|
Terminus Rubicon
De keizer sneed het zaadje los van bloem en stengel
zodat het publiek juichen ging als was het vuurwerk.
Twee borsten omhelsden de hemelwaartse ogen,
blind en onmondig speurend naar de hoogste toppen.
Dit startschot heeft de jonge spieren opgespannen,
doch dreigt het verstand te verlammen op dromen na.
Zoals het geheugen rijpt, blijft het niet langer maagd
en verslindt gretig de gigabytes van het leven .
Het traject wordt onzeker
zelfs veel illusies armer;
wielen wervelen verder,
draaien kolkend naar morgen.
Horizonnen bannen restjes spinrag van geloof
maar blijken telkens muren, kloven of ravijnen.
Gewrichten nemen wraak en weigeren elke dans
al ontluikt de hoop soms in een roes van overmoed.
In’ t puin speelt de wind met gewiste oude beelden;
in ’ t gras speelt een kind, het schopt trefzeker in het doel
zodat zijn vrienden juichen gaan, hij wint geen beker,
één meisje echter zal dit doelpunt nooit vergeten.
27/2/2022 (gepostdateerd)
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
