Ik ben Journée Wilfried , en gebruik soms ook wel de schuilnaam PAPOUM.
Ik ben een man en woon in LANDEN (België) en mijn beroep is gepensioneerde , slapen, goed eten en drinken..
Ik ben geboren op 04/06/1944 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielersport en tafeltennis, geschiedenis, reisverhalen, chansons, humor..
C'est plein d'Uylenspiegel Et de ses cousins Et d'arrière-cousins De Breughel l'Ancien
Le plat pays qui est le mien.
Tous les chemins qui mènent à Rome Portent les amours des amants déçus et les mensonges des anges déchus.
Pelgrim
Wat zich gaande voltrekt in de ziel van de pelgrim is niet een toenemend verlangen naar het bereiken van zijn reisdoel, niet het vinden van het heilige aan het einde van zijn bedevaart, maar zijn overgave aan de ruimte, aan de kiezels op zijn pad, zijn besef van niet-weten, zijn afdalen in de leegte.
Zijn benen worden zijn vrienden, de regen zijn lijden, zijn angst wordt gericht naar de honden langs de weg, het vele legt hij af en hij rust in het Ene. Al trekkend komt hij nergens, voortgaande bereikt hij niets, maar zijn vreugde neemt toe om een bloem en een krekel, om een groet en een onderdak.
Zijn reisdoel en zijn thuis vloeien samen aan de horizon, hemel en aarde vinden elkaar op het kruispunt van zijn hart. Het heilige verdicht zich in de dieren en de dingen. Zijn aankomst ligt verborgen in de wijsheid van het Zijn.
Catharina Visser
De Weg.
In de verte gaat een pelgrim, eenzaam over het pad. Met een blik voorwaarts, eindeloos turen naar het pad. Het pad dat hem leidt, de wind die hem begeleidt. Samen èèn met de natuur, de geur,het geluid en omgeving. Daar toont de schepping hem, nederig dat het pad van zand zo hard als steen is. Soms ook warm,koud en nat. De pelgrim stapt over het harde pad, met als enige vriend zijn schaduw. Samen op hun weg.
When we got to the sea at the end of the world We sat down on the beach at sunset We knew why we had done it To know our lives less important than just one grain of sand.
En camino de Santiago Sur le chemin de St Jacques Iba una alma peregrina Allait une âme pérégrine Una noca tan obscura Une nuit si obscure Que ni una estrella lucia ; Que ne brillait aucune étoile ;
Le patron de toutes les filles C'est le saint Jacques des Bourdons; Le patron de tous les garçons C'est le saint Jacques des Coquilles. Nous pouvons tous les deux nous donner un bouquet, Coquilles et bourdons exigent que l'on troque; Cet échange affermit l'amitié réciproque, Et cela vaut mieux qu'un œillet.
Dat een pelgrim bij terugkomst niet wordt herkend door de mensen thuis, is een geliefd thema in middeleeuwse pelgrimsverhalen. Waarschijnlijk wil de legende daarmee aanduiden, dat de pelgrim door zijn bedevaart een ander mens is geworden; hij is op Christus gaan lijken. Dat wordt uitgedrukt door de omstandigheid dat de mensen van vroeger de teruggekeerde pelgrim niet meer herkennen: hij beantwoordt niet meer aan het oude beeld, dat zijn nog hebben; de pelgrim is een nieuwe mens geworden.
Betrouw geen pelgrim met een baard Die met een schooikroes geld vergaart Al beed'lend langs de wegen sjokt En met een deerne samenhokt.
Priez pour nous à Compostelle - Barret et Gurgand - 1977.
Par milliers, par millions, le besace à l'épaule et le bourdon au poing, ils quittaient les cités, les chateaux, les villages, et prenaient le chemin de Compostelle. Gens de toutes sortes et tous pays, ils partaient, le coeur brulant, faire leur salut au bout des terres d'Occident, là où la mer un jour avait livré de corps de l'apotre Jacques.
Ik had het eerst niet in de gaten, en opeens zàg ik het spoor dat jij voor mij hebt nagelaten.
Mon père .
Assis dans un vieux fauteuil Recouvert d'un plaid usé, Il rêve de son passé, En attendant le sommeil.
La fumée d'un cigare Flottant au-dessus de lui, D'une auréole, pare, Sa tête grise, de nuit.
Vêtu d'un pantalon gris, Chemise de flanelle Sous le tablier bleu sali. Sa casquette est belle.
Il sait déjà que demain, Sera le grand jour pour lui. Mais il ne regrette rien, Et partira seul sans bruit .
***
La mort .
Le jour où tu viendras, A l'aube d'un matin, Me tendre les bras Me chercher par la main, Entre comme moi Par le fond du jardin.
Tu essuyeras tes pieds Sur le grand paillasson, Pour ne pas marquer Tes pas dans le salon, Et n'oublie pas d'ôter Ton noir capuchon.
La table sera mise Et le vin bien chambré, Quand tu sera assise Nous pourrons le goûter, Avant que je ne suive Ton ombre décharnée .
Mais si tu préfères Par surprise me faucher, Au début de l'hiver Ou au soir d'un été, Pousse la barrière Elle n'est jamais fermée.
Avant de m'emporter, De rendre ma valise, Laisse-moi griffonner Une dernière poésie Où je ferai chanter La beauté de la vie.
Ce n'est pas ce matin Que je quitterai le port, Puisque de mes mains J'ai caressé si fort Ses lèvres de satin Que je t'oublie, la mort.
+++
SEUL SUR LE CHEMIN .
J'ai traversé des villes, J'ai longé des cours d'eau J'ai rencontré des îles J'ai cotoyé le beau !
Tout au long du voyage Rien ne m'a retenu Même pas un signe de croix Tracé d'une main tremblante.
Le vent, la mer, la pluie M'ont façonné le coeur. Je suis leur propre image, Immuable douleur.
Je fais signe aux oiseaux, Seuls amis de ce monde, Qui m'entraînent dans une ronde A m'en crever la peau.
J'ai traversé des coeurs, J'ai rencontré des bras, J'ai caressé des fleurs, J'en ai ceuilli pour toi.
TENNIS DE TABLE MESATENISTA PING PANG QIU TISCHTENNIS TABLE TENNIS
photos courtesy ITTF
乒乓球 Stolni tenis Tenis Stolowy
ITTF TABLE TENNIS Classement mondial 26 - 08 - 2012 World Ranking Weltrangliste Ranking Mundial Värlen Rangordning Classifica Mondiale MESSIEURS : 1. ZHANG Jike - CHN 2. MA Long - CHN 3. XU Xin - CHN 4. WANG Hao - CHN 5. MIZUTANI Jun - JPN 6. MA Lin - CHN 7. BOLL Timo - GER 8. CHUANG Chih-Yuan - TPE 9. OVTCHAROV Dim - GER 10. WANG Liqin - CHN 11. JOO Se Hyuk - KOR 12. OH Sang Eun - KOR
-- DAMES : 1. DING Ning - CHN 2. LI Xiaoxia - CHN 3. LIU Shiwen - CHN 4. GUO Yan - CHN 5. ISHIKAWA Kasu - JPN 6. FUKUHARA Ai - JPN 7. FENG Tianwei - SIN 8. KIM Kyung - KOR 9. GUO Yue - CHN 10. WANG Yuegu - SIN 11. WU Yang - CHN 12. TIE Yana - HKG
De noodklok belt slechts éénmaal Komt weldra de ultieme speeltijd Ademen voor de laatste maal Gelukkig geen haat noch nijd Toch af en toe een flater Een zorg is dit voor later Lopen van os naar ezel Toch af en toe een flater Niet knikkers tellen, wel het spel Lopen van os naar ezel Dagelijks goed aan de kost Niet knikkers tellen, wel het spel Verwachtingen zelden ingelost Dagelijks goed aan de kost De beste blijft mijn moeder Verwachtingen zelden ingelost Water is het kostelijkste voeder De beste blijft mijn moeder Om bestwil een toontje lager zingen Water is het kostelijkste voeder Op zoek naar de diepte der dingen Om bestwil een toontje lager zingen Komt het varksken met de lange snuit Op zoek naar de diepte der dingen Nu is dit pantoumeke bijna uit Komt het varksken met de lange snuit Ademen voor de laatste maal Nu is dit pantoumeke bijna uit De noodklok belt slechts éénmaal.
Tibertyn. ***
Kleine mensenhand strooit op winterse dag kruimels voor de mus.
Schelpen op het strand die worden door de branding voor ons kind gebracht.
Molens in de wind draaien, draaien, en draaien in het vlakke land.
Kerstman in de straat borstelt met grote bezem sneeuw weg van de stoep.
De dode takken breken af bij felle wind van de avondstorm.
Kreten in de nacht van kikkers in de vijver lokken de reiger.
Hulpeloos jong lam verloren tussen struiken waar de wolf vertoeft.
De werkzame bij zoekt in de roze bloesems lekker naar honing.
The country with the biggest population in the world, the People's Republic of China, regards this sport as the most important.”
De pelgrim.
Hij is op de weg alleen al weet hij nog niet waarheen maar ergens stond geschreven dat hij die richting moest gaan en aarzelt hij soms even langs de eindeloze baan terwijl hij in zijn hart voelt dat velen eerder gingen mijmerend over dingen terwijl een windje afkoelt .
Verder dan Rome loopt de weg.
Ervaringen van een pelgrim.
17-03-2011
Onze Erasmus-studente te Glasgow.
Desiderius ERASMUS ( 1466 - 1536 ) werd op het begin van de XVI-de eeuw beschouwd als één van de grootste denkers van West-Europa. Hij had in verschillende landen gestudeerd en gedoceerd aan talrijke universiteiten. Toen in 1987 een uitwisselingsprogramma voor studenten werd opgericht werd de naam van deze humanist, theoloog, filosoof en schrijver, terug naar voren geschoven. De zeven letters van de naam Erasmus worden immers teruggevonden in EuRopean Action Scheme for the Mobility of University Students .
Mijn oudste dochter Anne was vanaf 1991 beginnen toegepaste economische wetenschappen te studeren aan de Katholieke Universiteit te Leuven waar zij moeilijk kon aarden. Zij bleef haar zelfde studentenkot behouden en spoorde dagelijks van Leuven naar Brussel, waar zij in de Economische Hogeschool Sint Aloysius wel goed haar draai vond. Zij was ondertussen volwassener, zelfstandiger, zelfzekerder geworden en daar had zij ook veel voor gedaan, ondermeer door haar probleem van faalangst te verdrijven door het intensief beoefenen van karate en andere gevechtsporten.Toen zij in september 1995 afreisde naar Glasgow om daar één schooljaar door te brengen hadden wij haar liever zien vertrekken naar een wat zonniger oord, maar als ouders wisten wij dat onze dochter oud en wijs genoeg was geworden om zelf te beslissen wat zij wou. Zes weken na haar afreis zijn wij echter toch eens gaan zien hoe zij het daar maakte in Glasgow, en zijn we haar een valies propere kleren gaan brengen.
Maandag 30/10/1995. Opstaan om 6u00. Papa, mama, zus Martine. 6u42 - Trein van Landen naar Brussel Noord. 7u46 - Trein naar Zaventem Luchthaven. Aanmelden bij British Midlands Airways. Bagage afleveren ( twee valiezen) - veel stappen om doorheen douane en veiligheid te geraken. Door zware mist worden alle vluchten uitgesteld, eerst onze vlucht naar London Heathrow van 9u00, daarna de vlucht van 11u00. We slenteren daarom lange tijd tussen de welriekende flesjes van de Tax- Free-Shopping. Papa vindt een kabeltje om zijn bril niet meer te verliezen. Plots, ongelooflijk, maar waar ... daar komen Eddy en Axel Merckx met snelle pas voorbij, vader en zoon zijn allebei gekleed in een lange zwarte lederen jas.
B30- Zoals velen moeten wij geduldig wachten. We melden onze pech telefonisch aan het thuisfront, aan Mimi die een week lang zal zorgen voor ons zes maand oud hondje Luca. Wij krijgen van de vliegtuigmaatschappij een extra bonnetje voor een 'sorry' drink ! 12u00- B32 - We mogen naar het vliegtuig, maar daar moet nog worden gewacht. 13u00- Start- Voor de vijftienjarige Martine is het de luchtdoop, Sonja vloog niet meer sedert onze vluchten door Rusland van 1978, en ikzelf vloog 3 jaren eerder een zeldzame keer naar Washington D.C.. We zijn dus niet echt regelmatige bezoekers van Zaventem.
Zovele uren wachten, en dan zijn we 45' later reeds te London, na een etentje dat ons werd gebracht met veel show door de elegante hostessen. Klare hemel, helemaal geen mist. We volgen de pijlen. British Midlands past onze tickets aan, we bekomen onze boarding passes. In de wachtzaal drinken wij donker bier zonder schuim.
15u00 - Tweede vlucht van deze dag : London- Glasgow. Terug etentje. 57 minuten later zijn we er al. 16u00 - Deze vlieghaven is kleiner dan te Brussel of te Londen. Direct weerzien met Anne. Zij ziet er goed uit. De vreemde kleuren van de vreemde stad bevallen ons niet echt. Na de busrit in dubbeldekker nemen we een taxi voor 4,00 £ tot onze bestemming in 33, Hillheadstreet, waar we in het Bed & Breakfast 'Chez Nous' inschrijven voor 6 dagen tegen 20,00 £ per dag en per persoon. Rond 1 november 1995 was de wisselkoers voor 1 £ gelegen tussen 45,60 en 46,00 Bfr, hetgeen we beschouwden als zeer voordelig voor Belgische bezoekers.
Na onze installatie, toiletgebruik en uitblazen, nemen we met vieren opnieuw een taxi voor 3 £ tot Maryhill waar onze Erasmus-studente logeert in een groot griezelig huis met vele kamers. Onze dochter kon nog maar pas de vorige dag een grotere kamer bekomen. De hogere huurprijs is 50 £ per week. In de nieuwe kamer is een grote sofa en de jongere zus beslist dat zij tijdens de volgende dagen daarop zal blijven slapen, en niet in de Chez Nous samen met papa en mama. Kennismaking met student Anders uit Noorwegen en met An Remy handelsingenieur in spe uit Brussel. Beide ouders, met een kaart van deze stad, maken een lange wandeling terug. Even voor aankomst in Chez Nous kopen zij een platte doos met een grote pizza en gezellig knabbelen zij die samen op, kijkend naar de televisie tot het in slaap vallen, na deze toch wel vermoeiende reisdag.
Studentenhuis op Maryhill Transport Museum Glasgow
Dinsdag 31/10/1995.
Breakfast in Chez Nous. Op zijn Schots nog wat steviger dan bij de Engelsen. Eggs, bacon, sausages, marmelades, tomatoes, toast, ketchup, brown sauce, thee and coffee. Door de bus komen we te laat op onze afspraak van 9u00 bij onze dochters. Het is regenachtig weer. Te voet begeven wij ons samen naar het centrum van de stad. Niet veel later zijn we reeds tussen de winkels. The Shopping Feever overvalt ons en onze oren hebben moeite met de van het standard english afwijkende taal van de mensen uit Glasgow. Na London is Glasgow toch wel the place to be om te winkelen. Alle grote merken ter wereld zijn er aanwezig. Buchanan Street. Argyles Street. Sauchiehall Street. Mc Enoch Center. Princess Square Center.
De namiddag wordt besteed aan zuiver toerisme en zonder het gezelschap van Anne die aan The Caledonian University moet cursus volgen. We bezoeken de Cathedral, het oude Lordship House, het Saint Mungo Museum. Omdat onze voeten pijn doen, maken we de terugrit gedeeltelijk met de metro, met de Clockwork Orange. Tonight it is Halloween en de hele stad Glasgow griezelt nogal veel. Overal zien we diddies en muppets.
Om 18u30 komt onze lovely daughter en gids Anne ons reeds halen om naar een Grieks Restaurant te gaan. Daar eten wij heel goed. Terug in Chez Nous wordt nog wat verder gepraat, doch papa is dan reeds in slaap gevallen. Met een late bus rijden beide jonge dames terug naar het studentenhuis op Maryhill.
Woensdag 1 /11/1995.
Allerheiligen wordt te Glasgow niet gevierd. Gesterkt door breakfast stappen W & S opnieuw naar het City Center , waar om 10u30 Martine wordt opgepikt aan de Gap. In een enorme muziekwinkel speuren wij wat rond. Martine hoopt iets te vinden van TAKE THAT, maar zij heeft reeds alles over deze boysband. Wij zien de Glaswegian black horses.
Bezoek aan de Wintergarden en aan Peoples Palace. Doorheen de mooie omgeving bereiken wij terug het Saint Mungo Museum, de Zentuin, en de grote Victoriaanse begraafplaats. Te voet en via de metro terug naar St-Enoch, waar we genieten van een heerlijke milkshake. 18u00 - Anne komt ons halen voor serieus pubbezoek. In een druk bezocht oord proeven wij van het bier, pie en potjeseten, maar onze buikjes zijn daar toch niet zo gelukkig mee. We besluiten daarom om nogmaals een reusachtige pizza te gaan afhalen om op de kamer op te eten. In een nachtwinkel kopen wij een fles chianti en een fles coca-cola. 20u00 - Pizza night with the family op onze kamer van Chez Nous. De vrouwen babbelen en babbelen en papa valt ook vanavond weer in slaap. De studentinnen rijden met de bus terug naar Maryhill.
Donderdag 2 /11/ 2011
Na breakfast, zelfde scenario, papa en mama, terug met hun tweetjes op stap door de Schotse City. Wat onze Lassies vandaag doen weten wij niet. Wat we wel weten is dat iedere buzzin uit Glasgow, of hij nu voor de Celtics of voor de Rangers supportert, niet langer dan één minuut recht zal blijven staan na ongewenste handtastelijkheden, want onze stocky Anne-Lisa is geen bum maar wel reeds zwarte gordel in karate waard, graad die zij officieel door haar studies nog niet kon verwerven. Na het kopen en schrijven van zichtkaarten, vervolgen W & S met een gespierd programma voor flinke toeristen. Hunterian Art Gallery. McIntosh House. Glasgowian University. Hunterian Museum. Kelvingrove Park. Museum and Art Gallery. Transport Museum. Met de metro en met onze eigen benen kwamen wij daar overal, niet zonder enige rustpauzes, zoals voor soep en voor koffie met koekjes. Maar de hoofdhap van de dag willen wij verorberen in de grootste Fish and Chips ter wereld. Na enig speurwerk vinden we deze plaats. We proberen daar de plaatselijke gastronomie en de potjes azijn om over de lelijke frieten te gieten. Haddock, chips, beans, beer, tea, ice, coffee. Goed gevuld proberen we te voet de terugtocht, maar we weten nu al goed waar de metro komt voorbij gereden en we zijn ook vertrouwd met de prachtige en propere toiletten die overal gratis kunnen worden gebruikt in de prachtige stad Glasgow, waar we ons reeds thuis voelen. Een poging om naar België te telefoneren mislukt. We kopen melk en nootjes, bereiken terug onze kamer in Chez Nous. Kijken naar TV. Papa valt in slaap na het drinken van zijn zoveelste glas milk. The Botanic Garden te Glasgow uit Victoriaanse tijden. Schilderij van S.Dali in St-Munro
The GLASGOW CALEDONIAN UNIVERSITY is sedert 1/3/1993 een merger (fusie) van The Queen's College (1875) en Glasgow Polytechnics (1971). Studeren te Glasgow in deze moderne universiteit is voor iedere Erasmus-student such a great experience. People at the Caledonian are so friendly welcoming and make you feel at home.
VRIJDAG- ZATERDAG- ZONDAG.
Notities in ons schrijfboekje over de vrijdag en zaterdag werden er niet meer gemaakt, noch over de terugreis. Ik weet echter nog dat we met de autobus to ver buiten de stad zijn geweest, in de heuvels en aan een loch, in de natuur getooid met haar herfstkleuren, om te kijken naar speciale koeien, die behaarde ' cattle uit de Highlands'. We aten ijsjes, sannies, haggis en scones, dronken ook eens ' a wee dram' of Whisky, puur of 'on the rocks' zonder ' Ful eh it' te worden. Vooral een grote gebakken aardappel in de schil, opgevuld met lekkere witte koolsla begon ons hoe langer hoe meer te smaken. Na veel rondneuzen vonden onze drie dames dat het ten slotte toch best in de Gap zou zijn dat wij veel ponden zouden spenderen voor passende kledij voor dames met grotere gestalte, the long tall Sally's .
The return flight naar België werd een echte ramp. Glasgow- Londen Heathrow verliep vlot. Te Londen werden we urenlang opgehouden door verschillende onaangename situaties, die ik liefst uit mijn memorie wens te wissen. Onze boarding passes werden afgepakt omdat we wegens aankoop van sterke drank te veel tijd verloren in de overbevolkte taxe free shop en we werden overgeboekt naar een volgende vlucht. Toen was er bomalarm, werd een deel van de vlieghaven ontruimd, duizenden reizigers strompelden verdwaasd rond en er werden vele vluchten uitgesteld en afgeschaft. Wat later werd een algemene staking afgekondigd vanaf middernacht. Met veel geluk bekwamen we de laatste drie zitjes op de laatste vlucht, na dertien uren wachten. Met mijn lange benen had ik veel te weinig plaats en dan was ik nog gevangen in een zetel naast een moeder met onwelriekende zuigeling. Eindelijk terug in ons Zaventem in het diepste van de nacht tussen zondag en maandag. Slapen liggend op onze valiezen in de luchthaven tot aan de eerste trein van de nieuwe week. Voor Martine en Sonja was het die maandag herfstvakantie, maar Wilfried moest wel zijn dagtaak van oude bankbediende volbrengen. Thuiskomen, een stortbad, spek en eieren, sterke koffie, proper hemd en kostuum, andere sokken en schoenen, en dan vlug met de wagen naar het werk .
Het belangrijkste was echter wel dat onze dochter Anne zich opperbest voelde in Schotland.
Reacties op bericht (0)
EINDE VAN DEZE BLOG 26 08 2012
Hoe sterk is de eenzame fietser Die krom gebogen over z'n stuur tegen de wind Zichzelf een weg baant
Zoeken in blog
Een bescheiden blik in de geschiedenis van de wielersport is vaak al voldoende om de fascinatie te proeven.
Quand on partait de bon matin Quand on partait sur les chemins A bicyclette Nous étions quelques bons copains Y avait Fernand y avait Firmin Y avait Francis et Sébastien Et puis Paulette
On était tous amoureux d'elle On se sentait pousser des ailes A bicyclette Sur les petits chemins de terre On a souvent vécu l'enfer Pour ne pas mettre pied à terre Devant Paulette Faut dire qu'elle y mettait du cœur C'était la fille du facteur A bicyclette Et depuis qu'elle avait huit ans Elle avait fait en le suivant Tous les chemins environnants A bicyclette
NATHALIE.
La place Rouge était vide Devant moi marchait Nathalie Il avait un joli nom, mon guide Nathalie... La place Rouge était blanche La neige faisait un tapis Et je suivais par ce froid dimanche Nathalie... Elle parlait en phrases sobres De la révolution d'octobre Je pensais déjà Qu'après le tombeau de Lénine On irait au café Pouchkine Boire un chocolat... La place Rouge était vide Je lui pris son bras, elle a souri Il avait des cheveux blonds, mon guide Nathalie... Nathalie Dans sa chambre à l'université Une bande d'étudiants L'attendait impatiemment On a ri, on a beaucoup parlé Ils voulaient tout savoir, Nathalie traduisait Moscou, les plaines d'Ukraine Et les Champs-Élysées On a tout mélangé et on a chanté Et puis ils ont débouché En riant à l'avance Du champagne de France Et on a dansé... La, la la... Et quand la chambre fut vide Tous les amis étaient partis Je suis resté seul avec mon guide Nathalie... Plus question de phrases sobres Ni de révolution d'octobre On n'en était plus là Fini le tombeau de Lénine Le chocolat de chez Pouchkine C'était loin déjà... Que ma vie me semble vide Mais je sais qu'un jour à Paris C'est moi qui lui servirai de guide Nathalie... Nathalie
Marianne de ma jeunesse Ton manoir se dressait Sur la pauvre richesses De mon rêve enchanté
Les sapins sous le vent Sifflent un air étrange Où les voix se mélangent De nains et de géants
Marianne de ma jeunesse Tu as ressuscité Des démons des princesses Qui dans moi sommeillaient
Car ton nom fait partie Marianne de ma jeunesse Du dérisoire livre Où tout enfant voudrait vivre
Marianne de ma jeunesse Nos deux ombres enfuies Se donnèrent promesse Par-delà leurs joies et leur vie
Marianne de ma jeunesse J'ai serré sur mon cœur Presque avec maladresse Ton mouchoir de pluie et de pleurs
Il avait poussé par hasard Dans notre cour sans le savoir Comme un aveugle dans le noir Mon arbre Il était si petit Que c'était mon ami Car j'étais tout petit Comme lui J'attendais de lui le printemps Avec deux ou trois fleurs d'argent Un peu de vert, un peu de blanc Mon arbre Et ma vie s'accrochait A cet arbre léger Qui grandissait Comme je grandissais
Chanson de GILBERT BECAUD
Quand tu n'es pas là Tous les oiseaux du monde Quand tu n'es pas là S'arrètent de chanter Et se mettent à pleurer Larmes de pluie au ciel d'été Quand tu n'es pas là Le silence qui gronde Me donne si froid Qu'un jour ensolleillé Me fait presque pleurer Larmes d'ennui malgré l'été La ville fait de grâces La lune des grimaces Qui me laissent sans joie Les cantiques d'églises Malgré tout ce qu'ils disent Me font perdre la foi Quand tu n'es pas là Tous les oiseaux du monde La nuit sur mon toit Viennent se rassembler Et pour me consoler Chantent tout bas ' Elle reviendra ' Quand tu reviendras De l'autre bout du monde Quand tu reviendras Les oiseaux dans le ciel Pourront battre des ailes Chanter de joie Lorsque tu reviendras !
Le Pianiste de Varsovie Gilbert Bécaud
Je ne sais pas pourquoi Cette mélodie me fait penser à Chopin Je l`aime bien, Chopin Je jouais bien Chopin Chez moi à Varsovie Où j`ai grandi à l`ombre A l`ombre de la gloire de Chopin Je ne sais pas pourquoi Cette mélodie me fait penser à Varsovie Une place peuplée de pigeons Une vieille demeure avec pignon Un escalier en colimaçon Et tout en haut mon professeur Plus de sentiment Plus de mouvement Plus d`envolée Bien bien plus léger Joue mon garçon avec ton coeur Me disait-il pendant des heures Premier concert devant le noir Je suis seul avec mon piano Et ça finit par des bravos Des bravos, j`en cueille par millions A tous les coins de l`horizon Des pas qui claquent Des murs qui craquent Des pas qui foulent Des murs qui croulent Pourquoi? Des yeux qui pleurent Des mains qui meurent Des pas qui chassent Des pas qui glacent Pourquoi Le ciel est-il si loin de nous? Je ne sais pas pourquoi Mais tout cela me fait penser à Varsovie Une place peuplée de pigeons Une vieille demeure avec pignon Un escalier en colimaçon Et tout en haut mon professeur
What does not destroy us makes us stronger.
Rondvraag / Poll
Wie wordt wereldkampioen 2012 bij de profs ?
À la claire fontaine
M'en allant promener, J'ai trouvé l'eau si belle, Que je m'y suis baignée.
Il y a longtemps que je t'aime Jamais je ne t'oublierai.
Sous les feuilles d'un chêne Je me suis fait sécher, Sur la plus haute branche, Un rossignol chantait.
Il y a longtemps que je t'aime Jamais je ne t'oublierai.
Chante, rossignol, chante, Toi qui as le coeur gai, Tu as le coeur a rire, Moi, je l'ai à pleurer.
Il y a longtemps que je t'aime Jamais je ne t'oublierai.
J'ai perdu mon ami Sans l'avoir mérité, Pour un bouquet de roses, Que je lui refusai.
Il y a longtemps que je t'aime Jamais je ne t'oublierai.
Je voudrais que la rose Fût encore au rosier, Et que mon doux ami Fût encore à m'aimer
Turning and turning, the world goes on We can't change it, my friend Let us go riding now through the days Together to the end Till the end
Les bicyclettes de Belsize Carry us side by side And hand in hand, we will ride Over Belsize Turn your magical eyes Round and around Looking at all we found Carry us through the skies Les bicyclettes de Belsize
Spinning and spinning, the dreams I know Rolling on through my head Let us enjoy them before they go Come the dawn, they all are dead Yes, they're dead
Les bicyclettes de Belsize Carry us side by side And hand in hand, we will ride Over Belsize Turn your magical eyes Round and around Looking at all we found Carry us through the skies Les bicyclettes de Belsize
Julia Tulkens .
Hebben wij elkaar gevonden in dit land van klei en mist waar tussen hemel en aarde ons leven wordt uitgewist ?
Ben ik nog schaduw, ben ik al licht, of is d'oneindigheid mijn aangezicht ?
Treed ik in wolken of in hemelgrond ? Er ruist een hooglied aan mijn lichte mond. In uw omarming hoe ik rijzend ril ... Mijn haren wuiven en de tijd valt stil .
Julia Tulkens.
SONNET POUR HELENE
Quand vous serez bien vieille, au soir, à la chandelle, Assise auprès du feu, dévidant et filant, Direz, chantant mes vers, en vous émerveillant : Papoum me célébrait du temps que j’étais belle.
Lors, vous n’aurez servante oyant telle nouvelle, Déjà sous le labeur à demi sommeillant, Qui au bruit de mon nom ne s’aille réveillant, Bénissant votre nom de louange immortelle.
Je serai sous la terre et fantôme sans os : Par les ombres myrteux je prendrai mon repos : Vous serez au foyer une vieille accroupie,
Regrettant mon amour et votre fier dédain. Vivez, si m’en croyez, n’attendez à demain : Cueillez dès aujourd’hui les roses de la vie.
Regretting my love, and regretting your disdain. Heed me, and live for now: this time won’t come again. Come, pluck now — today — life’s so quickly-fading rose.
Ik ben Journée Wilfried , en gebruik soms ook wel de schuilnaam PAPOUM.
