Wielergekte - Original

De laatste Pyreneeënrit zou de dag van de favorieten worden, maar dat was zonder onze Jelle Vanendert (Omega Pharma-Lotto) gerekend. Hij sleepte zowel de ritzege als de bolletjestrui in de wacht. En Thomas Voeckler (Europcar)? Die blijft tegen alle verwachtingen in in het geel. Hier een overzicht van de mooiste dag uit de carrière van Vanendert.

Omstreeks twaalf uur trok het peloton zich op gang onder een open hemel. Het zou eindelijk nog eens een zonnige dag worden met een aangename temperatuur. Gianni Meersman (FDJ) was de eerste aanvaller. Jammer genoeg raakte onze landgenoot niet mee in de ontsnapping van de dag. Die werd opgezet onder impuls van de Franse kampioen Sylvain Chavanel (QuickStep). Maar liefst negentien renners kwamen zich bij hem vervoegen. Dit is het uitgebreide lijstje: Maxime Bouet (AG2R), Sandy Casar (FDJ), Anthony Charteau (Europcar), Mickaël Delage (FDJ), Rémy Di Grégorio (Astana), Julien El Fares (Cofidis), Linus Gerdemann (Leopard), Gorka Izagirre (Euskaltel), Kristjan Koren (Liquigas), Marco Marcato (Vacansoleil), David Millar (Garmin-Cervélo), Bauke Mollema (Rabobank), Manuel Quinziato (BMC), Christophe Riblon (AG2R), Luis-León Sanchez (Rabobank), Egor Silin (Katusha), Arthur Vichot (FDJ), Jens Voigt (Leopard) en Xabier Zandio (Sky). Deze omvangrijke groep trok richting de Col de Portet d'Aspet (2de cat.). Tijdens de klim passeerden ze de Stèle Fabio Casartelli. Dit monument werd er geplaatst ter nagedachtenis van de Italiaanse renner die in de Tour van 1995 dodelijk ten val kwam in de afdaling. Dat jaar werd de Aspet in omgekeerde richting beklommen. Delage, die de hele Tour al zeer actief is, reed als eerste voorbij de top. Een minuut na de koplopers passeerden Rui Costa (Movistar), Adriano Malori (Lampre), Ruben Perez (Euskaltel) en Jérôme Pineau (QuickStep). Na de tussensprint, waar Delage de snelste was in een sprintje met Millar, sloten de vier vooraan aan. De kopgroep bestond nu uit drieëntwintig man. Dat Delage zo veel als mogelijk in de kijker wil rijden, en prijzen binnenrijven, bewees hij door ook als eerste te passeren op de Côte de la Core (1ste cat.). Op deze beklimming moest Mark Cavendish (HTC-Highroad) een eerste keer lossen. Bernhard Eisel stond zijn kopman bij en besprenkelde hem met wat water. Over de punten aan de tussensprint moest Cav zich alvast geen zorgen maken, want die waren al allemaal weg. Na de klim kon de Brit wel terug aansluiten bij het peloton, maar dat het een zware dag zou worden stond wel vast.

In de afdaling van de Côte de la Core reden Casar en El Fares weg van hun metgezellen. Hardrijder Millar zou op het vlakke komen aansluiten. Het peloton volgde op iets meer dan negen minuten. Dat maakte van Casar heel even de virtuele gele trui, want hij stond 8'47" achter op Voeckler. Op de Col de Latrape (2de cat.) zette Leopard zich op kop van het peloton. Voor Cavendish was het alweer te zwaar en hij loste nu definitief met alweer Eisel aan zijn zijde. Duimen maar dat hij binnen tijd zou aankomen. Terwijl Cav achterop hinkte, reed Casar als eerste over de top van Latrape. Hij had samen met El Fares en Millar een voorsprong van 1'34" op de achtervolgers en meer dan acht minuten op het peloton.

De beklimmingen volgden elkaar snel op. Na de Latrape volgde de Col d'Agnes (1ste cat.). In de eerste kilometer sloot Riblon bij het koptrio aan. even later moest Millar afhaken. De Col d'Agnes is 10 km lang en ongeveer halfweg voegde Silin zich bij de leiders. Nadien volgden nog Charteau, Izagirre, Voigt en Zandio. Ook Chavanel en Gerdemann zouden kunnen terugkeren. De Franse kampioen zou als eerste de top bereiken. Het peloton volgde vijf minuten later. In de afdaling kwam Laurens ten Dam (Rabobank) ten val en viel hij landde hard op zijn gezicht. Omzwachteld zou hij wel de streep bereiken.

Na de Col d'Agnes volgde de Port de Lers, een klim van derde categorie. Hier trok Izagirre ten aanval en na de vier kilometer lange helling had hij bijna een minuut voorsprong op zijn naaste belagers. Daarvan werd Voigt uitgeschakeld in de afdaling. De Duitser viel tot twee keer toe. Hij zou wel nog van nut blijken voor zijn ploeg. In de vallei richting Plateau de Beille waren het nog Fabian Cancellara en Stuart O'Grady die het werk verrichten in dienst van de broertjes Schleck. Ze knabbelden ferm aan de achterstand op de vluchters. Daar heerste er geen goede verstandhouding tussen de achtervolgers op Izagirre. Velen onder hen voelden zich geroepen bommetjes te droppen. Uiteindelijk zou Izagirre op 20 km voor de finish gegrepen worden onder impuls van Chavanel. Hij vormde samen met Sanchez en Perez de nieuwbakken kopgroep. Perez zou het het langste uitzingen maar aan de voet van Plateau de Beille werd ook hij weer ingelopen.

Plateau de Beille is een klim buiten categorie met een lengte van 15,8 km en een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9%. Nog maar vier keer eerder lag er hier een aankomst. De winnaars waren niet van de minste: Marco Pantani (1998), Lance Armstrong (2002 en 2004) en Alberto Contador (2007). Zij zouden telkens ook de Tour winnen. Zou vandaag ook de toekomstige Tourwinnaar winnen? In de eerste meters al demarreerde Casar. Hij had een voorgift van 2'10" op de klassementsrijders. Dat was wel heel krap om de ritwinst te kunnen pakken. Maar wie niet waagt, niet wint. Het was Leopard dat bij aanvang de achtervolging leidde met Maxime Monfort, Jens Voigt en Linus Gerdemann. Daarna nam Christian Vande Velde (Garmin-Cervélo) het over. Zijn ploegmaat Tom Danielson stond tiende. Na vier kilometer leek het alsof de favorieten er aan zouden beginnen. Andy Schleck plaatste een demarrage. De eerste van velen zou blijken. In het groepje van Andy zaten ook zijn broer Fränk, Jelle Vanendert, Ivan Basso (Liquigas), Alberto Contador, Damiano Cunego (Lampre), Cadel Evans (BMC), Jean-Cristophe Péraud (AG2R), Samuel Sanchez (Euskaltel), Rigoberto Urán (Sky), Thomas Voeckler en zijn ploegmaat Pierre Rolland.

Na een tweede prik van Andy probeerde ook zijn broer Fränk het eens. Evans dichtte het gat. Daarna was het weer de beurt van Andy, dit maal was het Contador zelf die de kloof dichtte. De demarrages van de Schlecks getuigden niet van echte scherpte. Telkens als ze enkele meters hadden, hielden ze in in plaats van door te zetten. Nochtans was het zeker het moment, want nu en dan reageerde Contador niet erg gezwind. Omdat de favorieten naar elkaar bleven kijken en niemand doorzette, besliste onze Jelle Vanendert om zelf ten aanval te trekken op 7 km van de streep. Op dat moment reed Casar een halve minuut voorop. Vanendert ging naar hem op zoek. Bij de favorieten loste Cunego. Hij zou even later opnieuw kunnen aanklampen, maar aan de aankomst zou hij op de klassementsrijders toch bijna veertig seconden verliezen.

Na een halve kilometer had Vanendert Casar al te pakken. Hij kreeg wel terecht de prijs van de strijdlust. Maar Vanendert zat dus op koers naar de dagzege. Toen viel Samuel Sanchez aan. Jawel, de man die Jelle vrijdag klopte op Luz-Ardiden. Zou hij Vanendert weer tot de tweede plaats veroordelen? Bij de favorieten plaatste Basso een aanval, maar Voeckler en Andy Schleck brachten de anderen terug. Op 2,5 km van de streep volgde een nieuwe poging van Basso. Alweer volgde Voeckler gezwind. Ook Evans, Andy Schleck en Contador deden dat. Fränk Schleck uiteindelijk ook, maar hij bleef toch even wat hangen. De favorieten vormden in elk geval geen gevaar voor Vanendert.

Bij het ingaan van de slotkilometer had de Limburgse klimmer 23" voorsprong op Sanchez. Dat was voldoende om Vanendert zijn grootste profzege te laten boeken. En wat voor één. Hij is zowaar de beste op Plateau de Beille nadat hij in volle finale de klassementsrijders achter zich had gelaten. Vanendert krijgt op de koop toe ook nog de bolletjestrui om de schouders. Hij heeft twee punten meer dan Sanchez. Het is echt een prachtige dag. Dertig jaar na Lucien Van Impe wint er nog eens een Belg een bergrit in de Tour. De vreugde in het kamp Omega Pharma-Lotto kan niet op nadat André Greipel en Philippe Gilbert ook al een rit wonnen. Gilbert reed overigens al lachend over de streep en viel nadien zijn vriend en kamergenoot in de armen. De sfeer bij de ploeg is optimaal, ondanks dat daar in de eerste week twijfels over waren ontstaan.

Het geel blijft onverwacht om de schouders van Thomas Voeckler die zijn voorsprong van 1'49" op Fränk Schleck behoudt. Andy Schleck sprokkelde in de laatste honderd meter nog 2" voorsprong op de anderen. Sanchez springt van plaats twee naar plaats zes. Hij wisselt met Cunego. Kevin De Weert komt net de top 10 binnen. Hij arriveerde in deze rit 1'59" na Vanendert op de veertiende plaats. Het groen blijft in handen van Cavendish die vandaag binnen tijd de aankomst bereikte. De Colombiaan Rigoberto Urán neemt dan weer wel de witte trui over van Arnold Jeannesson (FDJ) die is weggezakt tot de vierde plaats in het jongerenklassement. Rein Taaramae (Cofidis) staat tweede met een achterstand van 1'07". Robert Gesink is hier al gezakt tot plaats negen nadat hij ook vandaag moest afhaken. Eén man kwam buiten tijd: William Bonnet (FDJ).

Top 10		Algemeen klassement
01.J.Vanendert	168,5 km in 5h13'25"	01.T.Voeckler	in 61h04'10"
02.S.Sanchez	op 21"	02.F.Schleck	op 1'49"
03.A.Schleck	46"	03.C.Evans	2'06"
04.C.Evans	48"	04.A.Schleck	2'15"
05.R.Urán	z.t.	05.I.Basso	3'16"
06.A.Contador		06.S.Sanchez	3'44"
07.T.Voeckler		07.A.Contador	4'00"
08.F.Schleck		08.D.Cunego	4'01"
09.J.-C.Péraud		09.T.Danielson	5'46"
10.P.Rolland		10.K.De Weert	6'18"