Ik ben Journée Wilfried , en gebruik soms ook wel de schuilnaam PAPOUM.
Ik ben een man en woon in LANDEN (België) en mijn beroep is gepensioneerde , slapen, goed eten en drinken..
Ik ben geboren op 04/06/1944 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielersport en tafeltennis, geschiedenis, reisverhalen, chansons, humor..
C'est plein d'Uylenspiegel Et de ses cousins Et d'arrière-cousins De Breughel l'Ancien
Le plat pays qui est le mien.
Tous les chemins qui mènent à Rome Portent les amours des amants déçus et les mensonges des anges déchus.
Pelgrim
Wat zich gaande voltrekt in de ziel van de pelgrim is niet een toenemend verlangen naar het bereiken van zijn reisdoel, niet het vinden van het heilige aan het einde van zijn bedevaart, maar zijn overgave aan de ruimte, aan de kiezels op zijn pad, zijn besef van niet-weten, zijn afdalen in de leegte.
Zijn benen worden zijn vrienden, de regen zijn lijden, zijn angst wordt gericht naar de honden langs de weg, het vele legt hij af en hij rust in het Ene. Al trekkend komt hij nergens, voortgaande bereikt hij niets, maar zijn vreugde neemt toe om een bloem en een krekel, om een groet en een onderdak.
Zijn reisdoel en zijn thuis vloeien samen aan de horizon, hemel en aarde vinden elkaar op het kruispunt van zijn hart. Het heilige verdicht zich in de dieren en de dingen. Zijn aankomst ligt verborgen in de wijsheid van het Zijn.
Catharina Visser
De Weg.
In de verte gaat een pelgrim, eenzaam over het pad. Met een blik voorwaarts, eindeloos turen naar het pad. Het pad dat hem leidt, de wind die hem begeleidt. Samen èèn met de natuur, de geur,het geluid en omgeving. Daar toont de schepping hem, nederig dat het pad van zand zo hard als steen is. Soms ook warm,koud en nat. De pelgrim stapt over het harde pad, met als enige vriend zijn schaduw. Samen op hun weg.
When we got to the sea at the end of the world We sat down on the beach at sunset We knew why we had done it To know our lives less important than just one grain of sand.
En camino de Santiago Sur le chemin de St Jacques Iba una alma peregrina Allait une âme pérégrine Una noca tan obscura Une nuit si obscure Que ni una estrella lucia ; Que ne brillait aucune étoile ;
Le patron de toutes les filles C'est le saint Jacques des Bourdons; Le patron de tous les garçons C'est le saint Jacques des Coquilles. Nous pouvons tous les deux nous donner un bouquet, Coquilles et bourdons exigent que l'on troque; Cet échange affermit l'amitié réciproque, Et cela vaut mieux qu'un œillet.
Dat een pelgrim bij terugkomst niet wordt herkend door de mensen thuis, is een geliefd thema in middeleeuwse pelgrimsverhalen. Waarschijnlijk wil de legende daarmee aanduiden, dat de pelgrim door zijn bedevaart een ander mens is geworden; hij is op Christus gaan lijken. Dat wordt uitgedrukt door de omstandigheid dat de mensen van vroeger de teruggekeerde pelgrim niet meer herkennen: hij beantwoordt niet meer aan het oude beeld, dat zijn nog hebben; de pelgrim is een nieuwe mens geworden.
Betrouw geen pelgrim met een baard Die met een schooikroes geld vergaart Al beed'lend langs de wegen sjokt En met een deerne samenhokt.
Priez pour nous à Compostelle - Barret et Gurgand - 1977.
Par milliers, par millions, le besace à l'épaule et le bourdon au poing, ils quittaient les cités, les chateaux, les villages, et prenaient le chemin de Compostelle. Gens de toutes sortes et tous pays, ils partaient, le coeur brulant, faire leur salut au bout des terres d'Occident, là où la mer un jour avait livré de corps de l'apotre Jacques.
Ik had het eerst niet in de gaten, en opeens zàg ik het spoor dat jij voor mij hebt nagelaten.
Mon père .
Assis dans un vieux fauteuil Recouvert d'un plaid usé, Il rêve de son passé, En attendant le sommeil.
La fumée d'un cigare Flottant au-dessus de lui, D'une auréole, pare, Sa tête grise, de nuit.
Vêtu d'un pantalon gris, Chemise de flanelle Sous le tablier bleu sali. Sa casquette est belle.
Il sait déjà que demain, Sera le grand jour pour lui. Mais il ne regrette rien, Et partira seul sans bruit .
***
La mort .
Le jour où tu viendras, A l'aube d'un matin, Me tendre les bras Me chercher par la main, Entre comme moi Par le fond du jardin.
Tu essuyeras tes pieds Sur le grand paillasson, Pour ne pas marquer Tes pas dans le salon, Et n'oublie pas d'ôter Ton noir capuchon.
La table sera mise Et le vin bien chambré, Quand tu sera assise Nous pourrons le goûter, Avant que je ne suive Ton ombre décharnée .
Mais si tu préfères Par surprise me faucher, Au début de l'hiver Ou au soir d'un été, Pousse la barrière Elle n'est jamais fermée.
Avant de m'emporter, De rendre ma valise, Laisse-moi griffonner Une dernière poésie Où je ferai chanter La beauté de la vie.
Ce n'est pas ce matin Que je quitterai le port, Puisque de mes mains J'ai caressé si fort Ses lèvres de satin Que je t'oublie, la mort.
+++
SEUL SUR LE CHEMIN .
J'ai traversé des villes, J'ai longé des cours d'eau J'ai rencontré des îles J'ai cotoyé le beau !
Tout au long du voyage Rien ne m'a retenu Même pas un signe de croix Tracé d'une main tremblante.
Le vent, la mer, la pluie M'ont façonné le coeur. Je suis leur propre image, Immuable douleur.
Je fais signe aux oiseaux, Seuls amis de ce monde, Qui m'entraînent dans une ronde A m'en crever la peau.
J'ai traversé des coeurs, J'ai rencontré des bras, J'ai caressé des fleurs, J'en ai ceuilli pour toi.
TENNIS DE TABLE MESATENISTA PING PANG QIU TISCHTENNIS TABLE TENNIS
photos courtesy ITTF
乒乓球 Stolni tenis Tenis Stolowy
ITTF TABLE TENNIS Classement mondial 26 - 08 - 2012 World Ranking Weltrangliste Ranking Mundial Värlen Rangordning Classifica Mondiale MESSIEURS : 1. ZHANG Jike - CHN 2. MA Long - CHN 3. XU Xin - CHN 4. WANG Hao - CHN 5. MIZUTANI Jun - JPN 6. MA Lin - CHN 7. BOLL Timo - GER 8. CHUANG Chih-Yuan - TPE 9. OVTCHAROV Dim - GER 10. WANG Liqin - CHN 11. JOO Se Hyuk - KOR 12. OH Sang Eun - KOR
-- DAMES : 1. DING Ning - CHN 2. LI Xiaoxia - CHN 3. LIU Shiwen - CHN 4. GUO Yan - CHN 5. ISHIKAWA Kasu - JPN 6. FUKUHARA Ai - JPN 7. FENG Tianwei - SIN 8. KIM Kyung - KOR 9. GUO Yue - CHN 10. WANG Yuegu - SIN 11. WU Yang - CHN 12. TIE Yana - HKG
De noodklok belt slechts éénmaal Komt weldra de ultieme speeltijd Ademen voor de laatste maal Gelukkig geen haat noch nijd Toch af en toe een flater Een zorg is dit voor later Lopen van os naar ezel Toch af en toe een flater Niet knikkers tellen, wel het spel Lopen van os naar ezel Dagelijks goed aan de kost Niet knikkers tellen, wel het spel Verwachtingen zelden ingelost Dagelijks goed aan de kost De beste blijft mijn moeder Verwachtingen zelden ingelost Water is het kostelijkste voeder De beste blijft mijn moeder Om bestwil een toontje lager zingen Water is het kostelijkste voeder Op zoek naar de diepte der dingen Om bestwil een toontje lager zingen Komt het varksken met de lange snuit Op zoek naar de diepte der dingen Nu is dit pantoumeke bijna uit Komt het varksken met de lange snuit Ademen voor de laatste maal Nu is dit pantoumeke bijna uit De noodklok belt slechts éénmaal.
Tibertyn. ***
Kleine mensenhand strooit op winterse dag kruimels voor de mus.
Schelpen op het strand die worden door de branding voor ons kind gebracht.
Molens in de wind draaien, draaien, en draaien in het vlakke land.
Kerstman in de straat borstelt met grote bezem sneeuw weg van de stoep.
De dode takken breken af bij felle wind van de avondstorm.
Kreten in de nacht van kikkers in de vijver lokken de reiger.
Hulpeloos jong lam verloren tussen struiken waar de wolf vertoeft.
De werkzame bij zoekt in de roze bloesems lekker naar honing.
The country with the biggest population in the world, the People's Republic of China, regards this sport as the most important.”
De pelgrim.
Hij is op de weg alleen al weet hij nog niet waarheen maar ergens stond geschreven dat hij die richting moest gaan en aarzelt hij soms even langs de eindeloze baan terwijl hij in zijn hart voelt dat velen eerder gingen mijmerend over dingen terwijl een windje afkoelt .
Verder dan Rome loopt de weg.
Ervaringen van een pelgrim.
25-10-2008
Rome 1969 - Inleiding - Overzicht .
Op weg naar Rome.
Inleiding.
Zeven jaren lang was de oude fietsfanaat Wilfried inactief gebleven, een lange tijd vol stress, depressie,ouder worden en midlifecrisis .Toen voor hem bij FORTIS de kans kwam om met disponibiliteit 52+te vertrekken, borrelde plots weer de levensenergie in deze man op .
Hij dook enkele weken in boeken en landkaarten om zich voor te bereiden, en dan nam hij zijn trekkersfiets en vertrok voor 40 dagen op een lange, kronkelende pelgrimsweg die hem tot Rome zou brengen. Avontuur, cultuur en natuur vormden zijn dagelijkse bezigheden. Hij genoot er met volle teugen van. Al fietsend mijmerde hij nog veel over zijn verleden, maar het besef dat zijn toekomst helder werd verbeterde vlug in hoge mate zijn persoonlijk geluk. Als een nieuwe mens kwam hij terug nadat hij over de vele heuvels van Toscane was gereden en de oude steden Venetië , Ravenna. Florence, Rome had bezocht. Vanaf nu volgt op deze blogregelmatig , in vele stukken,het verhaal op weg naar de Via Appia Antica.
Enkele notities gemaakt tijdens voorbereiding :
Nos gaillards pélerins
Par monts, par vaux et par chemins
Au gué dune rivière à la fin arrivèrent.
(Jean de La Fontaine)
Met haken werden de dode gevangenen weggesleept
En in de cloaca Maxima, de grote riool, gegooid.
Jugurtha, de Afrikaan, en Vercingetorix, de Galliër,
En SimonBar, de Jood, gingen hier smadelijk de dood tegemoet.
Beau pélerin de Flandre, dit-elle, pourquoi viens-tu ici ?
Pour parler au pape, répondit Uylenspiegel.( Charles Decoster)
Rome is niet op één dag gebouwd.
Hoe dichter bij Rome, hoe slechter christen.
Tussen Keulen en Parijs ligt de weg naar Rome.
Het is zo oud als de weg naar Rome.
Alle wegen leiden naar Rome.
Overzicht van de totale fietstocht.
1. Landen Pont sur Lesse101 km
2. Pont sur Lesse- St-Laurent Charleville 80 km
3. St-Laurent Charleville-Dun sur Meuse 87 km
4. Dun sur Meuse Varvinay en Lorraine 84 km
5. Varvinay en Lorraine Nomexy sur Moselle 134 km
6. Nomexy sur Moselle Rupt sur Moselle 70 km
7. Rupt sur Moselle Berentzwiller 97 km
8. Berentzwiller Moehlin am Rhein55 km
9. Moehlin am Rhein- Bad Zurzach 55 km
10. Bad Zurzach- Schaffhausen 59 km
11. Schaffhausen- Romanshorn 78 km
12. Romanshorn Fisschingen 80 km
13. Fisschingen Bibberbrugg 58 km
14. Biberbrugg- Gersau 64 km
15. Gersau/Buosch- Giswil/Meiringen 46 km
16. Meiringen Mamishaus 95 km
17. Mamishaus Savigny 84 km
18. Savigny Lausanne/Ouchy 20 km
19. Lausanne/Ouchy Milano/Monza 17 km
20. Monza San Pellegrino Terme 85 km
21. San Pellegrino Terme San Andrea dIseo 96 km
Vandaag begon de 22-ste TOUR DU BURKINA FASSO . Deze beroemste wielerkoers in Africa loopt over tien vlakke ritten tot 2 november ( Totaal = 1245 km). Drie ministers reden tijdens de eerste kilometers mee . Dan trok het peloton van 84 renners in volle vaart weer door het prachtige landschap, tussen rijen toeschouwers, over de stofferige wegen onder een loden zon. De deelnemers komen uit Kameroen, Ivoorkust, Gabon, Mali, Sierra Leone, Senegal, Libye, Marocco, Nederland, België, Frankrijk en Burkina Fasso. In dit zeer arme land worden 550.000 euros besteed om deze rittenkoers te organiseren. Nog steeds rijden er geen echte beroepsrenners mee, maar er mag toch niet meer worden beweerd dat de Tour du Burkina Fasso een koers voor cowboys en avonturiers is. De competitie is er zeer zwaar. Dit jaar zorgt de Union Cycliste Internationale ook voor een goed toezicht op eventueel dopinggebruik. De sfeer van deze koers is uniek, zowel aan de starts, als onderweg aan de knelpunten, en aan de aankomst. Op het podium worden daar vele truien uitgedeeld, steeds overhandigd door mooie zwarte vrouwen die vier kussen aan de winnaars geven. Vorig jaar won Adil Jelloul uit Marocco. Hij wil natuurlijk terug winnen tot eer en glorie van de Afrikaanse wielersport, maar hij klaagt er over dat hij dit jaar misschien geen sterke benen zal hebben omdat hij door de ramadam een tijd lang te weinig heeft gegeten. De Belgische ploeg is goed aangekomen ter plaatse, in het sportieve hart van Africa. De oud-winnaar van deze rittenkoers David Verdonck is ploegleider. Henrioulle, Didden, VanMechelen, zijn verzorgers-mekaniekers, en twee vroegere gregario's van Eddy Merckx gaan meer mee als raadgevers en voor de public-relations: Ludo Delcroix en Herman Beyssens. Dit is een zestal met veel ervaring in de plaatselijke toestanden, die werkelijk alle kanten kunnen uitgaan.Onze renners (Elites zonder contract) zijn Guy Smet, Christof Mariën, Stefan Roosen, Lionel Syne, Jeremy Burton, en Laurent Donnay.
Guy Smet, de Reus van Kruibeke, trok in de eerste rit reeds ten aanval. Hij nam een dikke minuut voorsprong en is nu de Gele Trui van de Ronde van Burkina Fasso. Guy Smets is een sterke kerel die reeds 297 koersen won en 200 maal tweede eindigde , meestal in het regionaal gebeuren in Vlaanderen. Bravo Guy !
De herfstregens hebben de witgekalkte letters nog niet afgewassen van de namen van de dwangarbeiders van de weg ( van de dikbetaalde sandwichmannen van de fiets) uit de Tour van 2008- en ook niet werden reeds alle potjes en flesjes opgeborgen van de voorbije dopingcontroles ofdaar komt reeds zoals de nieuwe Beaujolais weer een nieuwe Tour.
Het is geen ongewenstkind, geen te vroeg komend zwangerschap in de buik van Frankrijk , maar wel een kind van onze liefde, onze passie voor de wielersport, notre amour pour le vélo.
De Tour blijft immers moeders mooiste, al wordt hij een te grote baby om op te voeden.
Iedereen was onlangs verwonderd bij het vernemen dat er negen Luxemburgers mochten startenop het Wereldkampioenschap Wielrennen te Varese .Het Groot Hertogdom Luxemburg is maar klein maar heeft een grote wielertraditie . Er zijn daar zeer grote wielerkampioenen geweest. Wij denken dan aan de grote drie uit de Luxemburgse wielergeschiedenis François Faber, Nicolas Frantzen Charly Gaul.Verder waren er ookBim Diederich, Willy Kemp, Luc Gillen en Jeng Goldschmitt in de fifties toen wij als kleine mannensupporters werden van de helden van berg en dal.. Binnen korte tijd mogen we daar misschien de naam Kirchen of Schleck aan toevoegen, want vandaag telt Luxemburg weer mee in het peleton,alhoewel een recent doping bericht ons een traan in het oog brengt.Maar Faber de Reus van Colombes blijft Faber, en was een héél grote wielercrackdie we toch nooit zouden mogen vergeten.
François Faber werd op 26 januari 1887 in het Franse Aulnay geboren, maar omdat zijn vader van Luxemburgse afkomst was, kreeg ook François de Luxemburgse nationaliteit. Deze François Faber was een natuurmens. Licht en lucht moest hij hebben, koude of regen, hitte of droogte, zand of slijk, stenen en bergen, het maakte hem allemaal niets uit. Zijn onbegrensde kracht en uithoudingsvermogen trotseerden alles. Op 19-jarige leeftijd debuteerde Faber reeds in de Tour, maar hij haalde dat jaar nog Parijs niet. In 1907 keerde hij terug en met een zevende plaats onderstreepte hij zijn enorme kwaliteiten. In 1908 eindigde hij al op de tweede plaats en won hij vier lange ritten. Een jaar later domineerde hij het Tourpeloton en werd hij op 22-jarige leeftijd de eerste buitenlandse winnaar van de Tour de France. Faber heerste dat jaar op alle fronten in ' la Grande Boucle'. Hij sleurde zijn zwaar lichaam als eerste over de cols en won in 1909 als enige renner in de historie van de Tour vijf etappes op rij.
Le Grand Faber was een prachtige atleet. Hij was 1 meter88 centimeter lang en woog maar liefst 88 kilo. Hij was een zeer sterk treinloper en een geweldig sprinter. Zijn lichaamsbouw beperkte hem in zijn mogelijkheden als klimmer, maar dat belette hem niet om maar liefst 19 Touretappes te winnen. François Faber was een volksvriend met een innemend karakter en hij was ongelooflijk populair. Hij was de Tom Boonen van zijn generatie. Ook in de klassiekers beschikte Faber over grote mogelijkheden. Hij won een hele reeks topklassiekers, zoals Parijs-Brussel, Bordeaux-Parijs, Sedan-Brussel, Parijs-Tours en de Ronde van Lombardije.In 1914 meldde François zich bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog als vrijwilliger bij het Franse Vreemdelingenlegioen, ook al was hij toen niet verplicht van soldaat te worden. Hij lag in het oorlogsjaar 1915 te Carency bij Arras (Pas de Calais) in de eerste vuurlinie nabij de boerderij van Bonneval, toen hij op 9 mei een telegram ontving met het schone nieuws dat zijn eerste dochtertje was geboren en dat alles prima was gegaan. Uitzinnig van geluk sprong hij tot boven de loopgracht uit met zijn groot lijfterwijl hij zijn handen in de lucht stak. Op datogenblik doorboorde een vreselijke Duitse kogel zijn sterk hart. Eén van de grootste renners was niet meer. Hij viel dood neer in de armen van zijn strijdmakkers, de renners Louis Darragon en Charles Cruchon . Dit is het bijzonder tragisch einde geweest van het leven van een groot sportman.
François was vaak vergezeld door zijn trouwe helper, zijn halfbroer Ernest Paul .Deze mannen reden voor de fietsconstructeurs van toen : Labor, Peugeot, Alcyon, Automoto. De machtmens Faber stierftoen hij nog maar 28 jaar was. Er bestaat een herdenkingsplakket Faber in de Kapel van O.L. Vrouw van Lorette in Vimy tussen Arras en Douai. Monumenten gewijd aan beroemde wielrenners zijn een bezoek waard. .
Van in onze prilste jeugd tot vandaag, van Sinterklaas tot Brel, Pater Damiaan, Daens, werden ons de namen van zovele dappere mannen, kampioenen, heiligen, koningen, ontdekkingsreizigers, uitvinders, voormannen, ... (en dan werden nog de vrouwen vergeten...) opgedrongen, aangeleerd, maar altijd werd er door de lui die het ons vertelden nooit gesproken over sterke, wijze, slimme mannen uit het Oosten (behalve dan rond de tijd van Drie Koningen en misschien toch Ghandi of Moeder Teresa ...) . Dus weten wij niets over een groot man als de Chinees ZHENG HE en op deze blog komen maakt het dan ook mogelijk een groot gat in de kennis te vullen.
Rond 1400 gaf Yongle (ook Zhu Di genoemd) de Keizer van de toen in China heersende Ming Dynastie de opdracht van een gigantische scheepswerf te bouwen waar grote platte schepen werden gebouwd, helemaal gemaakt van hout. De eunuch-admiraal ZHENG HE werd aangesteld om ontdekkingreizen te maken naar de verste gebieden om daar de macht van de Keizer te tonen en de superioriteit van de Ming Beschaving te bewijzen. De schepen van Admiraal ZHENG HE, die een geniaal persoon was, waren vol geladen met alle bestaande rijkdommen van China, zoals porselein, zijde, goud, specerijen. De Chinezen zijn op ontelbare plaatsen aan wal gegaan maar nooit was het de bedoeling andere plaatsen te veroveren en ook niet om een godsdienst op de dringen aan plaatselijke volkeren. Er is weinig geweten over dit epos dat zeven hoofdstukken telt van 1405 tot 1433. Waarom werd er zoveel geïnvesteerd in deze tochten, en waarom werd dit alles plots gestopt lang voor naties als Portugal en Spanje, Holland en Engeland, en andere zeelui op verkenning trokken over de oceanen uit hebzucht en winstjejag ?
Ma Sabao zoon van een Mongoolse chef, kreeg vanaf 1404 de naam Zheng He, werd op jonge leeftijd meegenomen door de soldaten van de Keizer. Hij werd gecastreerd en aan het keizerlijke hof kreeg hij een goede opleiding om een keizerlijk eunuch te worden. Eunuchen waren de dienaars, medewerkers, vertrouwelingen, raadgevers, van de Ming's. Zij woonden in de nabijheid van de Keizer, in De Verboden Stad. Zij lieten hun ogen niet vallen op de keizerinnen, prinsessen en ander vrouwvolk, en leefden 100% om de Machtigste op Aarde te dienen. Zij hadden geen nakomelingen die voor de Keizers concurrentie werden door macht, kennis, relaties die zij verzamelden.
Van ZHENG HE is weinig geweten. Hij hield zich in de schaduw achter de Keizer. Hij was een 'primus inter pares' als student. Hij was op zee een almachtig man. Hij was zeer groot van gestalte ( 2m ). Helemaal geen fanatieke moslim , droeg hij toch de eretitel van ' Hajii ', want zoals zijn grootvader, zoals zijn vader, was ook hij op pelgrimstocht naar Mekka geweest. ZHENG HE zorgde er voor dat minstens dertig vreemde koningen de Keizer hun trouw verzekerden en dat méér dan duizend ambassadeurs te Peking vertoefden tijdens de Gouden tijd van het begin der XV-de eeuw.
Er werd ook in een bestseller beweerd dat enkele schepen van Zheng He de grote armada hebben verlaten en in 1421 Amerika, Australië, Antarctica, bereikten . De toekomst zal brengen of dit waar is, want vandaag is dit echt nog niet bewezen.
Op de grote wereldzeëen van toen zijn de schepen van beroemde zeevaarders als Columbus, Vasco da Gama, Magellan, maar stekelbaarsjes geweest vergeleken met de walvissen die de superjonks van Zheng He waren. Zelfs de Bijbelse Ark van Noé kan niet groter zijn geweest dan het vlaggeschip van Zheng He, want dat houten paleis was een negenmaster van 164 m lengte en 51 m breedte. Zeker geleek het op geen sardienenblik maar wel was het zo groot als een voetbalstadion van eerste divisie. De meeste jonks van de Grote Chinese Armada waren 400 voet lang , archeologen hebben dat bewezen. Er zullen ook nog kleinere meer mobiele eenheden zijn geweest, met verschillende functies. Op sommige jonks waren er zelfs moestuinen gebouwd voor groeten, soja, fruit, uit eigen tuin. Zo hadden de zeelui die met Zheng He vaarden geen last van scheurbuik, gebrek aan vitamine-C, hét probleem van de vroegere zeevaarders.
Het is gebeurd in 1405 en tot aan de Landing in Normandië van juni 1944 zijn er nooit meer boten samen uit éénzelfde haven vertrokken. De Armada van Zheng He, bevattend 317 schepen en 27.870 manschappen, verliet Nankin voor een tocht van 50.000 km die twee jaren zou duren. Zij bezaten het buskruit, het compas, kenden de sterrenhemel, en tussen de technici aan boord waren er wetenschappers en ambachtslui van het hoogste niveau. Merkwaardig is wel dat de eunuch Zheng He een groep prachtige danseressen meenam, en dat zou dan zijn geweest voor het plezier van de ambassadeurs, van de koningen, van de businessmen, die hij tijdens zijn tocht zou leren kennen. Zij vaarden met een snelheid van 9km per uur. De piraten die zij onderweg tegen kwamen, sloegen voor altijd op de vlucht, werden monnik of boer, toen zij beseften dat de Keizer van China ook de meester wou worden van de zee. Zij zeilden tot Arabië en kochten er paarden om te kweken, want dat was nodig om de beruchte Mongolen te bekampen, die gevaarlijke ruiters uit de steppe. De tweede tocht (1407) kwam er vooral om de vele barbaarse ambassadeurs terug naar huis te brengen nadat zij de grootheid van Keizer en Cultuur hadden gezien. De Ming Dynastie kreeg zo eerbied in alle gebieden waar de jonks van Zheng He waren geweest. (Champa, Java, Cochin, Siam, Ceylon, ...). Tijdens de derde tocht (1409) werd er goed gescoord op gebied van eerbied voor andere godsdiensten. Op vele plaatsen werden er giften gedaan aan tempels. De vierde tocht (1413) zeilde tot Arabië, Mogadiscu, Aden, ... en 18 machtshebbers aanvaardden om zich te plooien en negenmaal met het hoofd de grond te raken terwijl zij trouw zworen aan de Keizer, de Hemelse Machtige op Aarde, en vrijwillig tribuut wensten te betalen omdat zij de superioriteit van China wilden erkennen. De vijfde tocht (1417) had weer Aden en Africa als reisdoel, en zij brachten naast mensen van daar ook merkwaardige wilde dieren naar het Hof van de Keizer, zoals de giraf, de zebra, de leeuw, de struisvogel. De zesde tocht (1421) bracht de Chinezen tot in West Africa, en zij maakten vele nieuwe relaties. De vloot zou zich toen in vier delen hebben verdeeld om een wereldkaart te tekenen . Velen zijn toen niet terug naar huis geraakt. Tot waar kwamen die boten ?
Toen stierf de Keizer Yongle. De volgende keizer degradeerde Zheng He. Maar toen er weer van Keizer werd veranderd kreeg hij zijn job van Admiraal terug.
De zevende en laatste tocht (1433) bracht de ontdekkingsreiziger tot bij de Swahili volkeren en tot in Mekka. Maar de grote zeeman stierf weldra en werd aan de diepe wateren toevertrouwd. Dit betekende het einde . Een politieke strijd met obscure combines bracht de bureaucraten aan de macht ( de Mandarijnen ) en de eunuchen verloren hun posities. De mandarijnen stopten de grote en kostelijke ontdekkingstochten. Zij verbrandden zeekaarten, notities, informatie. Zij lieten de schepen rotten in de haven. Dit is een ramp zonder weerga geweest voor de geschiedenis der mensheid. Alle krachten moesten in die tijd gebundeld worden op het land, want in het Noorden was de druk van het Mongoolse gevaar te counteren en zo verdwenen de geweldige keizerlijke zeilschepen van Zhen He uit de oceaan, terwijl China zich afzonderde in een eeuwenlang isolement. Vandaag zijn er op Java nog tempels ter ere van Zheng He, die werd beschouwd als een halfgod, als een heilige , zoals Sam Poo Kong te Semarang . Op Surabaya werd er nog in 2007 een nieuwe moskee geopend die de naam Misjad Cheng Hoo draagt. Dit gebeurde in een Chinese gemeenschap met de Islam als geloof. Zheng He was een zeer groot man.
Quand on partait de bon matin Quand on partait sur les chemins A bicyclette Nous étions quelques bons copains Y avait Fernand y avait Firmin Y avait Francis et Sébastien Et puis Paulette
On était tous amoureux d'elle On se sentait pousser des ailes A bicyclette Sur les petits chemins de terre On a souvent vécu l'enfer Pour ne pas mettre pied à terre Devant Paulette Faut dire qu'elle y mettait du cœur C'était la fille du facteur A bicyclette Et depuis qu'elle avait huit ans Elle avait fait en le suivant Tous les chemins environnants A bicyclette
NATHALIE.
La place Rouge était vide Devant moi marchait Nathalie Il avait un joli nom, mon guide Nathalie... La place Rouge était blanche La neige faisait un tapis Et je suivais par ce froid dimanche Nathalie... Elle parlait en phrases sobres De la révolution d'octobre Je pensais déjà Qu'après le tombeau de Lénine On irait au café Pouchkine Boire un chocolat... La place Rouge était vide Je lui pris son bras, elle a souri Il avait des cheveux blonds, mon guide Nathalie... Nathalie Dans sa chambre à l'université Une bande d'étudiants L'attendait impatiemment On a ri, on a beaucoup parlé Ils voulaient tout savoir, Nathalie traduisait Moscou, les plaines d'Ukraine Et les Champs-Élysées On a tout mélangé et on a chanté Et puis ils ont débouché En riant à l'avance Du champagne de France Et on a dansé... La, la la... Et quand la chambre fut vide Tous les amis étaient partis Je suis resté seul avec mon guide Nathalie... Plus question de phrases sobres Ni de révolution d'octobre On n'en était plus là Fini le tombeau de Lénine Le chocolat de chez Pouchkine C'était loin déjà... Que ma vie me semble vide Mais je sais qu'un jour à Paris C'est moi qui lui servirai de guide Nathalie... Nathalie
Marianne de ma jeunesse Ton manoir se dressait Sur la pauvre richesses De mon rêve enchanté
Les sapins sous le vent Sifflent un air étrange Où les voix se mélangent De nains et de géants
Marianne de ma jeunesse Tu as ressuscité Des démons des princesses Qui dans moi sommeillaient
Car ton nom fait partie Marianne de ma jeunesse Du dérisoire livre Où tout enfant voudrait vivre
Marianne de ma jeunesse Nos deux ombres enfuies Se donnèrent promesse Par-delà leurs joies et leur vie
Marianne de ma jeunesse J'ai serré sur mon cœur Presque avec maladresse Ton mouchoir de pluie et de pleurs
Il avait poussé par hasard Dans notre cour sans le savoir Comme un aveugle dans le noir Mon arbre Il était si petit Que c'était mon ami Car j'étais tout petit Comme lui J'attendais de lui le printemps Avec deux ou trois fleurs d'argent Un peu de vert, un peu de blanc Mon arbre Et ma vie s'accrochait A cet arbre léger Qui grandissait Comme je grandissais
Chanson de GILBERT BECAUD
Quand tu n'es pas là Tous les oiseaux du monde Quand tu n'es pas là S'arrètent de chanter Et se mettent à pleurer Larmes de pluie au ciel d'été Quand tu n'es pas là Le silence qui gronde Me donne si froid Qu'un jour ensolleillé Me fait presque pleurer Larmes d'ennui malgré l'été La ville fait de grâces La lune des grimaces Qui me laissent sans joie Les cantiques d'églises Malgré tout ce qu'ils disent Me font perdre la foi Quand tu n'es pas là Tous les oiseaux du monde La nuit sur mon toit Viennent se rassembler Et pour me consoler Chantent tout bas ' Elle reviendra ' Quand tu reviendras De l'autre bout du monde Quand tu reviendras Les oiseaux dans le ciel Pourront battre des ailes Chanter de joie Lorsque tu reviendras !
Le Pianiste de Varsovie Gilbert Bécaud
Je ne sais pas pourquoi Cette mélodie me fait penser à Chopin Je l`aime bien, Chopin Je jouais bien Chopin Chez moi à Varsovie Où j`ai grandi à l`ombre A l`ombre de la gloire de Chopin Je ne sais pas pourquoi Cette mélodie me fait penser à Varsovie Une place peuplée de pigeons Une vieille demeure avec pignon Un escalier en colimaçon Et tout en haut mon professeur Plus de sentiment Plus de mouvement Plus d`envolée Bien bien plus léger Joue mon garçon avec ton coeur Me disait-il pendant des heures Premier concert devant le noir Je suis seul avec mon piano Et ça finit par des bravos Des bravos, j`en cueille par millions A tous les coins de l`horizon Des pas qui claquent Des murs qui craquent Des pas qui foulent Des murs qui croulent Pourquoi? Des yeux qui pleurent Des mains qui meurent Des pas qui chassent Des pas qui glacent Pourquoi Le ciel est-il si loin de nous? Je ne sais pas pourquoi Mais tout cela me fait penser à Varsovie Une place peuplée de pigeons Une vieille demeure avec pignon Un escalier en colimaçon Et tout en haut mon professeur
What does not destroy us makes us stronger.
Rondvraag / Poll
Wie wordt wereldkampioen 2012 bij de profs ?
À la claire fontaine
M'en allant promener, J'ai trouvé l'eau si belle, Que je m'y suis baignée.
Il y a longtemps que je t'aime Jamais je ne t'oublierai.
Sous les feuilles d'un chêne Je me suis fait sécher, Sur la plus haute branche, Un rossignol chantait.
Il y a longtemps que je t'aime Jamais je ne t'oublierai.
Chante, rossignol, chante, Toi qui as le coeur gai, Tu as le coeur a rire, Moi, je l'ai à pleurer.
Il y a longtemps que je t'aime Jamais je ne t'oublierai.
J'ai perdu mon ami Sans l'avoir mérité, Pour un bouquet de roses, Que je lui refusai.
Il y a longtemps que je t'aime Jamais je ne t'oublierai.
Je voudrais que la rose Fût encore au rosier, Et que mon doux ami Fût encore à m'aimer
Turning and turning, the world goes on We can't change it, my friend Let us go riding now through the days Together to the end Till the end
Les bicyclettes de Belsize Carry us side by side And hand in hand, we will ride Over Belsize Turn your magical eyes Round and around Looking at all we found Carry us through the skies Les bicyclettes de Belsize
Spinning and spinning, the dreams I know Rolling on through my head Let us enjoy them before they go Come the dawn, they all are dead Yes, they're dead
Les bicyclettes de Belsize Carry us side by side And hand in hand, we will ride Over Belsize Turn your magical eyes Round and around Looking at all we found Carry us through the skies Les bicyclettes de Belsize
Julia Tulkens .
Hebben wij elkaar gevonden in dit land van klei en mist waar tussen hemel en aarde ons leven wordt uitgewist ?
Ben ik nog schaduw, ben ik al licht, of is d'oneindigheid mijn aangezicht ?
Treed ik in wolken of in hemelgrond ? Er ruist een hooglied aan mijn lichte mond. In uw omarming hoe ik rijzend ril ... Mijn haren wuiven en de tijd valt stil .
Julia Tulkens.
SONNET POUR HELENE
Quand vous serez bien vieille, au soir, à la chandelle, Assise auprès du feu, dévidant et filant, Direz, chantant mes vers, en vous émerveillant : Papoum me célébrait du temps que j’étais belle.
Lors, vous n’aurez servante oyant telle nouvelle, Déjà sous le labeur à demi sommeillant, Qui au bruit de mon nom ne s’aille réveillant, Bénissant votre nom de louange immortelle.
Je serai sous la terre et fantôme sans os : Par les ombres myrteux je prendrai mon repos : Vous serez au foyer une vieille accroupie,
Regrettant mon amour et votre fier dédain. Vivez, si m’en croyez, n’attendez à demain : Cueillez dès aujourd’hui les roses de la vie.
Regretting my love, and regretting your disdain. Heed me, and live for now: this time won’t come again. Come, pluck now — today — life’s so quickly-fading rose.