Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
04-03-2009
En ...vanavond met de beentjes omhoog....
Opa en opoe Eggink met hun oudste stel kleinkinderen, links Coby, Jozien en Diny Middelkoop, Anton Voortman en Ineke en Jan Kettelarij.
Heb je al geoefend met Bubble Trouble, is het eerste wat Eva vraagt wanneer ik haar uit school haal. Eén keer, moet ik opbiechten. Daarna ben ik het gewoon weer vergeten. Maar Eva geeft niet op. Tot welk level ben je toen gekomen? Zelfs dat weet ik niet. Wim is dit keer gemakkelijk over te halen om een spelletje Levensweg te doen. Hij adopteert hierbij een tweeling. Wil je twee jongens, vraagt Eva. Dan heb je net als in het echt drie jongens. Wim vindt het best. Ik heb mn autootje vol met vier kinderen en moet studie betalen. Zo komt er van alles aan de orde. Morgen mag ze mee naar schilderles bij Ellen. De school heeft weer een studiedag en dan zijn alle kinderen vrij. Eva heeft er zin in en heeft al een ideetje. We hebben hard in de tuin gewerkt vandaag. Volgende week komt Gerald weer een dag adviseren en dan wil je toch dat de boel er niet verwaarloosd bijligt? Er is al heel wat geharkt en geveegd en opgeruimd. Er moet nog wel wat gesnoeid. Maar voorlopig heb ik verdiend om vanavond met de beentjes omhoog te zitten. In mn gastenboek kreeg ik een reactie van iemand die met genealogie bezig is en had genoten van opas dagboek op weblog 2. Hij bleek een oma te hebben die Johanna Hendrika Eggink heet, waar hij zelfs naar vernoemd is. Toen ik vandaag even googlede op internet kwam ik tot de ontdekking dat het waarschijnlijk tante Heintje is. De hele stamboom van de Egginks kon ik zo nakijken. Leuk! En als Diny en ik het goed hebben, is dit een zoon van nichtje Jozien, .. maar ik kan me natuurlijk vergissen.
De boys toen ze een paar jaar geleden aan het Schoolpad bivakkeerden, heel gezellig met kampvuur èn waxinelichtjes op de weidepalen.
We zijn nog even met onze gedachten in het Achterhoekse. In Linde bij de verjaardag van Joke. In Eefde bij Ben en Diny waar altijd een bedje voor ons klaar staat. En in Luttenberg, is wel Salland natuurlijk, bij Ben en Riet waar we Ben z'n nieuwe knie bewonderen en we het weer over vakantieplannen hebben. Joke was blij met het schilderij met de kippetjes en met Diny ging ik vanmorgen nog even naar Switch in Lochem(- ra ra...-), waar we nog voor een paar euro leuke dingen vinden. Ben en Riet gaan in mei al naar Schotland en we spreken af dat we aan het eind van de zomer samen weer naar camping De Boomgaard gaan. En in Sleen waar we Tessa weer ophalen bij Mark en Jennifer. Mark heeft al het hout, 4 aanhangers vol, al aan stukken gezaagd en staat nu op het punt om naar z'n pokeravondje te gaan. Dat avondje bestaat uit het bijpraten met drie andere HEAO vrienden bij één van hen thuis. Ze delen al die jaren al lief en leed. Vroeger kwam er nog een dikke sigaar aan te pas en dan gaat het spelletje beginnen. De andere morgen slapen ze uit en tegen de middag gaat ieder weer naar z'n eigen stek. Dat doen ze nu al 12 jaar, elke 3 maand bij een ander. ------------------
Humor uut Hengel 2
Een bouwvakker uit het Gelderse Hengelo moest op een dag voor een karweitje naar een boerderij in Borculo. Daar aangekomen sprak hij een poosje met de boer over koetjes en kalfjes, totdat deze vroeg:Waor kom i-j eigenlijk vandan? Ik komme van Hengel, antwoordde de bouwvakker. Zee dat hak wel edach, zei de boer. Ik kon wal heuren da-j van Twente kwammen.
Het is al weer jaren geleden dat een directeur van een bedrijf benaderd werd om een offerte te maken voor een uit te voeren karwei. Een paar dagen later ging de man naar de potentiële opdrachtgever toe om een paar dingen met hem door te nemen. En aan het eind van het gesprek vroeg hij hem recht op de man af: Wat wi-j t leefste, n rekkening of wi-j t zwart betalen?Waarop de offertevrager antwoordde:t Leefste hek daj t helemaole veur niks doot!
Opnieuw een bijdrage van Wim Luimes aan de Achterhoekse Spreukenkalender.
Schoonzus Joke is jarig. Een paar jaar terug vierden we uitbundig dat ze Sara was geworden. Weet je meteen hoe jong ze is. Ik denk dat het vanavond in iets kleinere kring gevierd gaat worden, want in 2006 stond er een flinke tent waar de hele buurt, familie en vrienden haar in het zonnetje zetten. Neef Jan Kornegoor verhuurt die. Dat was perfect voor elkaar. De toiletten van het splinternieuwe toiletgebouw konden gebruikt worden. Johan hoefde indertijd niet ver te gaan voor zijn Joke. Op het jaarlijkse Lindese feest kwamen ze elkaar tegen en ik weet niet beter dan dat het meteen duidelijk was met die twee. De nieuwe camping verzorgen ze beiden met veel plezier en loopt heel goed. Het toiletgebouw blinkt je tegemoet. In het begin spraken ze Hollands met de gasten, maar het bleek dat juist de gasten het heel prettig vonden om in het Achterhoeks aangesproken te worden. Ja je hebt vakantie in de Achterhoek en dat mag je wel weten! Voor ons is het net of we thuis komen wanneer we er met onze caravan staan en dat is natuurlijk ook zo al ben ik al 45 jaar het huis uit. Nee op de Boomgaard heb ik geen spatje heimwee. Straks gaan we ook even die kant op. Joke we komen er aan!
Nog een paar spreuken:
Een wimme vol wörste is n troost veur de ogen.
n Olden ezel is t slecht dansen leren.
De meeste dinge hebt twee kanten Deurdrievers zeet dr maor ene.
Koostal mot bi-j koostal passen. (Bij een huwelijk moet de afkomst van beide partners gelijk zijn.)
Hee pröt hoonderduuts en hanenfrans. ( Gezegd van iemand die wel erg veel vreemde woorden gebruikt.)
De Spalstraat in Hengelo G met gezicht op de Remigiuskerk
In het dorp Hengelo, dichtbij de grote kerk, Woonde vroeger een manspersoon, een kerel, beresterk. Zijn naam was Jan Bilderbeek, Welbekend in heel de streek. Op een dag stond er iemand bij hem voor de deur. Bilderbeek vroeg hem:Waor kom i-j veur? De man had een rol katoen en zei:Het is te hopen, Dat u iets van deze stof wilt kopen. En, vroeg Bilderbeek de arme man, is dat spul sterk? Zeker!, was het antwoord, want t is een heel bekend merk. Als u deze stof kunt scheuren, wat echt bijkans onmogelijk is, Krijgt u van mij de rol, echt waar, gratis en voor niks. Bilderbeek trok met slechts enkele rukken Een deel van de stof finaal aan stukken. Een weinig ontdaan door de enorme kracht Die de grote Bilderbeek ten uitvoer bracht, Besloot de verkoper wat hij had gezegd te doen: En dat was het afgeven van die rol katoen. Maar toen zei Bilderbeek:Dat kan niet bestaan, En hij liet de man met zijn handeltje verder gaan.
Uit de Achterhoekse Spreukenkalender Opgestuurd door Wim Luimes
Nog een paar rake spreuken:
-Meu véúr t wark is slimmer as dernao
Better gezond en riek as arm en ziek
Kraeien en doeven vleegt nooit met mekare. --mensen met verschillende karakters trekken niet gemakkelijk met elkaar op--
Zal ik je Bubble Trouble eens leren? Eva blijft altijd nog een uurtje als Wim Robin wegbrengt. Die moet nog trainen voor de voetbal en dat begint om 5 uur. We zijn dit keer de middag doorgekomen zonder Levensweg! Wel een paar potjes gepest èn oorlogje. Bovendien had ik nog een leuk puzzelboekje met allerlei mooie opdrachten. Robin is in de weer met de 6 extra pakjes voetbalplaatjes, 3 van Eva en 3 van ons. Helemaal blij. Tja tot 8 maart blijven we toch maar boodschappen halen bij die kruidenier die op de kleintjes let. Die laatste 9 plaatjes moet hij er nog bij zien te krijgen. Het weer is, hoewel zacht, niet zo geweldig om lang buiten te zijn. De ponys komen snel aanlopen als we , de honden voorop, met brood aan komen zetten bij de wei. Het stikt er van de molshopen. Het is nu helemaal een weiland met hobbels geworden. Je moet trouwens wel snel zijn bij dat spel Bubble Trouble. Ik bescherm je wel, zei Eva steeds als ik niet vlug genoeg die bubbels kan ontwijken. Ik mag deze week nog wel even oefenen. Wat een afgang! Zo langzamerhand worden we kind aan huis bij de Belastingdienst. Na een halve middag aan de telefoon te hebben gehangen belde ik dhr Jonkman persoonlijk om uitstel van betaling voor Rick te krijgen. Nu moet hij voor 1 april aan kunnen tonen dat hij voor 2005 en 2006 recht op Wajong had. Rick heeft eindelijk net de papieren binnen om toestemming te geven aan het UWVG om zijn neuroloog om informatie te mogen vragen. Daar gaan we vanavond dus nog even heen.
Ik kan me niet vergissen het voorjaar komt nu echt. Tenminste als het niet gaat als 4 jaar geleden. Toen kwam er nog een pak sneeuw waar je u tegen zegt. Wim is tot half vier s middags aan het sneeuw scheppen geweest voor we met de auto van het erf af konden. Maar mooi ..!!Toen we een paar dagen later ons 40 jarig huwelijk vierden was het voor de familie een prachtig uitstapje door besneeuwd en zonnig Drente, terwijl er wat zuidelijker weinig sneeuw te bekennen was. De High Tea bij het Wapen van Oosterhesselen werd gewaardeerd. Maar nu hier begint het te kriebelen. Het voorjaarswerk begint. De rozen zijn nu gesnoeid en de voortuin is opgeruimd, de molshopen verspreid, de Annaballen afgeknipt en de druif, Boskoops Glorie, die ik in november vergeten ben heeft ook voorzichtig al een beurt gehad. Nee ik ga niet op de ladder. De rest moeten we echt met zn tweeen doen. Sinds we gisteren hoorden dat broer Henk al klussend van de ladder is gevallen doen we maar voorzichtig. Anneke was er even niet en hij kon het niet laten. Schei toch uut mien aoverkump niks. Ja.. ja ! Hij werd door een buurman naar de eerste hulp gebracht, werd helemaal gescand en heeft geluk gehad dat hij er met 6 hechtingen in zijn achterhoofd van af komt. De sneeuwklokjes staan in volle gloria te pronken. Er zijn er zoveel dat ik er ieder jaar weer mensen blij mee kan maken. Tessa en Queeny volgen op de voet. De kloek met de kuikens trekken zich er niets van aan dat die twee in de buurt zijn. Wanneer ik naar achteren loop zie ik dat er nog heel wat werk ligt te wachten. We zijn nog wel drie weken bezig met opruimen en snoeien van de rest van de tuin. Ik hoop dat Gerald ook nog even komt kijken. Maar als het dit weer blijft is het geweldig om buiten bezig te zijn.
Nu Boukje en Klaas naar zus Hennie in Australië zijn, halen wij Eva op maandag uit school.Gezellig hoor! De vorige keer hadden we wat geoefend met procenten en ik probeerde een paar sommetjes, maar ze weet ogenblikkelijk het antwoord. Nee dat begrip zit er goed in. Ook wat spelling nemen we door. Vandaag weet ze alles. Ik probeer nog even een paar raadsels, maar toevallig had ik één ervan de vorige keer al genoemd. Welke dieren houden niet van lopen? Anti lopen, klinkt het meteen. Behalve dierenarts heeft ze ook een tweede keus bedacht wat ze wel wil worden: Popster. Of dat nu komt door het spel Levensweg of door de X-Factor weet ik niet. Wim en ik vertellen haar hoe het leven van een popster er uit ziet: behalve de leuke dingen ben je altijd weg, s nachts op pad, overdag slapen, kritiek, jaloerse collegas enz. Wim was vandaag op pad om hout te scoren voor Mark en Jennifer. Die beide houtkachels kunnen wat aan. Ze snoeien aan het Schoolpad en wij mogen het hout meenemen. Het is me wel wat: hout halen en opslaan . geen probleem. Maar als het er één keer ligt heeft hij geen zin in zagen, laat staan kloven. Nou ja dat is nu Mark zn pakkie an! Nu moet je nog zien dat je een goeie kettingzaag krijgt, zegt Wim tegen Mark. Die kijkt hem breed lachend aan:Ik weet wel iemand die zon ding heeft. Ja zo gaat dat met die twee. Herkent iemand dit?
22-2---Hebben jullie vanavond wat te doen? Gerhard aan de telefoon. We willen graag naar onze dansles, maar nu heeft Robin net vreselijk overgegeven. Ben en Niesje zijn al een uurtje weg, Wim heeft zn middagdutje net achter de rug, Rick ook. We stappen meteen maar op en zijn om 7 uur aan de Kuifmees. We vinden daar een kleinzoon met rode wangen op de bank, die aan het voetbalplaatjes ruilen is met vriend Roald. Het valt allemaal mee, gewoon een buikgriepvirusje waar hij al een paar dagen wat misselijk van was. Nee Gerhard en Judith kunnen gerust hun dansje gaan wagen. We gaan samen met Robin aan de thee met biscuit en na één stukje Bananasplit gaat hij naar bed. We zijn na een weekend met Ben en Niesje wel helemaal weer op de hoogte van de Hattemer gebeurtenissen. Vanmorgen gingen we na een mooie dienst in De Voorhof, die in elkaar was gezet door de commissie Leren Vieren, naar Rick. Ja na 12 uur. Hij begint het gezellig te vinden. Ben en Nies zijn een beetje zn tweede stel (pleeg)ouders. Rick kan zich er op verheugen op de zomer wanneer wij op vakantie zijn en Ben en Niesje aan het Schoolpad. Niesje zet dan meestal stukje vlees, groente,aardappelen met jus op tafel wanneer hij bij hen komt in het weekend. Bovendien wordt hij geregeld door zn beide broers en schoonzussen voor een barbecuetje gevraagd. Niesje begint zich nu toch wel helemaal aan te passen aan de Hattemer uitdrukkingen. Weten jullie b.v. wat een dreugneuker is? Nee niet wat je misschien denkt. Gewoon iemand die vreselijk saai is.
Morgen zijn Gerhard en Judith 12 jaar getrouwd, en dat hebben we net al vast gevierd. Eerst moesten we natuurlijk voor boodschappen naar Albert Heyn. Sinds de rage van de voetbalplaatjes is ons koopgedrag veranderd. Robin had ons speciaal gevraagd of we wel eens boodschappen deden bij Albert Heyn, maar tot dan . nee te ver naar het centrum. Nu kunnen we opnieuw met 5 pakjes voetbalplaatjes de blitz maken bij onze kleinzoon net nu Jennifer wel 20 pakjes had wegggegooid. Had Robin ze maar even gebeld!! Om 5 uur is het verzamelen! Met een hapje, drankje en een heerlijke soep komen we de tijd wel door. De fotoboeken liggen uitnodigend op tafel. In 12 jaar kan er veel gebeuren. Judiths beide omas zijn intussen overleden, net als Tante Gerritje, tante Hermien en ook tante Catrien. Hilda was nog in beeld en wat waren we nog jong! Er werden heel wat herinneringen opgehaald. Mark was indertijd de persoonlijke chauffeur van het bruidspaar en op de fotos was te zien dat hij ook de zorg voor Judith en haar mooie blauwe stola had. Even de stola af bij de Rietplas, waar de fotoshoot plaatsvond, en even later weer gauw omgeslagen in het gure februariweer. De prachtige bruidsjurk die wij als moeders mochten helpen uitzoeken net als het kostuum van Gerhard. Istara die toen pas 1,5 jaar was en intussen bij haar Engelse vader Richard in de buurt van Bath woont. En natuurlijk hebben we nu Robin en Eva die ook al bijna 11 jaar zijn. Wat was het gezellig .. ! De beide vaders Jan en Wim keken elkaar om kwart voor 8 even aan. De één zei tegen de ander:Ik zou nog wel even naar de voetbal Emmen- Zwolle willen. De ander zei:Als jij opstaat ga ik met je mee! En zo is het gekomen..... dat ik nu in mn eentje zit te wachten tot Ben en Niesje deze kant op komen.
22-2--Hoe laat wordt dat dan? Rick kijkt ons een beetje scheef aan. Ik had gevraagd of we even bij hem koffie konden komen drinken morgen. Dat wordt wel 12 uur, verzeker ik hem. Dan is het goed. Hij vertrekt even later naar de buren zn vaste avondje bijpraten. Ben en Niesje waren Wim gisteravond net voor toen hij weer opgewekt terug kwam van de voetbalwedstrijd Emmen- Zwolle. Tja Emmen had gewonnen 1-0 en dat nog wel van de periodekampioen. Vanmorgen zou het raadsel van de elektra in de schuur aangepakt worden. Dat was binnen een half uur gepiept. Vraag me niet wat het precies was iets met zekeringen en de droger veroorzaakte het waarschijnlijk. Moet er straks toch een nieuwe komen. Ben en Wim konden zich snel weer omkleden en gingen op pad naar Wildkamp, Gamma èn kwamen bij buurman Jans terecht. Daar kwam hij ook precies op tijd want er was net een stopcontact kapot. Vanmiddag gaan we daarom maar eens met zn vieren op stap. Het Hunebedmuseum hebben Ben en Niesje na 14 jaar zomerreces aan het Schoolpad nog nooit gezien. Het wordt een leuk museumbezoek. We vullen het aan met het bezichtigen van het grootste hunebed van Drente en even later het Langgraf aan de Schimmeres vlakbij Emmen. Na een lekker diner dat Wim zomaar uit de losse pols op tafel tovert gaan de beide mannen in de sauna. Vanaf onze gemakkelijke plek op de bank hebben Nies en ik goed zicht op de mannen die we de één na de ander vanuit de sauna naar buiten komen om af te koelen. Ha! Ik laat Niesje kiezen uit de tv programmas die tegelijkertijd uitgezonden worden: Paul de Leeuw, Una Voce Particolare of Tineke Schouten. Wie Niesje een beetje kent weet vast het antwoord.
Drie jaar lang zaten we samen bij Ellen op schilderen, Angelique en ik. Na twee jaar kwam ik erachter dat ze een holistische praktijk heeft en dat ze o.a. door magnetiseren en voetreflexmassage veel klachten kan verhelpen of verminderen. Toen ik vorig jaar zon last van de spieren in mn benen had en de huisarts aanvankelijk voor een raadsel stond vroeg ik of zij me niet eens wou behandelen. Ik ben vorig jaar drie keer bij haar geweest en ik kwam telkens als herboren weer thuis en samen met fietsen en het aquajoggen ben ik weer aardig in beweging gekomen en voel de spieren helemaal niet meer. Vandaag ben ik weer bij haar geweest, als een soort nabehandeling. Iedereen weet tegenwoordig wie Char is, maar er zijn veel meer mensen met gaven die ze voor anderen op een goede manier kunnen gebruiken. Ze had een prachtig schilderij van een man in haar praktijkruimte hangen. Het zou Jezus kunnen zijn. Er lag zoveel uitdrukking in dat gezicht. Heel mooi! De beste die ze, volgens mij dan, tot nu toe heeft gemaakt. Een tijdje terug had ze ook een heftig portret van Che Guevara klaar. Eigenlijk kende ik alleen haar vrouwenschilderijen, allemaal met iets mystieks in zich. De mannenschilderijen zijn totaal anders krachtiger. En ik ? Ik heb mn ram af best mooi geworden. Ik hou me maar bij dieren en afbeeldingen die met natuur te maken hebben. Ik heb een paar foto's afgedrukt van die witte Franse koeien, de Charolais, die we in september bij bosjes in de Morvan zagen lopen. Dat wordt m'n volgende project.
Deze twee in 1904 in Nieuw Weerdinge gevonden veenlijken waren vroeger in de Oudheidskamer te bewonderen.
Ha Klaas! We zijn samen in het dorp om ons te oriënteren op een nieuwe droger en koelkast. Door de problemen in de schuur met de elektra zijn er een paar apparaten kapot. Gisteren deden ze het nog en nu ineens ! Wim loopt op iemand af van zn eigen leeftijd, ook zon oudere jongere. Uitgebreid beginnen die bij te praten. Ik heb de beste man nog nooit gezien. Ik meld me maar even: Shanty, Mannenkoor, Kookgroep, Holvrieka of de Bowls. Nee het blijkt Klaas van de volleybal te zijn van E en O waar Wim al zon 12 jaar minstens bij weg is. Hij woont midden in het centrum in een appartement en alle voordelen van het wonen in het dorp passeren de revue. Lawaai? Nee hoor. Alles lekker dichtbij. We zijn al bij Expert geweest en hebben alle uitleg gehad over een nieuwe droger die er dan nu eindelijk na 34 jaar toch moet komen. Het gaat waarschijnlijk weer een Miele worden. Bovendien hebben ze een heel aardige Liebherr koelkast die de beste in zijn soort moet zijn. Wel raar dat die koelkast van Mark het meteen ook opgeeft. Maar eerst zal toch het probleem in de schuur moeten worden opgelost voor we er nieuwe apparatuur aan wagen. Ben moet het zaterdag maar eens doormeten. Daarna komen we terug. We nemen tot slot een lekkere cappuccino bij onze favoriet Mickey. We gaan ook wel eens naar de Kamer, de voormalige Oudheidskamer. De veenlijken die daar vroeger te zien waren liggen nu in het Drents Museum. Bij de Kamer krijg je er nog een chocoladecupje met slagroom bij je koffie. Hmmmm ! Maar dat doen we maar niet nu we net onze nieuwe voedingsgewoonten ingevoerd hebben. Het is kouder dan ik dacht op de fiets, maar bewegen moet ook hè! Thuis zet ik gauw de geweldige fiets aan de lader in de schuur terwijl Wim daar staat te peinzen waarom de droger en de koelkast het niet doen en de vriezer wel. Hij goochelt wat met snoeren en stekkers . èn ..hokus pokus... alles doet het weer. Nou ja de apparatuur. Nou de rest nog.
Onze, zeer gewaardeerde oppas, die huis en haard en alle levende have voor ons in de gaten houdt.
Er is een tijd geweest dat ik s morgens de eerste tijd op de automatische piloot de noodzakelijke handelingen deed. Veel praten doen we dan ook nog niet. Binnen een half uur was ik kant en klaar en kon ik na een boterhammetje en een kop koffie naar school. Achter het stuur en bij nog een kop koffie op school was ik er weer helemaal. Die automatische piloot doet het nog steeds. Wanneer Wim de sinaasappels geperst heeft en ik alvast gedoucht en de mail gecheckt, duiken we in de krant en bij dat kopje koffie begint onze conversatie pas. Ik kan nog steeds niet in mn pyjama blijven lopen. Dan word ik helemaal niet wakker. We hebben een zwager en schoonzus die dat heerlijk vinden om zon lekkere luie dag te hebben. Wanneer ik Mark in de vakantie aan de telefoon krijg en vraag hoe het met de oppas is, dan zegt hij lachend:Hééél goed. Die hebben ècht vakantie. Ik kwam tussen de middag even langs en toen zaten ze nog bij het achterraam aan de koffie in de duster. Dat hebben ze nu overtroffen. Zondag tegen de avond gingen we vanuit Apeldoorn even bij hen aan. In onze schuur èn studio is wat elektra uitgevallen of de muizen hebben ergens aan zitten vreten en daar moeten we onze expert voor raadplegen. We worden lachend ontvangen. Wanneer ze eens een dag in het weekend niks hoeven, geen bezoek verwachten, alle kinderen op pad zijn . Dan is er niemand waarvoor ze zich moeten haasten om in de kleren te komen. Het paar zit nog lekker schaatsen te kijken in duster en pyjama en ze hadden zich net afgevraagd of ze zich nog wel aan zouden kleden. Ze hadden een luie dag. Daar kan ik nou jaloers op worden! Volgend weekend komen ze lekker knutselen. Wim ziet het weer helemaal zitten.
Het is me wat. Twee prachtige slanke schoondochters en ik zit maar te klungelen met mijn gewicht. Hoe vaak ik al niet met een poging ben begonnen om af te vallen die keren zijn niet meer te tellen. Montignac, Herbalife, Scarsdale, Groene Kruis, EGA, Sonja Bakker. Alle boeken heb ik op de plank staan. Ik ben ze allemaal enthousiast begonnen en het hielp allemaal. De meeste methodes waren tijdelijk omdat ik weer in de fout ging zodra ik een lekker toetje had gehad. De enige die me een paar jaar lang keurig op gewicht hielp blijven was de EGA, de Eerste Goudse Afslankclub. Ik viel in zon 5 maanden netjes 20 kilo af en voelde me super. Vandaag waren we bij Dick en Anda in Apeldoorn. Ik zag met lede ogen dat Anda weer goed haar best had gedaan. Ze was inderdaad in 5 weken 9 kilo afgevallen en dat was te zien. Een pluim voor jou Anda! Wanneer ze bij vrienden gingen eten nam ze haar eigen eten mee. Wat voor eten, vraag je? Nou dat proteïnedieet van Erika Terpstra. Ze was in de boekhandel toen Erika daar ook was om haar boeken te signeren. Echt een leuk mens volgens Anda. Ze houdt het nog even vol want er moet nog een paar kilo af. Tja daar zit ik dan met mn goeie gedrag! Ik wou dat ik een meeligger had. Paul de Leeuw zeg je. Ooohhh die zag ik ook al afvallen. Per week kun je het zien. Zou het echt tussen de oren zitten zoals ze zeggen? Ik heb Wim ook eens bekeken. Tja dat zou ook een meeligger kunnen zijn. Hij weet precies wat ik moet laten.---- zoet. En ik weet wat hij moet laten--- hartig. Ik heb een foto van ons beiden, door Rick genomen ... Nee, ik zet hem niet op de site, maar op de koelkast zou een goed idee zijn. Morgen liggen de beide boeken van Sonja Bakker open op tafel. Het moet toch verdorie kunnen!
Er kwam weinig reactie op de raadsels. Waren ze zo moeilijk of had niemand zin in zon mooie door Robin gemaakte foto? De enige reactie kwam van een mede blogster en -oma uit Belgie Natoken, die dit soort woensdagmiddagen en zelfs weekenden kent met haar eigen kleinkinderen. Hier volgen de antwoorden: 1 Gangster 2 2 benen alleen de molenaar 3 Het regent niet 4 Slaap je? 5 Ook 20 minuten
Ik kreeg een wel een mooie reactie van een Achterhoekse nazaat van de Levenkampfamilie die op zoek is naar Levenkamps die naar Noord Amerika vertrokken zijn aan het eind van de 19e eeuw. ( blog wimhetty, waarop familie verhalen staan en o.a het dagboekje van opa dat hij bijlield toen hij in 1932 zijn zoon Herman bezocht die naar Iowa geëmigreerd was). Ze had op internet al telefoonboeken van Noord-Amerika zitten nazoeken, maar geen Levenkamps gevonden. Toen probeerde ze op google. En ja hoor . Ze ontdekte op mijn website in Opas reis de Levenkampjongens, zoals opa ze noemde, in Orange City. Dit waren toen echter ongetrouwde broers. Veel wijzer kon ik haar ook niet maken. Maar zo krijg je wel een leuk contact. Ze heeft ook nog een oma die Eggink heet, maar van de Larense tak. Bovendien wist ze wat over een in ong.1970 nog zeer jeugdige Johan Eggink van de Lieferinkweg in Linde te vertellen en of dat misschien de Johan Eggink was die op mijn site genoemd werd. Het schijnt met De Groene Jager in Barchem te maken hebben. Wat is de wereld dan weer klein
Het ruikt hier net als bij je moeder, hoor ik een vrouw voor me zeggen tegen haar man wanneer ik op een struinmiddag onze kringloopwinkel Het Goed binnenloop. En ik besef ineens dat ze gelijk heeft. Nee niet bij mijn schoonmoeder, maar in het algemeen wanneer je bij oudere mensen binnenloopt die ook van die pluche stoelen met eikenhouten tafel hebben waar ze 40 jaar zo zuinig op geweest zijn, maar wel met de bekende verse koffiegeur Je ziet er ook wel afgedankte brede lits jumeaux, soms hele oude met van dat mooie houtsnijwerk, maar ook moderne. Gewoon mensen die eens wat anders willen. Er stond pas een hele oude rookstoel met velours kussens. Een stel van onze leeftijd liep er langs. Ohhh , zei de man,Kijk eens wat een oude stoel prachtig! Ja oud , zei de vrouw en liep snel door. Die was duidelijk op zoek naar wat anders. Wanneer Wim zich opoffert en eens een keer meegaat duikt die meteen de hoek met gereedschappen en onderdelen in of gaat buiten onderuitgezakt in de auto naar zijn favoriete muziek liggen luisteren. Rick krijg je er met geen stok naar binnen. Die wil ook niet dat zijn overbodige spullen er afgegeven worden. Wanneer er niks voor betaald wordt krijgen ze het niet van hem. Ik hoef voor hem echt niets mee te brengen, want hij vraagt meteen: Komt het van de Kringloop? Wil je Mark eens iets laten zien nou vooruit als het dan moet . loopt hij vlug mee terwijl hij schichtig om zich heen kijkt of hij bekenden ziet. Nee die vindt het ook helemaal niks. Sinds Jennifer er wat leuke rieten stoelen op de kop getikt heeft is hij gelukkig wel wat soepeler geworden. Gerhard en Judith maakt het niks uit en Judith neemt er ook wel eens een kijkje. Nee dan zus Diny, die heeft een oog voor koopjes en dan echt goeie. Maar ja . die woont hier anderhalf uur rijden vandaan. En je moet ook niet doen als wij wanneer je dan een mooi leren stoeltje gevonden hebt. Je moet hem wel goed vastzetten op de aanhanger ander ligt hij zo in de berm. Ik heb nu in Susan een maatje gevonden, niet alleen om lekker rond te kijken, maar ook om de cappucino en de thee en de tostis te proberen, want je moet toch af en toe even bijpraten. Het café bij Het Goed is ons rustpunt. Daar ruikt het net als de winkel van de warme bakker!
Ik ben net weer terug van onze schilderochtend. De spagaat die Greet vorige week maakte en ze met een ambulance afgevoerd moest worden, is redelijk goed afgelopen. Gelukkig heeft ze geen gescheurde spieren of breuken, maar alleen de hamstring flink verrekt. Ellen is met een grote bos bloemen op bezoek geweest. Vorige week had Ellen ons alles uitgelegd over composities en structuren en hadden we er mee geoefend. Ach t is allemaal goed om te weten en op zijn tijd te gebruiken, maar het abstract werken waar het meestal bij gebruikt wordt is helemaal niks voor mij. Ik moet een houvast hebben. Ik raak in de war van al die onduidelijke vormen. Nee ik hou me bij mn dieren, natuur en alles wat daarmee te maken heeft. Ik heb weer lekker gewerkt aan een ram van het Drentse heideschaap. Dan hoor of zie ik weinig om me heen. Ik weet dat Jannie er ook mee worstelt. Die is weer erg goed in portretten en had vandaag een jongetje geschilderd die met grote sprekende ogen om het hoekje van een deur kijkt. Je ziet er meteen een heel verhaal dat er bij hoort. Ik zei haar dat ze een verhaaltje of gedicht bij dit soort schilderijtjes zou moeten maken. Tiny weer niet. Die schildert bijna alleen abstract, maar als je goed kijkt zie je er wel steeds een boomvorm in. Weer een ander had een kleine glas in loodvorm gevonden die ze wilde schilderen in het groot. Het was net de koningin. De knalrode hoed was prominent aanwezig. We vroegen haar: Is het Bea of Trix? Het bleek een Trix. Dat deed me weer aan mn allereerste hondje denken Trixie. In oorlogstijd waren er hééél veel honden die Trixie heetten. Volgens mij en naar de fotos waar Trixie op te zien is, was het een boerenfox.
Wat gaan jullie vanmiddag doen?, vraagt Mark als hij tussen de middag even bij ons is om zn krantje te lezen en de honden te knuffelen. Robin en Eva hadden we net opgehaald uit school. Ik denk Levensweg, zegt Eva. Die wil dat elke dag wel spelen, maar Robin is meer van het kaarten en van de computer natuurlijk. Wanneer je ze de vrije hand laat zitten ze de hele middag spelletjes op de computer te doen. Robin allemaal behendigheidspelletjes met veel vuur en bommen en Eva meer aankleden van poppen, verzorgen van dieren en gewonere behendigheidspellen. We spreken af dat ze een half uur achter die computer mogen. Dan gaan we met raadsels aan de gang. Weten jullie ook: 1--Door mijn eerste kun je lopen Het tweede hangt aan het heelal Mijn geheel is iemand, die na een tijd In de gevangenis belanden zal. 2-- Een molenaar stond midden in zijn molen. Rondom hem zaten vier katten. De vier katten hadden samen 16 jongen, die op hun beurt weer 26 jongen hadden. Hoeveel benen waren er nu in de molen? 3-- Er liepen 5 mensen onder een paraplu en toch werd niemand nat. Hoe kan dat? 4-- Welke vraag kun je nooit met ja beantwoorden 5-- Als 20 mannen een weg kunnen lopen in 20 minuten, hoelang doen 10 mannen er dan over? Wie ze allemaal goed heeft mag bij Robin op de foto! Deze twee waren aardig slim! Robin had ondertussen ook het nieuwe kleine Canon fototoestelletje op een driepoot gezet en probeerde hem weer even uit. Het resultaat kun je zien. We gingen maar gauw aan de spelletjes en de thee met wat lekkers. Robin legde ons een en twintigen en een en dertigen uit en na een paar spelletjes kwam ook nog Levensweg voor de dag. Wie er won? Degene die er eerst geen zin in had Robin dus! De kids zijn weer naar huis, Robin naar de voetbal en Eva naar paardrijden. Wim is net naar Coevorden naar een optreden met de Eemslander Shantys in Zorgcentrum de Schutse. Dat is altijd een dankbaar optreden. De oudjes vinden het prachtig en zingen vaak mee. In alle rust type ik nu dit stukje en ga zo verder met het schilderen van mn ram! Dag!
Met een beetje hulp deed deze WAJONGER overal aan mee.
Hebben jullie wel eens van Wajong gehoord? Nee geen Wajang dat was vroeger de margarine die bij tante Hermien op tafel stond en van die Indonesische poppen, maar Wajong. Dat staat voor Wet Arbeidsongeschiktheidsvoorziening JOng Gehandicapten. Toen Jan voor Rick de belastingaangifte invulde vroeg hij of Rick die Wajong ook had. Ik dacht het van niet, maar ik wist het niet meer precies. Ik had er wel eens iets over gezien bij hem thuis. Dus had hij dat vroeger wel gehad. Volgens Jan houdt hij daar altijd recht op omdat hij de handicap vanaf zijn geboorte heeft en daardoor de heffingskorting mag aftrekken al krijgt hij de uitkering niet meer. De belastinginspecteur besliste anders en Rick moet met bewijzen komen. Na een telefoontje met onze belastinginspecteur bleek dat Rick op dit moment het zgn recht op Wajong niet had en het UWV Groningen zocht het na. Wat bleek nou? Tot 1993 heeft hij die uitkering gewoon gehad, maar toen hij bij de Emco gewoon aan het werk ging kreeg hij die uitkering niet meer, maar behield wel het recht daarop. In 2002 is hij gewoon uitgeschreven en verspeelde zn recht. Waarschijnlijk heeft hij een formulier niet teruggestuurd. Nu proberen we of dat weer terug te draaien is of als het niet anders kan weer opnieuw dat recht te krijgen zodat hij vanaf nu wel die 650 per jaar extra kan krijgen. Dan blijkt dat de inspecteur hem netjes even uitstel van betaling geeft tot 15 februari en krijgt daar een keurige brief van, maar tegelijk kruist er een andere dreigbrief dat hij even snel betalen moet want anders !!! Dat was dus een dagje WAJONG ..
Ik hoef er niet over in te zitten dat Wim zich afgelopen weekend zou vervelen. Vrijdag ging hij al naar de wedstrijd Emmen- Cambuur, dat warempel door Emmen gewonnen werd . De trainer van Cambuur ging nog even ruzie schoppen omdat er wat gezegd zou zijn. Wim kijkt meestal na die tijd even naar Studio Sport om te kijken of Emmen nog genoemd wordt en of er stukken van de wedstrijd te zien zijn. De krant zaterdagmorgen had het voornamelijk over die trainers. En verder is het natuurlijk Schaatsen wat de klok slaat: Wereldkampioenschappen All Round Schaatsen in Hamar. Wim is er bijna niet bij weg te slaan, behalve voor ons rondje Oeverse bos. Ja Tessa heeft ook aandacht nodig. Gistermiddag hebben we met zn drieënja Rick is er ook al- de spannende 10 km zitten kijken tussen Sven Kramer en de Noor Bokko. Ach het deed me weer denken aan het WK schaatsweekend dat Henry en Tonny met Gera en zon witte Dalmatiër bij ons waren in Hengelo. Wim en Henry zetten zich frontaal voor de buis. Tonny en ik keken natuurlijk ook mee, maar we hadden toen ook 4 kinderen om ons heen. Gera was nog klein en was wat onwennig. Je moet er niet heen gaan, zei Henry tegen Tonny, toen Gera net in haar bedje lag en er een geluid van boven kwam, want dan blijft ze aan de gang. Maar ja een moederhart is toch anders als een vaderhart tijdens een WK schaatsen. Tonny ging toch even . Je kunt wel gaan, maar ik heb je gewaarschuwd . Ik ga niet!. Het viel achteraf allemaal mee. Dit was het weekend van Ard en Keessie. Ik kan me niet herinneren dat ik een ander schaatsweekend mooier vond.
Hector, de liefste van de drie.- juni 2008-
Ik hoef er niet over in te zitten dat Wim zich afgelopen weekend zou vervelen. Vrijdag ging hij al naar de wedstrijd Emmen- Cambuur, dat warempel door Emmen gewonnen werd . De trainer van Cambuur ging nog even ruzie schoppen omdat er wat gezegd zou zijn. Wim kijkt meestal na die tijd even naar Studio Sport om te kijken of Emmen nog genoemd wordt en of er stukken van de wedstrijd te zien zijn. De krant zaterdagmorgen had het voornamelijk over die trainers.
