (Katusha).
Nu terug naar het koersverloop. Voorbij de Côte de Cuqueron, na ongeveer 50 km koers, demarreerde Jérémy Roy (FDJ) en dat was het begin van een succesvolle onderneming. Het was al de vierde keer dat de Fransman mee zou zijn in de vlucht van de dag. Roy kreeg het gezelschap van negen anderen: Lars Bak (HTC-Highroad), Edvald Boasson Hagen (Sky), Dmitriy Fofonov (Astana), Vladimir Gusev (Katusha), Thor Hushovd (Garmin-Cervélo), David Moncoutié (Cofidis), Alessandro Petacchi (Lampre), Jerôme Pineau (QuickStep) en Maarten Tjallingii (Rabobank). Aanstoker Roy zou het enige punt pakken op de Côte de Belair (4de cat.). Hij stond derde in het bergklassement en zijn doel was duidelijk om na de rit met de bollen te mogen pronken. Toen had hij nog een achterstand van 15 punten op Samuel Sanchez (Euskaltel).
Vooraleer aan de Aubisque te beginnen was er nog de tussensprint. Bij de koplopers werd er niet voor gevochten, het was Boasson Hagen die als eerste voorbijreed. Tien koplopers dat betekende nog maximaal vijf punten voor de mannen in het peloton. Gilbert moest passen toen de sprint werd aangetrokken voor Mark Cavendish (HTC-Higroad). De Belgische kampioen zou geen punten pakken. José Joaquin Rojas (Movistar) speelde op de verrassing en sprong uit het wiel van Cavendish en diens loods Mark Renshaw. De Spaanse kampioen sleepte de vijf punten in de wacht. Cav moest zich tevreden stellen met één punt minder. En dat was blijkbaar niet zo makkelijk. Cav maakte wat misbaar, maar er was niets mis met de sprint van Rojas.
Na dit intermezzo kon de beklimming van de Col d'Aubisque beginnen. Deze col van buiten categorie is 16,4 km lang en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 7,1%. Deze Pyreneeënreus schrikt een man als Thor Hushovd blijkbaar niet af. In de eerste kilometer versnelde de Noorse krachtpatser. Enkel Roy raakte tot bij de wereldkampioen en liet hem op 9 km van de top achter zich. Moncoutié zou op dat moment dan weer de aansluiting maken bij Hushovd. In het peloton moest Fabian Cancellara (Leopard) relatief vroeg lossen. Ofwel wilde hij zich sparen voor de laatste Pyreneeënrit ofwel verkeert de Zwitser niet in optimale conditie. Andere renners voelden zich dan weer beter en kozen voor de aanval. Mickaël Delage (FDJ) en Maxime Bouet (AG2R) zouden opnieuw worden gegrepen door het peloton, maar Bauke Mollema (Rabobank) zou wel voorop kunnen blijven. In de spits van de wedstrijd zou hij echter niet meer geraken. Hij zou elfde worden.
Roy kwam als eerste op de top van de Aubisque, wat goed was voor 20 punten. Hij zou na de etappe de bollen mogen overnemen van Sanchez. Moncoutié passeerde 53" na Roy. Hushovd had een achterstand van iets meer dan twee minuten op Roy. Zij maakten alle drie nog aanspraak op ritwinst, mits een goede afdaling. Nog even vermelden dat Jelle Vanendert nog op zoek ging naar punten op de Aubisque, maar hij kwam te laat. Het peloton bereikte de top van de Aubisque acht minuten later dan Roy.
Na de top van de Aubisque moesten de renners na enkele kilometers dalen wel nog een fameuze knik verteren, meer bepaald een deel van de beklimming van de Col du Soulor. Deze telde niet mee voor het bergklassement. Boven had Roy zijn voorsprong op Moncoutié vergroot tot 1'20", maar Hushovd was genaderd tot 1'45". Hushovd smeet zich als een steen naar beneden. Moncoutié pikte zijn wagonnetje aan. Op 20 km van de streep lagen ze nog iets meer dan een minuut achter op Roy. Vijf kilometer verder was de achterstand gehalveerd. 13 km voor de aankomst begon een vlakke strook tot Lourdes. Hier liet Hushovd zijn metgezel achter en ging op zoek naar Roy. Op ongeveer twee kilometer had hij de onfortuinlijke Roy te pakken. Hushovd bleef enkele meters in het wiel en versnelde dan om solo naar de finish te rijden. Het is een prachtprestatie van de Noorse wereldkampioen. Hushovd weet dat hij in de echte massasprints te kort komt tegen mannen als Cavendish en is zich daarom meer gaan toeleggen op zwaardere parcours. Dit is de bekroning van hard werken. Lourdes was voor de twee maal aankomstplaats en kreeg na Gino Bartali alweer een grote kampioen als winnaar.
Roy moest genoegen nemen met de derde plaats, want Moncoutié haalde hem nog bij in de slotfase. Er zijn echter heel wat troostprijzen voor Jérémy Roy. Hij krijgt de prijs van de strijdlust, maar het belangrijkste is dat hij de bollen in zijn bezit heeft. Hij heeft vijf punten meer dan Sanchez en elf meer dan Vanendert. Gilbert die was in de afdaling van de Aubisque in de aanval getrokken, werd tiende en pakte zo nog zes punten voor het puntenklassement. hij sluipt ook de top 10 binnen. Rojas greep nog vier punten mee. Cav blijft in het groen met een voorsprong van 13 punten op Rojas en 24 op Gilbert. Thomas Voeckler (Europcar) blijft in het geel. De laatste die in Lourdes zou aankomen was een Belg, namelijk Romain Zingle (Cofidis). Hij was gevallen in de afdaling van de Aubisque en kwam 27'41" na Hushovd binnen. Het peloton arriveerde in Lourdes na 7'37". Behalve Fofonov overleefden alle vluchters. Hij was onderweg ingelopen en verloor meer dan 22 minuten.
De tweede Pyreneeënrit is een korte van ongeveer 150 km. De enige grote Col is de Aubisque. Aangezien de top op meer dan 40 km van de aankomst ligt, moeten we geen grote inspanningen verwachten van de klassementsrenners. Het wordt wellicht een dag waarop een ontsnapping tot een goed einde zal worden gedragen. Tenzij een meester-daler als Samuel Sanchez (Euskaltel) zijn duivels nogmaals ontbindt en voor de tweede dag op rij wil winnen.
Vooraleer aan de Aubisque te beginnen liggen er al twee kleine hellingen. Eerst is er na 40 km de Côte de Cuqueron van derde categorie (1,5 km en gemiddeld 8,1%). Een goeie 20 km verder op ligt de Côte de Belair (1,0 km en gemiddeld 8,4%). Dit is een klimmetje van vierde categorie. Nadien ligt de dagelijkse tussensprint. Van daar loopt het al gestaag bergop tot aan de voet van de Col d'Aubisque. Deze Col buiten categorie is 16,4 km lang. Het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 7,1%. Tussen kilometer zeven en acht ligt een strook van 10%. De tweede helft van de klim is merkelijk steiler. Zoals gezegd wordt hier geen grote uithaal verwacht van de favorieten, maar net als gisteren kunnen er uiteraard belangrijke mannen lossen. Dat was het geval met Robert Gesink (Rabobank) en Andreas Klöden (RadioShack).
De top van de Aubisque ligt op 42,5 km van Lourdes. Na enkele kilometers dalen komt er nog een knikje ter hoogte van de Col du Soulor. Daarna gaat het bergaf tot in Ayzac-Ost. Van daaruit volgen nog 13 km relatief vlakke kilometers. In Lourdes kan dan eventueel worden gesprint om de zege. Tegen alle verwachtingen in vertrekt Thomas Voeckler (Europcar) vandaag opnieuw in het geel.
Vanaf de rit naar Luz-Ardiden zou alles beginnen, werd haast overal geopperd. We kunnen echter stellen dat al heel wat is gebeurd in de eerste helft van de Tour. Verschillende renners zijn al naar huis moeten keren na een val, waaronder klassementsrijders Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto) en Bradley Wiggins (Sky). Anderen verloren ettelijke minuten door pech, zoals Levi Leipheimer (RadioShack). Alberto Contador (Saxo Bank), Robert Gesink (Rabobank) en Andreas Klöden (RadioShack) waren ook al betrokken bij een valpartij. Contador stond zelfs al anderhalve minuut achter Andy Schleck (Leopard). De twaalfde rit betekende wel dat er een versnelling hoger werd geschakeld. Het bergluik in de Pyreneeën werd aangevangen. In deze eerste rit zaten twee kleppers van buiten categorie, namelijk de Tourmalet en Luz-Ardiden. Daarenboven was de rit langer dan 200 km.
Laurent Mangel (Saur-Sojasun) liet zich alvast niet afschrikken en vanaf kilometerpaal nul demarreerde de Fransman op zijn nationale feestdag. Vijf renners sloten bij hem aan. Eerst en vooral zijn landgenoten Jérémy Roy (FDJ) en Biel Kadri (AG2R). Daarnaast gingen ook Gerraint Thomas (Sky), José Ivan Gutierrez (Movistar) en Ruben Perez (Euskaltel). Perez ging ook in de vorige etappe al in de aanval. De zes kregen een maximale voorsprong van negen minuten. Thomas was de best geklasseerde, op 5'51" van Thomas Voeckler (Europcar), en was een hele tijd virtueel leider.
Na bijna 120 km lag de tussensprint. Mangel passeerde als eerste, voor Roy en Kadri. Mark Cavendish (HTC-Higroad) was de snelste van het peloton en die zevende plaats was goed voor negen punten. José Joaquin Rojas (Movistar) kon zeven punten pakken, Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) slechts drie. Geen van de drie zou aan de aankomst nog meedoen voor de punten. Cav verstevigde dus zijn leiderspositie in het puntenklassement. Hij heeft nu 18 punten voor op Rojas en 26 op Gilbert. Na de tussensprint trok Johnny Hoogerland (Vacansoleil) even door. Daar kon hij nog niet wegrijden, het lukte hem wel op de Hourquette d'Ancizan (1ste cat.), die voor het eerst in de het Tourparcours was opgenomen. Hoogerland kreeg de Franse kampioen Sylvain Chavanel (QuickStep) mee. La Machine reed overigens op een speciale fiets ter gelegenheid van Quatorze juillet. De Franse driekleur was er opgespoten, net als zijn bijnaam. Roman Kreuziger (Astana) kon naar Hoogerland en Chavanel toe rijden. Kreuziger bepaalde het tempo en dat lag te hoog voor Hoogerland. Ook elders waren er gelosten. Bij de kopgroep kon Gutierrez niet mee. In het peloton moest sprinter Denis Galimzyanov (Katusha) als eerste lossen. Het zou een ware lijdensweg worden voor de Rus. Hij zou doorzetten, maar als enige buiten tijd aankomen. Aangezien Romain Feillu (Vacansoleil) niet meer aan de start is gekomen vanwege kniepijn, doen nu nog 175 renners mee aan de Tour.
Mangel bereikte als eerste de top van de Hourquette voor Perez en Kadri. Gutierrez zou een minuut later boven komen. Chavanel en Kreuziger volgden op 3'54". Hoogerland passeerde bijna driekwart minuut later. De Zeeuw zou tegen zijn zin de bollentrui moeten afgeven. Hij zou in de afdaling in elk geval wel recht blijven en dat kon niet van iedereen gezegd worden. Thomas ging tot tweemaal toe uit de bocht en viel zo weg uit de kopgroep. Ook in het peloton schoven ze onderuit. Gele trui Voeckler was de eerste. Onder meer Andreas Klöden, Peter Velits (HTC-Highroad), Pablo Urtasun (Euskaltel) en Jimmy Engoulvent (Saur-Sojasun) gingen tegen de vlakte.
Na enkele achtervolgingen en fietswissels kon de Tourmalet worden aangevat. Op dat ogenblik keek het peloton tegen een achterstand aan van 7'40". Leopard, de ploeg van de Schlecks, nam vanaf daar het heft in handen. Vooraan konden Thomas en Gutierrez opnieuw bij de leiders aansluiten. Kreuziger zou Chavanel dan weer achter zich laten. Onder het tempo van Leopard, barstte en buigde Gesink. De voorbije dagen zag het er nochtans beter uit. Hij zou vandaag echter pas de finish bereiken op 17'44" van de winnaar. De Nederlandse witte trui had het al snel door dat het een jour sans zou worden, want hij gaf ploegmaat Carlos Barredo teken dat hij mocht doorrijden. Leopard soupeerde echter ook al snel eigen mannetjes op. Jakob Fuglsang, tiende in het algemeen klassement, was één van de eersten. Ook Fabian Cancellara moest relatief rap afhaken. Onze landgenoot Maxim Monfort zou voor de top ook lossen, maar kon in de afdaling terug aansluiten. Jens Voigt knapte het meeste werk op van de Leopard-mannen.
In het skioord La Mongie reed Thomas alleen voorop. Roy zou echter kunnen terugkeren en als eerste de top van de Tourmalet bereiken. Hij kreeg de Souvenir Goddet, een geldprijs van 5000 euro. Iets meer dan drie minuten na Roy en Thomas kwam het peloton boven. Andy Schleck had anderhalve kilometer van de top van wiel moeten wisselen en had even voet aan grond gezet nadat hij een collega aantikte, maar voor de rest viel er niets te melden over de favorieten. Behalve dat Klöden moest afhaken. Hij mag na vandaag een goed klassement op zijn buik schrijven.
Voor de top was Laurens Ten Dam (Rabobank) weggereden uit de groep met favorieten. In de afdaling zou hij onder meer gezelschap krijgen van Gilbert en diens ploegmaat Jelle "Rachid" Vanendert. Ook Samuel Sanchez (Euskaltel) was er bij. Na een afdaling van 20 km kon de slotklim naar Luz-Ardiden beginnen. Dat is 13,3 km klimmen aan een gemiddeld stijgingspercentage van 7,4%. Na twee kilometer moest sterke beer Jens Voigt zich aan kant zetten. Pierre Rolland (Europcar) bepaalde daarna het tempo. Kevin De Weert (Quickstep) wilde anticiperen op een versnelling van de grote namen en demarreerde. Hij zou enkele kilometers voor hen kunnen uitrijden. Ook Thomas De Gendt (Vacansoleil) prikte even. De Belgen voelden zich duidelijk goed, want Vanendert ging samen met Sanchez op zoek naar de koplopers. Die vonden ze ook. En ze lieten de twee meteen achter. Thomas zou aan het avontuur wel de prijs van de strijdlust overhouden.
Bij het ingaan van de laatste vijf kilometer hadden Vanendert en Sanchez 1'10" voorsprong op de groep met klassementsmannen Contador, de Schlecks, Cadel Evans (BMC) en Ivan Basso (Liquigas). Ook Voeckler zat er nog steeds bij. Een kilometer verder volgde een miniprik van Andy Schleck. Daarna was het aan zijn broer Fränk. Na een poging van Ivan Basso (Liquigas), versnelde Fränk Schleck nog een keer. Dit keer dichtte Contador zelf het gat. Drie kilometer voor de top kon de oudste van de Schlecks echter wel voldoende afstand nemen en zette hij de achtervolging in op het kopduo. Bij het ingaan van de laatste twee kilometer volgde Schleck op 49". Op 500 meter was hij heel kort bij en op dat moment plaatste Vanendert een aanval. Onze landgenoot werd echter bijgebeend door Sanchez. Vanendert moest zich in het zadel planten. Een geëmotioneerde Sanchez sleepte de dagzege in de wacht. Vanendert werd heel knap tweede. Hij was na de meet ontgoocheld, want hij had echt gehoopt op de overwinning zei hij. Hij zette echter een formidabele prestatie neer. Schleck legde beslag op plaats drie.
Voeckler had moeten lossen in de laatste twee kilometer. Ook Contador kon niet mee met Basso, Evans en Andy Schleck. De Spanjaard verloor vandaag 13" op deze drie renners en 33" op Fränk Schleck. Iedereen kwam uitgeput over de meet. Zowel Andy Schleck als Contador pakten zich over de streep vast aan de nadarafsluiting. Voeckler kwam moe, maar tevreden over de streep. Onverwacht houdt de Franse publiekslieveling op de nationale feestdag de gele trui nog in zijn bezit. De bollen worden overgenomen door Sanchez die acht punten voorsprong heeft op Vanendert. Het wit komt in handen van Arnold Jeannesson (FDJ). Rein Taaramae (Cofidis) staat tweede op 1'37". Twee Belgen staan na deze eerste bergrit in de top vijftien. Kevin De Weert is momenteel elfde op 5'07" van Voeckler. Gilbert is twaalfde op 5'24".
Op Quatorze Juillet snijdt de Tour de Pyreneeën aan. Van bij de start gaat het al in trapjes omhoog. De eerste echte klim bevindt zich wel pas na 130 km. Vooraleer die aan te vatten is er een tussensprint. Die ligt op een hellende strook waardoor Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) mogelijk wat punten terugpakt op groene trui Mark Cavendish (HTC-Highroad). Daarna is het klimmen geblazen op de Hourquette d'Ancizan (1ste categorie). Deze is 9,9 km lang en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 7,5%. De Hourquette fungeert als voorgerecht voor het duo Tourmalet en Luz-Ardiden. Hopelijk blijven deze niet te zwaar op de maag liggen van de favorieten. De top van de Tourmalet ligt op 2115 meter. Het hoogste punt dat de Tour in de Pyreneeën aandoet. Hier ligt de trofee Goddet te wachten. De Tourmalet is een beklimming buiten categorie die 17,1 km lang is en een gemiddeld stijgingspercentage heeft van 7,3%. De beklimming wordt aangevangen in Sainte-Marie-de-Campan. In dit dorpje ging Eugène Christophe in 1913 langs in de smederij nadat hij in de afdaling van de Tourmalet zijn voorvork had gebroken. De toenmalige leider in het algemeen klassement herstelde zelf zijn fiets. Doordat hij 14 km naar de smidse had moeten lopen en zijn fiets had moeten repareren was hij al ver achterop geraakt. Op de koop toe kreeg hij een extra strafminuut omdat een jongentje de blaasbalg bediende. De Fransman verloor de Tour door dit incident.
Vanaf de top van de Tourmalet is het nog een goeie 20 km dalen tot de voet van de slotklim van 13,3 km naar Luz-Ardiden (buiten categorie). Het gemiddeld stijgingspercentage is 7,4%. Wellicht zal hier de strijd tussen de klassementsrijders openbreken. Alberto Contador (Saxo Bank) zegt dat het aan de broertjes Schleck (Leopard) is om aan te vallen aangezien hij beter is in het tijdrijden. Toch lijkt het niet onwaarschijnlijk dat Contador zelf zal demarreren. Als hij goed is, zal hij dat zeker willen tonen aan zijn concurrenten. Na de eerste Tourhelft is Cadel Evans (BMC) de best geplaatste klassementsrijder. Fränk Schleck volgt op 3" en zijn broer Andy op 11". Contador staat 1'41" achter op Evans. Bij RadioShack is enkel Andreas Klöden nog in de running voor het algemeen klassement nadat Janez Brajkovic en Chris Horner moesten opgeven na een val. Levi Leipheimer lag ook al dikwijls tegen de grond, maar heeft kunnen doorzetten. Hij kijkt wel al tegen een fameuze achterstand aan. Ook Robert Gesink maakte al dikwijls kennis met het Franse asfalt, maar staat wel nog voor Contador. Samuel Sanchez (Euskaltel) verloor een groot deel van zijn tijd in de ploegentijdrit, namelijk 1'22". Ryder Hesjedal (Garmin-Cervélo) is normalerwijze ook een man voor de top 10, maar hij heeft al veel kopwerk geleverd en al veel tijd verloren. Roman Kreuziger (Astana) die verloor door valpartijen en de gevolgen daarvan al bijna vijftig minuten. Een overzicht:
Favorieten
Cadel Evans
Fränk Schleck
op 3"
Andy Schleck
11"
Tony Martin
12"
Peter Velits
z.t.
Andreas Klöden
17"
Ivan Basso
1'10"
Kevin De Weert
1'21"
Robert Gesink
1'35"
Alberto Contador
1'41"
Christian Vande Velde
2'27"
Samuel Sanchez
2'35"
Levi Leipheimer
4'50"
Ryder Hesjedal
13'06"
Roman Kreuziger
49'47"
Het geel zal vandaag van schouders veranderen. Fransman Thomas Voeckler (Europcar) mag op de nationale feestdag in de leiderstrui van start gaan, maar vanavond zal hij niet meer op het podium mogen om een nieuwe aan te trekken. Naast de strijd om het geel is er uiteraard die voor de dagzege. Of het aan vluchters zal zijn of aan de klassementsrijders valt af te wachten. Ook de bollen staan op het spel vandaag. Op de Hourquette zijn maximaal tien punten te verdienen. Bovenaan de Tourmalet, liggen twintig punten te wachten. De aankomst bovenop Luz-Ardiden zorgt voor een verdubbeling wat veertig punten oplevert voor de winnaar. Johnny Hoogerland (Vacansoleil) vertrekt in de zijn geliefde bolletjestrui, maar zal die vandaag wellicht moeten afgeven. Hij heeft momenteel een totaal van 22 punten. Meegaan in een vlucht om punten te sprokkelen, zal er door zijn blessures niet inzitten.
John Gadret (AG2R), vierde in de voorbije Giro, verscheen niet aan de start van de elfde rit. Dat betekent dat er nog 177 renners aan de laatste etappe voor de Pyreneeën begonnen. Die werd overigens verreden onder een grijs wolkendek en nu en dan zetten de hemelsluizen zich open. Zes man besloten toch ten aanval te trekken: Lars Boom (Rabobank), Mickaël Delage (FDJ), Jimmy Engoulvent (Saur-Sojasun), Andriy Grivko (Astana), Ruben Perez (Euskaltel) en Tristan Valentin (Cofidis). Onderweg lagen twee hellingen. De eerste was de Côte de Tournac (3de cat.) waar Boom en Grivko de punten en de geldprijs meegraaiden. Op dat ogenblik reden de zes ongeveer vier minuten voor het peloton uit. Daar nam HTC-Higroad het grootste deel van het werk voor zijn rekening. Gisteren werd hun sprinter Mark Cavendish (HTC-Highroad) geklopt door André Greipel (Omega Pharma-Lotto). Cav zou zeker revanche willen nemen.
De beentjes zou hij al even kunnen strekken tijdens de tussensprint die halverwege lag. Bij de koplopers was het Delage die eerste mocht worden voor Engoulvent en Boom. Het belangrijkste was echter de strijd tussen Cavendish, José Joaquin Rojas (Movistar) en groene trui Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto). De ploegmaats van Gilbert trokken de sprint aan, maar Phil bleef hangen. Mark Renshaw was de laatste man van Cav en die ging lopen met negen punten. Rojas pakte er acht, Greipel zes en Gilbert vijf.
Ter hoogte van de tussensprint hadden de koplopers nog een voorgift van 3'30". Op de top van de Côte de Puylaurens (4de cat.), waar Delage het punt pakte, was het peloton al twee minuten dichter gekomen. HTC had wat hulp gekregen van Garmin-Cervélo, Omega Pharma-Lotto en Sky. De sprinterteams sloegen de handen dus in elkaar. Rojas reed lek in de laatste 20 km, dat zou hem sowieso krachten kosten in de sprint. Hoewel er werd afgestevend op een massasprint plaatste Boom een ultieme aanval. Het mocht echter niet baten, want onder impuls van Lampre en HTC werd hij als laatste ingelopen op 2,2 km van de meet. Hoewel Boom als enige van de kopgroep had gedemarreerd, hield hij er zelfs de prijs van de strijdlust niet aan over. Die was weggelegd voor Delage. Een Fransman natuurlijk.
Bij het ingaan van de laatste twee kilometer had Cavendish enkel nog Tony Martin en Mark Renshaw voor zich. Gelukkig verscheen Garmin aan de andere kant van de weg. David Millar duwde het tempo de hoogte in om Tyler Farrar naar zijn tweede ritzege te loodsen. Het regende pijpenstelen in de finale, maar gelukkig zou iedereen recht blijven. Het was Cavendish die doorweekt mocht triomferen in Lavaur. Hij versloeg er Greipel en Farrar. Die strandden op meer dan een fietslengte. The Manx Express mocht overigens niet alleen op het podium omwille van zijn ritzege. Hij pakt ook het groen. Een ritoverwinning in een vlakke rit zorgt voor 45 punten, de zevende plaats van Rojas was goed voor 18 punten. Gilbert nam geen punten in de eindsprint en staat nu derde met 20 punten minder dan Cav. Rojas volgt op 16 punten van de Brit. Cavendish was zo gelukkig met het groen dat hij zijn trui uitvoerig kuste. Vandaag behaalde hij zijn 18de ritwinst in de Tour, maar het groen kon hij nog nooit omgorden in Parijs. Nu zit hij alvast weer op koers.
Morgen trekt de Tour de Pyreneeën in met kleppers als de Tourmalet en de klim naar Luz Ardiden. De elfde rit lijkt echter opnieuw een sprintfestijn te worden. Er liggen slechts twee kleine hellingen op het parcours. Eerst is er de Côte de Tonnac van derde categorie (3,6 km en gemiddeld 4,9%) na een kleine 30 km. De Côte de Puylaurens (4de cat.) ligt 100 km verder. Dit heuveltje is 4,2 km lang en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 3,8%. Vanaf de top is het nog iets meer dan 30 km voor de streep, dus geloste sprinters hebben voldoende tijd om hun ideale positie opnieuw in te nemen. Gisteren moest Mark Cavendish (HTC-Highroad) de duimen leggen voor André Greipel (Omega Pharma-Lotto). Cav zal ongetwijfeld uit zijn op revanche. Tussen de twee hellingen in ligt de tussensprint. Hier is het uitkijken naar de strijd tussen Cavendish, José Joaquin Rojas (Movistar) en groene trui Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto).
Daags na de rustdag stond een korte etappe van 158 km op het programma. Benieuwd hoe het de pechvogels Johnny Hoogerland (Vacansoleil) en Juan Antonio Flecha (Sky) zou vergaan nadat ze in de vorige rit werden weggemaaid door een auto van de Franse televisie. Zes mannen hadden de vrije dag in elk geval goed verteerd en kozen voor de aanval. Het ging om de Italiaan Marco Marcato (Vacansoleil) en vijf Fransmannen: Anthony Delaplace (Saur-Sojasun), Rémy Di Gregorio (Astana), Julien El Fares (Cofidis), Sébastien Minard (AG2R) en Arthur Vichot (FDJ). Hun voorsprong liep nooit verder uit dan 3'40". Europcar, de ploeg van gele trui Thomas Voeckler, controleerde. Het kreeg hulp van HTC-Highroad dat mikte op een massaspurt voor Mark Cavendish.
Twee renners kwamen niet meer aan de start. Eerst en vooral Alexandr Kolobnev (Katusha). Hij werd na de vijfde etappe betrapt op een vochtafdrijvend middel. De Rus heeft de analyse van het B-staal aangevraagd, maar verliet wel al de Tour. Ook Yarolsav Popovych (Radio Shack) sprong niet meer op de fiets. Hij heeft al enkele dagen koorts en was in de eerste week betrokken bij verschillende valpartijen. Ook in deze tiende etappe werd weer gevallen. Dit keer lagen onder meer Fabian Cancellara (Leopard), Levi Leipheimer (RadioShack), Björn Leukemans (Vacansoleil) en Jérôme Pineau (QuickStep) op de grond. Robert Gesink (Rabobank) moest voet aan grond zetten, maar viel niet zelf.
Na 37 km wedstrijd lag de tussensprint. Bij de koplopers was Vichot de rapste voor Delaplace en Minard. Zes vluchters, dat betekende nog maximaal negen punten te pakken voor de strijders om het groen. Cavendish was de gelukkige. José Joaquin Rojas (Movistar) pakte zeven punten mee en Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) vijf. Onderweg lagen vier hellingen. Bij de eerste drie passeerde Marcato telkens als eerste. Hij deed dit om zijn ploegmaat Johnny Hoogerland te beschermen die momenteel in de bollen rondrijdt. Met nog 30 km voor de boeg was het peloton genaderd tot op 50". Even verder in een dalende strook reden Marcato, Minard en Vichot weg. Op de laatste helling, de Côte de Mirandol-Bourgnounac (4de cat.), demarreerde Marcato en liet zijn twee kompanen achter. In het peloton verscheen drie man van Omega Pharma-Lotto op kop: Sebastian Lang, Jelle Vanendert en Philippe Gilbert. Voor de top haalden ze Marcato bij. Vervolgens plaatste Anthony Gallopin (Cofidis) een aanval. De Belgen Dries Devenyns (QuickStep) en Philippe Gilbert reden mee. Net als gele trui Voeckler en klassementsrijder Tony Martin (HTC-Highroad). Voeckler pakte het bergpunt mee. Mogelijk worden de bollen zijn doel als hij de gele trui in de Pyreneeën kwijtraakt. Omdat Martin was weggereden, plaatsten BMC en Leopard enkele mannen mee op kop. Tot twee maal toe had Devenyns een kleine voorsprong, maar het mocht niet zijn. Gilbert bleef het langste uit de greep van het peloton.
Cavendish had op de laatste helling moeten lossen door het tempo van Omega Pharma-Lotto, maar zijn ploegmaats brachten hem terug. HTC nam in de laatste kilometers het kopwerk voor zijn rekening. Zij deden de aanvalspogingen van onder meer Rob Ruigh (Vacansoleil) en David Millar (Garmin-Cervélo) teniet. Door al die inspanningen kwamen ze een mannetje tekort. Het was Daniel Oss (Liquigas) die als laatste voor Cav reed. Vanuit zijn wiel zette de Brit aan. Maar grote rivaal André Greipel (Omega Pharma-Lotto) jumpte er overheen. Rojas vervolledigde de top drie. Greipel droeg de zege op aan zijn ploegmaats Jurgen Van den Broeck en Frederik Willems, die zondag na een valpartij moesten opgeven. Vanmorgen had het team nog een bezoek gebracht aan Van den Broeck in het ziekenhuis en hij had gezegd dat ze nog een rit moesten winnen. Jurgen vraagt, zij draaien.
Even bekijken hoe het gesteld is met de strijd om het groen. Cavendish staat nu dichter bij Gilbert in het puntenklassement. Zijn achterstand bedraagt nog 29 punten. Rojas is nog steeds tweede met 12 punten meer dan Cav en 15 minder dan Phil. Nog meegeven dat Flecha en Hoogerland de etappe uitreden. Ze kwamen iets meer dan vijf minuten na Greipel binnen. De prijs van de strijdlust ging overigens naar Marcato, de ploegmaat van Hoogerland.
Na de rustdag trekt de Tourkaravaan zich op gang met een korte etappe van 158 km door de Cévennes. Het is een heuvelachtige etappe met vier gecategoriseerde hellingen. Als Mark Cavendish (HTC-Highroad) nog een gooi wil doen naar de groene trui, zal hij vandaag punten moeten pakken. En daar kan de Brit al mee beginnen na 37,5 km. Op dat punt ligt de tussensprint. Momenteel staat Cav derde in het puntenklassement en heeft hij 64 punten minder dan de leider Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto). Ook José Joaquin Rojas (Movistar), tweede op 45 punten, is nog een te duchten concurrent voor Cav.
Het parcours omvat vier hellingen, twee van derde en twee van vierde categorie. Na een goeie 60 km is er de Côte de Figeac van derde categorie (2,3 km en gemiddeld 6%). Onmiddellijk volgt de Côte de Loupiac van vierde categorie (2,5 km en 4,1%). Wanneer de renners 100 km hebben afgelegd komen ze boven op de Côte de Villefranche-de-Rouergue (3de cat.). Deze helling van 4,1 km is de langste van vandaag. Het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 5,9%. Ten slotte is er de Côte de Mirandol-Bourgnounac (4de cat.): 3,9 km en een percentage van 4,1%. Vanaf boven is het nog 15 km tot aan de finish. Voor een gretige Cavendish, met de hulp van een stoomtrein die HTC-Highroad heet, moet de dagzege zeker mogelijk zijn.
Rampdag: Van den Broeck en Vino uit de Tour. Flecha en Hoogerland aangereden.
De laatste etappe voor de rustdag draaide uit op een rampdag met in totaal zeven opgaven en een aanrijding door een wagen van de televisie. Eén van de onfortuinlijke renners was Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto), de Belgische Tourhoop. Goed nieuws was er wel voor Thomas Voeckler (Europcar) die het geel overneemt en Luis León Sanchez (Rabobank) die met de dagzege aan de haal ging. Hier de weergave van de tumultueuze rit.
Deze morgen verscheen Juan Manuel Garate (Rabobank) niet meer aan de start vanwege de gevolgen van een val in de vijfde rit. Daar was ook zijn kopman Robert Gesink bij betrokken. In de vorige etappe verloor de jonge Nederlander nog meer dan een minuut op de favorieten. Het was bang afwachten of hij deze dag goed zou doorkomen. In het begin leek het van niet, want hij moest lossen bij de eerste klim. Gesink zou in de loop van de dag echter het juiste ritme terugvinden. Dat gold niet voor zijn landgenoot Wout Poels (Vacansoleil) die in de achtste etappe nipt binnen tijd arriveerde aan de finish, maar nu toch van de fiets stapte. Net als Pavel Brutt (Katusha).
Terwijl in de achtergrond vele renners - waaronder Frans kampioen Sylvain Chavanel (QuickStep) - aan het sukkelen waren, ontstond een kopgroep van zes. Na vele aanvalspogingen waren dit de degenen die konden wegrijden: Sandy Casar (FDJ), Juan Antonio Flecha (Sky), Johnny Hoogerland (Vacansoleil), Luis León Sanchez (Rabobank), Niki Terpstra (QuickStep) en Thomas Voeckler (Europcar). Voor Hoogerland was het doel duidelijk: de bollen opnieuw in zijn bezit krijgen. Op de eerste beklimming, de Côte de Massiac (3de cat.), pakte Voeckler de twee punten en Hoogerland één punt. Ver leken de vluchters niet uit te lopen. Hun voorsprong op de top van de Col du Pas de Peyrol (2de cat.) bedroeg 3'30". Terpstra had wel moeten lossen op de klim, dus boven bleven er nog vijf koplopers over. Alweer was Voeckler de eerste op de top, voor Hoogerland. En dan gebeurde het.
In de afdaling volgde de rampspoed. Eerst slipte Hoogerland in de afdaling. Daarna werd er gevallen in het peloton. Die valpartij berokkende heel wat schade. Op de weg lagen Frederik Willems (Omega Pharma-Lotto) en David Zabriskie (Garmin-Cervélo), met respectievelijk een sleutelbeenbreuk en een polsbreuk. Voor hen hield de Tour hier op. Andreas Klöden (RadioShack) stond aan de kant. Zou de ploeg na Janez Brajkovic en Chris Horner nu ook de Duitser verliezen? Neen, hij kon zijn tocht verder zetten. Dat was niet het geval voor Alexandre Vinokourov (Astana) die over de wegafsluiting werd gekatapulteerd. Enkele ploegmaten hielpen hem recht en toen werd duidelijk dat zijn rechterbeen sleepte. De Kazak heeft zijn dijbeen gebroken. Voor Vino was dit zijn laatste Tour. Dit zal waarschijnlijk het abrupte einde zijn van de profcarrière van de bijna 38-jarige renner. Naast Vino kroop ook Van den Broeck uit de afgrond. Hij stapte weer de fiets op. Jammer genoeg slechts voor enkele honderden meters. Onze landgenoot had te veel pijn, zette zich op de grond en moest opgeven. Van den Broeck heeft een klaplong, een breuk van het schouderblad, enkele gebroken ribben en snijwonden. De Morkhovenaar maakte de hele week al een zeer goede indruk. In de etappe op zaterdag had hij naar eigen zeggen slechte benen, maar hij kwam toch binnen met de favorieten. Zijn doel in Parijs was beter te doen dan zijn vijfde plaats vorig jaar. Hij droomde zelfs van het podium. Het hele jaar er zoveel voor doen, en vooral laten, en dan gebeurt dit. Vreselijk. Toen in het peloton duidelijk was geworden dat Van den Broeck was gevallen, zetten zijn ploegmaat en groene man Philippe Gilbert, gele trui Thor Hushovd (Garmin-Cervélo) en Fabian Cancellara (Leopard) zich op de eerste rij en lieten het tempo zakken. Andy Schleck (Leopard) deed teken naar achteren in het peloton dat men het even rustig aan moest doen. Niet veel later kregen ze via de commissaris te horen dat Van den Broeck uit de wedstrijd was gestapt. Daarna bleek de weerbaarheid van Omega Pharma-Lotto, dat nog met zes man overblijft nadat Jurgen Van de Walle al eerder had moeten opgeven. Jürgen Roelandts zette zich op kop. Ondertussen was de voorsprong van de vijf koplopers opgelopen tot bijna acht minuten, maar het was nog 70 km tot de finish. De ploeg wilde Gilbert laten meedingen naar ritwinst. Er kwam echter geen hulp van andere ploegen waardoor de voorsprong nooit onder de vier minuten zou zakken.
In de kopgroep maalden ze verder. Zij zouden pas horen van de crash na de aankomst en dan werd duidelijk hoe ze ineens tot zoveel voorsprong waren gekomen. Op de Col du Perthus (2de cat.) was Hoogerland eindelijk de eerste. Voeckler werd tweede. Er volgde een even een discussie tussen de twee. Vanaf dan beslisten ze dat Voeckler voor geel zou gaan, de Franse chouchou volgde slechts op 1'29" van Hushovd, en Hoogerland zou dan de bergsprinten mogen winnen. Zo gebeurde het dat Hoogerland als eerste bovenkwam op de Col de Cère (3de cat.) en de Col de Prat de Bouc (2de cat.). Op 37 km van de streep wilde een wagen van de Franse televisie de vijf renners inhalen. Er was daar echter te weinig plaats voor en de wagen week nog eens uit voor de wortels van een boom langs de kant van de weg. Hij reed Flecha aan en die sleurde Hoogerland mee in zijn val. De Zeeuw kwam terecht in de prikkeldraad. Hij hield er diepe snijwonden aan over aan de billen, knieën en kuiten. Zijn broek was helemaal gescheurd. Met een nieuwe broek en verbanden rond beide knieën zette hij dapper zijn tocht verder. Flecha was al iets eerder op de fiets gekropen. Casar, Sanchez en Voeckler wachtten niet en reden door richting tussensprint.
Casar kwam als eerste door aan die sprint. Belangrijker was dat Gilbert vijfde werd, Hoogerland was dan al ingelopen. De naaste belagers van Gilbert, José Joaquin Rojas (Movistar) en Mark Cavendish (HTC-Higroad), pakten geen punten. Zij hadden moeten lossen op de bergjes. Na de tussensprint haalde het peloton Flecha in. Er volgde een cynisch applaus van de Spanjaard. In de achtergrond kwam hij Hoogerland tegen. Samen zetten ze de tocht richting finish verder. Een goed kwartier na de winnaar zouden ze binnenkomen. De jury gaf hen beiden de prijs van de strijdlust. Een magere troost, maar op zich een mooi gebaar.
Hoe liep de strijd om de dagzege af ? Op de voorlaatste helling, de Côte du Château d'Alleuze (4de cat.), pakte Voeckler het enige punt. De vinnige Fransman nam het meeste kopwerk op zich, om het geel zo veilig mogelijk te stellen. Met zijn drieën reden ze de hellende slotkilometer in. Voeckler probeerde de anderen de kop op te dringen, maar dat lukte niet. Casar zat in zijn wiel en Sanchez in de comfortabele derde positie. In de laatste hectometers manoeuvreerde Voeckler zich in die laatste positie. Hij zette aan. Maar Sanchez, die op kop reed, stelde zich op de trappers en sprintte zijn medevluchters uit het wiel. De Spanjaard won zijn derde Touretappe. Bij het overschrijden van de streep zoog hij op zijn duim en beeldde hij een bollende buik uit. Blijkbaar is er een kindje op komst. Hij droeg de zege ook op aan zijn overleden broer.
Voeckler werd tweede, maar pakt wel de gele trui. Casar moest genoegen nemen met de derde plaats. De vierde plaats werd weggekaapt door Gilbert. De Belgische kampioen had op de laatste helling nog van fiets moeten wisselen, maar zichtbaar met gemak was hij gauw kunnen terugkeren in het peloton. Hij verstevigt zijn groene trui. Hij staat 45 punten voor Rojas en 64 voor Cavendish. Geel is dus voor Voeckler die een voorsprong heeft van 1'49" op medevluchter Sanchez en 2'26" op Cadel Evans (BMC). Het wit blijft om de schouders van Gesink. Rein Taaramae (Cofidis) staat tweede in het jongerenklassement met een achterstand van 51". De bollen die zijn voor de onfortuinlijke Johnny. Hij heeft zes punten meer dan Voeckler. Op het podium barstte hij in tranen uit. Daarna trok hij naar het ziekenhuis voor hechtingen. 33 kreeg hij er. Afwachten of hij na de rustdag voldoende is gerecupereerd om de Tour verder te zetten. Hetzelfde geldt voor Flecha. Hij houdt een whiplash over aan zijn tuimelperte, net als verwondingen aan de knie en elleboog. De chauffeur van de auto werd uiteraard uit de Tour gezet. Sky en Vacansoleil bedenken nog welke actie ze zullen ondernemen. Ook de Tourorganisatie zal nog nakaarten over de aanrijding en de oorzaken.
Van den Broeck moet de Tour verlaten na een val
Flecha (l) en Hoogerland (r) zijn aangereden door een wagen van de Franse televisie
Johnny Hoogerland barst in tranen uit op het podium
Daags voor rustdag staat nog een rit van meer dan 200 km door het Centraal Massief op het programma, met niet minder dan acht hellingen onderweg. Het ziet er naar uit dat iemand van de vluchters zijn onderneming succesvol zal kunnen afronden. Wie ongetwijfeld zal willen meegaan in de ontsnapping van de dag is Johnny Hoogerland (Vacansoleil). De Zeeuw raakte gisteren de bolletjestrui kwijt aan Tejay Van Garderen (HTC-Highroad) en is er op gebrand hem terug over te nemen. Vandaag zijn er maximaal 23 punten te verdienen. Laten we de hellingen even overlopen.
Na 40 km wordt de spits afgebeten door de Côte de Massiac (3de cat.: 3,4 km en gemiddeld 6,2%). De Col du Pas de Peyrol, ook wel Le Puy Mary genoemd, behoort tot de tweede categorie en is 7,7 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,2%. De maximale hellingsgraad bedraagt 10%. Onmiddellijk na de afdaling ligt de volgende klim van tweede categorie. Dat is de Col du Perthus met een lengte van 4,4 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9%. Tussen kilometer twee en drie kunnen de renners even verpozen, want het is er vlak. Daarna zijn er twee hellingen van derde categorie. Het gaat om de Col de Cère (2,9 km en 6,3% gemiddeld) en de Côte de la Chevade (3,0 km en 7,9% gemiddeld). Van de top is het dalen naar de voet van de Col de Prat de Bouc, ofwel de Plomb du Cantal. Deze col van tweede categorie is exact 8 km lang. Het gemiddeld stijgingspercentage is 6,1%. Vanaf de top is het nog 54 km tot de aankomst. Vooraleer aan de laatste twee klimmetjes van vierde categorie te beginnen moet er nog gesprint worden voor het puntenklassement. Rassprinter Mark Cavendish (HTC-Highroad) zal er niet meer bij zijn en als José Joaquin Rojas (Movistar) zou moeten afhaken doet Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) mogelijk een heel goeie zaak. Het hangt natuurlijk af van het aantal vluchters dat weg is.
De voorlaatste helling is de Côte du Château d'Alleuze (2 km en gemiddeld 4,9%). Op het einde volgt de slothelling naar de streep in Saint-Flour. De Montée des Orgues. Deze is 1,6 km lang en het gemiddeld stijgingspercentage is 6,1%. Zoals gezegd hebben de vluchters veel kans om aan de finish in Saint-Flour aan het feest te zijn.
In deze rit door het Centraal Massief lagen vier hellingen over het parcours verspreid. Christopher Horner (RadioShack) zou er niet meer aan beginnen. De nummer tien van vorig jaar hield een hersenschudding en een gebroken neus over aan een val gisteren, waardoor hij de Tour moest stopzetten. 188 andere renners verschenen wel aan de start. Negen daarvan kozen voor de ontsnapping: Rui Costa (Movistar), Julien El Fares (Cofidis), Addy Engels (QuickStep), Cyril Gautier (Europcar), Alexandr Kolobnev (Katusha), Christophe Riblon (AG2R), Tejay Van Garderen (HTC-Highroad), Xabier Zandio (Sky) en de Belg Romain Zingle (Cofidis).
Aan de tussensprint, na 83 km, was Riblon de beste voor Costa en Kolobnev. In het peloton zou dus nog worden gestreden om zes punten. Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) was degene die met deze buit aan de haal ging. Mark Cavendish (HTC-Highroad) moest passen op de hellende strook en pakte slechts drie punten. Groene trui José Joaquin Rojas (Movistar) sleepte vijf punten in de wacht.
Voor de sprint waren de renners al één helling over gereden, de Côte d'Evaux-les-Bains (4de cat.), daar pakte El Fares het enige punt. Op de Côte du Rocher des Trois Tourtes (4de cat.) was Kolobnev de gelukkige. De voorlaatste klim was er één van tweede categorie. De Col de la Croix Saint-Robert is 6,2 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,2%. Roman Kreuziger (Astana) moest lossen. De Tsjech was bij de start een belangrijke klassementsrijder, maar door valpartijen en de gevolgen daarvan heeft hij onderhand al meer dan 25 minuten achterstand. Ook Robert Gesink (Rabobank) verging het niet goed. Ook de Nederlander kampt met pijn na een val. Gesink verloor vandaag 1'08" op de favorieten, maar blijft wel de beste jongere. Vooraan demarreerde Van Garderen. Enkel Gautier en Costa volgden de jonge Amerikaan. Na de top zou Riblon bij de drie komen aansluiten. Het peloton werd de hele dag gemend door BMC. Van kopman Cadel Evans werd immers verwacht dat hij de gele trui zou overnemen van Thor Hushovd (Garmin-Cervélo). Op de Croix Saint-Robert kwamen enkele demarrages. Johnny Hoogerland (Vacansoleil) was één van hen. Hij reed rond in de bollen en wilde die behouden, maar de punten waren al allemaal weggenomen door de vluchters. Hoogerland liet zich daarna opnieuw uitzakken. Alexandre Vinokourov (Astana) sprong ook weg uit het peloton, op zoek naar de ritzege en de gele trui. De Kazak had ongeveer 30" achterstand op Hushovd, dus geel lag in het verschiet. In de slotkilometer zou hij echter door de groep der favorieten worden opgeslokt.
Bij de vier koplopers volgde in de laatste 10 km de ene demarrage na de andere. Het was uiteindelijk Costa die definitief kon wegspringen. Vinokourov naderde tot op 20", maar kwam niet dichter. Costa zou zijn vlucht met succes afronden. De Portugees droeg zijn zege op aan zijn overleden ploegmaat Xavier Tondo. En aan Mauricio Soler, ook een renner van Movistar, die in het ziekenhuis ligt na een zware val in de Ronde van Zwitserland. Het is de eerste maal in deze Tour dat een ontsnapping tot een goed einde wordt gebracht. Hoe ging het er aan toe in de groep met favorieten? Vooraf werd aangenomen dat Alberto Contador (Saxo Bank) een prik zou willen uitdelen. De Spanjaard probeerde dat inderdaad. Als hij zich omdraaide, keek hij recht in de ogen van Andy Schleck (Leopard) die aan zijn wiel bleef plakken. Philippe Gilbert raakte wel weg uit de groep en dankzij zijn tweede plaats neemt hij het groen opnieuw over van Rojas. Hij pakte geen punten aan de aankomst en heeft op dit moment 15 punten minder dan Gilbert. De bollen zijn voor Van Garderen, die overigens ook met de prijs voor de strijdlust ging lopen. En het geel? Dat blijft verrassend genoeg om de schouders van Hushovd hangen. De beresterke Noor finishte immers in dezelfde tijd als Evans.
De Tourkaravaan trekt het Centraal Massief in. Deze rit is 189 km lang en over het parcours liggen vier hellingen verspreid. De laatste is de slotklim naar Super-Besse. Thor Hushovd (Garmin-Cervélo) zal het geel vandaag verliezen. Kandidaat nummer één om het kleinood over te nemen is Cadel Evans (BMC). De Australiër maakt zelfs veel kans op de dagzege. Van Alberto Contador (Saxo Bank) wordt verwacht dat hij een prik zal willen uitdelen aan zijn concurrenten én tijd wil terugnemen op hen. Hij heeft op Andy Schleck (Leopard) een achterstand van 1'30". Ook om de bollen wordt vandaag gestreden. Johnnny Hoogerland (Vacansoleil) staat aan de leiding met een totaal van vier punten. Vandaag zijn er maximaal negen punten te verdienen. Als Hoogerland meegaat in een ontsnapping kan hij ook vanavond in de bollen het podium op.
De eerste twee klimmetjes van de dag behoren tot de vierde categorie. Het gaat om de Côte d'Evaux-les-Bains (1,7 km en 6,2% gemiddeld) en de Côte du Rocher des Trois Tourtes (1,3 km en 4,6 % gemiddeld). Tussen deze twee hellingen in ligt de tussensprint, meer bepaald na 83 km. De eerste klim van tweede categorie in deze Tour ligt op 25 km van de meet. Het gaat om de Col de la Croix Saint-Robert. Deze is 6,2 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,2%. De slotklim naar Super-Besse is anderhalve kilometer lang en stijgt gemiddeld 7,6%. Dat kan tellen. Naast Evans en Contador zou ook Olympisch kampioen Samuel Sanchez (Euskaltel) hier wel eens kunnen uithalen. Net als Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto).
In de op één na langste etappe in deze Tour lag de aankomst in Châteauroux. Daar won Mark Cavendish (HTC-Highroad) in 2008 zijn alleereerste Tourrit. Vandaag zou hij er zijn zeventiende kunnen behalen. Onderweg lag geen enkele hindernis, enkel de wind zou eventueel voor problemen kunnen zorgen. Opvallend was dat de tussensprint op amper 26 km van de meet was geplaatst. Zouden de sprinters daar wel voluit gaan? Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) zou zeker alles op alles zetten, want in de eindsprint zou het hele team de kaart van André Greipel trekken.
Bij de vlucht van de dag zat voor het eerst een Belg, meer bepaald Gianni Meersman (FDJ). Hij werd onlangs tweede op het nationale kampioenschap. Naast Meersman zat ook zijn ploegmaat Mickaël Delage mee voorin, net als Yannick Talabardon (Saur-Sojasun) en Pablo Urtasun (Euskaltel). Ze kregen een maximale voorgift van zeven en een halve minuut. In het peloton hielden Garmin-Cervélo, de ploeg van gele trui Thor Hushovd, en HTC alles onder controle. Jérémy Roy (FDJ) ging even voor het peloton uitrijden om enkele mensen aan de kant te groeten.
Consternatie na 90 km wedstrijd. Tom Boonen (QuickStep) stapte van de fiets. Hij was duizelig en had nekpijn. Ploegdokter Toon Cruyt vermoedt dat Boonen een lichte hersenschudding heeft opgelopen bij zijn val in de vijfde rit. Het einde dus van de Tour voor Boonen. Van zes deelnames is het al de vierde maal dat hij moet opgeven. Dokter Cruyt gaf vandaag mee dat het beter gaat met Sylvain Chavanel die aan de schouder is geraakt. De toestand van Gert Steegmans is nog onzeker. Zijn pols is gezwollen en als dat blijft duren, zullen er foto's worden genomen om te kijken of er een breukje is.
De wedstrijd gaat door, ook zonder Boonen. Garmin en HTC bleven mennen en deden de voorsprong dalen tot 2'20" op 50 km van het einde. Niet veel later gingen ze in het peloton alweer tegen de grond. Grootste slachtoffer was Bradley Wiggins (Sky). De Brits zou niet meer op de fiets kruipen vanwege een sleutelbeenbreuk. Levi Leipheimer (RadioShack), een andere klassementsrijder, kende ook weer pech. Op de koop toe zou hij vijf kilometer voor de finish nog van fiets moeten wisselen bij de neutrale wagen van Mavic waardoor hij in totaal 3'06" zou verliezen vandaag. Daardoor staat hij nu al 3'50" achter op Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto). Gerraint Thomas (Sky), de beste jongere, werd ook opgehouden door de valpartij. Het wit hangt nu om de schouders van Robert Gesink (Rabobank). Ook Tyler Farrar (Garmin-Cervélo) was bij de val betrokken en zou in een achtervolgende groep blijven hangen en niet meesprinten.
Dus ook niet aan de tussenspurt. Bij de koplopers was Delage de eerste. Hij repte zich voor zijn eigen ploegmaat Meersman. Cavendish toonde zich de snelste van de grote groep voor Rojas en zijn ploegmaat Renshaw. Gilbert werd achtste. Na de tussensprint zette Leopard zich aan kop. Zou er waaiervorming ontstaan? Niet in deze groep. Wel in de achtergrond, bij de slachtoffers van de valpartij waar Sky het heft in handen nam. HTC zou vervolgens het roer overnemen in de eerste groep om Cavendish in perfecte positie naar zijn tweede ritwinst van deze Tour te leiden. Bij de koplopers waren er enkele wanhoopspogingen waaronder twee van Meersman. 15 km voor de streep zouden ze worden ingelopen. Talabardon kreeg de prijs van de strijdlust.
In tegenstelling tot de voorbije ritten maakte de trein van HTC een enorme indruk. Alle negen zaten ze de laatste 20 km op kop. Iedereen droeg zijn steentje bij. Toen Cavendish nog één mannetje voor zich had, schoot Greipel langs de andere kant van de weg naar voren. Het werd een duel man tegen man, Cav links en Greipel rechts. Cavendish bleek veruit de sterkste. Greipel verloor zelfs nipt de tweede plaats aan Alessandro Petacchi (Lampre). Rojas werd pas negende in de sprint, maar neemt wel het groen over van Gilbert. Onze landgenoot heeft elf punten minder dan Rojas, Cav staat derde op zeventien punten.
Deze etappe is een uitgelezen kans voor de sprinters. Ze is helemaal vlak. Opvallend is dat de tussensprint slechts op 26 km van de eindmeet ligt. Hoe zullen de spurters daarmee omgaan? Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) zal in elk geval voluit gaan. In de eindsprint mag hij immers niet meedoen, de ploeg zal vandaag alles op André Greipel zetten. De grootste belager van Phil voor groen is momenteel José Joaquin Rojas (Movistar). De Spaanse kampioen staat amper één punt na Gilbert, die leider is in het puntenklassement. Aangezien Rojas in de eindsprint wel zijn eigen kansen mag gaan, maakt hij veel kans vandaag het groen over te nemen.
Voor de dagzege is Mark Cavendish (HTC-Highroad) topfavoriet. In Châteauroux won de Brit drie jaar geleden zijn allereerste Tourrit. Ondertussen staat zijn totaal al op zestien. De grootste uitdager van Cav is Tyler Farrar (Garmin-Cervélo) die zijn tweede etappe in deze Tour kan behalen. Ongetwijfeld zal Rojas weer voorin de uitslag te vinden zijn. Nu Sky in de winning mood zit na de winst van Boasson Hagen zal Ben Swift, leeftijdgenoot van de 24-jarige Noor, extra gemotiveerd aan de start verschijnen. Als Omega Pharma-Lotto zoals beloofd alles op Greipel zet, kan de Duitser misschien eindelijk zijn gram halen en zijn rivaal Cav kloppen. Alhoewel, misschien wijst de frustratie ten op zichte van de ploegtactiek twee dagen geleden ook op twijfel over de eigen conditie.
De zesde rit is meteen al de langste in deze Tour. Een zware opgave voor de talrijke slachtoffers van de valpartijen gisteren. Eén van hen, Ivan Velasco (Euskaltel), verscheen vanwege een sleutelbeenbreuk niet meer aan de start. Tom Boonen en Gert Steegmans (QuickStep) waren wel paraat. Boonen had het meeste last van zijn hoofd, Steegmans is het meest gehavend aan zijn pols. De regen die met bakken uit de lucht viel, was nog een extra tegenvaller.
Vier mannen lieten het niet aan hun hart komen en kozen voor de aanval: Lieuwe Westra (Vacansoleil), Leonardo Duque (Cofidis), Adriano Malori (Lampre) en Anthony Roux (FDJ). Johnny Hoogerland (Vacansoleil) zou later komen aansluiten. Oorspronkelijk was Jürgen Roelandts (Omega Pharma - Lotto) samen met de Nederlander in de tegenaanval gegaan, maar onze landgenoot hield het na enige tijd voor bekeken. Het zou dus bij vijf vluchters blijven. Hun voorsprong bedroeg maximaal 11'30".
Na bijna 100 km lag het eerste klimmetje op het parcours, de Côte de Saint-Michel de Montjoie (3de cat.). Hoogerland en Roux pakten respectievelijk twee en één punt. Op de Côte du Bourg d'Ouilly (3de cat.) was het juist omgekeerd. Als Roux geen punt zou pakken op de laatste helling, zou Hoogerland de bollen overnemen van Cadel Evans (BMC). De Nederlander had namelijk al één punt gepakt in de vierde rit. Eerst even bekijken wie punten pakte in de tussensprint. Voorin was Roux de beste voor Duque en Westra. Mark Cavendish (HTC - Highroad) was de snelste van het peloton. Voor José Joaquin Rojas (Movistar) en Tyler Farrar (Garmin - Cervélo). Dat staat gelijk aan tien, negen en acht punten. Philippe Gilbert (Omega Pharma - Lotto) sprintte ook mee en graaide zes punten mee. Ondertussen is duidelijk dat de Belgisch kampioen voluit voor groen gaat.
Op 60 km van de meet demarreerde Westra. Enkel Malori sprong met hem mee. De andere drie vluchters zouden 15 km verder worden ingelopen. Westra sprokkelde het enige punt op de laatste klim, de Côte du Billot (4de cat.). Dat betekent dat Hoogerland in de zevende rit met de bollen mag rondrijden. En zonder ongelukken ook in de daarop volgende etappe, want morgen zijn er geen bergpunten te verdienen. Enkele kilometers na de klim liet Malori Westra achter. Voor Vacansoleil was de opdracht in elk geval geslaagd. Vanuit het peloton volgde eveneens een demarrage. Van Roux dan nog wel. Wellicht nog een poging om met de prijs voor de strijdlust te gaan lopen, maar die was weggelegd voor Malori. De vlucht van Roux droeg slechts een handvol kilometer ver. Malori werd gegrepen op minder dan 3 km van de streep.
HTC zette zich op kop om de sprint voor te bereiden voor Matthew Goss. De aankomst zou iets te zwaar zijn voor Cavendish, de Brit zou lossen. Jelle Vanendert (Omega Pharma - Lotto) wilde het werk van HTC ontregelen en viel aan. Thomas Voeckler (Europcar) zag het wel zitten om voor de ritzege te gaan en reed tot bij Vanendert. Voeckler vroeg aan de Belg om over te nemen, maar die deed dat niet. Behalve toen ze nog een gat van slechts vijf meter hadden. Er volgden nog wanhoopspogingen van Alexandre Vinokourov (Astana) en Bauke Mollema (Rabobank). Tevergeefs, want het werd een sprint van een grote groep. Gerraint Thomas (Sky) leidde zijn teamgenoot Edvald Boasson Hagen naar de overwinning. De 24-jarige Noor won voor Matthew Goss en zijn landgenoot Thor Hushovd (Garmin - Cervélo). Gilbert werd zevende en blijft in het groen met amper één punt voorsprong op Rojas die vijfde werd in de eindsprint.
Klassementsrijder Levi Leipheimer (RadioShack) kwam 1'05" na de winnaar over de meet na een val op 4,5 km van de streep. Zijn verlies wordt dus effectief aangerekend, wegens niet binnen de laatste drie kilometer. Boonen kwam binnen na 2'23" en Steegmans pas na 12'26, samen met ploegmakker Sylvain Chavanel. De Frans kampioen sukkelt met de schouder nadat ook hij tegen de grond ging in de vorige etappe. Voor Steeg ziet het er momenteel het slechtste uit. Hopelijk recupereert hij voldoende de komende dagen om zijn tocht verder te kunnen zetten. De geteisterde Belgen deden het alsvast beter dan Vasil Kiryienka (Movistar), de Wit-Rus kwam buiten tijd aan.
De zesde rit is de langste in deze editie en brengt het peloton doorheen Normandië. De weg is bijna nooit vlak. Onderweg zijn drie hellingen opgenomen in het bergklassement. Te beginnen met de Côte de Saint-Michel de Montjoie (3de cat.) die 2,4 km lang is en een gemiddeld stijgingspercentage heeft van 5,9%. De Côte de Bourg d'Ouilly (3de cat.) heeft een lengte van 2,7 km en stijgt gemiddeld 5,6%. De laatste gecategoriseerde helling is de Côte de Billot van vierde categorie (1,3 km en 6,5%). Deze kuitenbijter ligt op 30 km van de streep in Lisieux. De rit eindigt aan de basiliek en dat betekent dat het geen vlakke aankomst is. Philippe Gilbert (Omega Pharma - Lotto) behoort tot de favorieten voor de dagzege. De pure rassprinters komen mogelijk tekort. Thor Hushovd (Garmin - Cervélo) lijkt ook een geschikte kandidaat.
Onderweg is het uitkijken naar de tussensprint na 130 km wedstrijd. Momenteel rijdt Philippe Gilbert rond in het groen. Ongetwijfeld zal hij zich mengen in de debatten. Momenteel staat hij acht punten voor José Joaquin Rojas (Movistar). Wat Gilbert betreft is het afwachten hoe de sfeer binnen de ploeg is nadat André Greipel zich gisteren negatief uitlaatte over de teamgeest. Gilbert ging gisteren zijn eigen kans. Hij zegt dat hij in de dalende strook ineens op snelheid zat en daarom besliste mee te doen voor de ritzege. Greipel is daar niet gelukkig mee aangezien hij de sprinter binnen de ploeg is. Het incident in de vierde etappe, waarbij Gilbert Van den Broeck ging terughalen, was nog maar pas afgelsoten of er doken weer problemen op. Is Gilbert dan niet bereid om zijn ploegmaats, die zoveel voor hem doen, een wederdienst te gunnen?
De vijfde rit, tussen Carhaix en Cap Fréhel, was een korte rit van iets meer dan 160 km. Ongeveer 40 km voor de finish zou de karavaan passeren in Yffiniac, het geboortedorp van vijfvoudig Tourwinnaar Bernard Hinault. Vooraf werd wel gewaarschuwd dat het een nerveuze etappe zou kunnen worden over de Bretoense wegen. De rit leek een uitgelezen kans voor een massasprint. Het begin verliep alvast volgens het geijkt scenario. Er ontstond een ontsnapping van vier man na slechts drie kilometer. Dit zijn de namen van de vluchters: Anthony Delaplace (Saur - Sojasun), Sébastien Turgot (Europcar), Tristan Valentin (Cofidis) en José Ivan Gutierrez (Movistar). Gutierrez zat ook in de derde rit in de kopgroep. De vier vluchters in deze etappe kregen maximaal zes minuten voorsprong.
Het werd inderdaad een nerveuze dag in het peloton. Het regende de hele dag door lekke banden en valpartijen. Na de doortocht op de Côte de Gurunhuel (4de cat.), waar Delaplace het enige punt pakte, lagen enkele renners letterlijk op een hoopje in de berm. Onder andere de Franse kampioen Sylvain Chavanel (QuickStep) was betrokken. Het zou voor QuickStep niet de enige pech zijn in deze rit.
De tussensprint van de dag lag op 70 km voor de streep. Voorin was Turgot de snelste voor Valentin en Gutierrez. Borut Bozic (Vacansoleil) was de snelste van het peloton. Groene trui José Joaquin Rojas (Movistar) en Tom Boonen (QuickStep) reden ook een goede uitslag, maar zij zouden worden gedeclasseerd. Zij hadden onder andere Mark Cavendish (HTC Highroad) gehinderd. De Brit krijgt nu toch nog vijf punten. Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) sprintte mee en pakte acht punten. Blijkbaar heeft de Belgisch kampioen van groen een doel gemaakt.
Na de sprint werd er jammer genoeg opnieuw gevallen. En met zware gevolgen. Janez Brajkovic (RadioShack) moest de Tour verlaten met een gebroken sleutelbeen. Hij zou niet de enige opgever van de dag zijn. Christophe Kern (Europcar) stapte van de fiets omdat hij te veel last had van zijn knie, die hij bezeerde in het Franse kampioenschap. Bij de val van Brajkovic waren enkele mannen van Rabobank betrokken, namelijk Robert Gesink en Carlos Barredo. Alberto Contador (Saxo Bank) bleef ook niet gespaard. Gefrustreerd gooide hij zijn fiets in de graskant, maar even verder stak hij al de duim omhoog. Dan gebeurde de spectaculaire val van Deens kampioen Nicki Sørensen, ploegmaat van Contador. Zijn fiets bleef hangen aan een motor die het peloton wilde voorbijsteken terwijl daar geen ruimte voor was. Gelukkig raakte Sørensen tijdig los uit zijn klikpedalen. De motard werd meer dan terecht uit deze Tour gezet. Ook de Belgen bleven niet van rampspoed gepaard. Zowel Gert Steegmans als Tom Boonen (QuickStep) gingen tegen de vlakte. Steegmans kon als eerste terug vertrekken en zou de aankomst 12'43" na de winnaar bereiken. Boonen bleef iets langer zitten en was even verward. Hoewel het er op de beelden niet goed uitzag, zette hij na enkele minuten zijn tocht verder. Ploegmaat Addy Engels liet zich uitzakken om zijn kopman bij te staan. Ze reden 13'08" na de nummer één over de streep.
Nu terug naar de strijd om de dagzege. 70 km voor de meet hadden de vluchters slechts 27" voorsprong. Daarna liep die terug op, maar 45 km voor het eind was hun verhaal toch uit. Gutierrez hield er wel de prijs van de strijdlust aan over. Jérémy Roy (FDJ), die al twee keer eerder mee was in een vlucht, en Thomas Voeckler (Europcar) besloten actie te ondernemen. Ze kregen tot 1'05" voorsprong. Verder liet Garmin - Cervélo, de ploeg van gele trui Thor Hushovd, hen niet uitlopen. In volle finale kreeg Garmin hulp van HTC en Lampre. 4 km voor de streep nam HTC het heft volledig in eigen handen. Voeckler plaatste nog een ultieme demarrage, maar dat was tevergeefs. Een massaspurt zou het worden. Net als maandag verliep die niet geheel vlot. De mannen van HTC zagen ineens dat Cavendish niet in hun wiel zat en hielden even in. Signaal voor Edvald Boassan Hagen (Sky) om te demarreren. Hij zou het niet halen. Verrassend was dat Philippe Gilbert meesprintte voor de zege. Hij leek het te winnen totdat Cav als een duivel uit een doosje verscheen en met een halve fietslengte Gilbert versloeg. Rojas vervolledigde de top drie. De finish was lastig. Cavendish zei dat hij heel diep was moeten gaan voor zijn zestiende ritwinst in de Tour. Hij kwam ook van ver nadat zijn rivaal André Greipel (Omega Pharma - Lotto) tegen hem aan was gebotst. Cav durfde naar eigen zeggen niet te reageren en zakte daardoor naar achteren. Hij dacht dat het over was voor ritwinst, maar wilde toch zoveel mogelijk punten pakken voor groen. En kijk, The Manx Express won. Nog even over Greipel. De Duitser werd zesde en was niet tevreden met de gang van zaken. Aan de bus riep hij uit: "This is not a team", dit is geen ploeg. Dat Phil zijn eigen kans was gegaan zat hem hoog. En hij heeft wel een punt. Gilbert heeft op dit ogenblik overigens de groene trui in zijn bezit.
Hoewel iedereen wist dat Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) ooit eens geklopt zou worden, was het toch een beetje ontnuchterend dat hij niet won op de Mûr-de-Bretagne. Het leek immers voorbestemd. Hij vierde gisteren zijn 29ste verjaardag en de rit kwam aan op een Muur, net als de Waalse Pijl eindigt op de Mûr de Huy. De Belgisch kampioen had na zijn ritwinst en verovering van het geel, zaterdag, met veel bombarie en blakend van zelfvertrouwen aangekondigd dat hij ook de vierde rit zou winnen. Na de afgelopen maanden leek het alsof het genoeg was als Phil wilde winnen. Dan zou het geschieden. Maar nee, het was Cadel Evans (BMC) die de bloemen in ontvangst mocht nemen na de meet. Het had Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto) kunnen zijn. Dat zou voor ons Belgen zeker even goed zijn geweest als Gilbert. Misschien zelfs beter, want het zou een extra boost geven aan zijn klassementsambities en de concurrenten voor top vijf, die talrijk zijn, nog maar eens duidelijk maken dat de Belg meespeelt voor de prijzen. Het was echter zijn ploegmaat Gilbert die het gaatje toereed. Jammer, want hij had het misschien kunnen redden. In elk geval hebben de twee ploegmaten alles uitgeklaard, dus kunnen we het item sluiten. Laten we geen onnodige polemieken starten.
Over naar de etappe van vandaag. Een korte rit staat op het programma: slechts 164,5 km lang. De renners moeten pas vertrekken om tien voor twee. Onderweg, na 45 km, ligt één helling. Dat is de Côte de Gurunhuel (4de cat.) met een lengte van 2,3 km en een gemiddeld stijgingspercentage van 5,1%. Een goeie 20 km verder ligt de tussensprint. Hier kunnen de sprinters de benen al even opwarmen. Benieuwd of Tyler Farrar (Garmin-Cervélo) zich zal mengen. Hij won de tussensprint van het peloton in de eerste en vierde etappe, maar dan wist hij dat de rit niet zou eindigen op een massaspurt. Maandag was dat wel zo en toen deed hij niet mee. De Amerikaan won toen wel de etappe.
Mogelijk wordt het een nerveuze etappe op Bretoense wegen, want er zou waaiervorming kunnen ontstaan. Opletten geblazen voor de klassementsrijders dus. Wellicht eindigt de etappe echter op een massasprint. Als alles zonder ongelukken verloopt, krijgen we vandaag eindelijk een rechtsreekse confrontatie tussen Mark Cavendish en André Greipel (Omega Pharma-Lotto). Farrar is echter een gevaarlijke concurrent. Zoals gezegd won de Gentse Amerikaan de massaspurt op maandag. Toen was die wat ontregeld en was de trein van HTC Highroad ontspoord. Indrukwekkend was toen wel de steun die Garmin gaf aan Farrar. Wereldkampioen en gele trui Thor Hushovd trok zelfs mee de sprint aan. Farrar zal vandaag ongetwijfeld weer hoog eindigen, wie weet wel opnieuw winnen.
Belgisch kampioen Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) vierde vandaag zijn 29ste verjaardag. De etappe met aankomst op de Mûr-de-Bretagne was op zijn maat gemaakt. Na zijn overwinning in de openingsrit kondigde hij met veel zelfvertrouwen aan dat hij ook rit vier op zijn naam zou schrijven. Geel zou mogelijk in handen komen van Cadel Evans (BMC) die slechts één seconde achterstand had op Thor Hushovd (Garmin-Cervélo).
In tegenstelling tot de eerste en derde etappe vertrok de vlucht niet van kilometerpaal nul. Dat heeft mogelijk te maken met de regen die de renners even demotiveerde. Vijf renners trokken na acht kilometer toch ten aanval: Immanol Erviti (Movistar), Johnny Hoogerland (Vacansoleil), Biel Kadri (AG2R), Gorka Izagirre (Euskaltel) en Jérémy Roy (FDJ). Deze laatste renner was al mee in de vlucht van de eerste rit. Het kwintet kreeg slechts een voorgift van maximaal 3'30".
Slecht nieuws voor Omega Pharma-Lotto. Jürgen Van de Walle besliste onderweg uit de Tour te stappen omdat hij te veel last ondervindt van blessures die hij opliep bij een val zaterdag. Onze landgenoot is de eerste opgever. Jammer voor Jurgen Van den Broeck dat Van de Walle, een superknecht, wegvalt. Er blijven nu nog veertien Belgen in de Tour. En met ritwinst van Gilbert zou het nog een feestelijke dag kunnen worden. Vooraleer de etappe zou worden betwist lag er onderweg een tussensprint. Hoogerland pakte de eerste plaats mee voor Roy en Kadri. Het belangrijkste was hoe de spurters zouden presteren. Tyler Farrar (Garmin-Cervélo) was de snelste, net als in de eerste etappe. Farrar krijgt zo tien punten bij. Groene trui José Joaquin Rojas (Movistar) pakte negen punten. Mark Cavendish (HTC Highroad) behaalde zeven punten. Voor de tussensprint lag er ook al een helling op het parcours, namelijk de Côte de Laz (4de cat.). Hoogerland pakte daar het enige punt.
Pech voor Izagirre toen die lek reed op minder dan 60 km voor de streep. Hij kon echter zonder moeite weer aansluiten bij zijn medevluchters. In het peloton ontstond dan weer een breukje na een plaspauze. Veel spectaculairdere gebeurtenissen vallen er niet te melden. 20 km voor de meet was er wel een fietswissel nodig voor Cadel Evans, maar hij kon dankzij ploegmaat Marcus Burghardt moeiteloos terugkeren. De kopgroep had op dat ogenblik nog anderhalve minuut voorsprong. Ook Romain Feillu (Vacansoleil) reed lek, maar loste het goed op door te stayeren achter de eigen volgwagen en stak zelfs de duim omhoog om zo aan te geven dat het tempo opgedreven mocht worden. Als de jury Cavendish en Hushovd gisteren diskwalificeerde, zouden ze ook Feillu moeten straffen. Hij is echter een Fransman...
De voorsprong van de leiders dook onder de minuut op 13 km van de streep. Leopard, Euskaltel en BMC staken Omega Pharma-Lotto een handje toe om de kloof te dichten en om hun kopmannen in goede positie te brengen. Na een ultieme aanvalspoging van Hoogerland en Erviti werden de vijf vluchters bijgehaald op 4 km van de streep. Roy kreeg de prijs van de strijdlust. Nu restte enkel nog de Mûr-de-Bretagne (3de cat.). Deze helling is 1,6 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 5,9%. Geknipt voor Gilbert. Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) dreef het tempo op bij het begin van de helling. Alberto Contador (Saxo Bank) was degene die het vuur aan de lont stak. Nadat El Pistolero was bijgehaald, onder impuls van Gilbert, volgden enkele schijnaanvallen onder meer van Dries Devenyns (QuickStep). Bij het ingaan van de laatste halve kilometer had Van den Broeck ineens enkele meters voorsprong. Het was ploegmaat Gilbert die het gat dichtte, maar in plaats van op en over Van den Broeck te springen bleef hij in het wiel. De superbenen lijken te zijn verdwenen. Cadel Evans daarentegen had die wel. Hij won dan ook op de Mûr-de-Bretagne voor Contador en Alexandre Vinokourov (Astana). Vlak na de meet stak Contador zijn arm in de lucht, maar hield halverwege halt. Evans was zelf niet zeker van de overwinning, maar de finishfoto bracht duidelijkheid. Het geel veroverde de Aussie echter niet, want Hushovd zat in de uitgedunde groep. Dat kan niet gezegd worden van klassementsrijders Andy Schleck (Leopard), Levi Leipheimer (RadioShack) en Robert Gesink (Rabobank). Zij verloren acht seconden. Ivan Basso (Liquigas) en Bradley Wiggins (Sky) reden zes seconden na Evans over de meet.
Gilbert is de bollen kwijt aan Evans. Ongetwijfeld zal er in de bus en bij het avondmaal nagekaart worden over het manoeuvre van Gilbert. Wat als hij niet naar Van den Broeck was toegesprongen? De anderen hadden dan misschien geaarzeld en dan kon Jurgen zijn tweede profzege boeken. Maar goed, het zij zo. Om af te sluiten nog meegeven dat het groen in handen blijft van Rojas. Evans staat tweede met twee punten minder, Gilbert derde met vijf punten achterstand. Het was overigens de eerste echte zege van Evans in de Tour. In 2007 kreeg hij wel de winst in de tijdrit in Albi op zijn naam nadat Vinokourov op bloeddoping was betrapt.
Alberto Contador (l) strandt op plaats twee na Cadel Evans (r)
Gelukkige verjaardag Philippe Gilbert! Onze Belgische kampioen mag 29 kaarsjes uitblazen en de kans is groot dat hij zichzelf een prachtig cadeau geeft: winst op de Mûr-de-Bretagne. Deze vierde rit is iets meer dan 170 km lang en bevat naast de slothelling nog een heuveltje van vierde categorie. Uiteraard is er een tussensprint.
De rit gaat van start in het Bretoense Lorient en verloopt over kronkelende wegen. Na 79 km ligt de Côte de Laz (4de cat.) op het parcours. Deze helling is slechts 1,6 km lang en stijgt gemiddeld 5,9%. 10 km verderop ligt de tussensprint. Hier kunnen de mannen voor groen weer kostbare punten pakken. Mark Cavendish (HTC) zal zeker meedoen, extra gemotiveerd door de deklassering van gisteren. José Joaquin Rojas (Movistar) rijdt rond in het groen en heeft zeven punten voorgift op Tyler Farrar (Garmin). De Amerikaan won gisteren de etappe, maar deed niet mee in de supersprint. Waarschijnlijk zal hij vandaag wel meedingen naar de gegeerde punten. In de eerste rit was hij de beste van het peloton bij de tussensprint.
In de aanloop naar de Mûr-de-Bretagne zullen de vluchters worden gegrepen, net als in de openingsetappe zal Omega Pharma-Lotto daar wel een cruciale rol bij spelen. Hun Philippe Gilbert wil immers winnen. De Mûr-de-Bretagne behoort tot de derde categorie en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,9%. De Mûr is 2 km lang en lijkt er neergelegd voor Phil. Wie zou hem kunnen bedreigen? Zijn grootste concurrent lijkt Cadel Evans (BMC) te zijn. De Australiër verkeert in goede vorm en is kandidaat nummer één om de gele trui van Thor Hushovd (Garmin-Cervélo) af te snoepen. Evans heeft slechts één luttele seconde achterstand. Dat kans Gilbert het geel opnieuw om zijn schouders zal hebben vanavond lijkt klein, juist omdat hij Evans 32" voor moet blijven en dat lijkt iets te veel. Samuel Sanchez (Euskaltel) zou deze aankomst ook moeten liggen, maar het nadeel is dat hij een klassementsrijder is. Hij heeft tengevolge van de ploegentijdrit wel al een achterstand van 1'22" op de Schlecks. Ongetwijfeld zal Alexandre Vinokourov (Astana) ook een demarrage plaatsen. Ook Damiano Cunego (Lampre) moet deze aankomst liggen. Maar de Gilbert van de afgelopen maanden was echter onklopbaar. Ooit moet aan zijn zegereeks een einde komen, maar of dat vandaag zal zijn is verre van zeker. Integendeel.
De derde etappe leek de kroniek van een aangekondigde massasprint te worden, tenzij de wind voor waaiervorming zou zorgen. Het parcours was vrijwel volledig vlak, met als enige hindernis de Pont de Saint-Nazaire. Deze befaamde brug kreeg de stempel van vierde categorie in het bergklassement mee. Dat is goed voor één punt. Topfavoriet voor ritwinst was Mark Cavendish (HTC Highroad). Vele volgers keken uit naar het duel met grote rivaal André Greipel (Omega Pharma-Lotto).
Van bij de start kozen Niki Terpstra (QuickStep) en Mickaël Delage (FDJ) het hazenpad. Drie renners zouden hen vervoegen: José Ivan Gutierrez (Movistar), Maxime Bouet (AG2R) en Ruben Perez (Euskaltel). Ze zouden een maximale voorsprong krijgen van acht minuten. In het peloton werd rustig gereden naar de tussensprint. De streep daarvan was getrokken na 104 kilometer. Bij de koplopers was Delage de snelste voor Gutierrez en Terpstra. Perez en Bouet drongen niet aan en werden respectievelijk vierde en vijfde. Belangrijker was wat de sprinters zouden doen. De meesten onder hen gingen voluit voor de punten. De zesde plaats is immers nog goed voor tien punten. Daarna wordt afgeteld naar één. Cavendish toonde zich de snelste. Aangezien Cav en Hushovd echter in de aanloop naar de sprint aan het duwen waren en Cav een kopstoot uitdeelde, werden beiden in de uitslag van de tussensprint geschrapt. Belangrijke punten die de jury afneemt van The Manx Express. Niet voor het eerst. Twee jaar geleden verloor hij het groen aan Hushovd na een diskwalificatie. Voor gele trui Hushovd lijkt het minder erg, hij liet namelijk al verstaan dat groen geen doel van hem is. Dat moet in Parijs om de schouders hangen van ploegmaat Tyler Farrar. Die sprintte zelf niet mee in de tussensprint, want hij wilde alles op de eindsprint zetten. Na de diskwalificatie belandde Denis Galimzyanov (Katusha) op plaats zes, voor José Joaquin Rojas (Movistar). Tom Boonen (QuickStep), Philippe Gilbert en André Greipel sprokkelden ook punten, namelijk 8, 7 en 1.
Bij de tussensprint hadden de vijf koplopers nog een voorsprong van vijf minuten. Anthony Charteau (Europcar) ging na die spurt voor het peloton uit rijden. Dat was niet om de kloof te dichten, maar wel om familie aan de kant te groeten. Vlak voor de Pont de Saint-Nazaire kwamen RadioShack en Leopard naast Garmin vooraan het peloton rijden. Ze wilden hun klassementsrenners in veiligheid brengen voor als het peloton uit elkaar zou vallen. Ook Rabobank reed naar de kop van het peloton. Op de brug waren er enkele gelosten, sommigen waren opgehouden door een val. Dat was bijvoorbeeld het geval voor Ivan Basso (Liquigas). Ook snelle mannen Gert Steegmans (QuickStep) en Ben Swift (Sky) raakten achterop. Ze zouden echter kunnen terugkeren. Net als Vladimir Karpets (Katusha) die van fiets moest wisselen. Van de koplopers kwam Delage als eerste boven en pakte het punt. Wat puntenaantal betreft staat hij op gelijke hoogte van Philippe Gilbert. De Waal blijft echter in de bollen, want hij staat hoger in het algemeen klassement.
Met nog iets meer dan 20 km voor de boeg liep Gutierrez even op de trappers. Terpstra moest enkele meters lossen, maar zou terug aansluiten. De voorsprong van de vijf bedroeg toen nog een halve minuut. Vervolgens demarreerde Perez, ver zou hij echter niet geraken. Gutierrez en Delage daarentegen konden samen wel van hun metgezellen wegrijden. Onder impuls van HTC werden ook zij ingelopen op 9 km van de finish. Delage zou aan zijn escapades de prijs van de strijdlust overhouden.
HTC bleef de forcing voeren met als gevolg dat Cavendish op 4 km van het einde maar drie man meer voor zich had. Dat zou te weinig blijken om de trein op de rails te houden. Er kwam een aanval van Danilo Hondo (Lampre) en daarna van Marco Marcato (Vacansoleil). Geen van beiden kon uit de greep van het peloton blijven. Het zou een sprint worden, zij het een ontregelde. Tenzij voor Garmin. Hushovd en Julian Dean zetten de lijnen perfect uit voor Tyler Farrar. De Amerikaan won op de 4th of July (de nationale feestdag in de VS) zijn eerste individuele Touretappe. Gisteren schreef hij met zijn team de ploegentijdrit op hun naam. Over de meet vormde Farrar met zijn handen de letter 'W'. Het is vandaag exact acht weken geleden dat zijn boezemvriend Wouter Weylandt overleed tijdens de derde etappe van de Giro.
Romain Feillu (Vacansoleil) en José Joaquin Rojas (Movistar) vervolledigden de top drie. De Spaanse kampioen Rojas neemt de groene trui over van Gilbert. Farrar staat tweede in het puntenklassement op zeven punten. Cavendish werd vijfde in deze sprint voor Hushovd. Greipel strandde op plaats negen. Tom Boonen (QuickStep) kwam helemaal niet in het stuk voor, hij werd 162ste vlak na Alessandro Petacchi (Lampre). Ze werden opgehouden door een val van Samuel Dumoulin (Cofidis). Ook Cav kwam daar in de problemen, maar hij werd wel vijfde. Romein Feillu veroorzaakte de valpartij. Cavendish bestempelde hem na de meet als een kamikaze.
Gezien het parcours zou deze derde rit moeten uitdraaien op een massasprint. Het is echter mogelijk dat het een waaieretappe wordt en het hele spelersveld uit elkaar wordt gereden. Dit hangt af van de wind én van de wil van de renners. Daar de wind uit het noordoosten komt, achtte Allan Peiper, ploegleider van HTC Highroad, de kans op waaiers echter klein.
Hoe dan ook, na 94 km is de lijn getrokken voor de tussensprint. Benieuwd of de spurtkanonnen hier al voluit durven gaan of toch hun krachten willen sparen voor de finish. Ze zullen zich in ieder geval moeten roeren, want dat er vijftien man zou wegrijden is heel onwaarschijnlijk. Wie maakt vandaag kans op de ritzege? Uitgaand van het scenario van een massasprint is de topfavoriet Mark Cavendish (HTC). The Manx Express kan zijn zestiende Touretappe winnen. Het wordt uitkijken naar het duel met zijn grote rivaal André Greipel (Omega Pharma-Lotto). De Duitser zou zijn voormalige ploegmaat maar al te graag lik op stuk geven. Tot vorig jaar reden ze samen bij HTC en mocht Cav de grote koersen als Milaan-Sanremo en de Tour rijden. Bij Omega Pharma-Lotto is Greipel de absolute kopman wat de sprints betreft. Als twee honden vechten om een been loopt de derde ermee heen gaat het gezegde. Voor die rol zijn er enkele kandidaten. Niet in het minst Tyler Farrar (Garmin-Cervélo) die de tussensprint van het peloton won in de eerste etappe. Thor Hushovd gaf gisteren aan dat de Gentse Amerikaan de man van Garmin zal zijn in de massasprints. De groene trui van vorig jaar, Alessandro Petacchi (Lampre), behoort uiteraard bij de kanshebbers. Tom Boonens (QuickStep) kans op winst in de massasprint lijkt behoorlijk klein, zijn snelheid in grote groep lijkt afgebot. Outsider voor de zege is de Brit Ben Swift (Sky).
Tijdens de tweede dag van deze Tour stond een ploegentijdrit van 23 km op het programma. Het parcours was vlak en niet technisch. Er lagen twee tussenpunten: na 9 en na 16 kilometer. Saxo Bank startte om 14h30 als eerste aangezien het de laatste plaats in het ploegenklassement bekleedde. Elke zeven minuten vertrok een andere ploeg vanaf het startpodium. Omega Pharma-Lotto, met gele trui Philippe Gilbert, sloot de rij om 16h57. De tijd van de vijfde man telde.
Gisteren verloor Alberto Contador (Saxo Bank) 1'14" op klassementsrijders als Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto), Ivan Basso (Liquigas), Robert Gesink (Rabobank) en de gebroeders Schleck (Leopard). El Pistolero moest hopen dat de verschillen, vooral met de Schlecks, niet veel verder zouden oplopen. Dat het Luxemburgse team sneller zou zijn, leek al vast te liggen. Bij Saxo moesten drie renners afhaken. Het ging om klimmers Benjamin Noval, Jesus Hernandez en Daniel Navarro. Het team zou uiteindelijk eindigen als achtste op 28" van de winnaar. Dat betekende dat Contador voor de tweede opeenvolgende dag tijd verloor op de Schlecks, want Leopard legde beslag op de vierde plaats met slechts 4" achterstand op de beste ploeg. Ook Leopard kwam niet voltallig aan de finish. De broertjes Schleck hingen beiden achteraan en het meeste werk rustte op de brede schouders van wereldkampioen tijdrijden Fabian Cancellara. Na twee dagen hebben Andy en Fränk Schleck reeds een bonus van 1'38" op Contador.
Wat de strijd om het eindklassement betreft verloren Samuel Sanchez (Euskaltel), Ivan Basso en Roman Kreuziger (Liquigas) net als Contador kostbare seconden. Liquigas werd 15de op 57" van de winnaar, Euskaltel eindigde als laatste op 1'22". Voor Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto) verliep het evenmin zoals gewenst. De Belgische ploeg werd pas tiende op 39". Gilbert raakt zo na één dag het geel reeds kwijt. Groen en de bollen blijven wel in zijn bezit. Het andere Belgische team, QuickStep, finishte als 14de op 56". Dat is beter dan het Nederlandse Vacansoleil (20ste op 1'15"), maar slechter dan Rabobank (7de op 12").
Hoe verliep de strijd om de dagzege? Naast Leopard waren de Angelsaksische teams favoriet. HTC Highroad dat de ploegentijdrit won in de voorbije Giro strandde nu op plaats vijf, slechts vijf seconden trager dan het beste team. De ploeg kende wel pech, want in de eerste honderden meters kwam Bernhard Eisel ten val. Ze moesten dus met acht man verder. Dat heeft hen mogelijk de etappezege gekost. Leopard viel net naast het podium. Sky, ploeg van tijdrijder én klassementsrenner Bradley Wiggins, was net één seconde beter. De tweede plaats was weggelegd voor BMC. Dat betekent dat Cadel Evans, die tweede stond in het algemeen klassement, net naast het geel grijpt. Dat gegeerde kleinood komt in handen van wereldkampioen Thor Hushovd, want Garmin-Cervélo was het snelste team in deze ploegentijdrit. Garmin legde de 23 km af in 24'48". Tien jaar geleden won Hushovd de ploegentijdrit met Crédit Agricole. Toen was Jonathan Vaughters een ploegmaat, nu is de Amerikaan teammanager. Hij mocht meevieren op het podium, net als de andere acht renners: Tom Danielson, Julian Dean, Tyler Farrar, Ryder Hesjedal, David Millar, Ramunas Navardauskas, Christian Vandevelde en David Zabriskie.
Rit 2: Les Essarts - Les Essarts (Ploegentijdrit) (23 km)
De tweede rit in deze Tour is een ploegentijdrit in en rond Les Essarts. Het parcours is slechts 23 km lang. De eerste van de 22 ploegen die van start gaat om 14h30 is Saxo Bank, het team van Alberto Contador. Saxo staat immers laatste in het ploegenklassement. Tussen elke ploeg is er een wachttijd van zeven minuten. Omega Pharma-Lotto, het team van gele trui Philippe Gilbert start als laatste om drie minuten voor vijf. De tijdrit verloopt over vlakke wegen. Onderweg liggen tussenpunten na 9 en na 16 kilometer.
Het valt af te wachten of Philippe Gilbert zijn leiderstrui kan houden. In de Giro werd Omega Pharma-Lotto vierde in de ploegentijdrit, maar dat ging natuurlijk om een heel ander team. Als Gilbert het niet haalt, zal het geel waarschijnlijk gaan naar Fabian Cancellara (Team Leopard) of Tony Martin (HTC Highroad). Ook Sky en RadioShack zijn kanshebbers op de dagzege en dan gaat het geel hoogstwaarschijnlijk naar Gerraint Thomas van Sky of Andreas Klöden van Shack. Garmin-Cervélo wordt eveneens vaak getipt. In dat geval zou Thor Hushovd het geel overnemen.
In deze tijdrit staat niet alleen de dagzege en de gele trui op het spel, maar voor de klassementsrijders is dit een cruciale dag. In deze discipline kunnen ze veel tijd verliezen. Vandaag is de afstand echter relatief kort dus zullen de tijdsverschillen binnen de perken blijven. Gisteren verloor Alberto Contador reeds 1'14" op zijn grote concurrent Andy Schleck (Team Leopard). Deze Luxemburgse ploeg begint aan de tijdrit om 14h43.
Rit 1: Passage du Gois - Mont des Alouettes (Les Herbiers) (191,5 km)
zaterdag 2 juli 2011
Gilbert wint op bestelling
Deze 98ste Tour werd op gang geschoten in de Vendée. Dat is de thuisstreek van de Franse chouchou Thomas Voeckler (Europcar). Belgisch kampioen Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) had deze rit aangestipt om zo de dubbelslag te slaan: ritzege en geel. Het parcours lag hem als gegoten doordat deze vlakke rit eindigde met een kleine helling in Les Herbiers, namelijk de Mont des Alouettes (4de cat.). Die is slechts 2,2 km lang en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 4,7 km. Afwachten of Phil zijn droom waar zou kunnen maken, met de conditie die hij de afgelopen maanden tentoonspreidde hadden vele volgers daar echter weinig twijfels over.
Omstreeks kwart over twaalf werd de officieuze start gegeven. Het geneutraliseerde deel liep over de Passage du Gois, een strook van 4,5 km lang die het eiland Noirmoutier verbindt met het Franse vasteland. Aan het einde ervan zou de Tour officieel van start gaan. Op weg naar de echte start reden de Franse kampioen Sylvain Chavanel (QuickStep) en de Belgisch kampioen Philippe Gilbert vooraan. Uiteraard liet ook Voeckler zich zien op de eerste rij. In het neutrale gedeelte ging André Greipel (Omega Pharma-Lotto) al tegen de vlakte. Gelukkig zonder erg.
Onmiddellijk na de officiële start ging Perrig Quémeneur (Europcar) in de aanval. De eerste ontsnappingspoging was meteen de goeie. De onbekende Fransman kreeg zijn landgenoot Jérémy Roy (FDJ) en de Nederlander Lieuwe Westra (Vacansoleil) mee. Het trio zou bijna zeven minuten voorsprong bij elkaar fietsen. In het peloton reed Omega Pharma-Lotto een heel groot deel van de koers op kop, vooral superknecht Jurgen Van de Walle. Zijn ellenlange kopbeurt was des te opvallender doordat hij ten val kwam in deze rit en zijn linkerflank geschaafd was. Zijn val kwam er op het moment dat hij zijn collega's waarschuwde voor een gevaarlijk punt... Het zou niet de enige val zijn in deze etappe, de openingsrit is traditioneel een heel nerveuze rit.
Sinds dit jaar ligt in elke rit slechts één tussensprint, maar daar zijn wel punten te verdienen voor de eerste 15 renners. Degene die als eerste passeert krijgt 20 punten, de tweede 17, de derde 15, de vierde 13 en vervolgens wordt afgeteld van elf naar één. Van de vluchters kwam Roy als eerste voorbij, gevolgd door Westra en Quémeneur. Vanaf dan was het afwachten wat de sprinters zouden doen. Tyler Farrar (Garmin-Cervélo) won de tussensprint van het peloton. Daarna volgden André Greipel en Francisco Ventoso (Movistar). Tom Boonen (QuickStep) sleepte zeven punten in de wacht, Mark Cavendish (HTC Highroad) vijf en Alessandro Petacchi (Lampre), de groene trui van vorig jaar, vier punten.
Na dit intermezzo zetten de mannen van Gilbert zich terug op kop om de kloof op de koplopers verder te dichten. Op 30 km van de meet zakte hun voorsprong onder de minuut. 10 km verder werden ze ingelopen. De ontsnapping leverde aanstoker Quémeneur alvast de prijs van de strijdlust op. Alles liep perfect volgens plan voor Belgisch kampioen Gilbert. Voor Alberto Contador (Saxo Bank) bleef echter niet alles op wieltjes lopen. Een renner raakte een toeschouwer en dat veroorzaakte een domino-effect waardoor ook de drievoudig Tourwinnaar ten val kwam en van fiets moest wisselen. Anderen die ten val kwamen waren onder andere Thomas De Gendt (Vacansoleil), Bauke Mollema (Rabobank) en Tyler Farrar. De val zorgde voor heel wat verbrokkeling. Dat Contador achterop verzeild was, inspireerde RadioShack en BMC tot kopwerk in de eerste groep. Omega Pharma-Lotto nam echter al gauw weer over met een sterke André Greipel, Jürgen Roelandts en Jelle Vanendert. Bij het ingaan van de laatste twee kilometer alweer een val. Daarbij stonden ook Andy Schleck (Team Leopard), Robert Gesink (Rabobank) en Levi Leipheimer (RadioShack) te voet. Omdat het in de laatste drie kilometer is gebeurd, zouden hij en de anderen de tijd aangerekend krijgen van het groepje waar ze voor de val bij zaten.
Zwitsers kampioen Fabian Cancellara, ploegmaat van Andy Schleck, zat wel nog voorin en hij anticipeerde op een aanval van Gilbert. Onze landgenoot pareerde de demarrage echter perfect en stak nog een tandje bij. Cancellara stond gewoon stil. Phil maakt zijn droom waar en wint een Tourrit en pakt meteen het geel aangezien het om de openingsetappe gaat. Ook het groen en de bollen zijn voor hem. En dat allemaal op de verjaardag van echtgenote Patricia. Ploegmaats Roelandts en Vanendert omhelsden elkaar toen ze tijdens hun laatste meters hoorden dat Phil gewonnen had.
Cadel Evans (BMC) finishte op de tweede plaats op drie seconden van Gilbert. Drie seconden later reed wereldkampioen Thor Hushovd (Garmin-Cervélo) over de streep. Met hem liep ook de rest van de groep binnen waarbij Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto) op een vijfde plaats. Andy Schleck kreeg de tijd van deze groep toegewezen. Contador kwam op 1'20" van Gilbert binnen en staat na de eerste rit al 1'14" achter op zijn grote concurrent Andy Schleck én op Van den Broeck. Alles moet uiteraard nog beginnen zoals Bjarne Riis, de teammanager van Contador aangeeft, maar het is toch geen goede uitgangspositie. Contador is niet de enige klassementsrijder die tijd heeft verloren in de openingsetappe. Dat geldt eveneens voor Samuel Sanchez (Euskaltel) die vorig jaar vierde eindigde. Roman Kreuziger (Astana) verloor zelfs al 1'49" op de broertjes Schleck en onze Van den Broeck.
Rit 1: Passage du Gois - Mont des Alouettes (191,5 km)
Het is zover: de Tour 2011 wordt vandaag op gang getrokken in de Vendée, meer bepaald op de Passage du Gois die het eiland Noirmoutier verbindt met het Franse vasteland. Twee maal per dag staat deze strook, die 4,5 km lang is, onder water. De Tour passeert hier niet voor het eerst. Dat gebeurde in 1999, de eerste editie die Lance Armstrong won. Heel wat grote namen kwamen toen tijdens de oversteek ten val, zo ook Alex Zülle. De gebrilde Zwitser verloor zes minuten. Op het podium in Parijs stond hij als nummer twee naast The Boss die zeven minuten voorsprong had in het eindklassement. De doortocht van de Passage du Gois had dus zware gevolgen. In 2005 verliep het echter vlekkeloos. Vandaag behoort de Passage du Gois in elk geval tot het geneutraliseerde deel. Daarna volgen 190 km vlak tot de Mont des Alouettes in Les Herbiers waar de streep is getrokken. De Mont des Alouettes werd ingedeeld bij categorie vier. Dit hellinkje is slechts 2,2 km lang en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 4,7%. Geknipt voor kersvers Belgisch kampioen Philippe Gilbert (Omega Pharma - Lotto).
Met hem lijken de Belgen gebeiteld te zitten voor een ritzege. Is het niet in rit één dan wel in de rit op dinsdag, op zijn verjaardag, want ook dat parcours zit Phil als gegoten. Net als de aankomst in Superbesse zaterdag, zo verkondigde Michel Wuyts. Maar laten we alvast de eerste etappe afwachten vooraleer we teveel meegesleurd worden in patriottisme. Als Gilbert, wiens manen trouwens wit zijn geverfd, wint mag hij na de finish de gele trui in ontvangst nemen. Het leeuwtje kan hij dan geven aan zoontje Alan en de bloemen aan echtgenote Patricia die dan weer vandaag jarig is. Zoals het Phil de voorbije maanden is vergaan, lijkt het alsof hij op bestelling kan winnen. Toch is het in deze eerste etappe oppassen voor mannen als wereldkampioen Thor Hushovd (Garmin - Cervélo) en Edvald Boasson Hagen (Team Sky). De Noor verkeert de laatste weken in opperbeste conditie. En thuisrijder Thomas Voeckler (Europcar) zal zich in zijn Vendée zeker mengen in de debatten.
Onderweg ligt één tussensprint. Dat is het nieuwe systeem vanaf dit jaar voor het puntenklassement. In die tussensprint zijn 20 punten te verdienen voor de eerste en de volgende veertien krijgen ook punten. Aan de aankomst krijgt de winnaar 45 punten in een vlakke rit, 30 voor een etappe in het middengebergte en 20 voor een bergrit of tijdrit. Door deze nieuwe puntenverdeling wil men de pure rassprinters à la Mark Cavendish (HTC Highroad) meer kans geven op groen. Doordat de tussensprint belangrijker is geworden, zullen de tenoren voor het groen niet op hun lauweren mogen rusten als een kopgroep weg is, want een groep van 15 man zal niet zo gauw wegraken. Dat betekent dat er altijd wel nog punten zullen te rapen vallen. Volgens vele wielerkenners kan ook Gilbert aanspraak maken op de groene trui als hij inderdaad succesvol is in de eerste week en meerdere ritten wint. Voorlopig is dat echter nog geen doel zegt de Waal zelf. Let vooral op de bewoording: voorlopig. Andere concurrenten van Cav, zowel voor groen als voor de sprintzeges, zijn onder meer Tyler Farrar (Garmin - Cervélo) en Alessandro Petacchi (Lampre) die vorig jaar het groen meenam richting Italië. Het duel waar iedereen naar uitkijkt is echter dat tussen Cavendish en zijn ex-ploegmaat en grootste rivaal André Greipel (Omega Pharma - Lotto). Tot vorig jaar reden ze beiden bij HTC en mocht Cav de belangrijkste wedstrijden zoals de Tour rijden. De Brit liet ook regelmatig verstaan dat hij Greipel een veel minder getalenteerde renner als zichzelf vond. Greipel zal de wereld zonder twijfel van het tegendeel willen bewijzen. In de massasprinten zou de jonge Ben Swift (Team Sky), landgenoot van Cavendish, wel eens de toppers kunnen verschalken. Aangezien de spurtsnelheid van Tom Boonen (QuickStep) is afgebot en hij zich niet meer durft te smijten in een massaspurt, is het te hopen dat Gert Steegmans (QuickStep) nog eens het beste uit zichzelf naar boven haalt. Hij won al twee massasprinten in de Tour waaronder die met aankomst op de Champs Elyséees in 2008.
Voor de Belgen is het vooral uitkijken naar Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma - Lotto). Vorig jaar werd hij knap vijfde. Als hij dit kan herhalen zou dat al formidabel zijn. Uiteraard dromen velen, waaronder ongetwijfeld Jurgen zelf, van het podium. De kans bestaat echter ook dat Van den Broeck lager in het klassement eindigt. De groep outsiders is namelijk heel breed. Daar komen we dadelijk op terug. Alberto Contador (Saxo Bank) versus Andy Schleck (Leopard Trek) is het grote duel dat wordt verwacht. Want jawel, El Pistolero staat gewoon aan de start van deze Tour. Lange tijd werd gedacht van niet, maar het TAS behandelt de zaak rond clenbuterol pas in augustus. Dit mede dankzij de advocaten van Contador. De zaak sleept veel te lang aan en dat werkt het publiek duidelijk op de zenuwen. Tijdens de ploegvoorstelling op donderdag werd Contador uitgejouwd door een groot deel van de toeschouwers in het amfitheater. En het is hen moeilijk kwalijk te nemen, want het feit dat er nog geen definitieve beslissing is in de zaak is niet alleen jammer voor Contadors concurrenten die duidelijkheid willen maar ook voor de wielerfans die ondanks de dopingschandalen van hun sport blijven houden, maar niet willen dat er met hen gesold wordt. Vandaar alle begrip dat ze zich laten horen! Laten we wel hopen dat het protest niet uit de hand loopt. In de Giro reed Contador al met dichtgeknepen billen rond in de bergen, dat zal tijdens deze Tour waarschijnlijk niet anders zijn. Zoals gezegd is de subtop groot. De nummer drie van vorig jaar Denis Menchov is niet aanwezig, want Geox kreeg geen wildcard, de nummer vier is er wel, namelijk Olympisch kampioen Samuel Sanchez (Euskaltel). Nummer vijf was dus Van den Broeck. Daarna kwam Robert Gesink (Rabobank). Ook met hem zal Jurgen rekening moeten houden. Nederland stelt hoopt ook op een goede prestatie van Bauke Mollema (Rabobank). Daar komen ook mannen bij die vorig jaar tekort kwamen, maar nu in vorm lijken, meer bepaald Ivan Basso (Liquigas), Cadel Evans (BMC) en Bradley Wiggins (Team Sky). Ook Levi Leipheimer (RadioShack), die al op het podium stond, kan voor Van den Broeck eindigen. In de ploeg van Leipheimer moet eveneens rekening worden gehouden met Chris Horner die vorig jaar tiende werd en Andreas Klöden die zowel in 2004 als 2006 op het podium stond.
Speculatie alom, maar dat maakt deel uit van het spel. Vanaf vandaag begint het echt en zien we wat er werkelijk gebeurt. Veel plezier de komende weken!
Morgen gaat de Tour de France van start in de Vendée. Maak u dus klaar voor drie weken wielerplezier! Met Philippe Gilbert lijkt een Belgische etappezege zo goed als zeker. Jurgen Van den Broeck moet ons dan weer in vervoering brengen in de bergen. Vorig jaar legde de Morkhovenaar beslag op de vijfde plaats, benieuwd waar hij dit jaar eindigt. Voor de eindzege lijkt het volgens velen een duel te worden tussen Alberto Contador en Andy Schleck. Er zijn echter genoeg outsiders, niet in het minst Fränk Schleck. Wat vorig jaar niet mogelijk was door de val van Fränk kan dit jaar misschien wel, namelijk dat het broederpaar El Pistolero op de knieën dwingt. Andere verwachte namen wat het eindklassement betreft zijn Ivan Basso, Cadel Evans, Levi Leipheimer, Samuel Sanchez, Bradley Wiggins en Robert Gesink. Deze laatste is niet de enige renner waar onze noorderburen hun hoop op kunnen stellen. Er is ook Bauke Mollema die een schitterende Ronde van Zwitserland reed. Wat de massasprinten betreft is het uitkijken naar het duel tussen ex-ploegmaats en rivalen André Greipel en Mark Cavendish. The Manx Express wil dit jaar eindelijk de groene trui binnenrijven. In de sprint zullen de twee kemphanen worden uitgedaagd door onder meer Tyler Farrar en Alessandro Petacchi, de groene man van vorig jaar. Mogelijk kan Ben Swift, de jonge Brit van Sky, als een duivel uit een doosje tevoorschijn komen en een ritzege meegraaien.
Ik wens u alvast veel kijk- en leesplezier toe de komende weken.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.bmp)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.bmp)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
