Met Luik - Bastenaken - Luik werd vandaag de laatste voorjaarsklassieker gereden. Het was de 98ste editie van La Doyenne, goed voor 257,5 km en elf hellingen. Na zijn prestatie in de Amstel en Waalse Pijl was de hoop gegroeid dat Philippe Gilbert (BMC) zichzelf kon opvolgen.
Nog voor de officiële start was er een valpartij van Igor Anton (Euskaltel). De Bask brak zijn sleutelbeen en moest de strijd staken. Hij zou zijn kopman Samuel Sanchez dus niet kunnen bijstaan. Na 38 km zetten drie renners een vlucht op: Dario Cataldo (Omega Pharma), Simon Geschke (Argos) en onze landgenoot Kevyn Ista (Accent Jobs). Toen het koptrio twee minuten voorgift had beslisten Alessandro Bazzana (Team Type 1), de Belg Gregory Habeaux (Accent Jobs) en Reinier Honig (Landbouwkrediet) de sprong te wagen. We kregen een kopgroep van zes die een maximale voorsprong van 7'40" bijeen zouden rijden.
Katusha zette enkele renners aan het werk in dienst van kopman Joaquim Rodriguez, de winnaar van de Waalse Pijl. Tegen de tweede helling van de dag, de Côte de Stockeu, had de Russiche ploeg de kloof al teruggedrongen tot viereneenhalve minuut. Op de Stockeu viel Simon Gesche letterlijk weg. In een bocht kwam hij ten val en liep een wonde op aan het voorhoofd. De Duitser kroop terug op de fiets, maar zou de koplopers nooit terugzien. Samuel Sanchez had ook pech op deze helling. De olympische kampioen moest een nieuwe fiets nemen. Eerder had hij al materiaalproblemen in de Amstel. Het zou geruime tijd duren vooraleer Sanchez zijn plaats in het peloton terug kon innemen.
Op de Haute-Levée was Cataldo vooraan duidelijk de sterkste. Hij besliste echter om zijn medevluchters op te wachten. In het peloton was er ook wat animo. Pierre Rolland (Europcar), beste jongere in de Tour 2011, demarreerde en kreeg Vasil Kiryienka (Movistar) en David Le Lay (Saur) met zich mee. Om voorin te geraken moesten ze een kloof van drie minuten overbruggen. Naarmate de wedstrijd vorderde, kwamen de Lotto's naar voren in het peloton. Na een tweede plaats in de Amstel en een vierde stek in de Waalse Pijl was het geloof in Jelle Vanendert groot. BMC liet ook enkele mannen mee ronddraaien.
De Col du Maquisard was er teveel aan voor Honig. De Nederlander loste vooraan. Ook Habeaux had het moeilijk, maar hij zou na de top opnieuw kunnen aanpikken. Op de Mont Theux zou onze landgenoot echter definitief moeten afhaken. Hier bedroeg de achterstand van het peloton ongeveer 1'15". Philippe Gilbert trok naar de volgwagen om zijn bril op te kuisen en om mouwstukken aan te trekken, want het waren barre weersomstandigheden. Twaalf kilometer verder lag La Redoute dat in het verleden het toneel was waar wijlen Frank Vandenbroucke een duel uitvocht met rivaal Michele Bartoli. In de kopgroep bracht deze helling teweeg dat Rolland en Kiryienka alleen overbleven. Cataldo zou na de helling echter kunnen terugkeren, zij het niet zonder problemen. De twee koplopers bleven doorrijden, waardoor Cataldo alles uit de kast moest halen om de kloof te dichten. In het peloton reed niemand weg, maar de groep werd wel uitgedund tot ongeveer veertig man. Er was ook materiaalpech te melden van Thomas Voeckler (Europcar) en Alejandro Valverde (Movistar). Voeckler kon de groep vervoegen, Valverde niet. Hij had de fiets van Angel Madrazo gekregen en trok in de achtervolging, maar reed verkeerd toen de motors een foute afslag namen. Einde wedstrijd voor de Spanjaard.
Rolland liet Kiryienka en Cataldo achter op de Roche aux Faucons. Hij zou echter niet als koploper de top halen, want in de groep der favorieten brak de wedstrijd open onder impuls van Vincenzo Nibali (Liquigas). Fränk Schleck (RadioShack) kon het tempo niet volgen en moest lossen. Van zijn broer Andy was geen enkel spoor. Nibali waagde een tweede aanval en net als de eerste keer dichtte Jelle Vanendert het gat. In de uitloper van de Faucons probeerde Nibali het nogmaals en kon nu wel een kloof slaan. Gilbert probeerde, maar kon niet naar Nibali toe rijden. Gilbert zou wegzakken en als zestiende eindigen.
Nibali toonde zijn daalkunsten en sprokkelde meer dan veertig seconden bij elkaar toen hij de top van de Saint-Nicolas bereikte. De Italiaan leek op weg naar de zege, maar daar stak Maxim Iglinsky (Astana) een stokje voor. Vlak voor de boog van de slotkilometer haalde hij Nibali in en versnelde. Iglinsky bereikte solo de finish van La Doyenne. Nibali werd tweede en Enrico Gasparotto (Astana) - de winnaar van de Amstel - derde. Jelle Vanendert werd eerste Belg op de tiende plaats.
In Maastricht startte deze ochtend met de Amstel Gold Race de eerste wedstrijd van een drieluik met daarbij de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Dit betekent dat na het Vlaamse voorjaar een nieuw blik renners werd opengetrokken met daarbij heel wat Spanjaarden, waaronder Joaquin Rodriguez, Samuel Sanchez en Alejandro Valverde. De Belgen rekenden op Gianni Meersman, Jurgen Van den Broeck, Jelle Vanendert - het drietal van Lotto - Greg Van Avermaet en duimden dat Philippe Gilbert zich weer wat beter voelde. Ze mochten zich allen bewijzen in een koers van 257 km met onderweg maar liefst 31 hellingen waaronder drie keer de Cauberg.
Zeven renners slaagden er na 39 km in om een vlucht op poten te zetten. Onder hen één Belg: Steven Caethoven (Accent Jobs). Garmin had twee mannetjes mee, met name de neoprofs Raymond Kreder en Alex Howes. Romain Bardet (AG2R), Pello Bilbao (Euskaltel) - die ook in de Ronde van Vlaanderen mee was in de goede vlucht - Cédric Pineau (FDJ) en Simone Stortoni (Lampre) maakten het zevental compleet. Tien kilometer verder konden nog twee landgenoten aansluiten: Sébastien Delfosse (Landbouwkrediet) en Eliot Lietaer (Topsport Vlaanderen). De negen koplopers kregen een maximale voorsprong van dertien minuten. Op 100 km van de streep was het peloton genaderd tot op 5'50". Bij de tweede passage op de Cauberg, op 75 km van het einde, was de kloof verder verkleind tot 4'38". BMC nam het grootste deel van het werk voor haar rekening. Binnen de ploeg heerste er duidelijk vertrouwen in Philippe Gilbert. Ook Katusha, ploeg van Joaquin Rodriguez en Oscar Freire, zette met Angel Vicioso een mannetje mee op kop.
De smalle Limburgse wegen zijn steevast het decor voor valpartijen. Op de Bemelerberg ging Jurgen Van den Broeck (Lotto) tegen de vlakte. Terwijl hij zijn fiets in orde stelde om verder te kunnen rijden, hielp een toeschouwer om die vast te houden. Na een tijdje wilde hij ook een handje toesteken en toen schoot Van den Broeck op en jaagde de man weg. De Amstel zorgt duidelijk voor stress. Al is het begrijpelijk dat de omstanders zich niet teveel moeten mengen, ook al is het goed bedoeld. Brian Bulgac en Francis De Greef zouden hun kopman terug in het peloton brengen. Op dat moment reed Simon Gerrans (Greenedge), winnaar van Milaan - Sanremo, lek. Ook hij kon later opnieuw aansluiten. Gerrans werd voor de start als één van de kanshebbers op de zege aanzien. Terwijl dit allemaal gebeurde was het nog ruim veertig kilometer tot de aankomst en hadden de vluchters nog drie minuten voorsprong. Alles onder controle dus. Astana was ondertussen voorin het peloton verschenen. Ook Europcar droeg zijn steentje bij met Kévin Reza. Bij de Franse ploeg hoopten ze dat Thomas Voeckler na winst in de Brabantse Pijl ook in de Amstel zou schitteren.
De Loorberg was de plaats waar de kopgroep in tweeën brak. Bardet, Bilbao, Howes en Stortoni bleken de sterksten. Delfosse en Kreder konden echter terugkeren. In het peloton viel Chris Anker Sørensen (Saxo Bank) aan. Kevin De Weert (Omega Pharma) dichtte het gat en bracht iedereen mee in zijn zog. Even verder zouden Caethoven, Lietaer en Pineau ingelopen worden. Er was op dat ogenblik ook de opgave te melden van Wout Poels (Vacansoleil). In de aanloop naar de Gulpenerberg verscheen Liquigas aan het front met kopman Peter Sagan. De jonge Slowaak blijft doorgaan dit voorjaar. Simone Ponzi (Astana) sprong weg uit het peloton, maar werd heel snel bijgehaald. In de kopgroep liep Bardet op de trappers. Enkel Howes kon bij de Fransman aanpikken.
Katusha kwam naar voren vlak voor de Kruisberg. Met de Eyserbosweg, Fromberg, Keutenberg en Cauberg vormt deze helling de finale van de Amstel. Op de Kruisberg, van waar het nog 22 km is tot de finish, had het kopduo nog 46" voorsprong. In het peloton maakte BMC het tempo. Gilbert was mee en leek in goede doen. Jurgen Van den Broeck en Samuel Sanchez (Euskaltel) waren twee bekende namen die achterop waren geraakt. De olympische kampioen kon tegen de Eyserbosweg terugkeren. Daar was voor Bardet het moment gekomen om een nieuwe demarrage te plaatsen. Hij liet Howes achter, maar die zou in de afdaling kunnen aansluiten. In het peloton was BMC nog steeds de blikvanger. Jelle Vanendert (Lotto) stak voor het eerst zijn kop aan het venster. Net als Fränk Schleck (RadioShack).
Op de Fromberg loste Robert Gesink (Rabobank). Na de eerdere opgave van Matti Breschel was de Nederlandse ploeg alweer een belangrijke pion kwijt. Ook Ben Hermans en Andy Schleck (RaioShack) konden niet meer mee. Edvald Boasson Hagen (Sky) daarentegen viel aan. Onder impuls van Greg Van Avermaet zou hij na enkele kilometers weer worden gevat. Op de Keutenberg zakte de Noor er volledig door. Johnny Hoogerland (Vacansoleil) kon het tempo evenmin aan. Bardet besliste vooraan om nogmaals een demarrage te plaatsen. Dit keer liet hij Howes definitief achter zich. Na afloop kreeg de Franse neoprof de prijs van de strijdlust.
Tussen de Keutenberg en de laatste passage over de Cauberg lagen tien vlakke kilometers. Dat zijn er twee minder dan in het verleden. Enrico Gasparotto (Astana) achtte dit een goed moment om aan te vallen. Joaquin Rodriguez was het daar mee eens en haakte zijn wagonnetje aan. Ver zou het tweetal echter niet wegraken. Bardet werd enkele meters verder ook opgerold. Thomas Voeckler was de volgende om aan te vallen. Hij kreeg Peter Sagan met zich mee. Zij raakten niet ver weg. Oscar Freire (Katusha) slaagde daar wel in. Op 7 km van de streep vertrok hij. Hij wilde duidelijk anticiperen. Al gauw sprokkelde hij zeventien seconden bij elkaar. Daar bleven er dertien van over vier kilometer verder. Niki Terpstra (Omega Pharma) sprong op twee kilometer van de streep weg uit de groep met favorieten. Aan de voet van de Cauberg, 900 m voor de aankomst op de top, was hij genaderd tot op zeseneenhalve seconde van Freire. De achterstand van het peloton bedroeg nog steeds dertien seconden. Spannend dus.
Damiano Cunego (Lampre) en Lars Petter Nordhaug (Sky) haakten in elkaar tijdens de beklimming waardoor heel wat renners werden opgehouden. Onder hen Samuel Sanchez die vrede zou moeten nemen met een zevende plaats. Philippe Gilbert had al voor de val zijn aanval opgezet. Enrico Gasparotto, Peter Sagan en Jelle Vanendert waren de enigen die konden volgen. Terpstra waren ze al voorbij, maar Freire reed dus nog voorop. De onfortuinlijke Spanjaard was er aan voor de moeite op negentig meter van de streep! Phil had net moeten afhaken na een versnelling van Sagan. De Slowaak had zijn laatste pijl echter iets te snel verschoten, want Gasparotto en Vanendert reden hem nog voorbij. Vanendert was dicht bij de zege, maar Gasparotto klopte hem.
Deze voormiddag werd de 110de Parijs-Roubaix op gang geschoten in Compiègne. Er was één centrale vraag: zou Tom Boonen voor de vierde keer winnen en zo op gelijke hoogte komen van Monsieur Paris-Roubaix Roger De Vlaeminck? Zijn uitdagers leken dezelfde te worden als in de Ronde van Vlaanderen, namelijk Alessandro Ballan en Filippo Pozzato. Het hele spektakel zou zich afspelen over 27 kasseistroken.
Twaalf mannen kozen na anderhalf uur het hazenpad, waaronder drie Belgen. Eerst en vooral Guillaume Van Keirsbulck, ploegmaat van Tom Boonen bij Omega Pharma-QuickStep. Met Kenny Dehaes had ook Lotto-Belisol, die andere Belgische World Tourploeg een mannetje mee. Frederik Veuchelen (Vacansoleil) was de derde landgenoot. Zijn ploegmaat en neoprof Bert-Jan Lindeman, een Nederlander, zat samen met hem in de ontsnapping. Gepatenteerd hardrijder David Boucher (FDJ) tekende ook present. Hij was in de Ronde van Vlaanderen en de Scheldeprijs eveneens mee in de vroege vlucht. Dit zijn de overige koplopers: Grischa Janorschke (Netapp), Dominic Klemme (Argos), Laurent Mangel (Saur), Michael Morkov (Saxo), Yaroslav Popovych (RadioShack), Aleksejs Saramotins (Cofidis) en David Veilleux (Europcar). Van de grote ploegen waren BMC, Garmin, Rabobank en Sky afwezig. Ook Farnese Vini, de ploeg van Filippo Pozzato en Kevin Hulsmans, had niemand voorin. De vluchters betekenden nooit een gevaar voor de grote kopmannen aangezien de helpers de twaalf niet verder lieten uitlopen dan 4'30".
Het was een razendsnelle beginfase. In het eerste uur legden de renners meer dan 48 km af. De Hel van het Noorden bestond uit 27 kasseistroken, sectoren genoemd. In Parijs-Roubaix is het de gewoonte af te tellen. Even over twaalf begonnen de koplopers aan sector 27. Alle stroken kregen sterren toegekend, van één tot en met vijf. Op sector 22 werd er gevallen. Nederlands kampioen Pim Ligthart (Vacansoleil) maakte van dichtbij kennis met de kasseien. De volgende sector, in Aulnoy à Famars (2600 m), was er één van vijf sterren. Saramotins voelde zich in zijn sas en sloeg een gaatje. Een lekke band deed hem echter terugvallen. Ook in het peloton was er pech: rond plaats veertig kwamen enkele renners ten val met een grote opstopping tot gevolg. Onder meer Frédéric Guesdon (FDJ), de winnaar van 1997, stond stil. Bij Omega Pharma werd Stijn Vandenbergh opgehouden. Ook favoriet Filippo Pozzato stond aan de kant. De mannen van BMC beslisten om het tempo de hoogte in te jagen. George Hincapie en Marcus Burghardt werden ingezet. Na een tiental kilometer achtervolgen, kon Pozzato echter terug aansluiten. Ondertussen was de voorsprong van de koplopers gezakt tot 3'40". André Greipel (Lotto) sprong opeens weg uit het peloton. Wat was daar de bedoeling van? Toen hij werd ingelopen, pakte hij gauw zijn handschoenen en deed die rustig om. Dat was wellicht een afleidingsmanoeuvre om zijn onbezonnen actie weg te moffelen.
Op sector 17 (4* en 2500 m) richting Bos van Wallers stuurde Sky de troepen naar het front. Zij knabbelden verder aan de drie minuten die de vluchters nog restten. De volgende strook was die in het Bos van Wallers. De Trouée d'Arenberg is goed voor vijf sterren. De kopgroep viel daar jammer genoeg letterlijk uit elkaar. Janorschke slipte weg en sleurde Guillaume Van Keirsbulck mee in zijn val. In het bos werd Van Keirsbulck opgeraapt door zijn ploegmaats die op kop van het peloton reden. Gert Steegmans was als eerste het Bos ingedoken. Sylvain Chavanel maakte indruk. Tom Boonen zat ook op de eerste rij. Bij het buiten rijden van het Bos bleven nog acht koplopers over met een voorsprong van een flinke twee minuten. Dehaes en Popovych waren immers ook weggevallen.
Jimmy Casper (AG2R) en Matthieu Ladagnous (FDJ) sprongen weg op sector 15. Dat was de voorbode voor enkele grote namen om uit het peloton te demarreren, met name Juan Antonio Flecha (Sky) en Alessandro Ballan (BMC). Sébastien Turgot (Europcar) en Maarten Wynants (Rabobank) volgden hen. Matteo Trentin (Omega Pharma) kreeg de opdracht de kloof te dichten. Flecha en Ballan mag men niet laten wegrijden. Vandenbergh sloot aan bij het peloton en kon een handje toesteken. De mannen van Omega Pharma trachtten een waaier te trekken, maar deze poging droeg niet ver. Gelukkig voor Pozzato, want die had de boot gemist. Wel werden alle vluchters ingelopen, ook de kopgroep dus. Sylvain Chavanel prikte eens, maar de Franse kampioen reed niet weg. Op sector 13 demarreerde Turgot. Hij kreeg gezelschap van Chavanel, Ladagnous, Mangel en Michael Schär (BMC).
De koers zou in een stroomversnelling komen op sector 12. De kasseien van Orchies (1700 m) kregen drie sterren toegekend. Thor Hushovd (BMC) zou in elk geval de finale niet kleuren, want de Noor viel aan een rondpunt vlak voor deze strook. Turgot demarreerde hier nogmaals, zijn medevluchters werden ingelopen door het peloton. Toen was het tijd voor Tom Boonen om zich in de debatten te mengen. Hij versnelde en kreeg Pozzato mee. De Italiaan pakte gezwind over. Na Orchies knoopte het duo aan bij Turgot. In het tussenstuk dichtte Ballan de kloof met de drie koplopers. Niki Terpstra, ploegmakker van Boonen, deed hetzelfde. Chavanel verging het minder goed, want hij reed lek. Maar goed, met twee man voorop was er geen reden tot paniek bij Omega Pharma. En al zeker niet toen Boonen versnelde en Terpstra in zijn zog meepakte. De drie anderen twijfelden en weg waren ze. Het was op dat moment nog 56 km tot aan de meet! Boonen had blijkbaar een goed gevoel. Op de kasseien van Auchy-lez-Orchies (2700 m) moest de winnaar van Dwars door Vlaanderen Boonen laten gaan. Boonen vertrok voor wat een indrukwekkende solo zou worden. Er was overigens pech op deze strook voor Filippo Pozzato en Stijn Devolder (Vacansoleil). Pozzato zou even later nogmaals tegen de vlakte gaan. Deze renners mochten een goede uitslag vergeten.
In de achtervolgende groep op Boonen zou Sky het werk moeten opknappen. Die ploeg had immers vier man mee: naast Flecha ook Edvald Boasson Hagen, Mathew Hayman en Ian Stannard. Sector 10 waren de kasseien van Mons-en-Pévèle (3000 m), vijf sterren waard. Flecha demarreerde en er werd een ontsnapping gevormd. De Spanjaard had zijn ploegmaats Boasson Hagen en Hayman bij zich. Alessandro Ballan, Lars Boom (Rabobank) en Niki Terpstra sloten eveneens bij Flecha aan. Hoe dan ook, Boonen reed op dat moment al een halve minuut voorop. De groep Flecha smolt op 40 km van de aankomst samen met volgende achtervolgers: Jacopo Guarnieri (Astana), Matthieu Ladagnous, Luca Paolini (Katusha), Ian Stannard, Matteo Tosatto (Saxo), Sébastien Turgot, Johan Vansummeren (Garmin) en Maarten Wynants. Al gauw werd duidelijk dat de mannen hier niet scherp genoeg meer waren om de achterstand op Boonen goed te maken. Die bedroeg op dat moment al 42 seconden. Op 28 km van het einde bereikte Boonen de kaap van één minuut.
Terwijl Boonen de kilometers gezwind bleef afhaspelen, moesten in de achtergrond steeds meer mannen de rol lossen. Niet in het minst de mannen van Sky die het merendeel van het achtervolgingswerk hadden verricht, in functie van hun kopman Flecha. Op de kasseien van Camphin-en-Pévèle, sector 5 (1800 m) demarreerde Lars Boom. de Nederlander was vlak daarvoor nog lek gereden, maar beschikte dus over een enorme veerkracht. Hij zou een achterstand van 1'30" moeten overbruggen. Op Carrefour de l'Arbre (2100 m), de laatste sector met vijf sterren had hij de achterstand kunnen terugdringen tot 1'11". Bij het verlaten van het Carrefour was die echter weer wat opgelopen. Ballan, Flecha en Ladagnous waagden op hun beurt de sprong naar Boom. Ladagnous reed lek en weg waren zijn kansen op een podiumplaats. Paolini daarentegen kon aansluiten bij Boom en co.
In de slotkilometers had Boonen uitgebreid de tijd om te genieten. Hij lachte naar de camera en stak vier vingers op. Jawel, hij evenaart het record van Roger De Vlaeminck. Monsieur Paris-Roubaix won de Helleklassieker in 1972, 1974, 1975 en 1977. Boonen behaalde zijn drie vorige zeges in 2005, 2008 en 2009. En uiteraard maakt Boonen de dubbel Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Bovendien schreef hij de voorbije twee weken ook al de E3 Harelbeke en Gent-Wevelgem op zijn naam. Boonen mocht terecht genieten van zijn knappe prestatie met een ereronde in de vélodrôme.
Wat de overige twee podiumplaatsen betrof was het nog spannend. Turgot en Terpstra sloten bij het ingaan van de ronde op de piste aan bij het groepje Boom. De Fransen mochten blij zijn na afloop, want ze hadden een landgenoot op het podium. Maar was het nu op plaats twee of drie? De fotofinish toonde geen verschil tussen Ballan en Turgot en daarom werden beiden op de tweede plaats gezet. De Belgen hebben nog twee renners in de top tien: Vansummeren op plaats negen en Wynants op plaats tien.
Drie dagen na de Ronde van Vlaanderen werd alweer gekoerst in ons land. Vandaag stond de 100ste editie van de Scheldeprijs op het programma. Op één plaats langs het parcours waren posters van de winnaars van alle vorige edities opgehangen aan lantaarnpalen. Mooi! Deze koers is een uitgelezen kans voor sprinters. Grote afwezige was drievoudig winnaar Mark Cavendish (Sky), de Brit werd gisteravond voor het eerst vader. Hij en zijn vriendin Peta Todd zijn vanaf nu de trotse ouders van dochter Delilah Grace. Rondewinnaar Tom Boonen (Omega Pharma) was wel van de partij. Net als Tyler Farrar (Garmin), André Greipel (Lotto) en Marcel Kittel (Argos).
Zeven vluchters kleurden deze wedstrijd. Het ging om vier landgenoten, waarvan drie als voornaam 'Kevin' hebben: Kevin Claeys (Landbouwkrediet), Kevin Hulsmans (Farnese Vini) en Kevin Van Melsen (Accent Jobs). De vierde Belg was Sven Vandousselaere (Topsport Vlaanderen). Hun kompanen waren de Fransman David Boucher (FDJ), de Canadees Simon Lambert-Lemay (Spidertech) en Kin San Wu (Champion System) uit Hong Kong. Toen ze vier minuten voorsprong hadden, stond het peloton stil aan een overweg. Dankzij de trein kregen de koplopers een minuut extra cadeau.
De finale van de Scheldeprijs bestaat uit drie plaatselijke rondjes van 16,5 km in en rond Schoten. Op het cricuit ligt de Broekstraat, goed voor 1700 m kasseien. Voor aanvang van de eerste ronde, fietsten de renners al door de Broekstraat. Tom Boonen strekte er even de benen. Hij had op voorhand al aangegeven niet mee te strijden voor de zege. De Scheldeprijs was pure training met het oog op Parijs-Roubaix zondag. Bij de eerste doortocht aan de finish hadden de vluchters een voorsprong van 3'15". Lotto, dat werkte voor kopman André Greipel, reed vooraan. In de Broekstraat versnelde Vladimir Isaichev (Katusha). Omega Pharma dichtte de kloof. Ook Tom Boonen verrichtte kopwerk.
Bij het ingaan van ronde twee, de achterstand op de kopgroep was ondertussen gehalveerd, kwamen enkele renners ten val. Het was immers beginnen regenen en dat zorgde voor gladde wegen. Ploegmaats Matthieu Ladagnous en Dominique Rollin (FDJ) gingen tegen de vlakte. Ook de Canadese kampioen Svein Tuft (Greenedge) viel. Zij stapten alle drie af. In het peloton was een breuk ontstaan. Op 25 km van het einde hadden de zeven koplopers nog 42" voorsprong. Hulsmans plaatste vlak voor de Broekstraat een demarrage. Boucher, Claeys en Vandousselaere maakten de aansluiting.
Er restten Hulsmans en co nog slechts dertien seconden bij het begin van de slotronde. Op juist dezelfde plaats als de ronde voorheen, was er een valpartij. Niet voor het laatst. Vandousselaere besliste aan te vallen op 14 km van de meet. Hulsmans sprong ernaartoe en trok alleen door. Maar winnen zat er jammer genoeg niet in voor de Limburger die bezig is aan een heel goed voorseizoen. Vlak na de boog van de tien kilometer werd hij ingelopen. we stevenden af op een sprint. Garmin en Sky, die respectievelijk werkten voor Tyler Farrar en Christopher Sutton, bepaalden het tempo. Op de Broekstraat werd alweer gevallen. Met Guillaume Van Keirsbulck en Nikolas Maes stonden twee mannen van Omega Pharma aan de kant. Zij het zonder erg. Wouter Mol (Vacansoleil) had minder geluk, hij brak zijn sleutelbeen. Als gevolg van deze val was het peloton in vier stukken gebroken. Onder meer Francesco Chicchi, sprinter van Omega Pharma, was in de achtergrond verzeild geraakt.
Voorin verschenen de Lotto's opnieuw op de voorposten. En jawel, er volgde weer een val. Sven Vanspeybroeck (Topsport Vlaanderen) lag langs de kant. Ook voor sprinters Yauheni Hutarovich (FDJ) en Jacopo Guarnieri (Astana) was de koers voorbij. Er moest dus nog gestreden worden voor de overwinning. Tyler Farrar leek goed op weg, maar de Duitse bonk Marcel Kittel kon de Gentse Amerikaan verslaan. De Nederlander Theo Bos (Rabobank) legde beslag op de derde plaats. En jawel, ook na de meet werd er gevallen. Matteo Trentin (Omega Pharma) schoof als eerste weg. Daarna volgden een renner van Jonathan Cantwell (Saxo Bank) en een renner van Europcar. Een Japanse fotografe werd afgevoerd naar het ziekenhuis. Zij brak een kaakbeen.
Jammer van de vele valpartijen die deze honderdste editie ontsierden. Kittel is in elk geval een mooie winnaar. Vorig jaar maakte de Duitser voor het eerst zijn opwachting en dit jaar lijkt hij volop door te groeien naar de top.
Deze ochtend was het verzamelen geblazen op de Grote Markt van Brugge voor de start van de 96ste Ronde van Vlaanderen. Een vernieuwde Ronde; zonder Muur, Bosberg en Meerbeke. Wel met drie keer de Oude Kwaremont en Paterberg op het parcours. De aankomst lag na 257 km voor het eerst in Oudenaarde. In Brugge maakten twee topfavorieten hun opwachting: Tom Boonen (Omega Pharma - QuickStep) en Fabian Cancellara (RadioShack). Als Boonen zou winnen - voor een derde keer - schaarde hij zich in een mooi rijtje recordhouders.
Om tien uur schoot de Brugse burgemeester Patrick Moenaert de koers op gang. Een kwartier later volgde in Varsenare de officiële start toen wedstrijddirecteur Wim Van Herrewege de rode vlag naar beneden haalde. Onmiddellijk was er beweging in het peloton. André Schulze (Netapp) opende de debatten. Daarna volgden pogingen van onder meer Vladimir Isaichev (Katusha) en Kurt Hovelynck (Landbouwkrediet). Na een twintigtal minuten kreeg de vroege vlucht vorm. Naast het duo Daniel Schorn en Andreas Schillinger van Netapp waren dertien enkelingen ontsnapt: Manuel Belletti (AG2R), Pello Bilbao (Euskaltel), David Boucher (FDJ), Gert Dockx (Lotto-Belisol), Tyler Farrar (Garmin), Massimo Graziato (Lampre), Vladimir Isaichev (Katusha), Pablo Lastras (Movistar), Anders Lund (Saxo Bank), Baptiste Planckaert (Landbouwkrediet), Maarten Tjallingii (Rabobank), Sven Vandousselaere (Topsport Vlaanderen) en Tom Veelers (Agros-Shimano). Agros-Shimano is de nieuwe naam van de ploeg die tot voor kort door het leven ging als 1t4i. Een omvangrijke vlucht waar heel wat grote ploegen niet aanwezig waren. BMC ontbrak, net als Omega Pharma - QuickStep en RadioShack. De ploeg van Tom Boonen probeerde lange tijd deze ontsnapping te verhinderen waardoor de voorsprong rond de vijftien seconden bleef hangen. Uiteindelijk moest de ploeg toch de strijd staken. Ze bleef wel in het peloton controleren en zorgde dat de achterstand nooit groter werd dan zes minuten.
De Vlaamse Ardennen
Na 80 km op West-Vlaamse wegen reden de renners Oost-Vlaanderen binnen. Daar wachtten dadelijk twee kasseistroken: de Huisepontweg (1800 m) en de Doorn (2000 m). Garmin bracht hun kopman Sep Vanmarcke in stelling om de stenen goed door te komen. Nadien volgde de eerste helling van de dag, de eerste van zestien: de Taaienberg. Hier voert Boonen graag een nummertje op, maar met nog bijna 150 km tot de streep lag die dit keer te vroeg in de koers. Lars Boom (Rabobank) begon eraan in eerste positie. Daarna nam zijn landgenoot Niki Terpstra (Omega Pharma) over. Vervolgens stond de Eikenberg op het programma. Björn Leukemans (Vacansoleil) was goed voorin geposteerd. Zijn ploegmakker Stijn Devolder daarentegen vertoefde aan het andere uiteinde. Ook Greg Van Avermaet (BMC) zat achteraan. Matthew Goss (Greenedge) moest lossen. Juan Antonio Flecha (Sky) die reed lek. Een voorbode van de vele pech die het peloton nog zou overvallen.
In de nasleep van de Eikenberg gingen Kristjan Koren (Liquigas) en Marcus Burghardt (BMC) tegen de vlakte. Op de kasseien van de Holleweg (1500 m) reed een handvol renners lek, waaronder Thomas Voeckler (Europcar) en Niki Terpstra. Was er sabotage in het spel? In de aanloop naar de Ronde waren er immers bedreigingen geweest om de vernieuwde Ronde te boycotten. Gelukkig was dat niet het geval. De kasseistroken volgden elkaar snel op. Voorin voelde Lastras zich duidelijk goed, hij vloog over de kinderkopjes van de Ruiterstraat (800 m) en sloeg een gaatje. De Spanjaard hield in toen hij zijn voorsprong opmerkte: een solo zag hij niet zitten. Daarna volgden de stenen van Kerkgate (1500 m). Vanmarcke reed er lek en kreeg een wiel van ploegmaat Martijn Maaskant. De winnaar van de Omloop Het Nieuwsblad was duidelijk de enige kopman. Ook Fabian Cancellara had een lekke band, zij het bij het opdraaien van de Molenberg. Het zou echter niet de zwaarste tegenslag van de dag zijn voor de Zwitserse kampioen.
Na de Paddestraat (2300 m) was er verbrokkeling. Een groep van zes had zich van het peloton afgescheiden: Kris Boeckmans (Vacansoleil), Lars Boom, Mathew Hayman (Sky), Aleksandr Kuschynski (Katusha), Alexandre Pichot (Europacar) en Tomas Vaitkus (Greenedge). Lang zouden ze niet voorop blijven. Er was ook een groep gelosten waarbij Stijn Devolder en Lieuwe Westra, beiden renners van Vacansoleil, opvielen. deze groep zou echter opnieuw bij het peloton kunnen aansluiten vlak voor de Berendries. Ondertussen had José Ivan Gutierrez (Movistar) de wedstrijd moeten verlaten met een sleutelbeenbreuk. Vlak voor de Valkenberg wisselde Peter Sagan (Liquigas) van fiets. Vooraan moest Lastras hetzelfde doen na de beklimming. De koplopers hadden op dat moment nog drie minuten voorsprong. In het peloton bleef Omega Pharma het kopwerk verrichten.
De eerste lus
De renners begonnen aan de eerste van drie lussen op 80 km van de streep. Om te beginnen moesten ze over de Oude Kwaremont. Bij aanvang reed Boom lek en toen dat euvel verholpen was, verloor hij extra tijd door de mannen die stilstonden op de Kwaremont. Ook Hovelynck kende hier pech. Hij stond midden op de helling zonder zadel! Boeckmans reed als eerste van het peloton over de Kwaremont. Boonen en Cancellara vertoefden in de eerste gelederen. Westra daarentegen was alweer gelost, ook Juan Antonio Flecha (Sky) kon niet mee. Philippe Gilbert (BMC) kon het tempo goed aan. Voorin moesten Vandousselare, Schorn en Schillinger afhaken. Op de Paterberg moest ook Graziato de rol lossen. In het peloton maakte Gilbert alweer een goede indruk. Stijn Devolder stond aan de kant door een val en in de afdaling ging hij opnieuw tegen de vlakte. Voor de tweevoudige ex-winnaar waren alle kansen verdwenen. Pech dus, maar de conditie was er nog niet. Ook Thor Hushovd (BMC) verkeert nog niet in goede doen één week voor Parijs-Roubaix. Hij loste op de Pater. Er was overigens ook een aanrijding in de achtergrond. De volgwagen van Sky reed die van RadioShack aan. De Jaguar van Sky moest aan kant worden geduwd.
Voor Veelers was de Koppenberg er teveel aan. Zo bleven er nog tien koplopers over op 70 km van de aankomst. Hoewel hij op de Kwaremont had moeten lossen, kon Flecha op de Koppenberg wel mee met de kop van het peloton. Boonen zat wat dieper, ongeveer in dertigste positie. Alles bleef echter samen. In de nasleep van de Koppenberg kwam er een lichte prik van Frans kampioen Sylvain Chavanel (Omega Pharma). En dan sloeg het onheil toe voor topfavoriet Fabian Cancellara. In de bevoorradingszone viel hij over een bidon. De Ronde was over voor hem. En de Zwitser zal een tijdje aan de kant moeten blijven, want hij liep een drieledige breuk op aan het rechtersleutelbeen. Hij werd in de vooravond overgebracht naar zijn thuisland waar hij wordt geopereerd.
De Ronde van Vlaanderen bolde ondertussen verder richting Oudenaarde. Op de Donderij (800 m) was de voorsprong van de kopgroep geslonken tot anderhalve minuut. In Ronse, een goeie vijf kilometer verder, bleven er nog 50" over. Net als op de Koppenberg leek Boonen niet in zijn sas. Hij bengelde aan de staart van het peloton. Een opmerkelijk beeld op de Kruisberg/Hotond: Assan Bazayev (Astana) demarreerde met een ingepakt broodje in zijn mond! Dit was de aanzet tot een samensmelting tussen peloton en kopgroep. Enkel Boucher bleef nog voorop. Ook Tjallingii had blijkbaar nog niet zijn hele krachtenarsenaal aangesproken, want de Fries zette zich op kop van het peloton. Zijn landgenoot Sebastian Langeveld (Greenedge) maakte een zware val. In de afdaling zocht hij, net als enkele andere renners, het fietspad op. Een toeschouwer die op een parkeerstrook tussen de weg en het fietspad stond schrok op door het aanstormende peloton en sprong op het voetpad. Langeveld raakte hem echter en ging zwaar tegen de grond. Ook hij brak een sleutelbeen.
Lus twee
Bij het begin van lus twee was Boucher eraan voor de moeite. Hij werd afgelost door zijn ploegmaats van FDJ. Garmin toonde zich vooraan het peloton met drie man: Heinrich Haussler, Sep Vanmarcke en Johan Vansummeren. Vanmarcke maakte een vlotte indruk en bepaalde een hele tijd het tempo. Nadien nam Chavanel over. In de voorste regionen waren ook Alessandro Ballan, Tom Boonen, Edvald Boasson Hagen, Filippo Pozzato, Niki Terpstra, Peter Sagan en Johan Vansummeren te vinden. In het tussenstuk op weg naar de Paterberg scheidden drie mannen zich af: Juan Antonio Flecha, Vincent Jérôme (Europcar) en Luca Paolini (Katusha). Op de Paterberg heerste er chaos. Vansummeren verloor het evenwicht en er ontstond een domino-effect nadat ook John Degenkolb (Argos) tegen de vlakte was gegaan. Onder andere Matti Breschel (Rabobank) werd opgehouden. Pozzato en Ballan konden net ontsnappen. Pippo maakte een sterke indruk. Hij kwam als eerste boven, gevolgd door Terpstra en Chavanel. Het koptrio was ondertussen ingelopen. Sagan volgde enkele meters verderop. Er vormde zich een nieuwe groep met daarbij ook deze namen: Tom Boonen, Maxim Iglinskiy (Astana) en Sep Vanmarcke. Oscar Gatto (Farnese Vini) en Edvald Boasson Hagen (Sky) hadden de boot net gemist. Zij werden ingelopen door de grote groep bij aanvang van de Hoogberg. De vluchters hadden op dat moment een halve minuut voorsprong. Op de Hoogberg demarreerde Jérôme. Hij reed 20" bij elkaar. In het peloton stelde Sky alles in het werk om Boasson Hagen opnieuw voorin te brengen. Ze overbrugden de kloof met de groep op 21 km van de streep. Enkel Jérôme en Terpstra, die de sprong had gemaakt, reden nog voorop met een voorgift van 10". Marcus Burghardt (BMC) zou vlak voor de laatste passage van de Oude Kwaremont de kloof met het duo dichten. Ook de rest van het peloton keerde terug.
De finale
Ballan reed tijdens de laatste beklimming van de Oude Kwaremont op zijn sokken weg. In zijn zog volgden Boonen en Pozzato. Met hun drieën trokken ze naar de Paterberg. Pozzato bleef gedurende de hele helling in het zadel. Ballan kwam in zijn wiel boven. Boonen volgde op enkele meters. De jonge Slowaak Peter Sagan kwam als vierde boven. Vanaf de top volgden nog dertien kilometer richting Oudenaarde. Sagan zou de kloof nooit kunnen dichten. Hij werd ingelopen door een achtervolgende groep met daarin onder meer Matti Breschel, Sylvain Chavanel, Edvald Boasson Hagen, Björn Leukemans, Niki Terpstra, Greg Van Avermaet (BMC) en Thomas Voeckler.
Het koptrio zou strijden voor de overwinning. Op 10 km van de meet hadden ze immers een halve minuut voorsprong. Ballan demarreerde op 3 km van het einde. Boonen dichtte het gat met Pozzato in zijn wiel. Hetzelfde scenario herhaalde zich op twee en één kilometer van de finish. Ballan maakte geen schijn van kans door de wind. Op 200 meter van de streep deed de Italiaan een ultieme poging en begon de spurt. De derde plaats zou echter de zijne worden. Pozzato kon Boonen niet kloppen in de sprint. De Balenaar wint na 2005 en 2006 voor de derde keer de Ronde. Hij komt op gelijke hoogte van Achiel Buysse (1940, 1941 en 1943), Fiorenzo Magni (1949-1951), Eric Leman (1970, 1972 en 1973) en Johan Museeuw (1993, 1995 en 1998). En hij wint op tien dagen tijd zowel de E3, Gent-Wevelgem als de Ronde. Een knappe prestatie. Wat volgt nog? Woensdag staat de Scheldeprijs op het programma en volgende zondag uiteraard Parijs-Roubaix dat hij voor de vierde keer kan winnen en zo op gelijke hoogte komen van Monsieur Paris-Roubaix Roger De Vlaeminck.
